Ekolojik tarimda iÇ pazarin geliŞİMİ

THE EFFECTS OF HUMIC ACID APPLICATION ON AGGREGATE FORMATION AND STABİLİTY IN SOİLS
ABSTRACT:
In thıs study, the effects of different dosage of humic acid on structural properties of soils with different texture were determined. Soil samples were taken from the surface (0-30 cm) of an alluvial soil in the Aksu Region, Antalya. Experiment was carried out in the greenhouse, and three different doses of humic asid were applied on the soils. After four wet and draying cycle, soil samples were taken for necessary analyses, and aggregate formation and stability, bulk density, other physical and chemical soil parameters were determined. According to data obtained, the effects of humic acids applications on aggregate formation and stability of different soils in different texture they were found to be significantly important (p< 0.001).

GİRİŞ
Tarımsal üretimin temeli topraktır ve topraklardan bilimsel anlamda en yüksek verim alınmasının temel koşulu, toprak özelliklerinin iyi bilinmesi, yeteneklerine ve sürdürülebilirlik esasına göre kullanılmasıdır.

Global nüfusun hızla çoğalması, dünyada mevcut toprakların erozyona uğraması sonucu besin kayıplarının ve strüktürel degradasyonun ortaya çıkması, tarımın yapılabilmesi için gerekli toprakların nitelik ve niceliklerini zayıflatmaktadır (Church, 2001).

Oades (1984), mimari düzenleme ile tanımlanan toprak yapısının doğal yada işlemeyle meydana getirildiği için ıslanmanın neden olduğu bozulmaya karşı önlemde toprakların stabil olması gerekliliğini vurgulamaktadır.

Amezketa (1999), agregat stabilitesi analizlerinin amacının su, rüzgar ve toprak işleme etkisine uğrayan toprakların davranışlarını en iyi bir şekilde tanımlamak ve sınıflandırmak olduğunu belirtmiştir.

Bu amaçla, son yıllarda hem sürdürülebilir tarım çerçevesinde hem de ekolojik denge açısından topraklardaki yapısal özelliklerin geliştirilmesi ve stabilitelerinin sağlanması için organik kökenli materyallerin kullanımı dikkat çekmeye başlamıştır.

Oades ve Tisdall, bir çok toprakta suya dayanıklı agregatların organik maddeye bağlı olduğunu, bu komponentlerin agregatların yapısal organizasyonunda değişik yerlerde farklı çimentolayıcı madde olarak etki ettiği bildirilmektedir (Chrıstopher, 1996).

Zhang (1994), humik materyali killi ve siltli-tın bünyeli topraklara uygulayarak topraklardaki kümeleşmeyi incelemiştir. Düşük oranlarda dahi humik materyal uygulamasının agregat porozitesini ve agregat direncini büyük oranda arttırdığını tespit etmiştir.

Özbek vd (1993), topraklardaki mineral bileşiklerin bir kısmının kolloidal büyüklükteki organik maddelerle bir araya gelerek organo-mineral bileşik oluşturduğunu ve bu olayda özellikle ince kil fraksiyonunun rol aldığını belirtmişlerdir.