Avian influenza hastaliği acil eylem plani

10. Personel Eğitimi

10.1. Giriş

Personel, AI hastalığının teşhis metotları ve hastalıkla mücadele konusunda düzenli olarak eğitilmelidir.

Personelin eğitiminde;

AI hastalığının klinik teşhisi,

AI hastalığının laboratuvar teşhisi

Epidemiyolojik izleme

Kısıtlanmış Alanlarda ve enfekte mekanlarda uygulanan prosedürler (sanitasyon ve imha)

Uygulamaların izlenmesi, kayıt tutulması

YHKM’deki prosedürler

UHKM’deki prosedürler

Bildirim ve yayım prosedürler

10.2. Farklı Grupların Eğitimi

UHKM personeli

YHKM personeli

URL personeli

Bölge VKAE

Uzman grup

RV’leri

Özel ve şirket veteriner hekimleri

Hayvan Sahipleri

Çiftçiler

Satıcılar

Polis, jandarma ve belediye zabıtaları

10.3. Eğitim Programının Uygulanması

Teorik

Pratik
Hastalığın bir özeti (klinik belirtilerle ilgili resim ve video görüntüleri ve AI virüsü ile enfekte bir sürüdeki sağlık ve verim kayıtlarının nasıl değiştiğine ilişkin örnekler), günlük çalışma dershaneleri, kurslar vs.

10.4. Personel Eğitiminin Zaman Planı

AI hastalığı Acil Eylem Planı ile ilgili özel eğitim programları ve tarihleri GKGM tarafından hazırlanan yıllık eğitim programı kitapçığında yer alır.

10.5. Bu Programla İlgili Sorumluluk

AI hastalığı Acil Eylem Planı eğitim programlarının uygulanmasından GKGM sorumludur.

11. KÖTÜ DURUM SENARYOSU İÇIN ALINACAK TEDBIRLER

Bilinen bir durumun değerlendirilmesi sonucu tek bir hastalık çıkışının epidemiye dönüşmesi tehlikesi vardır ve hastalığın kısa süre içinde yok edilmesi mümkün görülmemektedir.
Böyle bir tehlikedeki belirtiler şunlar olabilir;

Kontrol edilemeyen yayılma,

Yoğun popülasyonlu bölgelerde hastalığın çıkışı,

Hastalığın kısa zamanda ya da beklenmeyen bölgelerde çıkışı,

Başarısız kontrol tedbirleri,

Son risk değerlendirme sonuçlarının hastalığın hızla geniş bir alana yayılma eğilimini göstermesi,

Böyle bir durumda aşağıda belirtilen kontrol tedbirlerinin takviyesi ve genişletilmesi gereklidir,

Epidemiyolojik araştırmaların ve risk değerlendirmesi tekrarlarının yoğunlaştırılması,

İlgili bölgedeki tedbirleri genişletmek ya da değiştirmek ya da tedbirlerde ısrarlı olmak,

Ölü ve canlı hayvan, hayvan ürünleri, yem, insan taşıma araçları ile taşıma şekilleri, ekipmanı ve gereçleri vs.. ile ilgili şartları kontrol etmek,

Çiftliklerde temizlik ve dezenfeksiyon başta olmak üzere hijyen tedbirlerini iyileştirmek ve hayvan sağlığı durumunu denetlemek,

Değişen bütün durumlarda özellikle BKA’lerin sınırlarını tespit etmede ve yeni enfekte bölge ve mekanları tespit etmede teşhis sistemini genişletmek ya da adapte etmek,

Kapsamı genişletilen tedbirleri ilave yetişmiş personel ile desteklemek,

Acil Aşılama için özel bir plan hazırlamak.

11.1. Hastalığın İlk Çıkışı

İlk epidemi köy tipi tavuk yetiştiriciliğinde, yabani kanatlı sürüsünde ya da ticari bir sürüde ya da entegre bir işletmede çıkabilir. AI ile ilgili hastalık teşhisi ve teyidi için belirli bir süreye ihtiyaç duyulur.

Bu zaman süresinde kanatlı popülasyonu yüksek olan bir bölgede hastalık çıkarsa (örneğin Marmara Bölgesi) ticari ve nüfusla ilgili hareketlerden dolayı yoğun bir şekilde taşıt, ekipman, insan trafiği, yem, yumurta ve tavukların bölge içinde ve Ege, Orta Anadolu, Akdeniz, Karadeniz, Doğu Anadolu ve Güney Doğu Anadolu gibi bölgeler arasında transferi söz konusu olacaktır. Bu zamanlarda ise verimi düşük tavuklar veya özellikle verimli yumurtlama periyodunu tamamlamış olan çıkma yumurtacı tavuklar üretici ve pazarlardan çok küçük köylere getirilmektedir. Kuluçkahanelerden toplanan civcivler şehirlerde, kasabalarda ve köylerde özellikle yaz aylarında satılmaktadır. Veteriner hekimler ve veteriner sağlık teknisyenleri kendi bölgelerini rutin olarak ziyaret etmektedirler. İlaç ve ekipman üretici firma temsilcileri, yem ve vitamin üretici firma temsilcileri ticari kuruluşları yoğun bir şekilde ziyaret etmektedirler. Yukarıda belirtilen nedenlere ek olarak yabani kanatlılar, özellikle avcı yırtıcı kuşlar kuluçka atıklarının (yumurta, yumurta kabuğu, ölü embriyolar, vs.) yayılmasında önemli risk faktörüdürler. Çevresel açıdan ve enfeksiyonun yayılışı açısından bunlar önemli risk faktörleridir.

11.2. İkincil Mihraklar

Hastalıkların ilk çıkışı ve yayılmalarından sonra birincil epidemi büyük ihtimalle laboratuvar işlemlerinin devam ettiği hastalığın teşhisi sürecinde meydana gelir. Bunu diğer sürülerdeki ikincil ve diğer salgınlar takip eder ve yoğun epidemi çok kısa bir süre sonra kendini gösterir (10, 20, 50 ve/veya 100).

11.3. Genel Epidemi (Salgın)

Epidemilerin fazla sayıda görüldüğü bu safhada bir çok yeni epidemiler meydana gelir. Bu evrede epideminin teşhisi yapılmış, hastalık etkeni virüsün serotiplendirmesi devam sürecindedir.

Bu aşamada bölgedeki RV hastalıkla mücadele etmekte ve teşhis ve teyit için Bölge VKEM’ne göndermek üzere örnek toplamaktadır. Ancak bu hastalıkla ilgili mücadele işlemleri yeni salgınlara meydan vermemek için hastalık teşhisini ve sonuçların teyit edilmesini beklemeden yerine getirilmek zorundadır.

11.4. Genel Epidemi Süresinde Alınması Gerekli Tedbirler

Çok sayıda epidemi meydana geldiğinde aşağıdaki tedbirler uygulanır:

RV tarafından bölgedeki hayvan hareketleri derhal durdurulur.

Bütün hayvan ve hayvansal ürün çeşitlerinin bölgeye giriş çıkışı yasaklanır.

Enfekte sürülerle ilgili her çeşit bilgi ve doküman dikkatli bir şekilde kayıt altına alınır ve hazırlanır.

Enfekte sürülerde enfekte ve ölü hayvanların tazminatları kısa süre içinde tamamlanmalıdır.

Eğer yukarıda belirtilen işlemler için teknik elemanlar yeterli değilse GTHB enfekte olmayan bölgelerden buralara elaman takviyesi yapar.

Gerektiğinde yukarıda belirtilen işlemler için özel veteriner hekimlerden yararlanılır.

Hastalığın sınıflandırılmasına ilişkin epidemiyolojik çalışmalar her aşamada yapılır ve bu çalışmaların sonuçları yorumlanır.