Həvaxorluğa – hava almağa, dincəlməyə
Hijdəgah – gərdək
Hicrə – bəzənmiş otaq
Xam – sadə
Xamuş – sakitlik, gözdən iraq
Xanevade – ailə
Xak- təraş – alt- üst
Xapdaydı – yuxudaydı
Xanə-xərab - evi yıxılmış
Xar – zəlil, həqir, alçaq, tikan
Xaru-bar – ərzaq, nemət
Xədəng – ox
Xəm – əyri
Xəm olmaq – əyilmək
Xərac – vergi
Xərvar-çəki vahidi (300 kq bərabərində)
Xəstə – yorğun
Xəşm – qəzəb, hirs
Xətərli – təhlükəli
Xiz – duran, oynayan, qalxan
Xırxa, xirqə – üst geyimi
Xoşnud – razı, məmnun, sevincək
Xoşxolq – xoşxasiyyət, xoş yaranmış
Xoşheykəl – xoş görünüşlü
Xu, xuy – xasiyyət, qılıq
Xub – yaxşı
Xureyi-xab – dərin yuxu, şirin yuxu
Xuda nəkərdə – Allah eləməsin
Xumra – şərab
Xunkar – zülmkar, qantökən
Xurak – yemək, xörək
Xurd-büzürk mütəvəcci – kiçikdən böyüyə diqqət kəsilib, maraqlanıb
Xurdü rizini – az-çox
Xurək xab – dərin
İcabət – yerinə yetirmə
İddə - qrup, dəstə
Idtifaqən – birdən, təsadüfən
İftizadı – rüsvalıq, abırsızlıq
İqrarşekən – sözünə əməl etməyən, qərarsız
İnqarı – bu minvalla ki,
İsmət – təmizlik, ərdəm
İsmi-şərif – şərəfli, nəcib
İstəbil – tövlə
İştibah - yalnış, səhv
İttila – xəbər, məlumat
Kami-ərkan –böyük arzular, böyük istəklər
Kamı-busə – arzulanan öpüş
Kan – quyu, mədən, burada: xəzinə
Kar – iş
Kasəxun – bir çanaq qan, burada: qanla dolu
Kari- xeyr – xeyir iş
Keşiydə – sillə
Kəmərbəzəncir – qurşaq
Kəminimdə – pusqumda, mArıqda
Kəm-kəm – az-az
Kəffarə – burada: kafirlər
Kəmərbəstə – belibağlı
Kəsalət – tənbəllik
Kəc – əyri
Kəbir – böyük
Kişvər – ölkə
Kohənsal – yaşlı, qoca, keçmiş, qədim
Kohənkar – təcrübəli, ağıllı
Kuçektərin – ən kiçik
Küllən – tamamilə, bütünlüklə
Küllü pamal – alt- üst
Küşdi-koşdi – güləş
Qadere – təvan, güc, qüdrət
Qafıla – karvan
Qədəmlix – addımlıq
Qəvi – güclü, qüvvətli
Qəvi heykəl – möhkəm bədənli
Qəhr – qəzəb, pərtlik
Qəza – yemək
Qəvvaz – ox atan
Qeyri əz – ... başqa, savayı
Qeyd olmaq – qayğısına qalmaq
Qıyar-qiyamətə – burada qiyamət günü
Qoftar – söhbət, danışıq
Qoftu-gu – söhbət, dialoq
Laəqəl – heç olmasa, az da olsa
Laf – söz, söhbət, danışıq
Lavıd - vacib, labüd
Ləc – ləng
Ləş, leş – bədən
Lətmək – kiçik zərbə, itki
Libası-faxir – fəxri geyim
Madərzad – lüt, anadangəlmə
Mahi-təvan – parlaq ay
Malikən –sahib olub
Mazi – keçmiş
Məbada – məbadə, yoxsa
Məbhut – heyran
Mədat – kömək, yardım
Məğdur – razı, qadir, əldə etmə, nail olma, mümkün
Mənzur – məqsəd
Məntəğə – rayon
Mərufluq – tanışlıq, burada: şahidlik
Məxsus – aid
Məxşuş – qəmli- kədərli, tutqun
Məradin – mərdlər
Məhlum – məlum
Məqulda – hissədə, parçada
Məllə və illa – və yoxsa, olmasaydı
Mərazat – ziyan
Mərbut – əlaqli, bağlı, burada: aid
Mərdanə – kişi kimi, mərd
Mərdum – insanlar, caamat
Mərəz – xəstəlik, dərd, bəla
Məqul – deyim
Mehriyə – başlıq, gəlinin toy başlığı
Mik etmək – sormaq, əmmək
Miqdari – bir az, bir qədər
Mina – cənnət quşu
Mişi – kiçik
Misl-inki – elə bil ki, sanki
Mivazibət – qayğı göstərmək
Miyanəsi – arası
Moxi – beyin
Mövc – dalğa, ləpə, dövrə
Mouqə – vaxt
Munadi – əzan verən
Munis – ünsiyyət edən, adama yovuşan, dost
Muş –sıçan
Muvazibətluq – qayğıkeşlik
Muzu – hiyləgər
Mubəmu – tükdən-tükə,incədən –incəyə, təfsilatilə
Mücazat – tənbeh, cəza
Müntəzir olmaq– gözləmək
Müxənnət – düşmən
Müsəlləh olub – silahlanıb
Mürəttəb – düzəliş, qaydalı
Müsafirət – səfər
Müzd – maaş, zəhmət haqqı
Müamilə – ticarət sövdələşməsi
Müşəxxəsat – xüsusiyyət, seçilmiş, burada: tərif
Mücəddədən – yenidən
Mütəvəcci – maraqlanıb, diqqət kəsilib
Müvazibət – müvazimət
Müzahim olmaq – mane olmaq, narahatçılıq
Musəddən – cəftə, rəzə, qabağı kəsilmiş
Nabud – yox olan, məhv olan, heç nə
Namdar – adlı-sanlı, tanınmış
Nar – od
Naşayistə – yaraşmayan, layiq olmayan
Nəbər – vuruşma, çarpışma, döyüş
Nəvar – yazı lenti
Nəhadundan – içindən
Nəhib – qışqırıq, ağlama
Nəxşə, nəqşə – plan, xəritə
Nəsəb – kökü
Nəşrli müvərrixə –tarix, nəşr tarixi
Nəvəd – doxsan
Nəf – xeyir, fayda
Nəzdiklik – yaxınlıq
Nəzaf – təmiz
Nəcarluq – dülgərlik
Nigahban – qarovul, gözətçi, keşikçi
Nigin - üzük qaşı, qiymətli daş
Nigan – qiymətli
Nijad – soy, nəsil, irq, tayfa
Nirx – qiymət, dəyər
Noinən – nə cür, necə
Noqatə - yerlər, nöqtələr
Növcavan – gənc
Növçə – yeniyetmə
Paquşi - quş ayağı
Pamal – ayayqaltı, məhv olan, alt- üst
Porzur, puzur – güclü, qüvvətli
Payas – kök
Payiq, faiq – üstün
Payam – son, bitmə
Parti – qrup, hami
Pərtab etmək – atmaq
Peykar – döyüş, müharibə
Pəkər – kefsiz, qüssəli
Pəncə – beş, burada əl anlamında
Pəncənərm etmək – vuruşmaq, ayaqlaşmaq
Pənci dü – beş-iki
Pərvar – bəslənmiş, burada davar anlamında
Pərvəriş – yetişdirmə, bəsləmə, böyümə (beşbarmaq)
Pəsənd –bəyənmə
Pəs – onda, bəs
Pəs vermək – geri qaytarmaq
Pərtab etmək – atmaq, tullamaq
Pərəstar – şəfqət bacısı
Peyam – xəbər, məktub
Piç – dolanbac, dolaşıq
Pilək – üzük, qolbağ, boyunbağı
Pişaməd – hadisə, olay
Pişvaz etmək - qarşılamaq
Poşt – arxa, dayaq
Pust –dəri
Purcəlallı – çox cəlallı, təm-təraqlı
Rast – düz, doğru, sağ tərəf
Rəft – burada: dəxli
Rəxt-xab – yorğan-döşək
Rənc – əziyyət, incimə, işgəncə
Rəngi-ruxi – üzünün rəngi
Rəvac – keçərli
Rəvağ – burada gəlin gərdəyi anlamında
Rədd – iz, gediş
Rəşid – qorxmaz, igid
Rikab – üzəngi
Rişə – kök
Risə – cərgə zəncir
Rouşən – aşkar, aydın, işıqlı, səlis
Rubaru – üzbəüz
Rubut – ad
Rux – üz, sifət
Ruze əvvəl – əvvəl gün
Ruzigar – həyat
Ruzi məhşər – qiyamət günü
Rüfəqa – dostlar, yoldaşlar
Rütbi-lisan – şirin dil
Rüxsət – icazə
Sahibi-xanə – ev sahibi
Saxt – düzəltmə
Sail –soruşan, dilənçi, dərviş, yolçu
Salah – məsləhət
Sal, salə – yaş
Salim –sağ, salamat
Salmani – dəllək
Salman – köməkçi, xidmətçi
Sepidə dəmi – səhər çağı, səhər tezdən
Seri – sıra
Sevvom – üçüncü
Seyid – ağa, rəhbər, başçı
Seyd – ov
Səfa – əyləncə
Səfəndərsəf – cərgəbəcərgə
Sər - xabım vurdu – yuxum başıma vurdu
Səfəre-purxətər- çox qorxulu yolçuluq
Səha-salim – sağ-salamat
Səhlən –asanlıqla, çətinlik çəkmədən
Səzavar – layiq, uyğun
Səngi-məhək – yoxlama daşı, məhək daşı
Sərazir – başı aşağı, başdan - ayağa
Sərdar – başçı, canişin
Sərə – Orta İran türkləri iki dərənin arasındakı ucalığın başına Sərə deyirlər
Sər ilə cannan – can-başla
Sərkargər – fəhləbaşı, briqadir, başçı
Sərkeş – baş qaldıran, üsyankar, inadkar
Sərpəncəli – əl-ayaqlı, cəld
Sərpuş – baş örtüyü
Sərkeş – üsyankar, inadkar, qürurlu
Sər-sida – səs-səmir, səs- səda
Səru-karum – əlaqəm, işim
Səfəre- purxətər – çox qorxulu yolçuluq
Səx, səxt – sərt, soyuq
Səğir – kiçik
Səvar – atlı
Səvar olmaq – minmək
Sibil –bığ
Six – şiş
Sinn - yaş
Sipər – qalxan
Sirtab, sir ta piyaz –sarımsaqdan soğana və ya əvvəldən axıra
Sirvət – sərvət
Sitarə – ulduz
Sitar – simli musiqi aləti (hərfi: üç tar)
Sindim – yaşım
Siya, siyah – qara
Sud – fayda, qazanc
Surağe - muş – siçan deşiyi
Suziş – yanğı, ağrı
Suziş etmək – yanmaq
Sükunət tutmaq – yaşamaq, məskən salmaq
Sövdagər – tacir
Şayəd – ola bilər ki, bəlkə
Şane – daraq
Şani-şövkət – əzəmətli, qüdrətli
Şəbxum – gecə basqını
Şəddə – bağlı, topa
Şəhlalanmaq – şölələnmək
Şəkənkədə– nökər, qulluqçu
Şəmaədət – bədxahlıq, başqasının müsbətinə, dar gününə sevinmə
Şəmşir – qılınc
Şərm –həya, utanc
Şərməndə olmaq, şərm etmək – utanmaq
Şikəstlik – sındırma, burada: ziyankarlıq
Şirumənd – utanc vicdanlı
Şoğl – iş, peşə
Şöhlə – şölə
Şuxluğ – zarafat, hənək
Şukar – şikayətçi
Şuca – şucaətli
Tabutir – qıvraq,cəld
Tabınak – təmiz, icazəli, boş
Tac təlai – qızıl tac
Taxt o taz – çapmaq
Ta kunun – indiyədək
Talar – sütun üzərində qurulmuş taxt, ev, talvar, zal, burada: saray
Taruf – hədiyyə
Tayifeyi məcustan – islam olmayan tayfa
Tey– xalis, qatqısı olmayan
Teyy – sarıma, bükmə, ərzində
Tey etmək – qət etmək
Təbərrük – bərəkət, nübar
Təfrih – gəzinti
Təkyə – söykənmə, istinad etmə, dərvişlərin toplandığı yer
Təla - qızıl
Tərac – alt-üst
Təməi-nəfsanisi – nəfsani tama-hı
Təmrid – müqavimət, baş əyməmə
Tənab – örkən, çatı, kəndir
Təng - dar
Təh – dib
Tər – təzə
Tərsa – xristian
Təhiyyə – hazırlıq
Təvan – qüdrət, bacarıq, güc- qüvvət
Təvanlu – güclü, bacarıqlı
Təğyir – dəyişmə
Təsənnü – sünni
Təcəlla – görünmə, əks olunma
Tənha – yalnız, təkcə
Təkiyə – dayaq, böyük çadır, təkiyə
Tip – silahlı qoşun hissəsi.
Tir – yaydan atılan ox
Tiri-xədəng – yay-ox
Toxm murq – yumurta
Tul – uzun
Tour, tür – növ, çeşit
Türfə – tapılmayan, misli bərabəri olmayan
Uqab – qartal, qaraquş.
Uğda bağladı – müqavilə, sülh bağladı
Ücrət – zəhmət haqqı, mükafat
Varid – gələn, yetişən, daxil olan
Vahidi - əhəd – tək (Allaha işarədir)
Vaqə – hadisə, yerləşmə
Vəilla əlan – o andaca, xüsusilə indi
Vəli – amma, ancaq, lakin
Vəsilə yetmək – vaxtı çatmaq
Vəsət – orta, mərkəz, köbə
Vücud – var olma, şəxs, varlıq
Yan – yalan, boş söz
Yaaran – dostlar
Yəl – igid, qəhrəman, pəhləvan
Yəlda – ən uzun qış gecəsi, çillə gecəsi
Yəlil – azad
Zağ – qarğa
Zağça – qarğa balası
Zanu – diz
Zar – ağlayan
Zəban – dil
Zəxm – yara
Zəxim – qalın
Zəminə – əsas
Zəmin – yer
Zənən – qadın
Zərəngi – zirəngsən
Zərbaf – qızıl sapla toxuyan
Zəraf, zurufa – qab
Zivanə – ox
Zillət – zəhmət, əziyyət
Zin – yəhər, qantarğa
Zində – diri
Zindəgi – həyat, ömür
Zinləmək – yəhərləmək
Zirqəlyan – qəlyanaltı
Zirə – bitki
Adava – mat qaldı
Ağaşdıx – yolun uzunluq vahidi
Arıtmaq – təmizləmək
Aşıdan çıxarmaq – aşılamaq
Baş qanax – baş aşpaz
Binək – ölçü qabı, çəki vahidi
Bir çən – birdən
Birçəgi - saçı
Bulutastan – bulud arasından
Bu qəd, bu ğət – bu qədər
Boznux – tutqun
Calqax – təmiz, xalis
Cilğə – xırda yol, cığır
Cür, cur – qoşa, cüt
Çığ – qışqırıq, çığırtı, burada: gurultu
Çan – vaxt, zaman
Çərçi – xırdavat mallar satan
Çindiri – göstərdi
Çoodar – heyvan alıb-satan
Çuvalduz – qıyıq, döşək tikən iynə
Damır –abgərdən, böyük qulplu qab
Damazdığ – heyvanın artırılma-sı, (ehtiyat)
Davar – qoyun sürüsü
Deyindirmək – döyüntüyə sal-maq
Dəbərmək – tərpənmək
Dəhnə – cilov
Dəy – deyil
Ditmək – didmək, üzmək
Dudurğa – duru, açıq-aydın, ağ
Dov – hərbə-zorba
Dolannə – dalına
Doluna – dövrəsinə, ətrafına
Əccə – azca
Əğət – həqiqət
Əxi –axur
Ejdir-ejdir – damla-damla, gilə-gilə
Gədik – yol, cığır
Gəpləşmək – gaplaşmaq , danışmaq
Gülümovla – yığışıb, hazırlaşıb
Göynü – könlü
Heş kəmsənə – heç kimsə
Həpirbaba – bayağı
Həşəm – naxır
Hissab – hesab
Hüs – qəflətən, sakit
İzginçi – izləyən
İldir-ildir – gilə-gilə, damcı-damcı
Körpə – quzu
Köyşən – çöl
Kürə – burada: kömür kürəsi
Kəttinnən vurdu – başının ardından vurdu
Qal etmək – qatmaq
Qamır – göz zilləmək
Qanara – dar ağacı
Qaranqulux – qaranlıq
Qappuşmaq – güləşmək
Qəri – qarı
Qəhəd – yox
Qəh vurmaq – qəhqəhə çəkmək
Qıy baxmaq – çəp baxmaq (çəpgöz)
Qışlarını – ayaqlarını
Qırmıqul, qırmıqala – qalmaqal
Qovzamaq – qaldırmaq
Qurud – burada diz qapağı. Ancaq bəzi bölgələrimizdə yayda qatıq, ayran süzməsini yumru-yumru edib günəş altında qurudurlar ki, qışda qatıq məhsulları olmayanda ondan istifadə etsinlər. Ona da qurud deyirlər.
Qucunmaq – sığınmaq
Quruş, qurriş – çığırmaq, nərə çəkmək
Quşmal vergünən – qulaqburması ver, cəzalandır
Lov – alov
Mahna – bəhanə
Məncənix – qüllə
Muc – ovuc
Munu – bunu
Nadanay – nə danışırsan
Narış – narıngi (meyvə)
Nəğar – nə qədər
Nəmə – nə mənə, nə üçün
Nəğartə – nə qədər
Nəvağa – nə vaxta
Neyit - birinə həmlə etmə, qorxutma
Omide –xoda – Allah xatirinə
Ontarlığ – otlaq
Oratmaq – toplamaq, yığmaq
Osanma -usanma, incimə
Ot – od
Otuşmamış – otarmamış
Otuşmaq – otlamaq
Ovsar – burada: atın beli
Öyəş, övəc – qoç
Paca – baca
Parakənd – dağınıq, pərakəndə
Pak, pək – yaxşı
Pasko – polis məntəqəsi, qərargah
Payıq, faiq – üstün
Pədurqa – tünd, qara, tutqun
Pənir – pendir
Pəşənnəşmək – burada: bir-birini bəyənmək
Piçilləşmək – pıçıldaşmaq
Pulək – nazik
Puzğun – pərişan, tutqun
Sarmaşam – sıx, sarmaşıq
Sağı – saqi, şərab süzən
Səx – sərt, uca
Səiyyə – burada südü sərmək anlamındadır
Sənirədi – səyirdi, sıçradı
Səva – savayı
Sukə – yamac
Söb – sübh, səhər
Sığır – ceyran
Şahı – pul vahidi
Şeyhə qalxdı – şahə qalxdı
Şirbaba – başlıq, gəlinin toy başlığı
Şəddə - qotaz, saçaq, salxım
Şəng – burada: keçi saqqal
Şəkəncə - işgəncə
Şukar – gözü zəif (gecə koru)
Tarı – tanrı
Taqə – parça bükümü, dəst
Təbə – təpə
Tərkə – nazik, incə
Təsmək –qapaz
Tipiynən – dibiynən, əsilli- köklü
Tovlu – iti, sürətli
Tor – çılğın
Turşamış qız (m)–ərə getməli vaxtı keçmişdir
Tutay – fidan (ağac)
Uzqun – dərin, uçurum
Vərəndaz – məşvərət
Xəra – xara (parça növü)
Xuraman –nazlı, qəmzəli
Yazı – çöl, bayır
Yarağan – xəstəlik
Yengi – yeni
Yeginiyi – yeməyini
Yərtan –yırtıcı
Yəyər – yəhər
Yoğunnarı-yomuşdarı – əyri-üyrü, dərə-təpə
Yumuncu – sir gizlədən, sirdaş
Yomuş – yoxuş, yamaclardakı əyri yol, çətin yol
Yovuq – yaxın