«Adabiyot» 5-sinflar uchun 20 yil Mavzu: adabiyot so‘z san’ati
Yüklə 2,27 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Dars shiori: Adabiyotga e’tibor – kelajakka, ma’naviyatga e’tibor. (I.A.Karimov) Foydalaniladigan adabiyotlar: 1)
- Yangi mavzuni mustahkamlash
- Abdulla QODIRIY ULOQDA (Hikoya)
- Bilim: Abdulla QODIRIY ULOQDA (Hikoya)
- O’tgan mavzuni so’rash. a)
- Bilim: Mirkarim Osim
|
Darsning borishi (reja): 1.Tashkiliy qism: a)Salomlashish, b)tozalikni aniqlash, d)davomatni aniqlash c) darsga tayyorgarlik ko`rish va dars rejasi Darsning maqsadi: a) ta’limiy: Adabiyot fanining nazariy va amaliy asoslarini o’rganish jarayonida o’quvchilarda estetik did, estetik ong, adabiyotga muhabbat, badiiy tafakkur va tasavvurini kamolga yetkazish va barkamol avlod tarbiyasiga zamin yaratish. b) tarbiyaviy: Adabiyot fani orqali o’quvchilarga DTS asosida dars berish. Shu bilan bir qatorda milliy va mumtoz adabiyotimizga milliy iftihor, qadriyat sifatida e’tirof etish va uni hurmat qilishga o’rgatish. c) rivojlantiruvchi: O’quvchilarni tafakkur va idrokini kengaytirish, ularni mustaqil fikrlashga o’rgatish. Dars uslubi: an’anaviy, noan’anaviy (tagiga chizilsin) Dars jihozi: Darslik, kompyuter, tarqatma materiallar, ko’rgazmali qurollar... Dars shiori: Adabiyotga e’tibor – kelajakka, ma’naviyatga e’tibor. (I.A.Karimov) Foydalaniladigan adabiyotlar: 1) «Adabiyot» 5-sinf uchun darslik. 2) 5-sinf «Adabiyot» darsligining elektron varianti. I. Darsning borishi: a) salomlashish b) navbatchilik hisoboti, sinf tozaligi va davomatni nazorat qilish c) kirish suhbati, o’quvchilarning og’zaki nutqini o’stirish O’tgan mavzuni so’rash. a) individual - tarqatma materiallar, kartochka. b) Frontal (guruh bilan ishlash) Yangi mavzu: Abdulla Qodiriy (Julqunboy) 1894-yil 10-aprelda Toshkent shahrining Samarqand darboza mavzesida «bog‘bonlik bilan kun kechirguchi bir oilada...» tug‘ilgan. U dastlab eski usul maktabda, so‘ng yangicha xat-savod chiqaradigan rus-tuzem maktabida o‘qiydi. 12 yoshlarida bir boy savdogarga xizmatga yollanib, yozuv-chizuv ishlari bilan mashg‘ul bo‘ladi. Shu davrlarda Rossiyaning turli shaharlaridan keladigan va bevosita Toshkentning o‘zida ham milliy ziyolilar tomonidan nashr etiladigan gazeta va jurnallar bilan tanisha boshlaydi. Mana shu o‘qib, o‘rganganlari ta’sirida o‘zi ham ma’rifatparvarlik g‘oyalarini tashuvchi, qoloq turmushni, bid’at va xurofotni tanqid qilib, ilm olishga, taraqqiyotga chorlovchi she’rlar, hikoyalar yoza boshlaydi. Uning «Ahvolimiz», «To‘y», «Millatimga bir qaror!», «Fikr aylagil» she’rlari, «Baxtsiz kuyov» pyesasi, «Juvonboz», «Uloqda» hikoyalari 1913—1916-yillar oralig‘ida yozilgan va e’lon qilingan ilk asarlaridir. Bu asarlarning aksariyati Julqunboy taxallusi bilan chop qilingan. Abdulla Qodiriy 1918-yillardan boshlab turli idoralarda ishlaydi, gazeta va jurnallar tahririyatlarida xizmat qiladi. 1924-yili Moskvaga borib, jurnalistlar tayyorlaydigan institutda tahsil oladi. 20-yillar yozuvchining eng ko‘p ijod qilgan davridir. 1922-yilda uning «O‘tkan kunlar» romani e’lon qilina boshlaydi va 1925—1926-yillarda har bir bo‘limi uchta alohida kitob holida nashr etiladi. Shu yillar yana «Kalvak Mahzumning xotira daftaridan», «Toshpo‘lat tajang nima deydi?» hajviy asarlari, 1928-yili «Mehrobdan chayon» tarixiy romani va o‘nlab kichik hikoya va ocherklari e’lon qilinadi. 30-yil-larda zamonaviy mavzudagi «Obid ketmon» qissasi yaratiladi, yana ko‘plab hikoya, ocherk, publitsistik maqolalar yozadi. Gogol, Chexov kabi rus va g‘arb adabiyotining turli namoyandalari asarlaridan tarjimalar qiladi. «Amir Umarxonning kanizi», «Namoz o‘g‘ri» nomli romanlar yozish uchun ijodiy tayyorgarlik ko‘radi. Biroq 1937-yillarga kelib yana avj olgan qatag‘on siyosati milliy ziyolilarni — xalqning o‘zligini tanitishga xizmat qiluvchi adib, shoir, olim va muallimlarni, boshqa ko‘plab soha kishilarini qurbon qila boshlaydi. Ana shu to‘lqinda Abdulla Qodiriy ham «xalq dushmani» degan tuhmat bilan qamoqqa olinib, uzoq qiynoq va so‘roqlardan so‘ng 1938-yil 4-oktabrda otib o‘ldiriladi. XX asrning 50-yillari oxiri - 60-yillarida Abdulla Qodiriy nomi oqlanib, asarlari nashr etila boshlaydi, filmlar suratga olinadi. Lekin adib asarlaridagi hurfikrlilik, o‘z yurtini mustaqil ko‘rish orzulari, Rossiya istibdodini qoralash g‘oyalari qaychilanib, qisqartirib tashlanadi. Faqat-gina yurtimiz mustaqillikka erishganidan so‘ng bu asarlar asl holida to‘liq nashr etildi, adib haqidagi tarixiy haqiqatni ochiq-oshkora bayon etgan kitoblar, maqolalar bosildi, filmlar yaratildi. Abdulla Qodiriy birinchi bo‘lib Mustaqillik ordeniga munosib ko‘rildi. Alisher Navoiy nomidagi Davlat mukofoti bilan taqdirlandi. Nomi abadiylashtirilib, haykallari barpo etildi. Bu o‘zbek xalqining o‘z buyuk farzandi xotirasiga hurmati bo‘ldi.
Mavzu: Abdulla QODIRIY ULOQDA (Hikoya) Darsning texnologik haritasi
Darsning texnik chizmasi:
Darsning borishi (reja): 1.Tashkiliy qism: a)Salomlashish, b)tozalikni aniqlash, d)davomatni aniqlash c) darsga tayyorgarlik ko`rish va dars rejasi O’tgan mavzuni so’rash. a) individual - tarqatma materiallar, kartochka. b) Frontal (guruh bilan ishlash) Yangi mavzu: Kecha dadamdan so‘rag‘anim uchun bu kun akam ham: «Kerak emas, borma!» degan so‘zini qilmadi. Choyni naridan-beri ichib, otxonag‘a yugurdim. Orqamdan: «Oyog‘ing olti, qo‘ling yetti bo‘lub qoldi-a!» deb dadam bilan oyim kulishub qolishdilar. Qashlog‘ichni oldimda, qora qashqamni qashlay boshladim. Jonvor tipir-tipir qiladi, bosh chayqaydir, yer tepinadir, dum silkitadir. Shuning ila manim ko‘nglimga: «Xudo xohlasa, kelar yilga biror uloqlar chopayki, hamma mani «Turg‘un chavandoz» deb yurutsunlar, degan tilaklar tushadir. Endi toycham juda ham gijinglar, xudda to‘ralarnikidak bo‘lib ketkan edi. U yoq-bu yog‘ini tozalab, ustunga qantarib qo‘ydim. Endi qoldi: oq jujuncha kamzulni, o‘ruscha shimni, amirkon etukni, duxoba to‘ppini kiyish... Ana shundan keyin otqa minsak, chin to‘racha bo‘lamiz. Xizmatchidan otni olub mindim. To‘nimning etaklarini yig‘ishtirub, bir-iki berib edim, qashqacham shataloq otub ketdi. Xizmatchining: «Xab barakalla, chavandoz!» degan so‘zini eshitib, qattiqroq qamchilab edim, qashqacham tushkur ko‘tarib ketayozdi. Chuqur ariqdan toyimni sug‘orib chiqayotib edim, bir to‘da uloqchi chavandozlar kelib qo‘shildilar. Ularning ba’zisi akamning oshnalari bo‘lg‘ani uchun man bilan so‘rashdilar. Ulardan biri akamni so‘rab edi, men:
—Bizning Mahkamboy uloqg‘a juda ham ishqiboz-da! —dedi. Yana biravi mandan:
—Besh-oltisi birdan: «Barakalla, chavandoz, barakalla, Turg‘un chavandoz!» dedilar. Ularning «chavandoz» degan so‘zlari menim juda xushimga kelib, ichimdan «Otangg‘a rahmat», deb qo‘ydim. Biz, bir durkum otliq, boramiz. Ular o‘tkan-ketkandan so‘zlashib boradilar. So‘z urunib, yana Mahkam akam to‘g‘risig‘a taqaldi. —Shu choqg‘acha ko‘b uloqchi ko‘rdum, lekin Mahkamdan uloqg‘a serzavqini ko‘rmadim. Sobir tegirmonchining o‘g‘li To‘g‘onboy: —Mahkam boyvachchaning ota-bobosi uloqchi bo‘lub kelgan-da! (Meni ko‘rsatib.) Axir, o‘n ikki yashar ukasini ko‘rmaysizmi, halitdan uloq chopmoqchi! — dedi. Bu so‘zga manim butun tanam jimirlashib ketdi va kulayozdim. Yana bir mo‘ylabi shopdak yigit: —Dadam Mahkamning bobosining uloq chopishini gapura bersa, kishi hayron qoladir: yuz-ikki yuz chavandoz ichidan yoppa-yolg‘uz uloqni ajratub chiqar ekan!
Mavzu: Mirkarim Osim (1907-1984) Darsning texnologik haritasi
Darsning texnik chizmasi:
Yüklə 2,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|