~ 10 ~
mənəvi ehtiyaclarln qarşılanması üçün resurslar təklif edən mənbələrə çıxış imkanlarının
təmin
olunması rolunu öz üzərlərinə götürürlər. Əlbəttə ki bu mürəkkəb vəzifə sosial işçinin daun
sindromlu fərdin ailəsi ilə birgə hərəkət etməsini, onların yardımından istifadəsini şərtləndirir.
Keysin idarə olunması zamanı sosial işçi bir neçə mövqedən çıxış
edə bilir, məsələn vasitəçi,
köməkçi, məsləhətçi və sairə. Sosial işçilər fərdlərə, qrup və icmalara mövcud resurslardan istifadə,
problemləri müəyyən etmə və aradan qaldırmaq üçün hansı addımların atılmalı olması ilə bağlı
köməklik göstərir və bu zaman ―icraçı (enabler)‖ funksiyasından çıxış edir. Eyni zamanda onlar
daun sindromlu uşağın təhsili, səhiyyə və digər dəstək mənbələrinə birbaşa çıxışını təmin etməklə
də uşaqların ehtiyaclarının ödənilməsində əsas icraçı vəzifəsini yerinə yetirirlər.
Bir vasitəçi
(broker) olaraq sosial işçi fərdləri, qrup və icmaları sosial agentlik və idarələr,
icma inkişaf
qurumları və digər aidiyyatı dövlət orqanları ilə ehtiyac sahibi ailələri bir araya gətirmə rolunu icra
edirlər. Onlar həmçinin səhiyyə və tibb müəssisələri, sosial xidmət agentliklərinin daun sindromlu
şəxslər üçün təklif etdiyi imkanlardan xəbərsiz olan valideynləri məlumatlandırır və onlar arasında
vasitəçi qismində çıxış edir. İnteqrasiyaçı (facilitator) kimi sosial xidmət mütəxəssisi icma
inteqrasiyasını stimullaşdırır və müəyyən məhdudiyyətlərə sahib olan fərdlərin sosiallaşması
istiqamətində addımlar atır. Sosial işçi bu zaman ailəyə və daun sindromlu
fərdə xidmət etməklə
cəmiyyətdə onlara qarşı formalaşmış neqativ və qərəzli münasibəti azaldır, icma və sosium
tərəfindən özəl insanların cəmiyyətin ayrılmaz bir parçası kimi qəbul edilməsi istiqamətində
fəaliyyət göstərir. Keysin idarə edilməsi müddətində sosial işçi sosial planlayıcı (social planner) da
hesab oluna bilər. Sosial planlayıcı
fərdlərin, qrup və icmaların üzləşdiyi sosial problemləri
müəyyənləşdirir, onlar haqqında məlumat toplayır, təhlil edir və ehtiyacların tamamilə qarşılanması
sistemlərində yaranan çətinliklərin aradan qaldırılması istiqamətində yeni rasional metodlar təklif
edir. Bu baxımdan sosial işçi həmçinin ailə və uşaqların lazımi sosial
dəstəyi əldə etmələri və
cəmiyyətə inteqrasiya olunmalarını təşviq edən siyasət planlaması hazırlaya və ya mövcud siyasətdə
dəyişiklik edilməsi üçün göstərilən səylərsə iştirak edə bilərlər. Bütün məhdudiyyətlərə baxmayaraq
daun sindromlu uşaqların da digər uşaqlarla bərabər təməl ehtiyaclara sahib olduğunu
unutmamalıyıq. Lakin təəssüf ki onların cəmiyyətdən təcrid olunması, bəzi resursların əlçatan
olmaması və ya insanların məlumatsızlığı daun sindromlu şəxslər və onların yaxın ətrafının xüsusi
rəftar görmək və hüquqlarını müdafiə edə bilmək üçün mübarizə aparmalarına səbəb olur. Bəhs
etdiyimiz mübarizədə onlarla çiyin-çiyinə addımlayan şəxslərdən biri də sosial işçilərdir. Beləliklə
həyata keçirilən sosial xidmət zamanı sosial müdaxilənin qiymətləndirmə mərhələsi
ilkin olaraq icra
olunsa da, sonradan yəni müdaxilə başladıqdan sonra belə yeni problemlər ortaya çıxdıqda, sosial
işçi ailənin ümumi vəziyyətini və ya əldə etdiyi irəliləyişləri, qarşılaşdığı maneələri və ya istifadə
olunan yaxud olunacaq metodları nəzərdən keçirmək üçün təkrarən işlədilməsi istisna olunmur.
Effektiv və düzgün qiymətləndirmə sosial işçiyə müdaxilənin əsaslana biləcəyi sağlam təməl
yaratmağa imkan verir. Tarixən aparılan qiymətləndirmələrin uğurlu olması və ümumi xarakteri çox
vaxt
resurslar, xidmət və dəstək mexanizmlərinin mövcudluğundan və sosial işçilərin klientlə
münasibətlərində etik kodeksin prinsiplərinə maksimum əməl etməsi və keys menecment zamanı
yaradıcı olma potensialından asılı olmuşdur. Qeyri-müəyyənlik sosial iş praktikasında hər bir sosial
işçinin öhdəsindən gəlməli olduğu əsas faktorlardan biri hesab oluna bilər [8, s.88].
Beləliklə qiymətləndirmə mərhələsi zamanı da testin faydaları və ya riskləri həmişə
əvvəldən və ya işin gedişatında məlum olmur. Müştərilərin xidmətin
və verilən biliklərin
sərhədlərindən xəbərdar olmasını təmin etmək və qeyri-müəyyənliyin aradan qaldırılması üçün
çalışaraq sosial dəstəyi əsirgəməmək keyfiyyətli sosial müdaxilənin tərkib hissəsi kimi
qiymətləndirilə bilər. Klientlərlə əsasən uzun bir vaxt müddətində məşğul olan sosial işçilər genetik
bir xəstəliyin diaqnostikası, ailələrin bu əsasda məlumatlandırılması üçün lazımi emosional və
sosial dəstək mexanizmləri inkişaf etdirərək pasientin və onun yaxın ətrafının üzləşdiyi problem və
narahatlıqları başa düşməklə onlara birbaşa olaraq köməklik göstərir və ya onlarla aidiyyatı qurum
və ya şəxslər arasında vasitəçi rolunu oynayırlar. Daun sindromlu şəxs və onun ailəsi eyni zamanda
ətrafındakı insanlarla sosial iş zamanı sosial xidmət bir neçə səviyyədə həyata keçirilir ki bunlardan
biri mikro səviyyədir [4, s.23].
Dostları ilə paylaş: