A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

çıkanakta-, dirseklerle dayanmak.

çıkanaktoo, işs. çıkanakta-dan.

çıkçırıl-, kabarmak (kurulmak) mağrur bir tavırla gezmek; tebeteydi çekege şilep koyup, çıkçırılıp cüröt : kalpağını şakağına indirerek, kabararak dolaşıyor.

çıkçıt, ense kemiğinin nutu halemiye (apophyse mastoide’e) yakın olan kısmı.

çıkçıy ı = çıkçıt.

çıkçıy- ıı şık olmak,parlak olmak.

çıkı, bıkı sözünün tekidir.

çıkılda-, 1. şaklamak; tiz ve keskin ses çıkarmak; takırdamak (diyelim, saat, telgraf aleti hakkında); 2. taş çatlamak (çok soğuk olmak); çıkıldagan ızgaar : şiddetli soğuk.

çıkır-, seslenmek, çağırmak.

çıkırçuu, çağıran, çığıran.

çıkıroon, şiddetli ayaz; taş çatlatan soğuk; pek fazla üşümek; kün çıkaroon tartıp turat : hava çok soğuyor, ayaz şiddetleniyor (kışın açık havada).