Bakirköy ruh ve siNİr hastaliklari hastanesi

BODRUM HANI

Kapalıçarşı'nın Yorgancılar Kapısı ile Çadırcılar Caddesi, Bitpazarı Sokağı'nın sınırladığı ada üzerinde bir tarafından Ali Paşa Hanı(->) ile komşu olarak inşa edilen yapının tarihi, yaptıranı ve mimarı bilinmemektedir.

Bulunduğu yerin şekline uydurulan enine dikdörtgene yakın bir plan semasıyla inşa edilmiş olan hanın giriş cephesi, Bitpazarı Sokağı ve devamı olan Fesçiler Sokağı'na bir sıra dükkânla açılır. Çadırcılar Caddesi'ne de bir sıra dükkânla açılan yan cephe, yapının köşesine yakın bir dar açıklıkla da bu caddeyle bağlantı kurar.

Bodrum Hanı, iki katlı plan kuruluşuyla, inşa edildiği alanın şekline bağlı

Bodrum Hanı'nın avlusundan genel bir görünüm. Yavuz Çelenk, 1993

kalmış bir handır. Bu nedenle planın dış konturları gibi avlu konturlan da düzenli bir şekil göstermez. Yaklaşık 70x40 m ölçüsünde bir alana inşa edilen yapının bodrum ve kısmen zemin katında yapı malzemesi tuğla-derz olmuştur. Bitpazarı Sokağı'na açılan giriş, beşik tonozla örtülü uzun bir hacimle avluya açılır. Yapıda her iki kat revaklarında da kemerler tuğla-derz dokulu olup kare kesitli taş örme payelere biner. Burada zemin kat revakları sivri kemerli, üst kat revakları yuvarlak kemerli olarak inşa edilmiştir. Zemin kat mekânları birer kapı ve pencere ile revak altına açılmakta olup hem mekânlar, hem de revaklar beşik tonoz örtülü, sadece köşe mekânları çapraz tonoz örtülüdür. Üst kat mekânları da revak altına birer kapı ve pencere ile açılırken cephedeki pencerelerle de dışa açılırlar. Bodrum Hanı'nın bir cephesi dışındaki diğer cepheleri dükkân sırasıyla kuşatılmıştır. Günümüze, özgün durumlarını kaybederek ulaşmış olan bu dükkânların üzerinde devam eden cephelerde her mekâna tekabül eden birer pencere bulunur. Ve cephelerin dokusu dönemin inşa tekniğine uygun olarak tuğla-derz ve taş sıralamasıyla oluşturulmuştur. Avluyu çeviren revak payeleri örme taş dokulu olduğu gibi, kapı ve pencere söveleri de taştandır. Yapıya adını veren bodrum katı, zemin ve üst kat gibi yapısal özellikleriyle bir 18. yy yapısı olarak değerlendirilebilir.

GÖNÜL CANTAY