Digul Irmağı, Felemenkçe digoel rivier. Endonezya'nın Yeni Gine Adasındaki Batı Irian ilinin ortadoğu kesiminde ırmak. Ster- ren Dağlarından doğar; uzunluğu 525 km'dir. Yağmurlu mevsimlerde geniş bataklıkların oluştuğu alçak bir bölgede güneye ve ardından batıya doğru aktıktan sonra Dolak (Frederik Hendrik) Adasının hemen kuzeyinde Arafura Denizine dökülür. Kıyısındaki başlıca yerleşme olan Tanahmerah'a kadar ulaşıma elverişlidir.
Dihhoda, Ali Ekber (d. 1880, Tahran - ö. 26 Şubat 1955, Tahran), İranlı dil bilgini. Önce medrese öğrenimi gördü. Ardından, o yıllarda yeni açılmış olan Tahran Siyasal Bilimler Fakültesi'ne girdi. Bu arada Fransızca öğrenmeye başladı. İran'ın Balkan ülkeleri elçisi Gıfari ile birlikte 1903'te Avrupa'ya gitti. Daha çok Viyana'da olmak üzere, iki yıldan fazla Avrupa'da kaldı. Ekim 1906'da meşrutiyetin ilan edilmesi üzerine İran'a döndü. Sur-i İsrafil adlı gazetede yazdığı makalelerinde ince hicivle- riyle istibdadı acımasızca eleştirdi. Bu yazılarıyla modern İran hiciv ve eleştirisinin öncüsü oldu. Muhammed Ali Şah başa geçince (1907) Dihhoda özgürlükçü birkaç kişiyle birlikte Avrupa'ya sürgüne gönderildi. Önce Paris'e, daha sonra isviçre'ye gitti. Yverdon'da Sur-i İsrafil'i üç sayı daha çıkardı (1909). Daha sonra İstanbul'a giden Dihhoda, orada da Sürüş adlı Farsça bir dergi yayımladı. Muhammed Ali Şah tahttan indirildiğinde (1909) milletvekili seçilerek İran'a döndü.
I. Dünya Savaşı yıllarını sessiz geçiren Dihhoda savaştan sonra Tahran'a gitti ve siyaseti bırakarak kendini bütünüyle bilimsel çalışmalara verdi. Bir süre kültür ve adalet bakanlıklarında görev yaptı. Bir süre de Hukuk ve Siyasal Bilimler fakültelerinin dekanlığını üstlendi (1941). Ölümüne değin bilimsel çalışmalarını sürdürdü. Makaleleri ve çevirileri dışında, Farsçadaki atasözleri ve deyimleri edebi metinlerden seçilmiş örneklerle veren Emsal u Hikem (1929-31, 4 cilt) ve büyük bir ansiklopedik sözlük olan 190 fasiküllük Lugatname-i Dihhoda (1946- 76) en önemli yapıtlarıdır. Ölümünden hemen sonra şiirlerini Muhammed Muin Mecmua-yı Eşar-ı Dihhoda (1955) adıyla yayımladı.