Yayın istisində öz kölgəsini
Bizim üstümüzə saldı ağaclar.
Anatək dayanıb başımız üstə,
Gecə laylamızı çaldı ağaclar.
Tutdu sinəsini düşmənə sarı,
Neçə yol döyüşdə oldu ağaclar.
Qoruya-qoruya mərd oğulları
Güllə yaraları aldı ağaclar.
Hər gün şəhid görüb, yaralı görüb,
Qüssədən saralıb soldu ağaclar.
Biz gerti çəkildik, irəli getdik –
Həmişə yerində qaldı ağaclar.
Bu şeiri oxuyan hər kəsin gözləri önündə savaş meydanı, döyüş səhnələri canlanır: Vuruşan əsgərləri, düşmən gülləsinə hədəf olan dağı, daşı, qayası, ağacı kolu ilə birlikdə! Adam düşünür ki, əgər atılan güllə və mərmilərin çoxunu bizim cansız hesab etdiyimiz təbiət öz üzərinə götürməsəidi nələr baş verərdi. Demək, təkcə vətəndaş öz torpağını deyil, ana torpaqda öz vətəndaşını qorumağa çalışır.
Elxan Xəzər yaradıçılığını diqqətlə izləyən bir söz adamı kimi onun hər kitabını əlimə alarkən ilk növbədə bir suala cavab tapmağa çalışıram: O, yenə öz ənənəsinə sadiq qalaraq vətənpərvərlik mövzsunda nə yazıb və necə yazıb? Axı eyni mövzuda bir-birinə bənzəməyən əsərlər yaratmaq asan məsələ deyil. Və bu fikirlərlə oxucuya təqdim olunan yeni kitabına daxil edilmiş yazıları oxuyarkən bir daha bu qənaətə gəldim ki, Elxan özünə doğma və yaxın olan, bildiyi və dərindən öyrəndiyi mövzularda nə qədər əsər yazsa da təkrara yol verməyəcək. Çünki bu əsərlər yanar ürəyin, işıqlı zəkanın, həqiqi istedadın məhsuludur. Kitaba daxil edilmiş “Azadlığı qoruyaq”, “Dünyanı bəzəyən diyar”, “Əsl xidmət zamanı”, “Fəth edək dünyanı sözümüz ilə”, “Ehtiram” və s. şeirlərində şair vətəndaşlıq mövqeyindən çıxış edərək gənclərimizi qəhrəman babalarımızın şanlı yolunu davam etdirməyə, onlara həqiqi varislik etməyə səsləyir:
Dostları ilə paylaş: |
