3. İctimai istehsalın sənayeləşməsi XVIII əsrdən başlayır. O, öz ifadəsini şəhərlərin və sahibkarlığın inkişafında, cəmiyyətin texniki mədəni səviyyəsinin yüksəlməsində tapır. Yeni dövr mədəniyyəti insana doğru yönəlir. İctimai həyatın iqtisadi, siyasi, əxlaqi-hüquqi sahələrinin yeni, daha təkmilləşmiş təşkili formaları işlənilib hazırlanır. İncəsənətdə yeni bədii üslublar – sentimentalizm və romantizm meydana çıxır.
4.Burjua sahibkarlığından doğan praktisizm, işgüzarlıq, utilitarizm ruhu. Protestatizm (Şimali Avropa ölkələri) əmək əxlaqının üstünlüyünü, ailə və mülkiyyətə vicdanlı yanaşmanı təsdiqləyir. Təbiət insanın fəaliyyət meydanına, insan isə təbiətin sahibkarına çevrilir.
