BEŞİR AĞA TÜRBE-SEBİLİ
bak. EYÜB SULTAN KÜLLİYESİ
BEŞİR KEMAL
bak. PELİN, BEŞİR KEMAL
BEYATLI, YAHYA KEMAL
(2 Arahk 1884, Üsküp - l Kasım 1958, istanbul) Şair ve yazar. İlköğrenimini Üsküp'te özel okulda, ortaöğrenimini Üsküp ve Selanik idadilerinde yaptı. 1902'de İstanbul'a geldi. Kayıt dönemi geçtiği için hiçbir okula yazılamadı. İlişki kurduğu çevrelerden etkilenerek II. Abdülhamid yönetimine karşı olan bazı aydınlar gibi Avrupa'ya kaçtı. Temmuz 1903'te Paris'e gitti. Bir süre Fransızcası-nı ilerlettikten sonra Ecole Libre deş Sciences Politiques'e devam etti ve ünlü tarihçi Albert Sorel'in derslerini ilgiyle izledi. Paris'te kaldığı yıllarda Fransız edebiyatı ve özellikle Fransız şiiri konusunda bilgi sahibi oldu. Dönemin önemli edebiyatçılarıyla dostluk kurdu. 1912'de İstanbul'a döndü. Darüşşafa-ka'da edebiyat ve tarih, Medresetü'1-Vâ-izîn'de medeniyet tarihi öğretmenliği yaptı. Daha sonra İstanbul Darülfünu-nu'nda medeniyet tarihi, Batı edebiyatı ve Türk edebiyatı tarihi dersleri okuttu .(1915-1923). Bu dönemde başta Yeni Mecmua olmak üzere çeşitli dergi ve gazetelerde şiir ve yazıları yayımlandı (1918'den başlayarak). Milli Mücadele' ye katıldı. Lozan Konferansı'nda Türk delegasyonunda çalıştı. Sırasıyla Urfa
Beyatlı, son yıllarında. Gözlem Yayıncılık Arşivi
milletvekilliği (1923); Varşova (1926), Madrid (1929), ek olarak Lizbon (1931) elçilikleri; Tekirdağ milletvekilliği (1935-1942); CHP sanat danışmanlığı (1942); İstanbul milletvekilliği (1943-1946); Ka-raçi (Pakistan) büyükelçiliği yaptı ve 1949'da emekli olarak İstanbul'a yerleşti. Ömrünün son dönemlerini geçirdiği Park Otel'de hayata gözlerini yuman Beyatlı'nın mezarı Rumelihisarı'ndadır. Beşiktaş'ta Barbaros Bulvarı yanındaki parkta da bir heykeli vardır.
Sağlığında simlerini ve yazılarını ki-taplaştırmayan Beyatlı'nın eseri ölümünden sonra 1958'de kurulan ve İstanbul Fetih Cemiyeti'ne bağlı Yahya Kemal Enstitüsü'nce derlenerek yayımlandı. Bu enstitü bünyesinde Yahya Kemal Müzesi açıldı (1961). Ayrıca Yahya Kemal'i Sevenler Cemiyeti de kuruldu (1958). Enstitü, şiirlerini Kendi Gök Kubbemiz (1961), Eski Şiirin Rüzgânyle (1962), Rubailer ve Hayyam Rubailerini Türkçe Söyleyiş (1963), Bitmemiş Şiirler (1976) adlı kitaplarda toplamıştır. Deneme, makale ve anıları ise Aziz İstanbul (1964), Eğil Dağlar (1966), Siyasî Hikâyeler (1968), Siyasî ve Edebî Portreler (1968), Edebiyata Dair (1971), Çocukluğum, Gençliğim, Siyasî ve Edebî Hatıralarım (1973), Tarih Müsâhebeleri (1975), Mektuplar-Makaleler'd&n (1977) oluşmaktadır.
Beyatlı, şiirlerinde ve yazılarında İstanbul'a büyük yer ve önem veren şair ve yazarlardan biridir. Özellikle şiirde bir "İstanbul şairi" olarak nitelenebilir. Beyatlı'nın İstanbul'a bakışı ve İstanbul' u işleyişi, Divan şairlerinin ve kendinden önceki şairlerin tutumundan birçok yönlerden farklıdır. Divan şiirinde ve Divan şiiri dışında kalan Beyatlı öncesi
Dostları ilə paylaş: |