Turizm ve otel iŞletmeciLİĞİ ÖĞrencileri İÇİn hukuka giRİŞ

Yasak faaliyetler (m. 7)

Seyahat acenteleri ve şubeleri, işyerlerinden seyahat acenteliği hizmetleri dışında faydalanamazlar. Ancak, seyahat acenteleri işyerlerinin belirli bir yerinde hatıra eşyası, turist rehberi, kartpostal ve benzeri şeyler satabilirler.

7. 
   Seyahat acentesi sahibinin nitelikleri (m. 8)
   

Seyahat acentelerinin sahiplerinde, tüzel kişiliği haiz seyahat acentelerinin yönetim kurulu üyelerinde ve yetkili yöneticilerinde aşağıdaki nitelikler aranır:

1. 
   18 yaşını bitirmiş olmak,
   
2. 
   Ağır hapisle veya yüz kızartıcı suçlardan veya hileli iflastan hükümlü olmamak,
   
3. 
   Ticari itibar bakımından yeterli olmak,
   
4. 
   30 uncu madde hükmüne göre cezalandırılmamış olmak.
   

          

8. 
   Seyahat acentelerinin yükümlülükleri (m. 10-Değişik: 28/12/2006-5571/6 )
   

Seyahat acenteleri aşağıdaki hususlara uymak zorundadır:

1. 
   Turlarda veya sadece tek bir otelde konaklamayı ve konaklanacak otele ulaşımı içerenler hariç olmak üzere paket turlarda; paket tur veya tur başına kırkbeş kişiye kadar en az bir rehber bulundurmak; tek araç kapasitesi kırkbeş kişiyi aşan araçlarda bir rehber bulundurmak; turistlere, rehberler dışında herhangi bir kimse vasıtasıyla Türkiye’nin tarihi, doğası, kültürü ve turizmi ile ilgili rehberlik faaliyeti niteliğinde bilgi vermemek.
   
2. 
   Müşteriyi aldatıcı, kamu güvenini sarsıcı ve ülke turizmini baltalayıcı davranışlarda bulunmamak.
   
3. 
   Sunulan tüm hizmetlere ilişkin detaylı program ve bilgiler ile paket tur programının hangi sigorta şirketi tarafından sigortalandığını gösteren sözleşmenin bir nüshasını tüketiciye vermek.
   
4. 
   Diğer seyahat acenteleri ile birlikte müteselsilen sorumlu olarak düzenleyecekleri faaliyetlere ve aracılık hizmetlerine ilişkin yükümlülüklerini yerine getirmek.
   
5. 
   Şubeleri de dahil olmak üzere adres değişikliklerini değişiklik yapılmadan en az on gün önce Bakanlığa bildirmek. Müşterileri ile biletlerini satacakları ulaştırma müesseselerine sunacakları hizmetler ve sigorta limiti kapsamındaki yükümlülükler hariç olmak üzere tüm seyahat acenteliği işlemlerinden doğacak yükümlülüklerini yerine getirmek, karşılığı olmak ve bu yükümlülüklerin yerine getirilmemesi halinde Bakanlıkça paraya çevrilerek ilgililere ödeme yapılmak üzere seyahat acentesinin grubuna göre asgari beşbin Yeni Türk Lirası azami otuzbin Yeni Türk Lirası arasında Bakanlıkça belirlenecek teminatı,  4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 34 üncü maddesinde belirtilen değerler üzerinden vermek ve teminatın eksilmesi halinde,  otuz gün içerisinde tamamlamak.
   
6. 
   Tur programındaki yerlerde yönetmelikte belirtilen kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından hazırlanan tanıtıcı materyallerin müşterilere sunulmasını, bu kuruluşların talebi halinde sağlamak.
   

Bakanlıkça gerekli görülen hallerde bu maddenin (e) bendinde belirtilen teminatın alt ve üst limitleri, geçmiş yıllar için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanabilir.

Seyahat acenteleri ve şubelerine, teminatlara, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarının tanıtımlarına, personel, işyeri, turist taşıma araçları, transfer elemanlarının nitelikleri ile (a) bendindeki hususlara ilişkin usûl ve esaslar Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.

              

8. 
   Zorunlu sigorta (Değişik: 28/12/2006-5571/7 md.)
   

Seyahat acenteleri , Türkiye’de satılan paket turlarda:

1. 
   Düzenledikleri paket tur kapsamında; müşteriye taahhüt ettikleri hizmetlerin acentenin iflası da dahil olmak üzere herhangi bir nedenle verilmemesi veya taahhüt edilen şekilde verilmemesinden kaynaklanabilecek sorumluluklarını sigorta ettirmek zorundadır. Bu durumda sigortacının sorumluluğu en az paket tur bedeli kadar olmalıdır. Müşteri, sigorta kapsamındaki zararını doğrudan doğruya sigorta şirketinden talep edebilir.
   

Seyahat acenteleri ve sigorta şirketleri, sigorta sözleşmelerini yaptıkları andan itibaren beş iş günü içerisinde sözleşmenin bir örneğini Bakanlığa göndermekle yükümlüdürler. Sözleşmenin süresinden önce sona ermesi halinde, bu durum aynı süre içerisinde seyahat acenteleri ve sigorta şirketleri tarafından Bakanlığa bildirilir. İlgili branşta ruhsatı bulunan sigorta şirketlerinin paket tur sigortası yapmaları zorunludur. Hazine Müsteşarlığı gerekli durumlarda sigorta primlerini belirlemeye yetkilidir.

2. 
   Paket tur sözleşmesi düzenlenirken, müşteriye;
   

• 
  Müşterinin kaza ve hastalık halinde çıkış noktasına dönüş masraflarını,
  
• 
  Her türlü kazadan doğan zararını ve tedavi masraflarını, poliçe limiti  kadar karşılayacak şekilde sigorta ettirilebileceğini bildirmekle yükümlüdürler.
  

Kanunun “Teminat Miktarı” başlığı altında yer alan 13 – 16. maddeleri 28.12.2006 tarih ve 5571 sayılı yasa ile iptal edilmiştir. Teminatlar, Kanunun değişik 10. maddesi (e) bendinde 5 ile 35 bin YTL arasında Bakanlıkça belirlenmek üzere düzenlenmiştir.
Seyahat Acentelerinin yükümlülükleri arasında:

• 
  Sahipleri, yöneticileri ve işletme belgelerinde yer alan hususlarda meydana gelen değişiklikleri 30 gün içinde bildirme,
  
• 
  Gerçeğe aykırı ve yanıltıcı tanıtım ve reklam yapmama,
  
• 
  Bakanlıkça gönderilen genelge ve diğer çeşitli konulardaki yazıları en geç 15 gün içinde cevaplandırma veya cevabın gecikme sebebini Bakanlığa bildirme,
  
• 
  Müşterilerinin isim ve adreslerini ve gezileri ile ilgili kişisel hususları gizli tutma, gibi hususlar da yer almaktadır.
  

10. 
    Denetim (m. 24)
    

Bakanlık, müfettişleri, uzman denetçileri, bölge müdürleri veya Bakanlıkça yetkili kılınacak diğer kişiler seyahat acenteleri ve Seyahat Acenteleri Birliğini her zaman denetleme yetkisini haizdir.

Seyahat Acenteleri ve Seyahat Acenteleri Birliği personeli denetim sırasında her türlü bilgiyi vermek ve belgeleri göstermekle yükümlüdürler.
Seyahat acentelerine uygulanacak idari para cezaları, belge iptali, faaliyetten men ve diğer cezalar Kanunun 27 – 31. maddelerinde hükme bağlanmıştır.

İdarî para cezaları ve belge iptali

“Madde 27 – (Değişik: 13/08/2008-26966/3 md.)

Bu Kanun ve ilgili mevzuatta belirlenen esaslara uymayan seyahat acentalarına Bakanlıkça aşağıda belirtilen cezalar uygulanır.

  a) İdarî para cezaları ve bu cezaların uygulanacağı durumlar aşağıda belirtilmiştir:

1. 
   Bu Kanunun 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a) veya (f) bendinin ihlali halinde binbeşyüz Yeni Türk Lirası.
   
2. 
   Bu Kanunun; 7, 17, 19 veya 21 inci maddelerinden birinin veya 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c), (ç) veya (d) bentlerinden birinin ihlalinin tespiti halinde bin Yeni Türk Lirası.
   
3. 
   Bu Kanunda belirtilen veya Bakanlıkça istenilen bilgi ve belgelerin süresi içerisinde verilmemesi veya yanıltıcı bilgi veya belge verilmesi halinde ikibin Yeni Türk Lirası.
   
4. 
   Bu maddede belirtilen fiiller dışında, bu Kanun hükümlerine uymayan seyahat acentaları, durumu düzeltmeleri veya bir daha mevzuata aykırı davranmamaları konusunda Bakanlıkça uyarılır. Uyarıya rağmen otuz gün içerisinde gerekli düzeltmelerin yapılmaması veya bir yıl içerisinde uyarmayı gerektiren aynı veya başka fiil veya fiillerin tespiti halinde bin Yeni Türk Lirası.
   

 b) Seyahat acentası işletmesi belgesi aşağıdaki hallerde iptal edilir:

1. 
   Bu Kanunun 12 nci maddesi hükümleri uyarınca zorunlu sigortanın yaptırılmaması.
   
2. 
   Seyahat acentasının belge almaya esas niteliklerini kaybettiğinin veya bu Kanunda yer almayan faaliyetlerde bulunduğunun tespiti.
   
3. 
   Bu Kanunun 10 uncu maddesinin (b) veya (e) bendini ihlal eden bir fiilin tespiti.
   

               

Bu madde uyarınca işletme belgesi iptal olunan seyahat acentalarının isimleri veya iltibasa yol açacak bir isim hiçbir seyahat acentasına yeniden verilemez. Birlikçe geçici ve uzun süreli üyelikten çıkarma cezası verilen seyahat acentalarının belgeleri, fiilleri bu maddenin (b) bendi uyarınca bir cezayı gerektirmiyorsa, geçici men süresince iptal edilir.”

11. 
    SEYAHAT ACENTALARI BİRLİĞİ
    

Seyahat acenteleri, seyahat acenteliği mesleğinin yurt ekonomisi ve turizmine uygun surette gelişmesini sağlayıcı tedbirleri almak ve mesleki ahlak ve dayanışmayı korumak amacıyla Seyahat Acenteleri Birliği adı altında tüzel kişiliği haiz bir birlik kurarlar. Seyahat acentelerinin bu birliğe üye olmaları zorunludur.

Seyahat Acenteleri Birliğinin merkezi İstanbul'dadır.
Seyahat Acenteleri Birliğinin görevleri Kanunun 33. maddesinde, aşağıdaki şekilde sıralanmıştır.

• 
  pazar araştırmaları ve seyahat acenteliği konusunda incelemeler yapmak,
  
• 
  birlik üyeleri arasındaki haksız rekabetin önlenmesi hususunda gerekli tedbirler almak,
  
• 
  seyahat acenteleri personelinin yetiştirilmesi için kurslar ve seminerler düzenlemek,
  
• 
  Bakanlıkça istendiğinde görüş bildirmek, uluslararası kuruluşlarda seyahat acentelerini temsil etmek,
  
• 
  bu kanunda ve 34 üncü maddenin son fıkrasında bahsedilen yönetmelikte belirtilen diğer görevleri ifa etmek.
  

Birlik, acentelik mesleğinin vakar ve haysiyetine uymayan hareketlerden dolayı birlik üyelerine disiplin cezası verir. Bunun ayrıntıları yönetmelikte belirtilir.

Birliğin organları, organların görev ve sorumlulukları, Birliğin gelirleri Kanunun 34 – 36. maddelerinde hükme bağlanmıştır.

1. 
   Genel Kurul:
   

Genel Kurul, her seyahat acentesinin temsilci olarak göndereceği birer sahip veya birer sorumlu müdüründen oluşur. Genel Kurul kendi üyeleri arasından bir başkan, iki başkan yardımcısı ve yeteri kadar katip seçer.

Genel Kurul 2 yılda bir Kasım ayında toplanır. Ayrıca Genel Kurul, Yönetim Kurulu tarafından veya Bakanlıkça re'sen olağanüstü toplantıya çağrılabilir.
Adi ve Olağanüstü toplantılara temsilcilerin çoğunluğunun katılması şarttır. İlk toplantıda bu çoğunluk elde edilemediği takdirde toplantı en çok bir hafta içinde çoğunluk aranmaksızın yapılır. Toplantılarda kararlar mevcut temsilcilerin çoğunluğu ile alınır.

Genel Kurulun görevleri:

• 
  Birlik hesaplarını incelemek, Yönetim Kurulu raporlarını görüşüp karara bağlamak ve gereğinde Yönetim ve Denetim Kurulunu ibra etmek,
  
• 
  Birliğin çalışma programı ve bütçesini görüşüp karara bağlamak, idarecilere ve temsilcilere verilecek ücretler ile bunlara ilişkin her türlü ödenek ve yollukları tespit etmek,
  
• 
  Yönetim Kurulu tarafından Genel Kurula arz olunan hususları görüşüp karara bağlamak,
  
• 
  Genel Kurul üyelerinin yirmide biri tarafından görüşülmesi veya gündemden çıkarılması istenen konuları görüşmek ve gündeme alınan maddeleri karara bağlamak,
  
• 
  Yönetim ve Denetim Kurulu üyelerini seçmek,
  
• 
  Üye kayıt ücreti ve aidat miktarını tespit etmek,
  
• 
  (Değişik: 28/12/2006-5571/10 md.) Gerekli olduğu takdirde taşınmaza bağlı mülkiyet ve diğer sınırlı aynî hakların edinilmesine ve satışına karar vermek. Ancak, taşınmazların satışı için Genel Kurulun üçte iki çoğunluğunun olumlu oyu gereklidir.
  
• 
  (Ek: 28/12/2006-5571/10 md.) Üyelerini diğer meslek kuruluşları ile kamu kurum ve kuruluşları nezdinde temsil etmek, dava açmak, dernek, vakıf ve iktisadi işletmelerini kurmak, Birliğin amacını gerçekleştirmek için şirket kurulması veya kurulu olanlara ortak olunması konusunda karar vermek.
  
• 
  (Ek: 28/12/2006-5571/10 md.) Birlikçe onaylanacak belgeler ve verilecek hizmetlerin ücretini tespit için Yönetim Kuruluna yetki vermek.
  
• 
  (Ek: 28/12/2006-5571/10 md.) Genel Kurul yetkisi dahilindeki konularda Yönetim Kuruluna yetki vermek.
  

2. 
   Yönetim Kurulu
   

Yönetim Kurulu, Genel Kurulun kendi üyeleri arasından seçeceği 9 kişiden teşekkül eder. Yönetim Kurulu üyelerinin en az 4 ünün (A) grubu seyahat acenteleri temsilcisi olması gerekir. Ayrıca Yönetim Kuruluna 9 yedek üye de seçilir. Yönetim Kurulu ayda en az iki defa, ihtiyaca göre ve başkanın çağrısı ile de her zaman toplanabilir.

Yönetim Kurulunun görevleri;

• 
  Birliğin çalışma programı ve bütçesini hazırlamak ve Genel Kurula sunmak,
  
• 
  Genel Kurulca alınacak kararları uygulamak,
  
• 
  Merkez Müdürü ve Merkez Bürosunun kadrolarını tespit ve tayin işlemlerini yapmak,
  
• 
  Adi ve olağanüstü genel kurul toplantısına karar vermek,
  
• 
  Bütçe fasılları arasında nakiller yapmak,
  
• 
  Yönetim Kurulu üyelerinin ekseriyeti tarafından görüşülmesi istenen ve gündeme alınan konuları görüşüp karara bağlamak,
  
• 
  Bu maddenin son fıkrasında bahsedilen yönetmelikte belirtilen diğer görevleri ifa etmektir.
  

3. 
   Denetleme Kurulu
   

Denetim Kurulu, Genel Kurulca Birlik üyeleri arasından seçilecek 3 kişiden teşekkül eder. Ayrıca aynı sayıda yedek üye de seçilir.

            

Denetim Kurulunun görevleri;

• 
  Genel Kurul tarafından alınan kararların Yönetim Kurulunca yerine getirilip getirilmediğini araştırmak,
  
• 
  Birlik işlerinin mevzuat esasları dairesinde yürütülüp yürütülmediğini denetlemek,
  
• 
  Bakanlıkça verilecek görevlerin yerine getirilip getirilmediğini incelemek,
  
• 
  Birliğin işlemlerini ve hesaplarını kontrol etmek,
  
• 
  Birliğin bir yıllık işlem ve hesapları hakkında Genel Kurula rapor vermek,
  
• 
  Birliğin çalışmaları hakkında 3 ayda bir Bakanlığa rapor vermektir.
  

4. 
   Disiplin Kurulu
   

Disiplin Kurulu Genel Kurulca Birlik üyeleri arasından seçilecek 3 kişiden meydana gelir.

Disiplin Kurulunun görevleri; yönetmelikte belli edilen disiplin fiilleri hakkında yönetmelik gereğince disiplin cezaları vermektir.
Bakanlıkça, Seyahat Acenteleri Birliğinin ve organlarının görev ve yetkilerine ilişkin bir yönetmelik hazırlanır.
(Ek fıkra: 28/12/2006-5571/10 md.) Bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde, Disiplin Kurulu ve disiplin cezaları ile Genel Kurul toplantıları, seçimler ve yasaklara ilişkin olarak 5362 sayılı Esnaf ve Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanununun 24 üncü maddesi ile aynı Kanunun üçüncü kısmının birinci bölümünün esnaf ve sanatkâr odalarına ilişkin hükümleri uygulanır.
Birliğin Gelirleri
Birliğin kayıt ücretleri ve aidatlar, kurs ve seminer gelirleri ile bağış ve yardımlardan oluşan gelirleri, 5571 sayılı yasa ile genişletilmiş, Birliğin belge onaylama, yayın çıkarma, kültürel ve eğitim faaliyetleri düzenleme, fuar, sergi vb. Organizasyonlar yapma, menkul ve gayrimenkul sermaye iradı ve diğer kalemlerden elde edilecek gelirler ile daha da genişletilmiştir.
SEYAHAT ACENTALARINA İLİŞKİN SAYISAL VERİLER

Gruplara göre merkez/şube dağılımı 11 nisan 2007 itibariyle
Grup	Merkez	%	Şube	%	Adet	%
A	3413	87%	1189	90%	4602	88%
A-G	0	0%	0	0%	0	0%
B	191	5%	21	2%	212	4%
C	324	8%	46	3%	370	7%
Toplam	3928	100	1256	100	5184	100

  Kaynak: TÜRSAB

7. 
   Turizmde Tüketici Hakları
   

Genel anlamda tüketici haklarının korunması konusuna “Tüketicinin Korunması Hukuku” bölümünde değinilmişti. İnsanlar arasında mal ve hizmet mübadelesinin başladığı dönemlerden itibaren gündeme getirilen tüketici hakları olgusuna, M.Ö. 18. yüzyıla uzanan Hammurabi Kanunlarında ve M.S. 1215 tarihli “Magna Carta” da yer verildiği bilinmektedir.

Ancak daha önceki bölümlerde belirtildiği gibi, 1920’lerde ABD’de ortaya çıkan tüketici dernekleri giderek kurumsal bir yapıya dönüştürülmüş ve günümüzde Birleşmiş Milletler Evrensel Tüketici Hakları Beyannamesi ile ulusal ve uluslar arası hukukta geniş uygulama alanı bulmuştur. Ulusal ve uluslar arası hukuk kuralları ile sekiz başlık altında düzenlenen tüketici hakları, VI. Bölümde, “Tüketicinin Korunması Hukuku” başlığı altında geniş şekilde irdelenmiştir.
Bir tüketici olarak turistin korunmasına ilişkin düzenlemeler tüketicinin korunması hukuku kapsamında yer alan bütün ilkeleri içermekle birlikte, genel olarak iki alanda yoğunlaşmaktadır.

• 
  Turistin can, sağlık ve vücut bütünlüğünün korunması, (fiziksel koruma). Örneğin tesislerde yangına karşı önlem alınması, yapı standartlarına, araç ve gereçlerdeki fiziksel niteliklere, bakım koşulları ve hizmet personelinin eğitim ve niteliklerine uyulması gibi hususlar.
  
• 
  Turistin ekonomik çıkarlarının korunması (ekonomik koruma); Tüketicinin aldatılmasının önlenmesi, bilgilendirilmesi, zararının tazmin ettirilmesi gibi hakları ekonomik çıkarlarının korunmasına örnek teşkil etmektedir.
  

1. 
   Uluslararası Kurallar
   

Uluslar arası turizm hareketlerinin gelişmesi, turizmin temel bir ekonomik sektör haline gelmesine bağlı olarak ekonominin diğer alanlarında kaydedilen ilerleme turizm faaliyetlerine de yansımaya başlamıştır. Sektörün iki ana bileşeni konumundaki konaklama ve seyahat organizasyonu kuruluşları arasında tüketici tatminini sağlamak açısından belirli hukuki düzenlemelerin yapılması zorunluluğu doğmuştur.

Öncelikle otel ve acente ilişkilerinde ortaya çıkan sorunların hızlı ve hakkaniyete uygun şekilde çözümlenmesi, turizm işletmecilerinin kendi aralarında yaptıkları anlaşmalarda gözetilmesi gereken kuralların belirlenmesi, turistlerin korunmasına ilişkin evrensel standartların saptanması konularında çok sayıda düzenleme yapılmıştır.

1. 
   Uluslararası Otel ve Restoran Birliği ve Seyahat Acenteleri Birlikleri Evrensel Federasyonu Tüzüğü (IHRA/UFTAA):
   

1979 tarihli IHA/UFTAA Konvansiyonu’nun yerini alan 1991 tarihli IHRA/UFTAA Tüzüğü, otelci ve acente arasında özel bir sözleşmenin olmadığı durumlarda uygulanan bir Meslek Tüzüğü olarak oluşturulmuştur. Tüzük aşağıdaki koşullarda geçerli olacaktır;

• 
  Otel ve seyahat acentesi arasında özel bir anlaşmanın bulunmaması
  
• 
  Özel sözleşmenin kapsamında yer almayan hususların ortaya çıkması
  
• 
  Sözleşmede tanımlanmamış kavramlara ilişkin tartışma çıkması
  

Bu koşullarda uygulanacak olan Tüzüğün, otelciler ile seyahat acenteleri arasında çıkan anlaşmazlıkların dostane mahkeme ya da tahkim yöntemi ile çözümünde rehberlik etmesi hedeflenmiştir. Tüzük, ,bu amacını gerçekleştirecek ilkeleri aşağıdaki başlıklar altında tespit etmiştir.

• 
  Tanımlar listesi
  
• 
  Bireysel müşteri ve grup sözleşmeleri için “Check-list”
  
• 
  Tahkim kuralları
  
• 
  Bireysel ve grup müşteri iptalleri tablosu
  
• 
  Gruplar için iptal politikasına ilişkin açıklayıcı tablo
  

Böylece, Tüzüğün farklı ülkelerde faaliyet gösteren seyahat acenteleri arasında gerçekleştirilen uluslar arası nitelikteki sözleşmelerden doğan ilişkilerin düzenlenmesinde kullanılmasının öngörüldüğü açıkça anlaşılmaktadır.

Meslek Tüzüğü kapsamında;

• 
  Otel sözleşmesinin tanımı,
  
• 
  Rezervasyon alınması
  
• 
  Rezervasyonların konfirme edilmesi
  
• 
  Rezervasyon belgesi
  
• 
  Fiyatlar
  
• 
  Avans ödemeleri
  
• 
  Otelciye yapılacak ödeme
  
• 
  Otel işletmecisinin acente komisyonu
  
• 
  Bireysel müşteri ve grup tanımı
  
• 
  İptallere ilişkin genel kurallar
  
• 
  Erken ayrılma
  
• 
  Otele sağlanacak bilgi
  
• 
  Seyahat acentesine ve müşteriye sağlanacak bilgi
  
• 
  Sağlanan hizmetlerin kalitesi
  
• 
  Odaların kullanımı
  
• 
  Müşterinin yükümlülükleri
  
• 
  Mücbir sebep (force-majeure)
  
• 
  Mücbir sebebin bildirilmesi
  
• 
  Çifte rezervasyondan kaçınma
  
• 
  Anlaşmazlıkların dostane çözümü
  
• 
  Anlaşmazlıkların çözümü
  
• 
  Meslek Tüzüğünün yorumlanması hususlarında getirilen hükümler yer almaktadır.
  

2. 
   Uluslararası Otelcilik Kuralları
   

Otel endüstrisinde uygulanan kurallar ilk kez 1921 yılında saptanmış, ancak bu endüstride meydana gelen hızlı gelişmeler sonucu mevcut kuralların revize edilmesine ihtiyaç duyulmuş ve 1981 yılında IHA Konseyi tarafından iki kısımdan oluşan bir dizi yeni kurallar benimsenmiştir.

Yapılan düzenlemenin temel amacı, otel işletmeciliğinde uluslar arası genel kabul gören standartlara uygun olarak otel işletmeleri ile müşteriler arasındaki ilişkileri belirli standartlara oturtmak, tarafların karşılıklı hak ve yükümlülüklerini, ulusal yasaların izin verdiği ölçüde, belirlemektir.
Bu kurallar kapsamında otel sözleşmesine konu ticari ilişki, sözleşmenin tarafları ve yükümlülükleri, sözleşmede şekil kuralı, sözleşmenin süresi, sözleşme hükümlerinin yerine getirilmesi, sözleşme hükümlerine uyulmaması durumunda yapılacak işlemler, sözleşmenin sona ermesi, tam ya da kısmi ödeme ve sözleşmenin ihlaline ilişkin hükümler birinci kısımda yer almaktadır.
Kuralların ikinci kısmı diğer sorumlulukları belirtmektedir. Bu kapsamda otelcinin sorumlulukları, müşteri ya da misafirin sorumluluğu, müşterinin eşyasının alıkonulması, müşterinin davranış tarzı, tesise evcil hayvan kabulü, otel odasına giriş ve boşaltmaya ilişkin kurallara yer verilmektedir. Bütün bu düzenlemeler, sözleşmenin zayıf tarafını oluşturan tüketicinin korunmasını amaçlamaktadır.

2.