| Tahir Mirzə:
Baş götürüb ayağına gəlmişəm
Hər yerdən kəsilib ilacım mənim.
Ayağın torpağın səcdə qılmışam
Əgər qəbul olsam meracim əmi.
Kim səvər ördəyin, kim səvər qazın
Kim çəkər işvəsin, kim çəkər nazın
Pərdəyi ismətdə Bulqarlı qızın
Haq da bilsin o bacım əmi!
Biçarə Bulqarlı xanım bacı sözünü eşitcək gül rəngi solub məyus oldu. Atası əhvalatdan xəbərdar idi. Dedi: – Qızım! Qorxma mənim tapşığıma əməl elə muradına çatasan. Qırx bağımız var gönül açan və insanı valeh edən. Bu bağların otuz doqquzunu bu oğlan ilə seyir et qırxıncı bağa daxil olma, çünki oğlan haqq aşığıdur. Gülşən bağına daxil olcaq havalanıb gedər.
Xan Verdi södəgər Tahirə də belə tapşırdı: – Oğul! Mən qırx günlügün södəgərliyinə gedirəm. Mən gəlincənə qədər Bulqarlı xanım ilə burada olarsan. Tahir çar, naçar razı oldu. Xan Verdi södəgər səfərinə getdi. Gəl sənə Xan Tahirdən xəbər verim. Bulqarlı xanım ilə otuz doqquz bağı seyr edib şad-xürrəm qırxıncı bağın qapısına yetişdi. Dedi: “Xanım, bu xoş səfalı bağı aç bir seyr edəyim”. Bulqarlı xanım özgə bir bəhanə tapa bilməyib dedi: – Açar əmidə gedibdur. Tahir inanmadı. Sonra qız naçar qalıb qapını açdı oğlan ilə daxil oldu. Gülşən bağında bir qədər gəzdikdən sonra Tahirin güzarı bir güşənə düşüb gördü ki, bülbül gülü qoparıb ağzında yuxarı qaldırır və aşağı endirir. Bu tor oynamaq əsnasında bülbülün ağzından gül düşüb dalınca isə endikdə gülün tikanı ürəyinin başından batıb dalısından çıxdı. Həmin vədə bülbül ömrünü öz gülünə (aşığına) fəda etdi. Tahirin dərdi cuşə gəlib dedi: – Ey dili qafil, nə durmusan. Bülbül bir güldən ötrü canını qurban etdi, sən Zöhrə kibi məşuqədən əl götürmüsən. Bülbülün belə nakam ölməsi Tahirin qəddini kamana döndərdi. Bir yandan yardan ayrı düşməsi o biri yandan bülbülün ölməsi ciyərini kabab edib bu dillər ilə sözə başladı:
Dostları ilə paylaş: | 
