(Собранные нами фольклорные материалы с Шеки-Закатальского региона) 116
Ядулла АЛЕКБЕРОВ. ТЕОРЕТИЧЕСКИЕ ОСНОВЫ ПРОБЛЕМЫ
«МИФИЧЕСКИЕ ПЕРСОНАЖИ В АЗЕРБАЙДЖАНСКИХ СКАЗКАХ» 124
Фериде МИРИШОВА. ОБЩИЙ ВЗГЛЯД НА ТВОРЧЕСТА
АШУГА ШАКИРА 130
Айтян ДЖАФАРОВА. АШЫГСКОЕ ТВОРЧЕСТВО И ТРАДИЦИЯ
ЭПИЧЕСКОГО СКАЗИТЕЛЯ В ОРДУБАДСКОЙ ФОЛЬКЛОРНОЙ СРЕДЕ...136 Новые образцы Азербайджанского фольклоре 143 Из тюркского фольклора 158 Рецензии 180 Календарь фольклориста 187 Из жизни фольклора 191
“Dədə Qorqud”.
Elmi-ədəbi toplu, 2017/1.
Bakı, “Elm və təhsil” nəşriyyatı, 2017.
Ədəbi işçilər:
Sənubər Kərimova
Qumru Şəhriyar Nəşriyyat direktoru:
Prof. Nadir Məmmədli Operator:
Məhsəti Süleymanova Kompüter tərtibçisi:
Aygün Balayeva
Kağız formatı: 60/84 32/1
Mətbəə kağızı: №1
Həcmi: 196 səh.
Tirajı: 300
Toplu “Elm və təhsil” nəşriyyat-poliqrafiya mərkəzində
hazır diapozitivlərdən ofset üsulu ilə çap olunmuşdur.
Toplunun üz qabığındakı şəkil: Mirzəxan Qafarovun
“Dədə Qorqud” lövhəsi
Ünvan: Bakı, 370004, 8-ci Kiçik Qala döngəsi, 31
Tel: 492-93-14; Fax: 492-93-14
E-mail ünvanı: dede.qorqud.11@mail.ru
1 Əliabad qəsəbəsinin 10800 nəfər sakini var. Əhalinin əksəriyyətini inqiloylar təşkil edir. Kənd 12 tabundan ibarətdir (Hər tabun bir nəsildir). Tabunları Sovet dövründə briqada da adlandırırlar. Kəndin İcra Nümayəndəsinin müavini Şabanov Ramiz Feyzulla oğlunun verdiyi məlumata görə, 1881-ci ildə Əliabadda rus-tatar məktəbinin açılması barədə Qafqaz canişinliyi əmr verib. 1883-cü ildə isə “Kafkazskiy kalendar” jurnalında həmin məktəbin fəaliyyətə başlaması haqqında məlumat verilib. Azərbaycan Sovet İttifaqının tərkibinə daxil olandan sonra da, 1944-cü ilədək kənddə birdən-birə Azərbaycan məktəbləri bağlanır, yerinə gürcü dilində məktəblər açılır. Bu dövrdə kənd camaatının bir hissəsi övladlarını həmin gürcü məktəblərinə göndərməkdən imtina edərək qonşu türk kəndlərinin məktəblərinə göndərməyə başladılar. Həmin vaxtadək müstəqil xalq sayılan inqiloyların birdən-birə gürcüdən dönmə olduğu tendensiyası ortaya atıldı. Ramiz müəllimin dediyinə görə, 1961-ci ilədək yazılan gürcü elmi mənbələrində də inqiloylar müstəqil xalq kimi verilir, gürcü hesab olunmurlar. Hətta gürcülərin mənəvi kitabı olan “Kartli suxuoba”da (“Gürcünün həyatı”) bütün gürcü etnosları sayılır, amma onların arasında inqiloyların adı belə çəkilmir. 1961-ci ildən sonra nəşr olunan kitablarda isə inqiloyların müsəlmanlaşmış gürcülər olduğu yazılır. Bu da yerli inqiloy ziyalılarının qıcığına səbəb olur. Bəzi söyləyicilər isə kəndin gürcüləşdirilməyə başlanması tarixinin 1933-cü il olduğunu söylədilər. Həmin vaxtlardan etibarən də inqiloylar arasında xristian dinini yaymağa cəhdlər başlandı. Yerli ziyalıların verdikləri məlumatlara görə, kənddə tez-tez keçirilən Mövlud mərasimləri əhalini bir növ dinindən dönməyə qoymadı. Cünki Sovetin dövründə namaz, oruc kimi ibadətlər yasaqlansa da, Mövlud keçirilirdi. Amma həmin dövrdə Mövludlar qaranlıq düşəndən sonra verilirdi. Daha dəqiq desək, axşam namazından sonra başlanardı. Olduqca təmtəraqlı keçirilən bu mərasim də insanları islama bağlayan çox güclü vasitə funksiyasını yerinə yetirmişdi. O dövrlərdə Mövludlar böyük islam məclisləri idi.
1 Kəndlərdə Hacı Zənnət, Molla Həsən, Yunis Miskin və s. şəxslərin oxuduqları ilahilər də oxunur. Söyləyicilərin dediyinə görə, Hacı Zənnət Türkiyəli şairdir, qalan iki şəxs Zaqatala şairləridir.
2 Bölgə Mövludlarında Süleyman Çələbinin yazdığı “Məvlidi-şərif” kitabından çox istifadə olunur. Həmçinin Yunis İmrənin “Allah deyu, deyu” adlı şeirinin də Balakən və Şəki Mövludlarında oxunduğunun şahidi olduq.
1 Sığadı – sığalladı
2 Bölgədə buna zikr çalmaq da deyirlər.
1 Soğanı qızardıb içinə ət, pörtlədilmiş şabalıd, kişmiş, qurudulmuş göyərtilərin ovuntusunu tökürlər. Bunlar bir yerdə bişib hazır olduqdan sonra düyünün yanında süfrəyə verilir. Bəzən də bunu kənarda deyil, düyünün altında, yəni qazmağın altında bişirirlər.
1“Сибирский вестник” 1825-1827-ci illərdə “Азиатский вестник” adı ilə işıq üzü görmüşdür.
3 Сорокин Н. Могила хана Тохтамыша. “Тобольские губернские ведомости”, No 23, 7. VI.1869
4 Радлов В.В. Образцы народной литературы тюркских племен. ч.1-Х. Спб., 1878-1907.
1 Семенов Н. Туземцы северо-восточного Кавказа. Санкт-Петербург, 1895
2 Мелиоранский П.М. Сказание об Едигее и Тохтамыше. Зап. РГО по от-нию этнографии т. XII. СПб., 1889.
3 Потанин Г.Н. Тюркская сказка о Идыге. Живая старина / – Москва, 1897, вып. III-IV. Tekrar neşr: 2011. – 60 с.
4 Фалев П.А. Введение в изучение тюркских литератур и наречий. Ташкент, 1922.
5 Исанбет Н. 500-летие татарского народного эпоса – дастана “Идегей”. Sovet Edebiyyatı Dergisi, 1940, №11-12, s.90
1 Галлямова А.Г. Ужесточениепартийно-государственного контроля в духовной жизни ТАССР в период позднего сталинизма и татарская интеллигенция. УДК 94 (470); Культурное строительство в Татарии (1941-1970). Документы и материалы – Казань, Татарское книжное издательство, 1976, 520 стр, стр.68
2 Жирмунский В.М. Народный героический эпос. Москва, 1962
3 B.B.Бартольд. Отец Едигея. – Соч. т. II, ч.1. М., 1963.
4 Тюркологический сборник. 1972: сборник / АН СССР; Ин-т востоковедения; Ред.кол.: Кононов А.Н. (отв.ред.) и др. – Москва, Наука, 1973, 412 с.
5 В.М.Жирмунский. П.М.Мелиоранский и изучение эпоса Едигей. Тюркологический сборник – 1972. Москва, Издательство “Наука”, ГРВЛ, 1973, стр.141-185
3 Şamil Ə. Uyğur, qaqauz, Quzey Qafqaz türklərinin folkloru və ədəbiyyatı. Bakı, Nurlan, 2011, – 412 s., s.195
4 Е.М.Мелетинский. Кипчакский эпос о ногайских богатырях. Энциклопедии История Всемирной Литературы: В 8 томах / АН СССР; Институт мировой литературы им. А.М.Горького. Москва, Наука, 1983-1994
1 Böyük adam – hər kəsin hörmət etdiyi adam
1 Sunqar – qızılquş
2 Albaslı – Hal anası, Albastı
3 Ökkəsi-bağırı – ağciyəri, qaraciyəri
1 Arbaqa – Krım, Qafqaz və Orta Asiyada ikitəkərli, Ukraynada isə uzun dördtəkərli araba.
1 Yırav – müğənni-bəstəkar, dastan söyləyən şəxs
2 Əyə – yiyə, sahib
1 Tonavşı – heyvanların dərisini soyan adam
2 Kart – bacının əri
3 Samur – dələlər sinfindən boz rəngli qiymətli xəzi olan yırtıcı heyvan.
4 Yataq quraram – məskən salaram
1 Boşalan – burada: olmayan
2 Ayırlıq – ayır kəcəvərdir. Kəcəvərkimilər fəsiləsinə aid bitki növüdür. Çoxillik həmişəyaşıl ot bitkisi olan kəcəvər adətən bataqlıqda bitir.
1 Tostakay – noqaylarda qədim fincan tipi
2 Kuqa – suda bitən bir sıra cilkimilər fəsiləsindən olan bitkilərin və göl qamışının xalq arasındakı adı.
3 Cil – cilkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
4 Oram – bitki növü
5 Yıyın – xalq məclisi
6 Karasan – Krımın cənub sahillərində yerləşən Partenit qəsəbəsinin ərazisinə daxil olan landşaf tərtibatlı ərazi.
7 Toreli – orta əsrlərdə hərbi adminstrasiyada mühüm vəzifələrdən tutan gürcü knyazlarına məxsus nəsil.
1 Anav – Əl-Xəlil şəhərinin 20 km cənubunda İuda ərazisində yerləşən dağlardakı şəhər.
2 Qoy deyim ki, yadında qalsın
3 Dinibəy – Qazax xanlığının qurucusu Canıbəy (1428-1480) nəzərdə tutulur. Yazılı mənbələrdə Canıbəy xan, Az-Canıbəy, Dinibəy, hətta ərəb mənbələrində Əbu Səid olaraq adı çəkilir.
1 Nart – alp, igid
2 Nardın boyun qısa kəsən – burada: igidlərə qalib gələn, kürəyini yerə vuran
3 Berdibəy – Məhəmməd Berdibəy (?-1359) Qızıl Ordanın səkkizinci xanı (1357-1359) olmuşdur. Canıbəyin oğludur. Onun rəhbərliyi altında 1356-cı ildə Azərbaycana yürüş etmişdir.
4 Pullu – burada pul-pul
5 Tobılqı – latın dilində adı “filipendula” olan qızılgülkimilər fəsiləsinə aid çoxillik otabənzər bitki növü.
6 Toykoja – Toxtamış xanın atası Tuy Xoca nəzərdə tutulur. Mətnin orijinallığına xələl gətirməmək üçün olduğu kimi saxladıq.
1 Kolı – 10 saniyəyə bərabər zaman ölçüsü
2 Ətli boyunlu – burada: boynu yoğun, yəni iri cüssəli
3 Qureyş – peyğəmbərin mənsub olduğu tayfa
1 Gövdə - burada: bitkinin gövdəsi
2 Mergin – sərrast atıcı, snayper
1 İllər ötüb gələndə – burada: illər sonra
2 Şömiş – Qazaxıstanın Qızıl Orda əyalərində Aral rayonunda stansiya