İ Ç İ ndek I l e r cilt I ab müktesebatının Üstlenilmesine İlişkin Türkiye Ulusal Programı
Yüklə 7,49 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- II. AB müktesebatı ile Türk mevzuatı karşılaştırması ve yapılması gereken değişiklik ve yeniliklerin uygulamaya geçirilmesi için alınması gereken önlemler
- Anlaşma Resmi Gazete’de Yayımlanma Tarihi Yürürlüğe Giriş Tarihi
4.27.Dış İlişkiler
Dış ekonomik ilişkiler Türk ekonomisi üzerinde önemli rol oynamaktadır. Taraf olunan uluslararası anlaşmaların katkısıyla, Türk pazarına giriş kolaylaşmış, dolayısıyla, Türkiye uluslararası planda güvenilir ve şeffaf bir ticari ortak haline gelmiştir. 1/95 sayılı OKK ile Türkiye ile AB arasında 31 Aralık 1995 tarihi itibarıyla Gümrük birliği tamamlanmış bulunmaktadır. Halihazırda, Türkiye-AB Gümrük birliği sadece sanayi ürünlerini ve işlenmiş tarım ürünlerini kapsamaktadır. Temel tarım ürünleri ise, ancak, Türkiye’nin Topluluğun Ortak Tarım Politikasına uyum sağlaması sonrasında Gümrük birliğine dahil edilebilecektir. 1/95 sayılı OKK’nın uygulanmasına ilişkin hükümler, 1/96 sayılı ve 20 Mayıs 1996 tarihli AT-Türkiye Gümrük İşbirliği Komitesi Kararı ile belirlenmiştir. 1/96 sayılı Kararla ortaya konulan, gümrük rejimlerine ilişkin hükümler, 1 Temmuz 1996 tarihinde yürürlüğe giren 96/8569 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile ulusal mevzuata aktarılmıştır. A.TR Dolaşım Belgelerine ilişkin hükümler ise 24 Ağustos 1996 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan A.TR Dolaşım Belgeleri Hakkındaki Yönetmelik ile ulusal mevzuata dahil edilmiştir. 1/95 sayılı Gümrük birliği Kararı esasen ticaretin her alanında çok sayıda mevzuatın kabul edilmesini, fikrî, sınaî ve ticarî mülkiyet hakları alanında çok sayıda sözleşmeye katılımı ve Türkiye’nin Topluluğun teknik mevzuatına uyum sağlamasını öngörmektedir. Genel itibarıyla, Türkiye’nin Topluluk ticaret politikasına uyumu oldukça tatmin edici bir düzeydedir. Bu çerçevede, Türkiye ile AB arasında malların serbest dolaşımını teminen Topluluk politikalarına uyum aşamalı olarak gerçekleştirilmiştir. AB menşeli sanayi ürünlerine uygulanan tüm gümrük vergileri ve miktar kısıtlamaları 1996 itibarıyla kaldırılmıştır. Türkiye üçüncü ülkelerden ithalatta Topluluğun OGT’sini uygulamaya başlamıştır. Bunun tek istisnası, beş yıllık bir geçiş dönemi boyunca OGT hadleri üzerinde gümrük vergilerine tabi olan 2/95 sayılı OKK’ya ekli hassas ürünlerdir. 1997 yılından itibaren her yıl söz konusu ürünlere uygulanan gümrük vergilerinde yüzde10, yüzde10, yüzde15 ve yüzde15’lik indirimler yapılmıştır. 31 Aralık 2000 tarihinde gerçekleştirilen yüzde 50 oranındaki indirim ile hassas ürünlerin gümrük vergileri OGT düzeyine indirilmiştir. Topluluk Gümrük Kodunun yanı sıra Birliğin ihracat ve ithalat rejimleri Türk sistemine aktarılmıştır. Türkiye ile AB arasında malların serbest dolaşımını teminen, tekstil ve konfeksiyon ürünlerinde 43 ülkeye karşı AB ile aynı miktar kısıtlamaları ve gözetim önlemleri uygulamaya konulmuştur. Türkiye ile Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu arasında 1996 yılında imzalanan Serbest Ticaret Anlaşması çerçevesinde, Topluluk ve Türkiye, AKÇT ürünlerinde uygulanan gümrük vergilerini karşılıklı olarak sıfırlamışdır. Bu uygulamanın tek istisnasını Türkiye’de üretimi bulunan 142 adet hassas ürün oluşturmuştur. Bu ürünler için öngörülen üç yıllık kademeli indirim takvimi, İthalat Rejimi kapsamında yapılan yüzde 50, yüzde 25 ve yüzde 25 oranlarındaki indirimlerle 1 Ocak 1999 tarihi itibarıyla tamamlanmıştır. Anlaşmanın bir serbest ticaret anlaşması niteliğinde olması nedeniyle, Türkiye bu ürünler itibarıyla AB’nin ortak gümrük tarifesini uygulamakla yükümlü değildir. Söz konusu ürünler, 1 Ocak 1999 tarihi itibarıyla Pan-Avrupa sistemine dahil edilmiştir. Türkiye AB’nin Ortak Ticaret politikasına uyum sağlamak ve 1/95 sayılı OKK’nın 16’ıncı maddesi uyarınca 1 Ocak 2001 tarihine kadar aşamalı olarak AB’nin tercihli rejimlerini üstlenmek durumundadır. Söz konusu rejimler, AB’nin, bazı tek taraflı (otonom) uygulamaları ile üçüncü ülkelerle akdetmiş olduğu tercihli ticaret anlaşmalarını kapsamaktadır. Aşağıda, 16’ıncı madde kapsamında Türkiye’nin 1 Ocak 2001 tarihine kadar üstlenmesi gereken AB’nin tercihli rejimleri yer almaktadır:
Tercihli Anlaşmalar
OKK‘nın 16’ıncı maddesine ilişkin olarak yapmış olduğu bildirimde Türkiye, anılan yükümlülüğün yerine getirilmesi esnasında önceliği Bulgaristan, Macaristan, Polonya, Slovakya, Çek Cumhuriyeti, Romanya, İsrail, Estonya, Letonya, Litvanya, Fas, Tunus ve Mısır’a vereceğini belirtmiş, bu çerçevede Kıbrıs öncelikli olarak tercihli ticaret anlaşması yapılacak ülkeler listesinde yer almamıştır. Gümrük birliğinin tamamlanmasından bu yana geçen süre zarfında, yukarıda belirtilen taahhütler doğrultusunda gerçekleştirilen müzakereler neticesinde, İsrail, Romanya, Macaristan, Bulgaristan, Çek ve Slovak Cumhuriyetleri, Polonya, Slovenya, Estonya, Letonya, Litvanya ve Makedonya Cumhuriyeti ile Türkiye arasında serbest ticaret anlaşmaları imzalanmıştır. Mısır, Filistin, Ürdün, Fas, Tunus ve Hırvatistan ile de müzakereler sürdürülmektedir. Türkiye, bütün MDAÜ ve EFTA ülkeleriyle serbest ticaret anlaşmaları imzalamış olduğundan, 1 Ocak 1999 itibarıyla sanayi ürünleri konusunda Pan-Avrupa Menşe Kümülasyonu Sisteminde yer almaya hak kazanmıştır. Pan-Akdeniz Menşe Kümülasyonu Sisteminde yer almak için de çalışmalar sürdürülmektedir. Ayrıca, Türkiye-AKÇT arasında imzalanan Serbest Ticaret Anlaşması kapsamı AKÇT ürünleri de 1 Ocak 1999 tarihinden itibaren Pan-Avrupa Menşe Kümülasyonu sistemine dahil edilmiştir. Bunun yanı sıra, Türkiye ile EFTA arasındaki ticari ilişkiler, 1992 yılında imzalanmış bulunan STA hükümleri çerçevesinde sürdürülmektedir. Ülkemiz tarafından 13 Ocak 1993 tarihinde imzalanan “Kimyasal Silahların Geliştirilmesinin, Üretiminin, Stoklanmasının ve Kullanımının Yasaklanması ve Bunların İmhası ile İlgili Sözleşme-Kimyasal Silahlar Sözleşmesi”, 3 Mayıs 1997 tarih ve Mükerrer 22978 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak, 11 Haziran 1997 tarihi itibarıyla yürürlüğe girmiştir. Söz konusu Sözleşme Ekinde yer alan kimyasal maddelerin ihracat ve ithalatına ilişkin usul ve esaslar, her yıl Dış Ticaret Müsteşarlığı tarafından hazırlanan tebliğlerle düzenlenmektedir. DTÖ’nün kurucu üyeleri arasında yer alan Türkiye, iç onay prosedürünün tamamlanmasının ardından 26 Mart 1995 tarihinde DTÖ üyesi olmuştur. Yükümlülüklerimiz ise 1 Ocak 1995’den itibaren geçerlidir. Türkiye, DTÖ’de “Gelişme Yolundaki Ülke” statüsünde bulunmaktadır. Dolayısıyla, Türkiye’nin DTÖ kapsamındaki tüm yükümlülükleri gelişmekte olan ülkelere sağlanan “özel ve ayrıcalıklı muamele” kapsamındadır. Bununla birlikte, gümrük birliği çerçevesindeki yükümlülüklerin yerine getirilmesi ve AB müktesebatına uyum çerçevesinde gerçekleştirilen hukuki düzenlemeler neticesinde DTÖ nezdindeki yükümlülüklerin ötesine geçilmiştir. Bunlara ilaveten, Singapur Bakanlar Konferansında imzalanan Bilgi Teknolojisi Ürünleri Anlaşmasına taraf olunmuştur. Bu aşamada, Türkiye, Nihai Senet ekinde yer alan çoklu anlaşmalardan “Kamu Alımları Anlaşması” ile “Sivil Uçak Ticareti Anlaşması”na taraf değildir. Türkiye, OECD Ticaret Komitesine bağlı olan “İhracat Kredileri ve Kredi Garantileri Grubu” üyesidir. Bunların yanı sıra, Türkiye, OECD, Karadeniz Ekonomik İşbirliği Teşkilatı, Ekonomik İşbirliği Teşkilatı, İslam Konferansı Teşkilatı Ekonomik ve Ticari İşbirliği Daimi Komitesi , Güney Doğu Avrupa İşbirliği Girişimi ve Ticari İşbirliği Komitesi ve D-8 üyesidir. Ayrıca, Türkiye düzenli olarak G-20 toplantılarına katılmakta ve tartışılan konulara ilişkin görüşlerini söz konusu platformda ifade etmektedir. 1999 yılında ise G-20’ye üye olarak katılmak üzere davet edilmiştir. 1 Haziran 1999 tarihinde Güney Doğu Avrupa İstikrar Paktı’nın kurucu üyesi olan Türkiye, 1 Temmuz 2000 tarihinden itibaren Yeniden Yapılanma, Kalkınma ve İşbirliği Çalışma Masasının eş başkanlığını yürütmektedir.
26’ncı Bölümde sayılan, ortaklık ve işbirliği anlaşmaları (Avrupa Anlaşmaları da dahil olmak üzere) Gümrük Konularında İdari Makamlar Arasında Karşılıklı Yardımlaşmaya İlişkin Protokoller içermektedir. Bununla birlikte, Türkiye tarafından tamamlanan serbest ticaret anlaşmalarına (EFTA hariç) Gümrük Konularında İdari Makamlar Arasında Karşılıklı Yardımlaşmaya İlişkin Protokoller dahil edilmemiştir. Ancak, karşılıklı yardım, çeşitli AB üyesi olan veya olmayan ülkelerle ikili anlaşmalar ile sağlanmaktadır. Bu anlaşmalar, Gümrük İşbirliği Konseyinin gümrük konularında idari yardımlaşmaya ilişkin Tavsiye Kararı (1953), Nairobi Sözleşmesi, AT-Türkiye Ortaklık Konseyi’nin 1/95 sayılı Kararının 7 sayılı eki çerçevesinde tamamlanmaktadır. Yürürlükteki karşılıklı idari yardım anlaşmaları şu şekildedir: Gürcistan (1994), Azerbaycan (1997), A.B.D (1996), Küba (1996), Ukrayna (1997), İsrail (1997), Makedonya (1997), İngiltere (1997), Rusya Federasyonu (1997), Kırgızistan (1999), Özbekistan (1998), Romanya (1999), Bulgaristan (1998), Türkmenistan (1998), Arnavutluk (1998), Estonya (1998), Tacikistan (1999), Hırvatistan (2000), Mısır (2000), Moğolistan (2000), Polonya (2000) ve SECI (2000). Bunlara ek olarak, Yunanistan, Çek Cumhuriyeti, Slovak Cumhuriyeti, Litvanya ve İran ile 2000 yılında karşılıklı idari yardım anlaşmaları imzalanmıştır. Diğer taraftan, 16 Kasım 2000 tarihindeki Türkiye-EFTA Ortak Komite toplantısında, Türkiye- EFTA Serbest Ticaret Anlaşmasına karşılıklı idari yardımlaşmaya ilişkin bir Protokol’ün eklenmesi kararlaştırılmıştır. Bununla birlikte, Cezayir, Fransa, Macaristan, Kazakistan, Beyaz Rusya, Japonya, Slovenya, İtalya, Hindistan, Belçika, Bosna Hersek, Fas, İspanya, Hollanda, Birleşik Arap Emirlikleri, Umman, Portekiz, Bahreyn, Suriye, Güney Afrika Cumhuriyeti, Kanada, Suudi Arabistan, Letonya ve Avusturalya ile karşılıklı idari yardım anlaşması imzalamak üzere görüşmelere devam edilmektedir.
İlgili AB müktesebatının listesi Cilt II’de verilmektedir.
Bu alandaki mevzuatın uygulanmasından Dışişleri Bakanlığı, Dış Ticaret Müsteşarlığı, Gümrük Müsteşarlığı, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Eximbank, TİKA ve Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı sorumludur.
Söz konusu AB mevzuatının üstlenilerek uygulanmasıdır.
15 Nisan 1994 tarihli DTÖ Kuruluş Anlaşması 25 Şubat 1995 tarih ve Mükerrer 22213 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Bu çerçevede, DTÖ Kuruluş Anlaşmasının ekinde yer alan Mal ve Hizmet Ticaretine ilişkin anlaşmalarla, Fikrî Mülkiyet Hakları, Anlaşmazlıkların Halli ve Ticaret Politikalarının Gözden Geçirilmesine ilişkin hukuki metinler de kabul edilerek yürürlüğe konulmuştur. Uruguay Round Çoktaraflı Ticaret Müzakereleri (1986-1994)- Ek1- Ek1C Fikrî ve Sınaî Mülkiyet Haklarının Ticari Yönü Hakkında Anlaşmanın gümrük uygulamaları ile ilgili hükümleri 4458 sayılı Gümrük Kanunu’na derç edilmiştir. 13 Aralık 1996 tarihli DTÖ Bilgi Teknolojisi Ürünleri Ticaretine İlişkin Bakanlar Deklarasyonu 9 Şubat 1998 tarih ve 23253 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. AB ile Türkiye arasında 1996 tarihinde kurulmuş bulunan gümrük birliği çerçevesinde Türkiye özellikle dış ticaret alanında önemli bir mevzuat uyum çalışması gerçekleştirilmiş bulunmaktadır. Bu çerçevede, asli AB mevzuatına büyük ölçüde uyum sağlanmıştır. 1/95 sayılı OKK’nın uygulanmasına ilişkin ayrıntılı kuralların belirlendiği 1/96 sayılı ve 20 Mayıs 1996 tarihli AB-Türkiye Gümrük İşbirliği Komitesi Kararı 1996 yılında Türk mevzuatına aktarılmıştır. Turkiye-AB arasında eşyanın serbest dolaşımına uygulanan hükümler 24 Ağustos 1996 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan A.TR Dolaşım Belgeleri Hakkındaki Yönetmelik ile ulusal mevzuata dahil edilmiştir. Söz konusu Yönetmelik 01.07.1996 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 1/96 sayılı Kararın Gümrük Rejimlerine ilişkin hükümleri içinse Bazı Gümrük Rejimlerinin Uygulanmasına Dair 96/8569 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı çıkartılarak, 09.11.1996 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmıştır. OECD Uzlaşısı çerçevesinde hazırlanan ve AB mevzuatı ile uyumlu olan Resmi Destekli İhracat Kredilerine ilişkin Tebliğ (İhracat 96/12) 23.1.1996 tarihinde yürürlüğe girmiştir. AB’nin ithalat ve ihracat rejimlerinin Türk sistemine akratılması çerçevesinde; İthalatta Gözetim ve Korunma Önlemleri ile Kota İdaresi ve Tarife Kontenjanı Hakkında 95/6814 sayılı Bakanlar Kurulu Kararında Değişiklik Yapılmasına Dair 95/7432 sayılı Karar 1.11.1995 tarihinde yürürlüğe konulmuş Uygulama Yönetmeliklerinde değişikliklere gidilmiştir. Belirli Ülkeler Menşeli Malların İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında 95/7348 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına değişiklik getiren 95/7433 sayılı Karar 1.11.1995 tarihinde yürürlüğe konulmuştur. Yine, 95/7623 sayılı İhracat Rejimi Kararı ve İhracat Yönetmeliği 6 Ocak 1996 tarihinde yürürlüğe konulmuştur. AB politikalarına uyum çerçevesinde Belirli Ülkeler Menşeli Malların İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında 95/7348 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı 19 Ekim 1995 tarihinde, Uygulama Yönetmeliği ise 1 Kasım 1995 tarihinde yürürlüğe konulmuştur. AB’nin miktar kısıtlamalarına ilişkin uygulamalarına paralel olarak; İthalatta Gözetim ve Korunma Önlemleri ile Kota ve Tarife Kontenjanlarının İdaresi Hakkında 95/6814 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ve Uygulama Yönetmeliği 1.11.1995 tarihinde yürürlüğe konulmuştur. Ayrıca, İhracatta Kota ve Tarife Kotalarının İdaresi ile ilgili 95/7616 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı 31.12.1995 tarihinde, Uygulama Yönetmeliği ise 18.10.1996 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Dampingli ve Sübvansiyonlu İthalata Karşı Korunmaya ilişkin mevzuatı oluşturan 3577 sayılı “İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanun”, DTÖ’yü Kuran Anlaşma ekinde yer alan damping ve sübvansiyona ilişkin anlaşmalar ve bu konudaki yeni AB Konsey Tüzükleri dikkate alınarak gözden geçirilmiştir. Mevcut Kanunda bu esaslara göre değişiklik yapılmasına ilişkin 4412 sayılı Kanun 21.7.1999 tarihinde kabul edilmiştir. Yeni ticaret politikası araçlarının benimsenmesi kapsamında, Türkiye’nin Ticari Haklarının Korunması Hakkında 95/7608 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ve ilgili Yönetmelik 31 .12.1995 tarihi itibarıyla yürürlüğe girmiştir. Tekstil ürünleri ithalatında AB düzenlemelerinin üstlenilmesine yönelik çalışmalar kapsamında; tekstil ürünleri ithalatında ortak kuralları tespit eden, Belirli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında 95/6815 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ve ilgili Yönetmelik 1.6.1995 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Uygulama Yönetmeliği bilahare revize edilerek 1.1.1998 tarihinde yürürlüğe konulmuştur. Ayrıca, tekstil ürünleri ithalatında Otonom Düzenlemeleri belirleyen, İkili Anlaşmalar ve Protokoller veya Diğer Düzenlemeler Kapsamı Dışında, Belirli Ülkeler Menşeli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında 95/6816 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı 1.6.1995 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Türkiye-AKÇT Serbest Ticaret Anlaşması, 25 Temmuz 1996’da Brüksel’de imzalanarak, 1 Ağustos 1996 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Türkiye Cumhuriyeti ve AKÇT arasında Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu’nu Kuran Anlaşma’nın yetki alanına giren ürünlerin ticareti ile ilgili Anlaşma’nın eki 1No’lu Menşe Kuralları Protokolünde değişiklik yapılmasına dair 8 Temmuz tarihli ve 2/99 sayılı Ortak Komite Kararı, 21.10.1999 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan “Eşyanın Tercihli Menşe Kurallarına Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile iç hukuka aktarılmıştır. Türkiye’nin AB’nin tercihli rejimlerine uyumu kapsamında aşağıdaki STA’lar imzalanarak yürürlüğe konulmuştur:
Bunlara ilaveten, Türkiye ile Bosna-Hersek arasında, AB ile Bosna-Hersek arasındaki otonom rejimler paralelinde bir anlaşma imzalanmış olup, sözkonusu anlaşma 30 Haziran 1999 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
DTÖ Kuruluş Anlaşması’nın IV No’lu Ekinde yer alan Çoklu Anlaşmalardan Kamu Alımları ve Sivil Uçak Ticareti Anlaşmalarına AB’ye tam üyelik öncesinde taraf olunması gerekmektedir. AB’nin tercihli rejimlerine uyum kapsamında Mısır, Hırvatistan, Filistin, Ürdün, Fas ve Tunus ile serbest ticaret anlaşmaları imzalanmasına yönelik müzakereler sürdürülmekte olup, önümüzdeki dönemde Malta, Cezayir, Meksika, Güney Afrika ile de müzakerelerin başlatılmasına yönelik çalışmalara devam edilmektedir. Diğer taraftan, 1/95 sayılı OKK çerçevesinde Topluluk otonom rejimlerine uyum sağlamasına yönelik çalışmalar sürdürülmektedir.
Uruguay Round Çoktaraflı Ticaret Müzakereleri (1986-1994)- Ek1-Ek1A-Sevkiyat Öncesi Kontrole İlişkin Anlaşmanın (DTÖ-GATT 1994) uygulanması amacıyla gerekli hükümler Gümrük mevzuatına eklenmelidir.
Dış Ticaret Müsteşarlığının halihazırda ek personel ihtiyacı bulunmamaktadır. Ancak, Türkiye’deki uygulamaların Topluluk müktesebatı ve özellikle de ticaret politikasına uyumluluk derecesinin tespiti ve yürütülecek uyum çalışmalarının hızlandırılması bakımından Dış Ticaret Uzmanları için eğitim programları düzenlenmesine ihtiyaç bulunmaktadır.
Kısa vade Türkiye, 1/95 sayılı OKK’dan kaynaklanan yükümlülükleri ve AB’nin tercihli ticaret rejimlerine uyum çerçevesinde, Tunus, Fas, Ürdün, Mısır, Faroe Adaları ve Hırvatistan ile başlatılan müzakerelerin tamamlanması, Malta, Cezayir, Meksika ve Güney Afrika Cumhuriyeti ile müzakerelere başlanması için gerekli çalışmaların başlatılması hedeflenmektedir. Yine aynı çerçevede, AB’nin Genelleştirilmiş Tercihler Sisteminin benimsenmesi öngörülmektedir. Orta Vade Malta, Cezayir, Meksika ve Güney Afrika Cumhuriyeti ile Serbest Ticaret Anlaşmalarının tamamlanması öngörülmektedir. Uruguay Round Çok Taraflı Ticaret Müzakereleri (1986-1994)-Ek1-Ek1A- Sevkiyat Öncesi Kontrole İlişkin Anlaşmasına (DTÖ-GATT 1994) istinaden 23.12.1994 tarih ve L 336 sayılı AB Resmi Gazetesinde yürürlüğe konulan 3287/94 sayılı Konsey Yönetmeliğine uyum sağlanması hedeflenmektedir.
Sürdürülmekte olan çalışmaların ve gelecekteki yatırımların finansman kaynağı milli bütçedir, ancak, Türkiye’nin Topluluk ticaret politikaları uygulamalarına ilişkin Topluluk programlarına katılımında ve Türk uzmanların AB Komisyonu bünyesinde oluşturulan teknik komitelere iştirakinde AB’nin mali desteğine ihtiyaç duyulmaktadır. Yüklə 7,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||