1 ÇocukluğUM
(bu sayfaya kadar e-posta yolladım)
Yüklə 0,98 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- HANCI SARHOŞ YOLCU SARHOŞ
(bu sayfaya kadar e-posta yolladım) TUYUĞ’LAR (Türk nazım şekli); Ezelde hak ne yazmış ise olur Göz neki görecek ise görür İki alem de Hakka sığınmışız Tohtamuş ne ola ya aksak tumur.
En az hak dava kılan berdar olur (ısılmış) Er oldur hak yoluna baş oynaya Döşek ölen yiğit murdâr olur. Cana can vermeyenin ne canı var Can verenin adı ile sanı var Er kişinin meta erlik olur Cevherinin fal ile mercanı var. Erenler öz yolunda er tek gerek Meydanda erkek kişi nertek gerek Yahşi yaman katı yumuşak olsa hoş Severim diyen kişi erkek gerek. Gözü can estirmeğe hammar imiş Kaşı gönül yıkmağa mimar imiş Diledim halim iki gözüne diyem Turfa budur gözleri bımarimiş Bu gönülün denizi taşa gerek Düşman vura başını taşa gerek Kim dilerse ki avlaya saban Gövdesi orta yerde ..aşegerek. Hümmar şarapçı bimar hasta. KADI Burhanettin Mevlana’nın hocası
Hak yoluna gidenlerin Asa olsam ellerine Er pir valsın edenlerin Kurban olsam dillerine.
Vucudumu kavursalar Harman gibi savursalar Muhabbetin yellerine. Bir ustada olsam çırak Bir olurdu yalan ırak Yapsalar kemiğimi tarak Yar zülfünün tellerine. Sayranı kaldır parmağın Vaktidir Hakka durmanın Deryaya akan ırmağa Katre olsam sellerine. SEYRAN (Everekli) bugün DEVELİ
SEMAİ Ben bu aşkın çilesini Yanar çektim tüter çektim Yedim gonca sillesini Bülbül gibi öter çektim.
Geçer göğün yedi katın Yalan dünya maslahatın Hem bitmez hem biter…… Seyrani bilmem merdmidir Yoksa cana cömertmidir Eyyubun derdi dertmidir Ben ondan besbeter çektim. SEYRANI TAŞLAMA
Eyvah fukaranin beli büküldü Medet ticaretin gücune kaldık İyiler alemden göçtü çekildi Bizler zamanenin piçine kaldık. Rüşvet ile yazar hakim hücceti Hüccet ile alır kadı rüşveti Hal bilmiyor din’i seri sünneti Bozuldu sikkenin tucuna kaldık. Sene bin iki yüz altmış beş tamam Okunur ezanlar boş bekler imam Seyrani bu nutkun sonu vesselâm İnan ki dünyanın ucuna kaldık. SEYRANI
Mahkeme meclisi icat olduğu Çesmi rüsvetin akmaklığından Kaza bela ile alem dolduğu Kazların kadıya uçmaklığından.
Halefin anlayıp hükmü bozması Yıkılan binanın birden tozması Asıl sermayenin topraklığından. Bülbülün aşkıdır dalda öttüğü Çobanın sütedir koyun güttüğü Toprağın habili kabül ettiği Şüphesiz yüzünün yumuşaklığından.
Olmazsa iktıza eder ölmemek Balık baştan kokar bunu bilmemek Seyranı gafilin ahmaklığından. SEYRANI
Kalktı göç eyledi avsar elleri Ağır, ağır giden eller bizimdir Arap atlar yakın eder ırağı Yüce dağdan aşan yollar bizimdir.
Taşı deler mızrağımın temreni Hakkımızda devlet etmiş fermanı Ferman padişahın dağlar bizimdir. Dadaloğlu yarın kavga kurulur Öter tüfek davlumbazlar vurulur Nice koç yiğitler yere serilir Ölen ölür kalan sağlar bizimdir. DADALOĞLU
Kimi acıkmış Bir dilim ekmek bulamamış yemeğe Kimi bıkmış Ciğeri beş para etmezlere boyun eğmekten Türlü acılara göğüs germekten Kimini de Bu sefil dünyada yaşamak sıkmış Bilmem ki Ne diye onların adı deliye çıkmış. ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
(Baş profösur okur) Muhterem bey efendiler, hanım efendiler Affedersiniz ağlamamak için kendimi zor tutuyorum Müsadenizle Anayasamızın ikinci maddesini okuyorum İnsanlar göbeksiz doğarla Bu sebeple göbeksiz yaşamalıdırlar Göbek kötülüğün miyarıdır Oysa ki sakamanya iyilikler diyarıdır Her kimin göbeği fazla büyürse Anayasayı ihlal etmiş demektir Affedersiniz bu apaçık çok yemektir Bu gibi hallerde isyan etmek hukuken caiz olur Ve derhal bir mahkeme kurulu Göbekler yargılanır orada ….. Adalet mülkün temelidir sakamanyada (TAŞLAR VE BAŞLARDAN) ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
İmdi kanı dediğim bey erenler Dünya benim diyenler ecel aldı yer …… Fani dünya kime kaldı Gelimli gedimli dünya sonucu ölümlü dünya
Kadir seni namerde muhtaç etmesin Allah veren ümidin üzülmesin Ak alnında beş kelime dua kıldık kabul olsun Amin diyenler dıdar görsün Günahımızı adı ……. Muhammed Mustafa’ya bağışlasın. DELİ DUMRULDAN
Bir şahi âlışan iken Gayretli genç arslan iken Gazı bahadır han idi Namıyle Osman han idi.
Kulak gerek işitmeğe Hükm etmeğe kadir iken Hac etmeğe hazır iken. Esrafı saattir bu dem Kula medamettir bu dem Nevi cigerler oldu hün Kan ağladı ehli fünun. Şahı cihana kıydılar Şahı cihana Şahı cihana kıydılar Şahı cihana kıydılar Ali nesep sultan idi Şahı cihana kıydılar. Komadı kullar gitmeğe Şahı cihana kıydılar Emri hakka nazır iken Şahı cihana kıydılar. Razı kıymetin bu elem Şahı cihana kıydılar Derdim bir iken on oldu Şahı cihana kıydılar. NAİMA TARİHİ
Telli sazdır bunun adı Ne ayet dinler ne kadı Bunu çalan anlar kendi Şeytan bunun neresinde.
Ardıç ağacından kolu Be Allahın sersem kulu Şeytan bunun neresinde. Abdest alsan aldın demez Namaz kılsan kıldın demez Kadı gibi haram yemez Şeytan bunun neresinde. İçindemi, dışındamı Burgusunun başandamı Göğsünün nakışındamı Şeytan bunun neresinde. Dut ağacından teknesi Kirişten bağlı perdesi Behey insanın teresi Şeytan bunun neresinde Dertli gibi sarıksızdır Ayağı da çarıksızdır Boynuzu yok kuyruksuzdur Şeytan bunun neresinde. ÂŞIK DERTLİ
Bir kör döğüşüdür gidiyor Bilmiyor vuran calanı Birkaç serseri köftehor Tutmuşlar bütün alanı.
Hancı sarhoş yolcu sarhoş İlim topal sanat sağır İşin durumu …. ağır Senin sırtın olmuş yagır Kimse duymaz bağır çağır Dört bir yana habire koş Hancı sarhoş yolcu sarhoş Zeka sandalyadan gelilr Deha koltukta yükselir Servet fazilet demektir İster kudur ister delir. Sen ne desen ne yapsan boş Hancı sarhoş yolcu sarhoş Olanı hoş görmek hikmet Alkışlamakta siyaset Susmak en büyük kiyaset. Yum gözünü her taraf loş Hancı sarhoş yolcu sarhoş. NAMDAR RAHMİ KARATAY ŞATHİYE ÖRNEĞİ Dedim ey dilber kulunam Yürü hey torlak der Sen dahi yolunmamışsan Sözlerin taslak der.
Bir buse versen nola Alnına sapan …… Ensene tokmak der. Sordum suçum nedir benim Halime kılmaz nazar Bu söz senin ne hakkındır Cimri ve çıplak der. Yürü hey derviş yoluna Sende yoktur simi izer Akılsız, sersem, zavallı Söyleme küstah der. Serteser gezmiş cihanı Kurt düşmüş tabanına Borusu yanını döver Kapağı tak, tak eder. Yatağı kulhan bucağı Yüzü gözü isü pas Giydiği eski kepenek Eteği şak, şak eder. Kaçuben kurtulamadım Şol tarlağın elinden Her seher karşıma gelir Çağırır hak, hak der. Hüş gelür bu kaygusuza Bir kazan kuzlu pilav Yüz elli yağlıca çörek Ol dahi yumuşak der. KAYGUSUZ ABDAL Eylemem ölsem yalanı ihtiyar Doğruyu söyler gezer bir şairim Bir güzel mazmun bulunca eşrafa Kendimi hıcveylemezsem kafirim.
Ol kadar can yaktı ki cengizi hayran eyledi Aferin Abdülhamit hanı bıraktı gölgede Şahı İran attı top İran’ı viran eyledi. ŞAİR EŞREF Kabrimi kimse ziyaret etmesin Allah için Gelmesin reddeylerim billah öz kardaşımı Gözlerim insan oğlundan o kerte yıldı ki İstemem ben fatiha tek çalmasınlar taşımı.
Yaşıyorken de bunun böyle münhal idi Sanmayın siz ki vefatında bilindi kadri Sağlığında bu yine böyle heykel idi. Padişahım bir ağaca döndü ki güya vatan Her vuruşta baltadan bir dal hali kalmıyor Gam değil amma bu yurdun böyle elden gitmesi Git gide zulmetmeğe elde ahali kalmıyor. Zırhlılarda ne kazan var ne kömür var güya Hepside sahili deryada cesettir bı ruh Kalkışırdı yine dava ile istirdada Bizdeki tekneleri görse idi hazreti Nüh. ŞAİİR EŞREF
Dehri eyvallah dedirttin yazdığın fermana Türk Bunca devlet oldu mağlup en sonu yumruğına Doğrusu açlık pes etti sendeki idmana Türk NEYZEN
Görse şaşar anıbal Ördeklerden bir filo Bir de kazdan amiral. FAZIL AHMET AYKAÇ
Elli yıldır sabah akşam dinlediğim masalın Hiç birinden fayda yoktur var hepsinin zararı Ne alırsın ne satarsın canım çocuğum Böyle henüz tamtakırken bütün irfan pazarı.
Hangisidir bu işlerin yaramazı yararı Karşımıza çıkarmadı felek yüksek bir fikir Gerçi gelip gitmektedir birçok tasarı Sade yüz bin yaygara var bizim basının Cahilinden besbetermiş okumuşu yazarı. Seçemedi henüz gözüm inanılır bir sözcü Perdelenmiş bende demek basıretin pasam. FAZIL AHMET AYKAÇ
(tasavvuf bilginlerinin söylediği yazı ve şiirlerdir) Yine teknei maişet kenare düştü Dayanır mı bu dar gelir yemi ihtıkare düştü Kesilip nefes pek erken suya indi bizde yelken Halı konsol ayna derken bütün ev pazara düştü Ne ocakta bir tutam od ne kazanda bir yudum aş Yere mutfağın damından iki sıska fare düştü Yine coştu bezmi işret dolup taştı cami rüşfet Kuşa kurda son ziyafet dili pare, pare düştü. YUSUF ZİYA ORTAÇ
Çıktım erik dalına onda yedim üzümü Bostan ıssı kakıyıp der ne yersin kozumu Kerpiç koydum kazana poyraz ile kaynattım Nedir diye sorana bandım verdim özünü.
Becit, becit ısmarlar gelsin alsın bezi’ni Bir sinek bir kartalı kaldırıp vurdu yere Yalan değil gerçektir bende gördüm tozunu. YUNUSEMRE
Hoca çıkmış dam aktarırmış damda Kapı çalınmış bir an Eğilmiş bakmış bir adam o damda Ne üst ne baş perişan Merak etmiş sormuş kimi istedin; Seni hocam biraz aşağıya in İyi ama ağam işim acele Ne söyleyeceksen oradan söyle Bir ricam var senden küçük bir ricam Aşağı insen ne olur hocam; Her halde işi mühim anlamak gerek Bakalım ney imiş muradı diyerek Takım taklavatı bırakıp dama İnmiş kırk bir basamak merdiveni Acarak kapıyı sormuş adama Ne ve ne için indirdin beni Adam demiş ki hocam ne olursun Allah kazadan beladan korusun Dert verip derman aratmasın rabbim Sevaptır bir sadaka ve fakirim Bu lafları duyunca deliye dönmüş hoca Ta damlardan inişine mi yansın Yarıda kalan işine mi yansın Ama hoca bu kurnaz Hele yukarı gel benimle biraz Üst tarafını orada söylersin Varınca ikisi de nefes nefese dama Hoca dönmüş adama Demiş ki Allah versin. ORHAN VELİ KANIK
Beyaz karayi, sinek yarayi, zengin parayı sever. Yemek kuzu, rakı buzu, maymun muzu sever. Ördek kazı, güzel nazı, âşık sazı sever. Kuş darıyı, çiçek arıyı, erkek karıyı sever. Ana çocuğu, çoban gocuğu, yumurta sucuğu sever. Ocak közü, kirpik gözü, ozan sözü sever. Garip sılayı, yiğit halayı, tencere keilayı sever. Davul zurnayı, avcı turnayı, deve hurmayı sever. Âlim kelini, cömert elini, cini dilini sever. Çöl yağmuru, çizme çamuru, oklava hamuru sever. Tembel yatmayı, geveze almayı, pazarcı satmayı sever. Ebe bebeği, kahve dibeği, çengi göbeği sever. Şişe tıpayı, şarap kupayı, eşek sopayı sever. Memur masayı, ermiş asayı, hâkim yasayı sever. Haylaz döveni, dalkavuk öveni, zampara söveni sever. Sarhoş dostunu, ayı postunu, yaşlı bastonu sever. Orman çamı, kedi damı, işçi zamı sever. Mektup pulu, zampara dulu, Allah kulu sever. ANONİM
Kazayı, belayı, eceli, Habil’i, Kabil’i Melek olduğuna güç inandığım Azrail’i AFFETTİM.
Diyar, diyar belde, belde dağ, dağ Gölgenin gölgesi kara haber Senide takdir mukadderat kader Seni de AFFETTİM.
Soframı hor gören yemekleri de Gelmişleri de, gelecekleri de AFFETTİM. ARİF NİHAT ASYA
Türk’lere hergiz gönül akmaz idi Türk dahi bilmez idi bu dilleri İnce yolu ulu menzilleri. ÂŞIK PAŞA
Her kim bana ağyar ise Hak Tanrı yar olsun ana Her ….. varır ise Bağıcı bahar olsun ana.
Tatlı dörülsun dünyada Kim ölümüm ister ise Bin yıl ömür olsun ana. Her kim diler ben hor olmam Düşman elinde zor olmam Dostları şadu düşmanı Dost maşuk var olsun ana. Ardımca taşlar atanı Hak tahta ağdırsın anı Önümde kuyu kazanı Güller nisar olsun ana. Bu muhlis oğlu paşanın Güldu’gün istemiyenin Ağladığım isteyenin Gözüm pınar olsun ana. ÂŞIK PAŞA
Kocaman yıldızlar altında ufacık dünyamız Ve minnacık bir hane Kokar kır çiçekleri gün ağarmadan Anısız, uykusuz kokar nane.
Bir bakıma her şey mestane Hayal edilir nazlı yar yönlerinden Aşk ile kuşlar süzülür, değişir gökler şahane. Farkında değil gönül sanki hepten divane İçimizden dışımızdan geçer vakit zalim, zalimane. FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA
Bak bağ’u bahar’u servler eş cânım Gönlüm yine gitmemek diler ey cânım Aç arkana at nikabını kal burda Yok kimseler evde gittiler ay cânım. ORHAN VELİ Susma söyle Duyulmamış bir söz söyle Bir söz ki olmasın hiç endazesi İşitilmemiş sözlerin yayılan en tazesi Bir söz ki tatbikçisi her bir müşkülü yensin Bir söz ki iki cihan onunla yenilensin. BASRİ GOCULDAN
Bir dil bilgini gemiye binmişti o kendini beğenmiş dilci gemiciye dönüp. Sen dedi hiç gramer okudun mu? Gemici hayır deyince beriki, Eyvah dedi gitti ömrünün yarısı. Gemici bu yüksekten atarlığa kızdı alında, gönlü kırıldı fakat sustu hemen cevap vermedi. Derken rüzgâr gemiyi bir girdaba düşürdü o zaman gemici dil bilginine bağırdı. Sen yüzme bilirmisin? Bilgin telaşla Hayır dedi bende yüzgeçlik arama, O zaman gemici Eyvah dedi gitti ömrünün hepsi çünkü gemi gemi bu girdaptan kurtulamayacak. Deniz suyu ölüyü el üstünde tutar ama düşen adam diri olursa nasıl kurtulsun? Sende benlik iddianı öldürürsen gerçeklik denizi seni başının üstünde taşır. Ey bilgin sen halka eşek diyorsun ama işte eşek gibi buz üstünde kaldın. MESNEVİDEN C.1 YUNUS EMRE’DEN Gitti beyler muruvveti, binmişler sürerler atı Yedikleri yoksul eti itikleri kan olmuştur. Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil. Dervişlik dedikleri hırka ile saç değil Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil. Keleci bilen kişinin yüzünü ag ede bir söz Sözüm pişirip diyenin isim sag ede bir söz. Söz ola kese savaşı söz ola bitire başı Söz ola ogulu aşı bal ile yağ ede bir söz. Kişi bile söz demini demeye sözün kemini Bu cihan cehennemini sekiz uçmag ede bir söz. Yunus indi söz yatından söyle sözü gayretinden Key sakın ol şeh katından seni ırağ eden bir söz. Mal sahibi mülk sahibi Hani bunun ilk sahibi Maldan yalan mülk de yalan Var birazda sen oyalan.
Söğene dilsiz gerek Derviş gönülsüz gerek Sen derviş olamazsın. Elif okuduk ötürü Pazar eyledik götürü Yaradılmışı hoş gördük Yaradan dan ötürü. Biz dünyadan gider olduk Kalanlara selam olsun Bizim için hayır dua Kılanlara selam olsun. Tenim ortaya açıla Yakasız gömlek biçile Bizi bir asan veçhile Yayanlara selam olsun. Ecel büke belimizi Söyletmeye dilimizi Hasta iken halimiz Soranlara selam olsun.
Derviş Yunus söyler sözü Yaş dolmuştur iki gözü Bilmeyenler ne bilsin bizi Bilenlere selam olsun.
Yaprağı suya değmiş. KARACAOĞLAN
GÜL- Elveda sevdiğim işte dünyadan Son demde hatırım sor yavaş, yavaş Artık felek siler bizi künyeden Açılır mezarda yol yavaş yavaş.
Seninle gördüm gün yavaş, yavaş Solar gülüm muradım esmeden Vücudun terk eder can yavaş, yavaş, GÜL- Civan iken razı oldum ölüme Yad bülbül kondurmadım gülüme Hayatta değmedi elin elime Tabutun altına gir yavaş, yavaş. ALİ ŞİR- Zebanın ot tutar kılamam düa Yevmi ceza benden eyleme dava Kurudu Ali Şir gözyaşım neva Akar yaş yerine kan yavaş, yavaş. Çünkü fanidir bu cihan her gelen gitmek gerek Servi dalı gölgesinde gül suldu Nitmek gerek. O çay ağır akar yorgun mu bilmem Mehtabı hastamı solgun mu bilmem. RIZA TEVFİK
Artık demir almak günü gelmişse zamandan Meçhule giden bir gemi kalkar limandan Hiç yolcusu yokmuş gibi alır …….. yol Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli Biçare gönüller ne giden son gemidir bu Hicranlı hayatın nede son matemidir bu Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden Birçok seneler geçti dönen yok seferinden. YAHYA KEMAL Ecel tuzağını açamaz mısın? Açıp ta içinden kaçamaz mısın? Azat eyleseler uçamaz mısın? Kırık mı kanadın kolların ….? KAĞIZMANLI HIFZI
Geç fark ettim taşın sert olduğunu Şu insanı boğar ateş yakarmış Her doğan günün bir dert olduğunu İnsan bu yaşa gelince anlarmış. CAHİT SITKI TARANCI Gönül yarası desen Değil
Ekmek parası desen Değil
Bir derkti Dayanılır şey değil ORHAN VELİ İBRAHİM HAKKI (Erzurum’lu) Hak şerleri hayreler Zannetme ki gayreler Arif anı seyreler Mevla görelim neyler Neylerse güzel eyler.
Geh hul kunu hoş eyler Geh aşkına düş eyler Mevla görelim neyler Neylerse güzel eyler.
Hakkı gör ayan İnletme gönül yıkma Sen nefsine yan çıkma Mevla görelim neyler Neylerse güzel eyler. Naçar kalacak yerde Nagah açılır perde Derman olur her derde Mevla görelim neyler Neylerse güzel eyler.
Zafiyetten çiroza dönmüştü kurdu biri Köpekler aksine semiz mi semiz Bu kurt bir gün bir köpeğe rastladı ki Güzel besili köpek tüyleri tertemiz Atılıp şunu bir parçalamalı Diyördu için kurt cenapları Boğuşmayı da göze almak lazımdı fakat Köpek derseniz kendisini hakikat koruyabilecek kadar anaçtı Bu giren kurt pek sessiz yanaştı Biraz aşağıdan alıp dil dökeyim diye Hayran olduğunu söyledi bu semizliğe Güç bir şey değil sayın efendimiz Dedi köpek benim gibi semirmenız Vaz geçin bırakın bu ormanları Nedir bu ormanlardan çektiğiniz Serin sefil aç biilaç Açlıktan neredeyse öleceksiniz Hepiniz fulusuahmere muhtaç Adeta aslan ağzında öleceksiniz Gelin benimle benimle değişsin kaderiniz Kurt sordu peki işim ne olacak? Hiç dedi sadece adam kovalamak Vazifeniz yabancılara şiddet Evdekilere hörmet göstermekten ibaret Ama karşılığında neler, neler Sizindir artık evin sayısız yemekleri
O ne piliç o ne kuş kemikleri O ne okşanıp sevilmeler Kurt ne diyeceğini şaşırmıştı Baktı ki köpeğin boynunda bir yara Bu ne dedi hiç nasil hiç mühim değil yani Ama ne? Bağlamak için tasma takarlarya Bağlamakmi serbest dolaşamazmısın Pek dolaşmayız ama ne çıkar Nemi çıkar yerinde dursun saltanatınız Yani hazineler bağışlasalar Zerre bile feda etmem Hürriyetimden Bizim kurt oradan uzaklaştı hemen LAFONTENDEN ORHAN VELİ
Ne çektim böyle gülünceye dek Eh işte şeniz hep düğünde Karım şen bir deliler evinde Yirmi sekizinde hemşirem Van’da Babam tahta tezgahının üstünde Ben hayal atının sırtında Ve anam mahzun ölünceye dek. AHMET MUHİP URANAS
Hakir bakma bana kimseden sığınmakemem Fakiri patşeh asa gedayı muhteşemem Ne mülkü mal bana çarh verse memnunem Ne mülkü maiden azade kılsa mahzünem Egerçı muflisi pestü muhakakibünem Demadem öyle hayal eylerim ki korun’em FUZULİ
Ala gözlerini sevdiğim dilber Ben güzel görmedim senden ziyade Bilmem hurimisin gökten mi indin Bu gün güzelliğin dünden ziyade. Merhametin çoktur benden ….. Beni görüp gül yüzünü b..rume Çıkıp eller ile gezip yürüme Seni seven yoktur benden ziyade. Doğan aylar gibi doğar görünür Ak s…deler giyer çıkar salınır Ah ettikçe kara bağrım delinir Sayılmaz benleri binden ziyade. Karaca oğlan der ki sözüm haktır Âlemi seyrettin akranın yoktur Sine vurduğun bir kanlı oktur Daha cevrin var mı bundan ziyade. KARACAOĞLAN
Güzel dil Türkçe bize lisanda sayılır öz Başka dil gece bize herkesin bildiği söz İstanbul konuşması manası anlaşılan En saf en ince bize lugata atmadan göz.
Yapma söze sapmayız fikre ışık salmalı Türkçeleşmiş Türkçedir eş anlamlı sözlerden Eski köke tapmayız Türkçesini bulmalı. Yeni sözler gerekse yap yaşayan Türkçeden Bunda da uy herkese Türkçeyi incitmeden Halkın söz yaratmada İstanbul Türkçesi Yollarını benimse zevkini olsun yeden. Arapçaya meyletme Türklüğün vicdanı bir İran’a hiç gitme dini bir vatanı bir Tecvit’i halktan öğren fakat hepsi ayrılır Fasihlerden işitme olmazsa lisanı bir. ZİYA GÖKALP Yüklə 0,98 Mb. Dostları ilə paylaş:
|