N
naabay, f. 1. fırıncı: ekmek pişiren; yufkacı; naabay ölüp atsa, koynunan nanı çığat ats. : yufkacı ölürken bile koynundan yufkaları dökülür; 2. yufka satan; 3. naabaykana.
naabayçı = naabay 1. 2.
naabaykana, f. ekmekçi fırını.
naadan, f. cahil, nadan, ahmak.
naadandık, cehelet, hamakat.
naal, a. (çkçedeki) nalça.
naalat, a. 1. lânet; atanğa naalat! : babana lânet! ; 2. mel’ûn.
naalı-, f. inlemek, ağlamak, şikây etmek.
naalış I, inleme; inilti, alın yazısında şikâyet.
naalış- II, müş. naalı-‘dan.
naam, f. 1. ad, nam, isim; 2. lâğap, unvan; soğuştuk naam: askerî unvan.
naamduu, namlı, müsemmâ.
naar I, f. aş, yiyecek; naar al-: gıda almak, hafif tertip karın doyurmak; oozuna naar ala elek: henüz hiçbir şey yemedi, ağzına bir şey almadı.
naar II, 1. derideki çizgiler, kabartma usuliyle yapılan tezyinat; koldun naar; (yahut sadece naar) parmakların içindeki ve el ayasındaki ufak çizgiler; bettin naari: yüzün rengi, yüzün güzelliği.
naarazı, f.-a. memnun olmıyan, narâzı; naarazı kıl-: memnuniyetsizliği mucip olmak; naarazı bol-: memnun olmamak.
naarazılık, memnuniyetsizlik, itiraz; naarazılık bildir-: memnuniyetsizliğini bildirmek, protesto etmek.
Dostları ilə paylaş: |
