EğİTİm biLİmleri

SORU-CEVAP (SOKRAT METODU)
• Soru - yanıt yöntemi sözel etkileşim yöntemidir. Bu yöntem öğrencinin konuyu anlayıp, anlamadığını kontrol etmeye yardım eder; eleştirel düşünme becerilerini geliştirir ve dersin etkili olup olmadığını değerlendirir, (Somun-cuoğlu, Yıldırım, 2000, Tok, 2006) Bu yöntemle; düşünme, dinleme becerisi, hatırlamak, akıl yürütme, yaratıcılık, geri bildirim verme, güdülenme, katılma, konuşma alışkanlığı sorgulama gibi özellikler geliştirilir.
Öğrencilerin derse katılmasını sağlayan, düşünme ve konuşma alışkanlıklarını kazandıran önemli bir tekniktir. Sokrat yöntemi olarak ta bilinir.
Tekniği uygulamada soru önce sınıfa sorulmalı, öğrenciler düşündürülmeli, sonra soruyu cevaplayacak kişi belirlenmelidir.
Soru-cevap tekniği öğrenileri derse katmak, düşünmeye yöneltmek, öğretimin etkili ve yetersiz yönlerini belirlemek, anlaşılamayan konuları belirlemek, önemli bölümleri vurgulamak, pekiştirme vermek ve konuları belirlemek, önemli bölümleri vurgulamak, pekiştirme vermek ve konuları açıklayarak tekrar etmek için öğretim sürecinde kullanılır.
Her öğrencinin cevaplayacağı türden sorular sorulmalıdır.
Doğru cevaplar hemen pekiştirilmeli, yanlış cevaplar yine aynı öğrenciye ipucu ve ek sorularla düzelttirilmelidir. (Cevap, öğrenciye bulundurulmalıdır.) Doğru cevap için ipuçları kullanılmalıdır.
• Farklı türden sorula; (kapalı uçlu bilgi soruları, ilişkisel-birleştirici sorular, genişletme soruları) sorulmalıdır.
• Soru-cevap tekniği bir dersin giriş bölümünde daha çok dikkati çekme, etkinlikler bölümünde daha çok öğrencinin derse katılımını sağlama, sonuç bölümünde ise daha çok öğrenme eksikliklerini belirleme ve öğretimin etkinliğini belirleme için kullanılır. Bununla birlikte öğretmenin derste soru -cevabı sıkça kullanmasının başlıca nedenleri aşağıdadır:

/ Öğrenciyi derse katma (aktif kılma)

/ Öğrencilerin giriş davranışlarını (ön bilgileri) ortaya çıkarma
/ Öğrencileri güdülemek
/ Öğrencileri pekiştirme
/ Öğrencileri düşündürmek
/ Önemli noktaları vurgulamak
/ İlgi ve merak uyandırmak
/ Muhakeme, analiz, sentez, değerlendirme gibi zihinsel yetenekleri geliştirmek
/ Bilinmeyen bazı konuları öğrencilere buldurmak
/ Önemli konuları vurgulamak
/ Yanlış öğrenmeleri belirlemek
/ Tekrar olanağı sağlamak
/ Öğrenene dönüt sağlamak
/ Sınıfta bir tür iletişimi sağlamak
/ Öğrencilerin öğrenme düzeyini belirlemek
/ Öğrencilerin hatırlamasını sağlamak
/ Cevapları öğrenciye buldurmak
/ Öğretimin kalitesi hakkında bilgi sağlama

Sorularda bulunması gereken özellikler
• Dersin hedeflerine uygun olma
• Öğrencinin düzeyine (hazırbulunuşluğuna) uygun olma
• Açık ve anlaşılır olma
• Önceki sorularla ilgili olmama
• Cevabıma ilişkin ipucu barındırmama
• Düşünme, eleştirme, kanıt getirme gibi zihinsel becerileri geliştirme
• Öğrenciyi öğrenmeye istekli hale getirme
• Cevaplandırılabilir olma

Sınıfta soru sorma etkinliklerinde şu noktalara dikkat edilmelidir:
• Soru isme değil, sınıfa sorulmalıdır.
• Her defasında farklı öğrencilerden (gönüllü) cevap istenmelidir.
• Öğrenciler de soru-cevap tekniğine katılacak psikolojik güven oluşturmalıdır.
• Doğru cevapla anında pekiştireç verilmelidir.
• Yanlış cevap gelmesi durumunda aynı öğrenciye ipuçları vererek doğru ona buldu-rulmalıdır.
• Farklı tür ve zorlukta sorular sorulmalıdır.
• Öğrencilerin öğrenme düzey ve hızlar dikkate alınmalıdır.

ROL YAPMA (Sosyo-Drama, Psiko Drama)
• Rol yapma, öğrencinin kendi duygu ve düşüncelerini başka bir kişiliğe girerek ifade etmesini sağlayan bir öğretme tekniğidir. Öğrencinin iyi rol yapabilmesi için yaratıcı düşünce önemlidir. (Demirel, 2004)
• Rol yapma, tekniğinde konu ya da durum sınıfta dramatize edilir. Öğrenciler oynayacakları role uygun bir karaktere bürünerek empati yaşarlar. Aynı zamanda tarafsız düşünme yeteneklerini geliştirirler. Öğrenci kendisini (farklı bir kişiymiş gibi) daha rahat ifade ederek gerçek yaşamda karşılayabileceği birçok durumu rol oynarak yaşar.
• Rol yapma, öğrencinin belli bir durum, olayı ya da düşünceyi oyuna dönüştürerek anlattığı ya da dramatize ettiği bir etkinliktir.
• Rol yapmada birey başkasının rolüne girerek kendi duygu ve düşüncelerini oynar. Roller önceden dağıtılır ve bireyler bu rolleri oynarlar. Öğrenci kendisini başka birisinin yerine koyar, duygu, sezgi, sempati, öfke ve sevgi gibi özellikler yaşar. Öğrenci merkezli fakat öğretmen tarafından yapılandırılan ve yönetilen bir tekniktir.

DRAMA (Bağımsız rol yapma)

Drama öğrencilerin hangi durumda nasıl davranmaları gerektiğini yaşayarak öğrenmelerini sağlayan bir öğretme tekniğidir.
Problem çözme ve iletişim kurma yeteneğini geliştirir. Bu teknik, bilinen en eski öğretme tekniklerinden birisidir. Çok kullanışlı ve yararlı olduğu için günümüzde okullarda yaygın olarak kullanılmaktadır. Drama tekniğini yararları şöyle sıralanabilir: (Demirel, 2004)
1. Etkili ve dikkatli dinleme yeteneğini geliştirir.
2. Kişinin kendine olan güvenini artırır.
3.Anlama yeteneğini ve yaratıcılığı artırır.
4. Akıcı konuşmayı geliştirir.
5. Dile hakimiyeti ve iyi ifade yeteneğini geliştirir.
6. Dile hakimiyeti ve iyi ifade yeteneğini geliştirir.
• Dramada birey kendi açısından yaklaşır ve ne yapması gerektiğine ilişkin (doğaçlama) rol oynar. Bireysel beklenmedik durumlarda nasıl davranması gerektiğini çözer. Öğrencinin kendi duygu ve düşüncelerini, başka bir kişiliğe girerek ifade etmesini sağlayan bir tekniktir.
• Öğrencilerin aktif katılımını sağlayarak, yaparak-yaşarak öğrenmesini sağlar.
• Öğrencinin nasıl davranması gerektiğini yaşayarak öğrenmelerini sağlayan bir tekniktir.

Rol Yapma ve Drama Tekniklerinin Temel özellikleri
• Öğrencilerin yaratıcıklarını geliştirir.
• Empatiyi geliştirir.
Duyuşsal ve sosyal davranışların öğrenilmesini sağlar.
Sosyal etkileşimi artırır.
Kendini ifade etme gücünü geliştirir.
Farklı bireysel ya da sosyal durumları anlamasını ve hazır olmasını sağlar.

MİKRO EĞİTİM
Mikro öğretim öğrenci tarafından yapılan (kısa süreli olarak) bir davranışın gözlemesi, gözlemin kayıt edilip öğrenciye hatalarının belirtilmesi ve davranışın belli bir yeterlik düzeyine gelene kadar öğrenciye tekrar ettirilmesi ve her tekrarda hataların belirtilip düzeltilmesi yoluyla öğrencilerin davranışı belli bir yeterlik düzeyinde kazanmasını amaçlayan bir öğretim tekniğidir. Anlaşılacağı üzere mikro öğretimin psikomotor becerilerin kazandırılmasına yönelik derslerde kullanımı daha etkilidir.
"Öğret-yeniden öğret" süreci gerçekleştirilir. Öğretim süresi, sınıftaki öğrenci sayısı ve konu bakımından küçültülmüş ve yoğunlaştırılmış bir öğretim deneyimidir. Normal öğrenme ve öğretim süreçlerinin karmaşıklığını basitleştirmeyi amaçlayan bir laboratuar öğretim yöntemidir. Öğretmen adaylarının mesleğin gerektirdiği rol ve davranışları kazanmalarında mikro öğretim uygulamalarının katkısı büyüktür. (Küçükahmet, 2003)
Mikro öğretim tekniği öğrencinin kendi performansını izleyip eksiklerini kendisinin (görsel ya da sözel kayıt aracılığıyla) ve izleyenlerin katılımıyla görüp, performansını düzeltmesini sağlar.

• Öğretmen eğitimde kullanılan ve az sayıdaki öğrencinin (4-5 kişilik) grup çalışmalarıyla gerçekleştirdiği bir tekniktir.

• Dersler kısa tutulur. (5-20 dakika)

Tekniğin aşamalan
• Öğrenci ders planını yapar
• Konusunu sunar.
• Sunu, kamera, video, teyp vb. kayda alınır.
• Dersten sonra sunu birlikte izlenir, tartışılır ve değerlendirilir.
• Alınan dönüt ışığında dersler yeniden düzenlenir.
• Sunu tekrarlanır ve kayıt yeniden yapılır.
• Son değerlendirme yapılır.

EĞİTSEL OYUNLAR

• Eğitsel oyunlar, bireylerin fiziksel, zihinsel yeteneklerini, sanatsal ve estetik niteliklerini ve becerilerini geliştiren, yaşantıyı zevkli kılan (Bilen, 2006) öğrenilen bilgilerin pekiştirilmesini ve daha rahat bir ortamda tekrar edilmesini sağlayan etkinliklerdendir. Bilgilerin pekiştirilmesi, zihinsel yeteneklerin geliştirilmesi için kullanılan oyunlar neşeli ve rahat bir ortam sğlamakta sınıf için çalışmalara da değişiklik getirmektedir. Eğitsel oyunlarla derste konular daha ilgi çekici duruma getirilebilir, etkin olmayan öğrencilere, derse katılma olanağı sağlanır. (Tok, 2006) Öğrenciler oyun oynayarak öğrenir. Okul öncesi ve ilk öğretim çağındaki çocukların gelişim özelliğine çok uygun olduğundan onların çok yönlü gelişimlerini destekler.
Öğrenilen bilgilerin pekiştirilmesini ve daha rahat bir ortamda tekrar edilmesini sağlayan bir tekniktir.
Öğrencinin çok yönlü gelişimini sağlar.
Öğrenciye neşeli ve rahat ortam sağlanmakta, sınıf içi çalışmalara da değişiklik getirmektedir.
Konular oyuna dönüştürülerek ilgi çekici duruma getirilir.
Eğitsel oyunlar daha fazla öğrenilen bilgilerin daha rahat ve eğlenceli bir ortamda tekrar edilerek pekiştirilmesini sağlayan etkinlikleri kapsar. Konuları ilgi çekici hale getirerek sınıftaki en pasif öğrenciler bile etkinliklere katılarak çok yönlü gelişirler.

ALTI ŞAPKALI DÜŞÜNME TEKNİĞİ (E.BONO)

Yaratıcı düşünme becerilerini geliştirmede kullanılan grup tartışması bir tekniktir. Düşünme öğretiminde kullanılır. Eleştirisel ve çok yönlü (farklı) düşünmeyi sağlar. Öğrenci bir olay ya da olgunun tek yönünün olduğunu değil birçok (farklı) yönünün olduğunu anlar. Öğrencinin bir olayın tek bir özelliğine takılıp kalmasını önleyen bir tekniktir. Bu teknikte altı değişik renklerde şapk-lar ve anlamlarını temsil eden düşünceler bulunmaktadır. Öğrenciler sırası ile kartondan yapılan bütün şapkaları takarak, görüşlerini belirtirler. Böylece olaylara farklı yönlerden yaklaşmayı öğrenirler.

Beyaz şapka:
Tarafsız bir şekilde bilgiyi temele alarak düşünür.

Kırmızı şapka:
Önsezilere dayalı olaylara duygusal tepki vermeyi temel alır.

Siyah şapka:
Olaylara eleştirisel ve karamsal yönden bakar.

San şapka:
iyimserlik, Olaylara iyimser ve yapıcı yönden bakar.

Yeşil şapka:
Olaylara yeni ve farklı çözüm yolları bulmak, yaratıcı ve yenilikçi fikirler üretmeye dayalı düşünür.

Mavi şapka:
Olayların tüm olası yönleriyle gören ve değişkenleri kontrol altında tutan bakış açısıdır.
Bir olay verilir ve her öğrencinin farkı şapkayı temsil eden düşünceden bakarak olayı yorumlamaları istenerek yaratıcı düşünceler ortaya çıkarılır.

EKİPLE ÖĞRETİM

Birkaç uzmanın ve öğretmenin etkinliklerini planlama, sunma, değerlendirme ve geliştirmede sistemli olarak çalışmasıdır.

BALIK KILÇIĞI TEKNİĞİ
• Kurucusu K. İshikawa'dır.
• Bir problemin (örneğin enerji kullanımı, nükleer enerji, savaş çıkması vb.) nedenlerini ve alt nedenlerini tanımlamada kullanılan bir tekniktir.
• Öğrencilerin problemin çeşitli bölümleri arasında derin ilişkileri kurma ve nesnel düşünme gibi becerilerini geliştirir.
• Bu teknik öğrencilerin problemlere çözüm üretmesini sağlamaz. Öğrencilerin derin düşünerek olayları ve ilişkileri organize etmesini sağlar.
• Öğrencilerin birlikte çalışmasını, gerçek aramasını, farklı görüşlere açık olmasını ve karşıt görüşlerin ortaya çıkmasını sağlar.
Problem tanımlandıktan sonra, kısa ve öz sözcükler kullanılarak, nedenlerin ne olabileceği belirlenir ve okların üzerine yazılır. Daha sonra nedenlerin ayrıntıları üzerinde durulur ve katılımcıların birbirinin görüşüne saygı duyması sağlanır.

BENZETİM (SİMULASYON)

Benzetim tekniği, bir olay durum, nesne veya aktivitenin yapay olarak öğretim ortamında tasarlanmasıyla yapılan öğretim etkinliklerini içerir. Benzetim sınıf içinde öğrencilerin bir durumu gerçeğe benzer koşullar yaratarak (bu durumla ilgili olarak) eğitici çalışma yapmalarına olanak sağlayan bir öğretim tekniğidir. Öğrencilere, gerçek durumlara hazırlık açısından iyi bir deneyim sağlar. (Tan, 2005)
Gerçeğe uygun olarak geliştirilen yapay bir ortamda ya da model üzerinde yapılan bir öğretim yaklaşımıdır. Öğrenciler sınıf içerisinde bir konuyu gerçekmiş gibi alıp, üzerinde çalışma yaparlar. Gerçek durumların boyutları model üzerinde (gerçek durumların benzeri durum yaratılarak) ya da sembolik yolla öğretilir. Öğrencilerin gerçek uygulamalarında tehlikeli ve maliyet gerektiren durumlarında kullanılır. Sınıf içinde bir olayı gerçekmiş gibi ele alarak üzerinde eğitici çalışma yapılarak uygulanan bir öğretim tekniğidir. Gerçek durumların önemli boyutları bir model ya da resimler ve diğer sembolik yollarla belirlenir. Örneğin; pilotların uçuş öncesi yapay koşullarda eğitim görmeleri,
astronot eğitiminn uzay koşullarına benzer ortamda yapılması, tehlike taşıyan bir deneyin bilgisayar benzetim programlarıyla, bilgisayar üzerinde gerçekleştirilmesi, askerlerin savaş tatbikatı yapması, tıp öğrencilerinin kadavra üzerinde çalışmaları birer benzetimdir. Benzetim tekniğinde aynı zamanda sosyal konularda demokratik ortam, arkadaşlık ilişkileri, uzmanlaşma, savaş anlaşmaları gibi birçok konunun sınıf ortamında temsili yapılabilir.
Benzetim tekniği öğrenciyi kendisini içinde bulunacağı gerçek bir durumda düşünerek nasıl davranacağını planlaması, tehlikeli durumlarda riski azaltmak, mal ve can güvenliğini arttırmak, maliyet ve karmaşık davranışların aktarılmasındaki etkisinden dolayı öğretme - öğretme etkinliklerinde kullanılır.

Benzetim tekniğinin avantajları

• Gerçek koşullarda tehlikeli olan durumların sınıf ortamına getirilmesi
• Öğrencilere anında dönüt sağlaması
• Öğrencilerin aktif olması
• Öğrenmede öğrencilerin sorumluluk olması
• İstendik öğrenme düzeyine gelinceye kadar öğrencilere tekrar yapma olanağı sağlaması



BİREYSEL ÖĞRETİM TEKNİKLERİ

Bireysel öğretim teknikleri ve özellikleri aşağıda açıklanmıştır.

Programlı (Programlandırılmış) öğretim (Skinner)
• Skinner'in ve davranışçı kuramın geliştirdiği öğretme tekniğidir. Öğretimi birey-selleştiren bir tekniktir.
• Öğretilecek her davranış sırasıyla hiç atlanmadan öğretilir. Öğrenci bu yöntemde özel hazırlanmış bir materyalle (bilgisayar yazılımı, kitaplar vb.) etkileşime girerek kendi kendine öğrenir.
• Öğrenci materyaldeki bilgi birikimi okur, anlar, sorulara cevap verir ve geribildirimlere göre devam eder.
• Programlı öğretim uygulamalarında etkinlikler programlı ders kitaplarıyla ya da öğretim kanalıyla (özellikle bilgisayar yazılımlarıyla) sunulur.
• Programlı öğretim yazılımları doğrusal programlama (öğrenci belirli bir düzenleme ilerler. Önkoşul bilgileri, ilgi ve ihtiyaçları dikkate alınmaz öğrencinin ilerlemesi ve çalışması program tarafından sağlanır.) ve dallara ayrılan programlama (öğrencinin ilgi ve ihtiyaçları ile ön koşul bilgileri dikkate alınır. Öğrenci ilerlemesi ve çalışmasını bizzat kendi yapar. Öz programlama adı da verilir.) olmak üzere iki türlü hazırlanır.
• Öğretimin bireylerin hızına göre düzenlenmesi esasına dayanır.
• Küçük adımlar, etkin katılım, başarı, anında düzeltme, kademeli ilerleme, bireysel hız ilkeleri uygulanır.

Programlı öğretimin özellikleri
• Öğretimi bireyselleştirir.
• İlgi çekici ve uyandırıcıdır.
• Anında dönüt düzeltme sağlar.
• Zamandan ekonomiklik sağlar.
• Tekrar olanağı verir.
• Her öğrenci kendi öğrenme hızına göre hareket eder.
• Kademeli yaklaştırma yoluyla öğrenmeyi sağlar. Öğrenmede en etkili yaklaşımın pekiştireç olduğunu varsayar.
• Bilgisayar yazılımları, internet ve özel hazırlanmış kitapçıklar ile verilir. Materyalin hazırlanması profesyonellik ve uzmanlık gerektirir ve zaman alır.
• Okulda ve okul dışında uygulanabilir. Sınırlılıkları:
• Her disiplin (konu) alanının öğretiminde etkili değildir.
• Sınıfta bireysel etkileşimi (öğretmen-öğ-renci, öğrenci-öğrenci) sınırlar.
• Bilgi ve kavrama düzeyi hedef alanlarını kazandırmada kullanılır. Daha üst düzey hedef alanlarını kazandırmaz.

Bireyselleştirilmiş Öğretim (Keller Planı)

• Sınıftaki öğrenci sayısı arttıkça, her öğrenciye düşen öğrenme zamanı ve hizmeti azalmaktadır. Aynı zamanda bir sınıftaki öğrenciler arasında bireysel farklılıklar bulunmaktadır. Bu durumda öğrencilerin tamamı aynı etkinliklerle öğrenemezler. Öğrenme düzeyi farklı öğrencilerin öğrenmesi ancak öğretimin bireyselleşmesi ile mümkün olabilmektedir. Öğretmen sınıftaki tüm öğrencilere değil de, 3-5 öğrenciden oluşan küçük gruplara ders yapar.
• Bir sınıfı oluşturan öğrenciler arasındaki öğrenme ve bireysel farklılıklarının giderilerek her öğrenciye hızına uygun öğretim yapılması tekniğidir. Her öğrenci kendine özgü düzeylerde öğrenir.
• Öğretmen sınıfın tümüne değil 3-4 öğrenciden oluşan küçük gruplara (homojen gruplar) açıklama yapar. Öğrenme stili, tarzı önemlidir.
• Sınıfta farklı nedenlerden dolayı öğrenme güçlüğü yaşayan ve sınıf içerisinde özel olarak ilgilenilemeyen kullanılan bir tekniktir.
• Bireysel ödev ve çalışmalar yaparlar.
• Bireysel gereksinimlere dönük grup çalışmalarında değişik etkinlikere yer verilerek öğrencilerin değişik çalışmalar yapmaları sağlanabilir. Bunun için;

/ Dönüşümlü günlük çalışmalar (sınıf gruplar halinde çalışır, grubun başında iyi bilen lider öğrenci bulunur, değişik etkinlikler üzerinde çalışma yapılır.)

/ Beceri geliştirme çalışmaları (öğrenciler arasında beş grup oluşturulur bir grup öğrencileri yönlendirmek amaçlıdır, diğer dört grup etkinliklerde bulunur, bir öğrenci farklı kümelerde bulunarak kendini geliştirebilir.)
/ Planlı grup çalışmaları (Öğrencilerin bir yarı yılda kazanması gereken beceriler planlı bir şekilde gruplar üzerinde gerçekleştirilir.)
/ Düzey geliştirme çalışmaları yapılar. (Öğrencilerin hazırbulunuşluk düzeylerine uygun yönetim etkinlikleri gerçekleştirilir.) (Demirel, 2004, Valette, 1972)

Bilgisayar Destekli Öğretim
• Bilgisayar öğretiminde öğretmene yardımcı bir öğretim araç: olarak kullanılır. Öğretimde çoklu ortamı sağlar. Göze ve kulağa hitap eden etkili bir öğretim aracıdır.
• Genel anlamda öğrenci öğrenmesine ve başarısına olumlu yönde etki yapar. Fakat öğrencinin bir bütün olarak gelişimini sağlayamaması özel donanım ve beceri gerektirmesi, tüm hedef alanlarını (sadece bilme ve kavrama düzeyini kazandırır) kazandırmadaki etkisizliği ve içerikte yer alan tüm konuları aktarmadaki yetersizliği nedeniyle sınırlıdır.
• Öğrenciler için, renkli, hareketli, animasyonlu olarak hazırlanan eğitim CD'leri aracılığı ile öğrenme zevkli ve ilgi çekici hale gelir.
• Bilgisayar öğretmenin yerine geçen bir araç değil, öğretmene yardımcı olan öğretimi tamamlayıcı bir destek aracıdır.

Bilgasayarla öğretim uygulamalarının farklı türleri:
• Konu (ders) sunumları
• Programlı öğretim uygulamaları
• Similasyon (Benzetişim)
• Problem çözme uygulamaları
• Problem çözme uygulamaları
• Öğretimsel oyunlar
• Özel ders
• Alıştırma, tekrar ve uygulama
• Testler (sınavlar)

Bilgisayar destekli öğretimin avantajları:
• Çeşitli zihinsel becerileri geliştirmesi
• İlgi ve dikkati çekmesi, merak uyandırması
• Öğrenme sürecinin devamlılığı sağlaması
• Eksik öğrenmelerin belirlenmesi ve giderilmesi
• Sık tekrar etme olanağını vermesi
• Bilgi ve kavrama düzeyindeki hedef alanlarını kazandırması

Bilgisayar destekli öğretim programlarını (yazılımların) hazırlanmasında dikkat edilecek hususlar:
• Öğretimin hedeflerine uygun olması
• Program içeriğinin hedeflere uygun olması
• Öğrenci ilgi ve yeteneklerine uygun olması
• Uygun ipucu, öğrenci katılımı, pekiştireç uygulamalarına sahip olması
• Programın açık, net ve anlaşılır bir dille yazılması
• Dönüt düzeltme etkinliklerine sahip olması
• Uygun beceri ve davranışları kapsaması
• Öğretmene yardımcı olması
• Görsel ve işitsel uyarıcı zenginliklerine sahip olması.

Tutor Destekli Öğretim
Tutar destekli öğretim, öğrencinin öğrendiği konularda, anlamakta güçlük çektiği kısımlarla ilgili olarak bireysel öğretim desteği görmesidir. Tutar desteği tamamen yardım isteyen öğrencilere öğretim olanağı, sağlayan bir öğretim etkinliğidir. Öğrencilerin öğrenme güçlüğü yaşadığı konuları öğrenmelerinde önemli katkılar sağlayan bir bireysel öğretim etkinliğidir. Anlaşılacağı üzere, tutor destekli öğretim hizmeti öğrenci tarafından cevaplanamayan soruların cevaplanmasına olanak sağlar. (Tan, 2005) Örneğin fizik dersinde ödev yapan bir öğrencinin yapmış olduğu hatalar kendisine bireysel olarak açıklanarak, eksiklerini ve yanlışlarını görmesini sağlayacak bilgiler verilerek ödevini tekrar yapması istenerek tekrar dönüt verilir. Bu uygulamada daha çok öğrenciye eksiklerini ya da yanlışlarını kendisinin anlayabileceği ipuçlarını ve önbilgileri vermektir.


SINIF İÇİN ÖĞRETİM TEKNİKLERİ

Gezi
Okul ve sınıf çalışmalannı tamamlamak, ünitede geçen konulan doğal ortamında görmek ve okul-yaşam arasındaki bağı kurmak amacıyla yapılan planlı ziyaret tekniğidir. En önemli faydası ilk elden somut öğrenme yaşantıları sağlamasıdır. Bu amaçla öğrenciler öğrenme konulannın gerçekleştiği doğal ortamda bulunmalan sağlanır.
Öğretim, sınıf ve okulda olduğu kadar, okul dışı etkinlikler yoluyla da oluşmaktadır. Planlı ve düzenli bir biçimde yapılan etkinlikler öğrencinin yeni ve istendik davranışlar edinmesine yardımcı olur. Bu etkinliklerden birisi olan gezi, okul ve sınıf içi çalışmaları tamamlamak daha anlamlı kılmak amacıyla ugulanan planlı ziyaretlerdir. Bu teknik olayları, durumları gerçek görünümüyle tanıma, takdir etme ve bilgileri asıl kaynağından elde etmek amacıyla uygulanır. Bu teknik bir konunun ya da ünitenin başlangıcından ve sonunda uygulanabileceği gibi, bazen bir konu sadece gezi tekniği ile de işlenebilir. (Bilen, 2006)

Özellikleri
• Olayları gerçek ortamda görülür ve ilk kaynaktan bilgi alınır.
• Öğrenme konusunun oluşumu ve koşulları ile nesne ve materyal doğal ortamında incelediği için etkili bir tekniktir. Katılan tür öğrencilerin gözlemi yapmasına olanak sağlamalıdır.
• Gezi iyi planlanmalıdır. Gezi yapılacak kurumdan ve okul müdürlüğünden izin alına rak gezi programının bütün boyutları öğren çilerle birlikte planlamalı ve yürütülmelidir.
• Gezi sonuçları sınıfta tartışılmalı ve raporlaştırılmalıdır.

Gözlem
Öğrenclierin gerçek hayat içinde ya da ortamlarda (laboratuar, sınıf) olayları, nesne leri, insanları bir plan dahilinde izlemeye da yalı bir tekniktir. Öğrencilerde araştırma eğilimini ortaya çıkarır. Doğrudan bilgi ve deneyime ulaştırır. Aynı zamanda birçok duyu organını devreye soktuğu daha sağlam ve kalıcı bilgiler oluşur. Okul - çevre ilişkilerini geliştirir. Birçok konu alanının öğretiminde kullanılır. Belirli bir nesne, olay ya da durumla ilgili bilgi toplama ve inceleme yapma amacıyla yapılır. Öğrenciler öğrenme konularıyla ilgili, müze, fabrika, sağlık kuruluşu, dağ, orman, göl gibi yerlere götürülerek gerçek ortamda bilgi toplanabilir.

Etkili uygulanabilmesi için;
• Gözlemin planı yapılmalı
• Hedef açıklanmalı uygulama ve kurallar öğrencilerle birlikte planlanmalı
• Tarih, zaman, süre, materyal iyi belirlenmeli
• Öğrencilerin neye dikkat edecekleri ve ne yapacakları önceden iyi belirlenmeli
• Gözlem sonuçları değerlendirilmeli Sınırlıklari;
• İzin alma, prosedürü uygulamadaki zorluklar
• Gözlem yapılacak yerlerdeki tehlikeli ve riskli durumlar
• Öğrencilerin kontrolü ve katılımında zorluk
• Planlaması ve uygulanmasındaki ekonomik ve zaman sorunu