Soqrat araz güNDÜz turuz-Tebriz-2011 GİRİŞ

K r i t o n. Elədir.

S o k r a t. Onda gəl, bizim bu ortaq olan, öz aramızda anlaşdığımız anlayışlara arxalanıb, baxaq görək, afinalıların istəmini saya salmayıb, mənim bu dustaqlıqdan getməyim düzgünlükmü, əyrilikmi sayılmalıdır, düzgünlüksə–gəl bunu eləyək, əyrilikdirsə–bundan yan keçək. Qaldı sənin,– mənim qurtuluşuma axça qoymaqdır, çoxluğun bu işə necə baxmağıdır, uşaqlarımı başsız qoymağımdır,—bu sayaq sözlərinə, düzünü desəm, Kriton, sənin bu dediklərin bayaqdan danışdığımız o çoxluğun baxışlarından başqası deyil, öncə kimisə suçu olmadan öldürüb, sonradan başı ayılanda onu diriltmək də istəyən, nə elədiyini, nədən elədiyini ayırd etməyən çoxluq da belə düşünmürmü? İndi biz səninlə gəlib ora çıxmışıq, gərək ancaq bunusa da ayırd eləyək: bizim kiməsə axça verməkləmi, yoxsa öz gücümüzləmi, buradan çıxıb getməyimiz, düzgünlükmü, əyrilikmi sayılmalıdır?—bu iş əyrilikdirsə, onda mənim oturub ölümü gözləməyimi söz eləyib, başımızı ağrıtmayaq, biz öncədən səninlə anlaşdığımıza görə, nə olursa olsun, düzgün olmayan yolu tutmağı özümüzə sığışdırmamalıyıq.

K r i t o n. Mənə elə gəlir, sən danışmağına çox da yaxşı danışırsan, ancaq aydınlaşdır görək, bizlər, sənin arxadaşların indi nə etməliyik?

S o k r a t. Gəl bunu birgə aydınlaşdıraq, istəkli arxadaşım, ancaq mənim dediklərimlə anlaşmasan, sözünü de, dediklərini düz saysam, mən də sən deyən təki eləyim; yox deməyə sözün olmasa, onda bu danışığı çox da uzatma, qulağımı doldurmaqdan əl çək, mənim buradan qaçmağımın gərəkliyini dilə gətirməkdən sakın, sözün düzü, sən mənim üçün yoldan ötən birisi yox, sevimli arxadaşım olduğundan, çox istərdim, bu konuda səninlə anlaşa bilim, ürəyini qırmayım. Görürəm, indiyəcən apardığımız araşdırmalarda mənimlə anlaşdığın sezilir, ancaq bundan belə də ürəyindən keçənləri gizlətmə, sözünü açıq de.