KAYNAKÇA
AKTAN, C. C. ve GENCEL, U. (2007), “Yüksek Öğretimde Akreditasyon”, Değişim Çağında Yüksek Öğretim – Yaşar Üniversitesi Yayını, İzmir.
ARSLANGİLAY, A. S. ve ÖZDEMİR M. Ç. (2017). “Küreselleşme Sürecinde İnovasyonun Önemi ve Yükseköğretim Kurumlarına Düşen Görevler” (10.Bölüm), Eğitim Bilimlerinde Yenilikler ve Nitelik Arayışı, (Editörler: Ö. DEMİREL ve S. DİNÇER), 2. Baskı: Şubat 2017, Ankara, s.155-162.
ASLAN, T., YILMAZ E. ve KIZIL C. (2018), Muhasebe Eğitiminde Uluslararası Akreditasyon: Çeşitleri, Kriterleri, Süreci ve Faydaları Üzerine Bir İnceleme, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt/Sayı: 11/2, s.1-18. DOI: 10.18221/bujss.436026
BANDEVICA, L., LIGOTNE, A. (2014). Higher education study programme quality assessment. Regional Formation and Development Studies, 7(2), 6-18.
BRENNAN, J. vd. (2014). Study on innovation in higher education: final report. European Commission Directorate for Education and Training Study on Innovation in Higher Education, Publications Office of the European Union, Luxembourg. http://eprints.lse.ac.uk/55819/ (11/05/2019).
BROH, R. A. (1982) Managing Quality for Higher Profits. New York: McGraw-Hill.
CAN, A. V. (2018). İşletme Okulları İçin Uluslararası Akreditasyona Sahip Olma Maliyetinin Hesaplanması: AACSB Örneği, Sosyoekonomik Boyutlarıyla İnovasyon, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Yayınları, 834-852.
CAN, A. V., & ÖNAL, B. (2017). İşletme fakültelerinin akredite olmak için tercih ettiği kurumların karşılaştırılması: Türkiye Cumhuriyeti ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti örneği. Journal of Human Sciences, 14(4), 3521-3534 (doi:10.14687/jhs.v14i4.4969)
CAN, A. V., TUNAHAN H. ve KARATAŞ A. (2015). “Öğretim Elemanlarının Akreditasyona Yönelik Tutumlarının Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma: Sakarya Üniversitesi İşletme Fakültesi Örneği”, International Conference on Quality in Higher Education (ICQH’15), 31 December 2015, Sakarya University, Esentepe Campus, Sakarya.
CROSBY, P. B. (1979). Quality is Free, Mc Graw Hill Inc., Newyork.
CURELAR, M. R. O. (2013). "Quality - Ability, Property Or Capacity Of Satisfying Some Needs", Annals of the Constantin Brâncuşi University of Târgu Jiu, Economy Series, Issue 5, 34-38, Romania.
DEMING, W.E. (1986). Out of the crisis: quality, productivity and competitive position. Cambridge, Mass.: Massachusetts Institute of Technology, Center for Advanced Engineering Study.
DEVECİ, N. K. (2012). Türk yükseköğretiminde eğitim-öğretim hizmetlerinin kalite düzeyinin ve kalite yükseltme çalışmalarının incelenmesi: Türkiye’deki devlet ve vakıf üniversiteleri üzerinde bir saha çalışması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
DOĞAN, İ. (1999), “Eğitimde Kalite ve Akreditasyon Sorunu: Eğitim Fakültelerini Üzerine Bir Deneme”, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 20, ss.503-519.
DRUCKER, P.F. (1985). Innovation and Entrepreneurship, Harper&Row Publishers, New York.
EATON, J. S. (2011). Accreditation and recognition in the United States. Washington, DC: Council for Higher Education Accreditation.
EATON, J. S. (2012). An overview of U. S. accreditation. Washington, DC: Council for Higher Education Accreditation.
FEIGENBAUM, A.V. (1983). Total Quality Control, 3rd edn., McGraw-Hill, New York.
GILMORE, H. L. (1974). Product Conformance Cost, Quality Progress June: 16.
GÖKER, A. (2000). “Ulusal inovasyon sistemi ve üniversite-sanayi işbirliği”, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Geleneksel Bahar Paneli IV Bilimsel Araştırmada Üniversite-Sanayi İşbirliği, 20 Nisan 2000, Ankara. http://www.inovasyon.org/pdf/AYK.Ank.Uni.Nisan00.pdf (11/05/2019)
HACIFAZLIOĞLU, Ö. (2006). Avrupa Birliği yükseköğretim kalite göstergeleri ve Türkiye örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
HARVEY, L., GREEN, D. (1993). Defining quality. Assesment and Evaluation in Higher Education, 18(1), 9–26.
http://medyamerkezi.vodafone.com.tr/basin-bultenleri/itu-vodafone-future-lab-316, (11/05/2019).
http://www.aacsb.sakarya.edu.tr/tr/icerik/9048/30314/akreditasyon-sureci (03.06.2018)
http://www.bundesverfassungsgericht.de/SharedDocs/Entscheidungen/DE/2016/02/ls20160217_1bvl000810.html (03.06.2018)
http://www.sakarya.edu.tr, (11/05/2019).
http://www.sakarya.edu.tr/tr/icerik/160/6/misyon-ve-vizyon, (11/05/2019).
http://www.sakaryateknokent.com/teknokent-kavrami, (11/05/2019).
http://yokak.gov.tr/akreditasyon-kuruluslari/akreditasyon-kuruluslari-nedir (11.05.2019).
http://yokak.gov.tr/hakkinda, (11/05/2019).
https://uluslararasi.yok.gov.tr/kalite-guvencesi, (11/05/2019).
http://unec.edu.az/missiyamiz/, (11/05/2019).
https://www.aacsb.edu
https://www.aacsb.edu/accreditation/resources/fees (03.06.2018)
https://www.aacsb.edu/events/seminar (03.06.2018)
https://www.aacsb.edu/membership/educational/dues (03.06.2018)
https://www.etkinpatent.com/kalite-nedir/, (11/05/2019).
https://www.subu.edu.tr, (11/05/2019).
JANTZEN, R.H. (2000). AACSB Mission-linked Standards: Effects on the Accreditation Process. Journal of Education for Business, 75(6), 343-348.
JURAN, J. M. (1951). Quality control handbook. New York: McGraw-Hill.
KUEHN, A. A., & DAY, R. L. (1962). Strategy of product quality. Harvard Business Review, 40(6), 100-110.
LINDSAY, D.H. ve CAMPBELL, A. (2003), “An Examination of AACSB Accreditation Status as an Accounting Program Quality Indicator”, Journal of Business and Management, 9(2), 125-135.
MERALER, S. (2011). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yükseköğretimde kaliteye ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.
OECD, Eurostat, Oslo Klavuzu (2005). Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması için İlkeler. TÜBİTAK 3.Baskı.
OECD. (2014). How innovative is the education sector? Education Indicators in Focus (July). http://www.oecd.org/education/skills-beyond-school/EDIF24-eng(2014)EN.PDF (11/05/2019).
ÖZDEMİR, M. (2015). “Yükseköğretim Kalite Göstergeleri Üzerine Bir İnceleme (Gaziantep Üniversitesi Örneği)”, Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, Yıl: 2, Sayı: 3, Haziran 2015, s. 191-207.
PEHLİVANOĞLU, S. (2011). Uluslararası Eğitim Forumu II: Eğitimde İnovasyon (Açılış Konuşması), Türk Eğitim Derneği, İşkur Matbaacılık, Ankara, (s.10-13).
PEKER, Ö. (1996). “Eğitimde Kalite ve Akreditasyon”, Amme İdare Dergisi, 29(4), ss.19-32.
PONS GmbH. (2017). PONS: http://de.pons.com/%C3%BCbersetzung/latein-deutsch
POUNDER, J. S. (1997). Evaluating the Relevance of Quality to Institutional Performance Assessment in Higher Education, Evaluation, SAGE Publications (London, Thousand Oaks and New Delhi), Vol 6(1): 66–78.
REHBER, E. (2007). “Dünyada değişen yükseköğretim ve kalite anlayışı”, Değişim Çağında Yükseköğretim (Editör: Coşkun Can Aktan), Yaşar Üniversitesi Yayını, İzmir (s.211-243).
STUKALINA, Y. (2010). Using quality management procedures in education: Managing the learner‐centered educational environment. Technological and Economic Development of Economy, 16(1), 75-93.
TAGUCHI, G., WU, Y. (1979). Introduction To Off-Line Quality Control, Central Japan Quality Control Association, Nagaya.
TAŞ, S. (2017). “İnovasyon, Eğitim ve Küresel İnovasyon Endeksi”, Bilge Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, Bahar 2017, (s.99-123).
TDK (2019). Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr (11/05/2019).
TEZSÜRÜCÜ, D., BURSALIOĞLU, S. A. (2013). Yükseköğretimde değişim: Kalite arayışları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (2), 97-108.
TURNER, G. (2013). Turner G. ile yapılan röportaj: 30.08.2013.
UNTERSTELLER, I. (2017, 04 10). Bundesverfassungsgericht:
WHITE, J.B., MILES, M.P. ve LEVERNIER, W. (2008). AACSB International and the Management of Its Brand: Implications for the Future. Journal of Management Development, 28(5), 407-413.
ZİNELDİN, M., AKDAĞ, H. C., VASİCHEVA, V. (2011). Assessing quality in higher education: New criteria for evaluating students’ satisfaction. Quality in Higher Education, 17(2), 231-243.
Doç. Dr. Köksal ŞAHİN
Dostları ilə paylaş: |