Güneş Metaforu ; Kullandığı metaforlardan en önemli olanlarından biri.Bundan sonra kullandığı diğer metaforlarda Mağara Metaforu gibi bu metaforun figürleriyle anlatımını devam ettirmektedir. Platon devlet adlı yapıtında bu metafordan bahsetmiştir. Duyulur ve kavranır dünya arasında bir ayrım yapmıştır. Kavranılır dünya kısmında idealar bulunmaktadır. Bu idealar arasında tepesinde iyi ideasınında oturduğu bir hiyerarşi vardır. Platon’a göre idealar kavranabilir, ancak duyu organlarıyla algılanamazlar. Bunu açıklayabilmek içinde görmenin olanaklılığını incelemiştir. Platon’a göre görme eyleminde işitme eyleminde olduğundan daha fazla şeye görülebilen nesne ve görmenin yanı sıra birde ışığın kaynağı olan Güneş’e ihtiyaç duyulmaktadır. Burada Platon göz ile ışık veren Güneş arasında bir benzerlik kurmuş ve görmenin nedenini Güneş olarak göstermiştir (Karaahmet, 2012; s.40).
Platon duyulur dünya ve kavranır dünya arasında yaptığı ayrımı duyulur dünyasından yola çıkarak yapmıştır. Güneş ve göz arasında kurduğu benzerlik yerini Güneş ve İyi İdeası arasındaki benzerliğe bırakmıştır. İyi ideası varlıkları besleyen, büyüten ve Güneş’inde babası olan kaynaktır. Böyle bir benzetme yaparak Platon bir ayağını duyulur dünyasında tutarken diğer ayağıyla kavranır dünyaya adım atmaktadır (Karaahmet, 2012; s.41).
Dostları ilə paylaş: |