94
Dialektizmlərdə şivə və ləhcələrin müxtəlif xüsusiyyətləri,
yəni
həm səslərə, həm sözlərə, həm də qrammatik quruluşa aid
xüsusiyyətlər əks olunduğu üçün bunların aşağıdakı növləri var-
dır: a) fonetik dialektizmlər, b) qrammatik dilaektizmlər, c) lüğə-
vi dialektizmlər
Fonetik dialektizmlərdə bu və ya başqa şivənin ədəbi dildən
fərqli olan müəyyən fonetik
xüsusiyyəti əks etdirilir; məsələn:
Dahilər yaradan ey böyük ana,
Şerimin hər sözü alqışdır
sana!
(S.Vurğun)
Burada
sənə əvəzinə
sana işlənmişdir. Belə bir vəziyyət,
yəni şəxs əvəzliklərindən II şəxsin təki
yönlük halda işlənərkən
qərb qrupu dialekt və şivələrində
sana formasında tələffüz edilir.
Qrammatik dialektizmlərdə ayrı-ayrı dialekt və şivəyə
məxsus olan morfoloji və sintaktik xüsusiyyət ifadə edilir. Belə
bir cəhət M.İbrahimovun ―Kəndçi qızı‖ adlı
əsərindəki bəzi
surətlərin dilində aydın müşahidə olunur.
Lüğəvi dialektizmlərdə isə müxtəlif şivəyə aid olan lüğəvi
dialekt xüsusiyyətləri əks olunur. Buna görə də bu və ya başqa
dialekt
və şivəyə məxsus olub, ədəbi dildə işlənmiş sözlərə,
ifadələrə lüğəvi dialektizm deyilir.
Ədəbi dildə dialektizm kimi tanınan vahidlərin çoxu elə dia-
lektizm olaraq qalır, bəziləri isə dialektizm çərçivəsindən kənara
çıxa bilir; məsələn:
Ulduzlar
sayrıĢır mavi göylərdə,
İnsanlar çalışır, yaradır yerdə
(S.Vurğun)
Misaldakı
sayrıĢmaq sözü öz tarixinə görə lüğəvi dialek-
tizmdir. Şair tərəfindən işlənilmiş bu söz hazırda ədəbi hüquq qa-
zanaraq ədəbi dilin lüğət tərkibinə daxil olmuşdur.
95
Lüğəvi dialektizmlər
xarakterlərinə görə, əsasən dörd cür
olur: leksik, leksik – semantik, semantik və frazeoloji dialek-
tizmlər.
Dostları ilə paylaş: