Tez özetleri Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı

Changes ın Tıme Serıes
In time series analysis, generally, a variable is modelled by taking into consideration its previous values and previous/current values of other variables. In this study, we consider not only modelling of a variable as a function of time but also classification of abrupt changes in the values of a variable into two categories: abrupt rise and abrupt fall. As an application of the study, we have picked an air pollution dataset due to its gradually increasing importance. As a result, in this study, besides forecasting of the level of ozone as one of the air pollutants, we have also worked on determining factors that may cause abrupt changes in ozone level.Contrary to the positive effects of high level ozone concentration in stratosphere for protecting the Earth against ultraviolet radiation, in lower troposphere it has negative effects on human health and environment. Exposure to high level ozone concentration even for two-three hours can cause serious damage in respiratory systems of children and asthma patients. The goal of this study is to determine the feature groups that are related to abrupt changes in the level of ozone. Canonical Correlation Analysis (CCA), Support Vector Machines (SVM), Linear Discriminant Analysis (LDA) and k-Nearest Neighbour (KNN) techniques are used to explore which combination of features are predictive of abrupt changes in ozone level. The simulation dataset used in this study is collected in Ankara, Turkey, by an automatic air quality monitoring station operated by the ministry of environment and urban planning. The dataset consisted of one year of measurements of air pollutants and the meteorological factors. The analysis of ozone time series has shown that NO, NO₂, NO_X and wind speed are effective variables for forecasting the future ozone levels. On the other hand, temperature and relative humidity are more effective variables for classification of whether an abrupt rise or fall will occur in the level of ozone. Furthermore, particulate matters and SO₂ are found to be the most effective for rise/fall classification when considering even more abrupt changes in ozone levels.

AMASYALI Mustafa Burak

Tez Adı : W-Cdma Femto Hücreler İçin Ev Medya Paylaşımı Uygulaması Tasarımı Ve Geliştirilmesi

Danışman : Yrd. Doç. Dr. Muhammed Ali AYDIN

Anabilim Dalı : Bilgisayar Mühendisliği Anabilim Dalı

Programı : -

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Yrd. Doç. Dr. Muhammed Ali AYDIN

Prof.Dr. A.Halim ZAİM

Prof.Dr. Ahmet SERTBAŞ

Yrd. Doç.Dr. Oğuzhan ÖZTAŞ

Yrd. Doç. Dr. Niyazi ODABAŞIOĞLU


W-Cdma Femto Hücreler İçin Ev Medya Paylaşımı Uygulaması

Tasarımı Ve Geliştirilmesi
Femto hücreler (ya da küçük hücreler), ev ya da küçük iş alanları içerisinde mobil ve Internet teknolojilerini bir araya getiren düşük güçlü baz istasyonları ya da erişim noktalarıdır. Servis sağlayıcının ağına genişbant üzerinden bağlıdır. Femto kavramı her ne kadar W-CDMA üzerine yoğunlaşmış olsa da, GSM, CDMA2000, TD-SCDMA, WiMAX ve LTE çözümlerini içeren tüm standartlar için de geçerlidir. Femto kulanıcılara ve operatörlere kapalı alanda daha iyi kapsama alanı, daha iyi çağrı kalitesi ve daha az sayıda düşen çağrı gibi faydalar kazandırmaktadır.
Günümüzde gelişmiş ülkelerdeki birçok ev, ev geçitleri (RGW - Residential Gateways) ile donanmıştır. Ev geçitleri Internet Servis Sağlayıcısına (ISP) bağlı olarak çalışır. Üçlü oyun (triple play) servisleri (Telefon, Internet, TV) verirler ve PC, yazıcı, dizüstü bilgisayar gibi cihazlara bağlanabilirler. Cihazlar ve geçit arasındaki bağlantılar kablosuz (Wi-Fi) ya da kablolu (Ethernet kabloları) iletişim üzerinden sağlanır. Aynı zamanda, bu cihazların herbiri, geçit tarafından sağlanan kendi yerel IP adresine sahiptir. Bu bağlamda, ev ortamındaki W-CDMA Femto ev geçidine ya da yönlendiriciye (router) bağlıdır.
Femto hücreler, veri trafiğinin yerel yönlendirmesi (local routing) sayesinde bir 3G telefon ile ev arasındaki bağlantıyı kurar. Femto hücreler, bir kullanıcı eve geldiğinde, onun durumunu Durum Metodu (Presence Detection) sayesinde algılar. Telefondaki ve evdeki depolama cihazlarının (PC, laptop, kamera, vs.) üzerindeki doğru yazılımlarla, telefon ve cihazlar arasında bir otomatik senkronizasyon süreci başlatır.
Bu tezde; W-CDMA Femto hücreler üzerinden kullanılabilecek ev medya paylaşımı uygulaması tasarımı yapılmış ve geliştirilmiştir. Bu uygulama için ev ortamındaki yerel ağda sunucu olarak tanımlanmış bir bilgisayar bulunmaktadır. Android ve iOS işletim sistemlerine sahip mobil cihazlar bu sunucuya bağlanmaktadır. Bağlantı için sunucunun sabir bir ip adresi olması gerekmektedir. Cihazlar bu sabit ip adresli suncuya internet-tabanlı HTTP standardı kullanarak bağlanmaktadır. Uygulama, son kullanıcılara evdeki kişisel sunucusundan 3G telefonlarına içerik (resim, müzik, video) indirme ve yükleme (download ve upload), müzik ve video akıtma imkanları vermektedir. Kullanıcı eve her geldiğinde (ya da belirli bir periyotta), telefonundaki veri otomatik olarak yedeklenebilmektedir. Kullanıcının bunun için herhangi bir aksiyon alması gerekmemektedir. Ayrıca kullanıcı eve geldiğinde sosyal ağlar (Facebook/Twitter) üzerinde durum güncellemesi otomatik olarak yapılabilmektedir. Uygulama, Android ve IOS işletim sistemlerine sahip mobil cihazlarda çalışacak şekilde geliştirilmiştir.
  
Desıng and Development of A Home Medıa Sharıng Applıcatıon

for W-Cdma Femto Cells
Femtocell (or also called Small Cell) is a small cellular base station, typically designed for use in a home or small business. It connects to the service provider’s network via broadband. Although much attention is focused on WCDMA, the concept is applicable to all standards, including GSM, CDMA2000, TD-SCDMA, WiMAX and LTE solutions. Femtocells provide benefits to both subscribers and operators such as better indoor cellular coverage, a better call quality and fewer dropped calls compared to mobile communication.
Many homes in developed countries today are equipped with Residential Gateways (RGWs). RGWs are usually connected to the Internet Service Provider (ISP), offers triple play services (Phone, Internet, TV), and are connected to the home devices such as PCs, printers, laptops, etc. These connections between devices and RGW are usually done either via Wireless (Wi-Fi) or Wireline (Ethernet cables). Also, each of the devices in the home has its own local IP address, provided by the Router (RGW). In this context, the W-CDMA Femto in the Home environment will also be connected to the home Router. The Small Cell (Femto) provides the missing link in terms of connectivity between a 3G phone and the home thanks to Local Routing of data traffic. The Small Cell can also detect when a user arrives home thanks to Presence detection. Given the right software on the phone and the home storage devices, the Small Cell system should therefore be able to trigger an automatic synchronization process between the phone and the home storage device.
In this thesis, a home media sharing application design and development for W-CDMA Femto cells has been discussed. With this application, mobile devices with Android and iOS operating systems shall connect to a computer defined as server on the network. Mobile device shall connect this server with ip address. With this application, mobile devices shall be able to stream media, download files, and upload files to server. Also mobile device shall be able to automatically backup files to the server. Additionally, the user automatically update status on social networks (Facebook / Twitter) when he/she arrives or leaves Femto network. The application is developed to run on Android and iOS operating systems.
  


ÇEVRE MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI

  

BALIK Ömer Yasin

Tez Adı : Boya Endüstrisi Atıksularının Koagülasyon İle Ön Arıtımı

Danışman : Yrd. Doç. Dr. Serdar AYDIN

Anabilim Dalı : Çevre Mühendisliği

Programı : -

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Yrd. Doç. Dr. Serdar AYDIN

Prof. Dr. Semiha ARAYICI

Prof. Dr. Nilgün BALKAYA

Prof. Dr. Hüseyin SELÇUK

Prof. Dr. İsmail İNCİ

Boya Endüstrisi Atıksuyunun Koagülasyon İle Ön Arıtımı
Dünyada ve Türkiye’ de boya ve boyar madde üretimi yapan tesislerin sayısı oldukça fazladır. Bu tesislerin sanayi faaliyetlerinden kaynaklanan katı ve sıvı atıklar da dolayısıyla çevreye etkisi bakımından önemli bir yer tutmaktadır. Bu çevresel etkinin azaltılması için üretimde alınması gereken önlemlerin yanı sıra, üretim sonrasında oluşan atıkların çeşitli arıtma yöntemleriyle iyileştirilmesi de hem insani bir sorumluluk hem de yönetmeliklerle sınırlanması nedeniyle bir mecburiyettir.
Yapılan çalışmada su bazlı boya üretimi yapan iki tesisin tank yıkamasından kaynaklı atıksularının koagülasyon ve flokülasyon yöntemi ile arıtılması amaçlanmıştır. Bu arıtım için ALUM, demir klorür, demir sülfat ve PAC koagülant olarak seçilmiş ve farklı konsantrasyonlarda uygulamalar gerçekleştirilmiştir. Polielektrolit olarak da anyonik ve katyonik polielektrolitlerden faydalanılmıştır. Askıda Katı Madde, Kimyasal Oksijen İhtiyacı, Renk ve Bulanıklık giderim oranları da etkinlik değerlendirmesinde kullanılmıştır. Koagülant seçimi yapılırken mümkün oldukça çok koagülantın birbiriyle mukayese edilmesi amacı temel alınmış ve ilk olarak arıtılması üzerine çalışılan atıksu için yaygın olarak kullanılan alum, demir klorür ve kullanımı üzerine çalışmaların nispeten daha yeni olduğu PAC tercih edilmiştir. İkinci atıksu için demir sülfat denemesi de çalışmaya ilave edilmiştir. Ayrıca ikinci atıksu için uygun koşullarda en iyi performans verdiği yorumlanan alum ve demir klorürün beraber kullanıldığında atıksuyun verdiği tepki de uygulamaya ilave edilmiştir. Etkinlik değerlendirmesi için seçilen parametreler de Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği’ne göre seçilmiş ve temel kirlilik göstergeleri oldukları için tercih edilmiştir.
Çalışması yapılan birinci atıksu için optimum koagülant dozu olarak belirlenen 4000 mg/l de AKM giderim verimleri neredeyse her koagülant için aynıdır. KOİ için PAC ve alum için en iyi arıtım verimi gözlemlenmiş olup verimler aynıdır. En iyi renk gideriminde ve oluşan en fazla çamur miktarında ise açık ara göze çarpan koagülant PAC olarak dikkat çekmektedir. En az çamur oluşumu ise açık ara aluma aittr. Optimum doz için harcanan en yüksek sodyum hidroksit miktarı ise 14 ml/l ile diğerlerine göre neredeyse 2-3 katı daha fazla olan demir klorüre aittir. Bu değerlendirmede en düşük sarfiyata ise alum ile ulaşılmıştır.
İkinci atıksuda elde edilen değerlere bakılacak olursa da optimum doz olarak değerlendirilen 250 mg/l için AKM ve Renk bütün koagülantlarda çok yüksek verimde arıtılmıştır. KOİ giderimi için demir klorür ön plana çıkmış olup çift koagülant uygulaması da ciddi oranda giderime katkı sağlamıştır. En az çamur oluşumu demir sülfat ile sağlanmıştır. Ancak KOİ giderim veriminin çok düşük olması sebebiyle bu koagülant için optimum doz 500 mg/l olarak alındığında bu konudaki üstünlük el değiştirmektedir. Bu şartlarda en az çamur oluşumu aluma ait olup onu çift koagülant uygulaması takip etmektedir. pH ayarlaması için gerekli olan sodyum hidroksit sarfiyatı ise tüm koagülantlar için çok yakın değerlere sahiptir.

Arıtım sonucunda oluşan çamur miktarları Çökebilen Katı Madde analiziyle ml/l ( litre başına oluşan çamur ) olarak değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmede her iki atıksu için optimum dozlarda alumun en az çamur oluşumuna neden olduğu tespit edilmiştir.

Çalışmanın en sonunda ekonomik analiz de incelenmiştir. Yapılan değerlendirmede en az maliyetle çalışan arıtma sisteminin de birçok yönden değerlendirmesi yapılmış ve maliyeti etkileyen faktörler ayrı ayrı ele alınmıştır.
 
Pretreatment Of Dye Industry Wastewater By Coagulatıon
The number of facilities producing dye and colorant in Turkey and in the world is quite great. Due to solid wastes and effluents resulting from industrial activities, these facilities are of quite importance in terms of their impact on the environment. As well as the precautions to be taken in production in order to minimize this environmental impact, improving the wastes emanating during post-production by means of various treatment methods is both a humanitarian responsibility and an obligation as it is restricted by regulations.
This study is intended for depurating, through coagulation and flocculation methods, the wastewaters caused by the tank demolition of two facilities producing water-based paint. For this treatment, ALUM, Iron(III) chloride hexahydrate, Iron (II) Sulphate Heptahydrate and PAC were selected as coagulants, and the applications at different concentrations were performed. Also, anionic and cationic polyelectrolytes were utilized as polyelectrolyte. Suspended Solids, Chemical Oxygen Demand, Colour and the rates of crispening ( the elimination of muddiness) were used in efficiency rating. While selecting the coagulants, the target of comparing as many coagulants with each other as possible were grounded on. The PAC, on which the studies are only relatively new was preferred to the commonly used alum, iron chloride and their use for the wastewater which is studied to be treated in the first place. Ferrous sulphate assay is added to the second working, too. When alum and iron chloride that are interpreted to show the best performance under suitable conditions for the second wastewater are utilized together, the reaction from the wastewater was also included in the application. The parameters selected for the efficiency rating were also picked out according to the Water Pollution Control Regulations and were preferred as they were basic pollution indicators.
The TSS elimination efficiency in 4000 mg/l determined as the optimum coagulant dose for the first wastewater studied is almost the same for each coagulant. PAC for COD and the best treatment efficiency for alum were observed and the efficiencies are the same. In the best chemical stripping (decolorization) and in the amount of the most of the mud emanated, on the other hand, the noticeable coagulant by far draws the attention as PAC. The least mud emanation belongs to alum by far. The amount of the highest sodium hydroxide - with 14 ml/l - spent for the optimum dosage belongs to the iron chloride which is almost 2-3 times as much as the others. In this evaluation, the lowest wastage was achieved by alum.
As far as the values obtained in the second wastewater are concerned, the TSS and colour were depurated at a very high efficiency in all the coagulants for 250 mg/l assessed as the optimum dose. The iron chloride became prominent for COD removal and the double coagulant application also made a serious contribution to the elimination / removal. The least mud emanation was done by iron sulphate. However, when the optimum dose is taken as 500 mg/l for this coagulant due to the fact that COD removal efficiency is too low, the superiority for the matter involved changes hands. Under such conditions, the least mud emanation belongs to alum and this is followed by double coagulant application. The sodium hydroxide wastage necessary for PH adjustment, on the other hand, is of very close values for all the coagulants.
The amount of mud formed /emanated as the result of the treatment was evaluated as ml/l (the mud formed per litre) through Settleable Solids Analysis. In this evaluation, the alum at optimum doses is determined to cause the least mud emanation for both wastewaters.
The economical analysis was also examined at the end of the study. During the evaluation made, the treatment system operating at minimum costs was also evaluated in many ways and the factors affecting the cost / expenses were separately dealt with.

  

ERKAN Ercan

Tez Adı : Arıtma Tesisi Çamuru Kullanılarak Atıksudan Fosfat Giderimi

Danışman : Prof. Dr. Nilgün BALKAYA

Anabilim Dalı : Çevre Mühendisliği

Programı : -

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Nilgün BALKAYA

Prof. Dr. Semiha ARAYICI

Prof. Dr. Saadet Kevser PABUCCUOĞLU

Prof. Dr. Esma TÜTEM

Yard. Doç. Dr. Emine ELMASLAR ÖZBAŞ

Arıtma Tesisi Çamuru Kullanılarak Atıksudan Fosfat Giderimi
Atıksularda bulunan fazla fosfor alıcı ortamlardaki ötrofikasyonun temel nedenlerinden biridir. Ötrofikasyonun bir sonucu olarak, özellikle göl ve körfezlerde su kalitesi olumsuz yönde etkilenmekte ve doğal ekolojik denge bozulmaktadır. Fosfat giderimi için hem biyolojik hem de fiziko-kimyasal prosesler kullanılmaktadır.
Bu çalışmanın amacı, sulu çözeltiden fosfat giderimi için içme suyu arıtma tesisi çamurunun (alüm çamuru) adsorban olarak kullanımının uygunluğunu incelemektir. Adsorbanın fiziksel ve kimyasal karakterizasyonu yapılmıştır. Kesikli adsorpsiyon çalışmalarında adsorban dozunun, başlangıç fosfat derişiminin, temas süresinin, başlangıç pH’sının ve sıcaklığın adsorpsiyon üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışmada, fosfat adsorpsiyonun Freundlich izoterm modeline daha uygun olduğu belirlenmiştir. Maksimum adsorpsiyon kapasitesi (q_max) 0.76 mg/g bulunmuştur.
Deneysel veriler yalancı birinci derece ve ikinci derece kinetik modeller kullanılarak analiz edilmiş ve yalancı ikinci derece kinetik modelin alüm çamuru ile fosfat gideriminde daha uygun olduğu bulunmuştur. Alüm çamurunun adsorban olarak kullanılmasıyla sulu çözeltiden %84 fosfat giderimi sağlanmıştır. Termodinamik çalışmalarda, alüm çamuruyla fosfat adsorpsiyonunun kendiliğinden gerçekleştiğini ve endotermik olduğunu göstermiştir.
Alıcı su kaynaklarındaki fosfatın çevresel etkisinin azaltılmasına odaklanıldığı bu çalışmada atıksuların içerdiği fosfatın, adsorban olarak kolay ulaşılabilir ve ekonomik bir materyal olan alüm çamuru kullanılarak arıtılabileceği sonucuna varılmıştır.

 

Phosphate Removal From Wastewater By Usıng Water Treatment

Plant Sludge
Excess phosphorus in wastewaters is one of the main causes eutrophication in receiving waterways. As a result of eutrophication, natural ecologic balance is deformed and water quallitty in lakes and gulfs is affected negatively. In this regard, both biological and physico–chemical treatment processes are used to remove phosphate from contaminated wastewater.
The object of this study was to examine the feasibility of using drinking water treatment plant sludge (alum sludge) as an adsorbent for phosphate removal from the aqueous solution. The physical and chemical characterization of the adsorbent was performed. The effects of adsorbent dose, initial phosphate concentration, contact time, initial pH, temperature on adsorption were was investigated by batch studies. Experimental equilibrium data were better fitted to the Freundlich isotherm equilibrium model. The maximum adsorption capacity (q_max) was found to be 0,76 mg/g.
Experimental data were analyzed using the pseudo–first– and second–order kinetic models, of which a pseudo second-order kinetic model was found to be superior. Phosphate removal from aqueous solution were determined in the range of 84 % by using alum sludge as a adsorbent. Thermodynamic study indicated that the phosphate adsorption onto alum sludge is spontaneous and endothermic in nature.
It was concluded that, focusing on the reduction of the environmental impact of the phosphate on receiving water bodies, wastewaters containing phosphate could be treated by using the alum sludge as an easily available and economical material.
  

????

Tez Adı : Gübre Kullanarak Anaerobik Bir Reaktörde Biyolojik Hidrojen Üretimi

Danışman : Yard. Doç. Dr Yalçın ÖKTEM

Anabilim Dalı : Çevre Mühendisliği

Programı : -

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Yard. Doç. Dr Yalçın ÖKTEM

Prof. Dr.Fatma Gülen İSKENDER

Prof.Dr. Neşe TÜFEKÇİ

Doç. Dr.Selda Gülin POZAN

Doç. Dr.Semih NEMLİOĞLU

Gübre Kullanarak Anaerobik Bir Reaktörde Biyolojik Hidrojen

Bu yüksek lisans tezinin temel amacı günümüzde oldukça ciddi bir çevresel kirliliğe neden olan büyükbaş hayvan gübrelerinin bilinen çamur çürütücülerden farklı bir anaerobik prosess kullanarak, çevresel kirlilik anlamında daha az etkisi olan hidrojen ağırlıklı bir gaz kompozisyonu üretirken aynı zamanda biyolojik olarak daha kolay bozunabilen çıkış atık suyuna sahip olan anaerobik asidifikasyon prosesinin optimizasyonudur.

Bu amaçla çalışmada, biyohidrojen üretimi için laboratuar ölçekli tam karışımlı anaerobik kesikli bir reaktör sığır gübresi (inek) ile beslenmiştir. Sonra hidrojen üretimi için sistem optimize edilmiştir. Hidrolik bekleme süresi, organik madde yükleme hızı, çamur yaşı, F/M oranı, gaz üretimi ve bileşimi, pH, sıcaklık ve karışımın biyogaz üretimi üzerine etkisi gözlenmiştir. Biyoreaktörde yüksek hidrojen verimi elde edebilmek için pH, sıcaklık, HRT, karıştırma hızı gibi parametrelerin optimum değerlerinde işletilmesi gerekmektedir. Hidrojen üretimi prosesinde kontrol edilmesi gereken en önemli parametre pH’dır. Sistemin en uygun pH’ını bulmak amacıyla farklı başlangıç pH değerleri denenerek en yüksek verimde hidrojen üretimi pH 6 değerinde tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlar bağlı olarak asitleştirme ile konvansiyonel reaktörler yatırım ve işletme maliyetleri açısından incelenmiştir. Asidojenik reaktör yüksek performanslı ve düşük maliyetli olarak biyolojik arıtma sistemlerinin ardından çalıştırılabilir. Anaerobik fermentasyon sistemleri ülke ekonomisine bu açıdan önemli bir katkı sağlayacaktır.
Biological Hydrogen Production Using Manure at an Anaerobic Reactor

The main aim of this master thesis is to produce hydrogen composition which has a lower impact on the environment and at the same time to optimize anaerobic acidification process with easier degradable wastewater by using different anaerobic processes on cattle manure sludge digesters.

For this purpose, during this work, for biohydrogen production a laboratory-scale anaerobic batch reactor has been used. This anaerobıc reactor that is completely mixed was fed with cattle (cow) manure ; this system has optimized the hydrogen production. The effect of the hydraulic retention time, organic matter loading rate, sludge age, F/M ratio, gas production and composition, pH, temperature, and mixture was observed on the production of biogas. In order to get the higher hydrogen efficiency, some parameters such as pH, temperature, HRT (hydraulic retention time), agitation rate should be operated at their optimum values. The most important parameter that should be controlled in hydrogen production process, is pH. In order to find the optimum pH value, different initial values of pH were tested and the highest yield of hydrogen production was realized at pH value of 6. The obtained results were investigated in terms of the investment and operating costs of conventional reactors with the acidification. Acidogenic reactors can be operated with high-performance and low-cost biological treatment systems. Anaerobic fermentation systems will provide an important contribution to the national economy in this aspect.

  

ÖZ Çiğdem

Tez Adı : Sintine Suyunun Kimyasal Yöntemlerle Arıtılması

Danışman : Yard. Doç. Dr. Ender ÇETİN

Anabilim Dalı : Çevre Mühendisliği

Programı : -

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Yard. Doç. Dr. Ender ÇETİN

Prof. Dr. Nilgün BALKAYA

Prof. Dr. Hasine KAŞGÖZ

Doç. Dr. Gülsüm YILMAZ

Doç. Dr. Selva ÇAVUŞ

Sintine Suyunun Kimyasal Yöntemlerle Arıtılması

Bu çalışmada, sintine suyunun kimyasal yöntemlerle arıtılabilirliği incelenmiştir. Bu kapsamda, Haydarpaşa Atık Kabul Tesisi’nde kimyasal arıtma ünitesine giriş suları kullanılarak koagülasyon – flokülasyon, Fenton oksidasyonu ve Fenton oksidasyonu sonrası granül aktif karbon adsorpsiyonu çalışmaları yürütülmüştür.

Sintine suyunun koagülasyon – flokülasyon yöntemiyle arıtılabilirlik çalışmalarında koagülant olarak demir sülfat, demir klorür, alüminyum sülfat ve polialüminyumklorür (PAK) kullanılmıştır. Her koagülant için optimum pH ve optimum dozaj çalışmaları yürütülmüştür. Deneysel çalışma sonucunda demir sülfat için optimum pH 9,5 ve optimum dozaj 250 mg/L olarak bulunmuş ve %41 oranında KOİ giderim verimi elde edilmiştir; demir klorür için optimum pH 10 ve optimum dozaj 250 mg/L bulunmuş ve %31 oranında verim elde edilmiştir; alüminyum sülfat için optimum pH değeri 5’te optimum dozaj 150 mg/L ilave edildiğinde KOİ giderim verimi %34 bulunmuştur; PAK için optimum pH 5, optimum dozaj 250 mg/L ve KOİ giderim verimi %43 bulunmuştur. Koagülasyon – flokülasyon yöntemi ile yapılan arıtılabilirlik çalışmalarında elde edilen verim oranları sintine suyunun arıtımı için yeterli olarak görülmemiş ve Fenton oksidasyonu düşünülmüştür.

Sintine suyunun Fenton oksidasyonu ile arıtılabilirlik çalışmalarında; farklı [Fe²⁺] ve [H₂O₂] konsantrasyonlarında optimum [Fe²⁺]/[H₂O₂] oranı belirlenmiştir. Fenton oksidasyonu için en yüksek verim [Fe²⁺] : 6 mM, [H₂O₂] : 30 mM konsantrasyonlarında [Fe²⁺]/[H₂O₂] : 1/5 için KOİ giderim verimi %57 olarak elde edilmiştir. Ancak tek başına Fenton oksidasyonu deşarj standartlarını sağlamadığı için Fenton oksidasyonu sonrası granül aktif karbon adsorpsiyonu uygulanmıştır.

Sintine suyunun Fenton oksidasyonu sonrası granül aktif karbon adsorpsiyonu çalışmalarında, denge süresi, adsorban dozajı, sıcaklık ve pH değişiminin KOİ giderim verimi üzerine etkisi incelenmiştir. Adsorpsiyon için denge süresi, %63 KOİ giderim verimi oranıyla 24 saat belirlenmiştir. 2 g GAK/L adsorban dozajında %81 oranında KOİ giderim verimi elde edilmiştir. 20°C’ de %83 oranında KOİ giderim verimi tespit edilmiştir. pH 6 değerinde %90 toplam KOİ giderim verimi bulunmuştur. Adsorpsiyon izoterm çalışmaları için Freundlich ve Langmuir izoterm çalışmaları yapılmış ve Langmuir izotermi için regresyon katsayısı 0,90 olarak tespit edilmiştir.

Bu çalışma sonucunda, sintine suyunun koagülasyon- flokülasyon yöntemi ile arıtımında KOİ giderim veriminin %31 – 43 arasında değiştiği, Fenton oksidasyonu için maksimum KOİ giderim veriminin %57 olduğu bulunmuştur. Fenton oksidasyonu sonrası granül aktif karbon adsorpsiyonu çalışmalarında %90 olarak en yüksek KOİ giderim verimi elde edilmiş ve bu iki kademeli prosesin sintine suyunun kimyasal arıtımı için en uygun proses olduğu belirlenmiştir.