Tkip kuruluş Kongresi Belgeleri

Bizi çevreleyen bölgeye böyle bakmasını başarabilmeliyiz.

Sorunun stratejik ve politik önemini böylece belirledikten sonra, bölgedeki güncel durum hakkında söyleyeceklerim kısaca şunlar:

Yeniden “balkanlaştırılan” Balkanlar...

Balkanlar’a bakıyoruz, Balkanlar emperyalizm tarafından bir kez daha balkanlaştırıldı. Nedir “balkanlaştırma”? Bu tarihin en iğrenç bir “böl ve yönet” politikasıdır. Böl, parçala, birbirine kırdırt, birbirine boğazlat ve sonra da zayıf düşmüş halkları teslim alarak yönet. Bu, 19. yüzyılın son çeyreği, 20. yüzyılın ilk çeyreğinde Balkanlar’a karşı izlenen emperyalist politikadır. Ve “balkanlaştırma”, uluslararası siyaset diline, böl(146)mek, parçalamak, birbirine kırdırmak ve böylece kolayca hükmetmek anlamına gelen bir kavram olarak yerleşmiş bulunuyor. Maalesef ‘89 yıkılışında sonra Balkanlar bir kez daha bakanlaştırıldı; ülkeler paramparça edildi, halklar milliyet ayrımına göre, etnik ayrımlara göre, hatta giderek dini ayrımlara göre küçük parçalara bölündü, un ufak edildi ve birbirine kırdırtıldı. Emperyalizme, onun hakemliğine ve sözde koruyuculuğuna muhtaç hale getirildi.

20. yüzyılın ilk birkaç on yılında Balkan halkları birbirlerine kırdırıldı, fakat ardından Balkanlar, bu halkları birleştiren mücadelelere sahne oldu. Özellikle ‘30’lu ve ‘40’lı yıllarda, faşist işgale karşı, bu tarihsel düşmanlıkları silen ve bu halkları birbirine yakınlaştıran, kendi iç gerici hakim sınıflarına ve emperyalizme karşı kaynaştıran bir süreç yaşandı. Arkası muzaffer devrimler oldu. Devrimler, belli problemler taşısa da, eşitlik temeli üzerinde halklara ortak ve kardeşçe bir yaşam imkanı sundu. Hiç değilse ulusal sorun çerçevesinde gerçekten önemli adımlar atıldı. Bugün Yugoslavya hala bir federasyon. Bu federasyonun bugün içi boşaltılmış olsa da, gerici Sırp burjuvazisi tarihi egemenlik kurma çizgisine geri dönmüş olsa da, zamanında, devrimle birlikte ve devrimden sonra, ayrı ayrı cumhuriyetlerin federal birliğine dayalı bir Yugoslavya büyük bir tarihi adımdı. Devrimden önce Yugoslavya, Sırp Krallığı egemenliği altında bir halklar hapishanesiydi. Ama devrim sonrasında burası bir federasyon oldu, ayrı ayrı cumhuriyetler ve özerk bölgeler oluştu. Nüfusun çok küçük azınlıklarının bile kendi dillerini kullanmaları, kültürlerini geliştirmeleri güvence altına alındı. Yıkılışa kadar Belgrad’ta Türkçe gazete yayınlanabiliyordu, ki Türkler orada çok küçük bir azınlık oluşturduğu halde.

Bu halklar yıkılışın ardından birbirlerinin karşısına çıkartıldılar, aralarına olumsuz tarihi anıları da depreştiren yeni düşmanlık tohumları ekildi. Bosna’da bir trajedi sahnelendi.(148)Faşizme, gericiliğe, kendi egemen sınıflarına, Alman ve İtalyan faşist işgalcilerine karşı birlikte mücadele etmiş, bu mücadele içinde birleşmiş ve kaynaşmış, devrimle birlikte kendi ulusal ve sosyal kimliğini ve özgürlüğünü kazanmış halklar birbirlerinin düşmanları haline getirildiler. Kendi gerici burjuvazileri eliyle her birisi, bir emperyalist devletin şu veya bu biçimde eteğinin altına sığınarak kendilerine bir çıkış yolu aramak durumunda bırakıldı.

Şimdi aynı şey Kosova’da yapılıyor. Kosova’daki olayın bir başka özelliği daha var. Kosova NATO’nun dolayısız bir müdahale alanı haline getiriliyor, getirilmek isteniyor. Yani halklar birbirine kırdırılmakla, düşmanlıklar körüklenmekle kalınmıyor, emperyalistlerin buraya müdahale etmesi ve bu halkların fiilen yönetilmesi sorunu gündeme getiriliyor. Ki Bosna’da sorun zaten böyle bir çözüme bağlanmıştı. Şimdi aynı oyun Kosova üzerinden sergileniyor.

Türk devleti de emperyalizmin bu doğrultudaki politikasını en çığırtkan, en kışkırtıcı, en rezil bir biçimde destekliyor. “Derhal ve bir an önce müdahale” istiyor. Bosna’ya da istiyordu, şimdi Kosova’ya istiyor. Kosova halkı burada sadece bir bahanedir, asıl sorun bölge hakimiyetinde ABD emperyalizmine uşakça hizmettir. Bilindiği gibi Arnavutluk halkının Berişa çetesine karşı silahlı başkaldırısını Türk devleti büyük bir gericilikle karşıladı. Gelişmeleri karalamak için elinden gelen herşeyi yaptı. Bu çizginin temsilcisi Kosova halkının dostu olabilir mi? Türk devleti bugün Balkanlar’da en gerici, en rezil, en alçakça rolü oynuyor.

Balkanlar milli açıdan, etnik açıdan, kültürel açıdan gerçekte çok zengin bir mozaik. Ve tarih gösteriyor ki, gerici sömürücü sınıfların ve emperyalistlerin egemen olduğu her dönemde, halklar birbirlerine düşman ediliyorlar, birbirlerine boğazlatılıyorlar. Ve bu halkları ancak ve ancak devrim birleştirebiliyor. Onlar arasındaki sorunların gerçek ve kalıcı(148)çözümünü ancak devrim sağlayabiliyor. Biz yakın zamanda birkaç ay önce, Haziran’da bunu politik yayın organında Kosova üzerine bir değerlendirme yazısında da vurguladık.

Balkan halkları için bunun dışında, devrim ve sosyalizm dışında bir çözüm yolu yoktur. Başka bir çözüm yolu olmadığını tarih göstermiştir. Bu halkların kardeşçe yaşadıkları, kaynaştıkları, bir taraftan kendi dillerini, kültürlerini ve kimliklerini korudukları, öte yandan birbirlerini olumlu biçimde etkiledikleri dönem, yalnızca devrimci direniş dönemleri, artı devrim dönemleri, artı devrim sonrası dönemler olabilmiştir. Ne zaman ki bu imkan ortadan kalkmış, ardından çok geçmeden bu bölge yeniden balkanlaştırılmıştır. Halklar etnik ve kültürel açıdan birbirlerinden koparılmış, birbirlerine kutuplaştırılmış, birbirlerine düşman edilmiş ve nihayet birbirlerine kırdırtılmıştır. Bugün emperyalist dünyanın timsah gözyaşlarına konu olan Bosna, Kosova vb. trajediler, emperyalizmin ve gerici Balkan burjuvazilerinin kendi öz ürünleridir.

Emperyalizm bugün Balkanlar’ı balkanlaştırma politikasını boyutlandırarak hayata geçirmeye çalışıyor. Balkanlar’da yaşanan sorunlara ilişkin en önemli nokta bu. Yayın faaliyetimizde Balkanlar’daki gelişmeleri bu tarih bilinciyle izlememiz, yaşanan sorunları bu tarihsel arka planla işlememiz, emperyalizmin buradaki politikasını iyi teşhis etmemiz ve teşhirimizi de bu teşhis üzerine oturtmamız, dolayısıyla çözümümüzü de bu çerçevede ortaya koymamız gerekiyor. 20. yüzyıl tarihi, burada sorunun nereden doğduğunu, çözümünün nerede yattığını yeterli açıklıkta göstermiştir. Biz soruna ona göre teşhis koymalı, çözümü de ona göre propaganda etmeliyiz. Ve Türk devletinin burada oynamaya çalıştığı rezil rolü sistematik bir biçimde teşhir etmeliyiz.