İbtidai mədəniyyət – bəşər tarixinin ən çox davam edən tipidir. O, Yer kürəsinin bəzi yerlərində indiyədək qalmaqdadır. İbtidai mədəniyyətin xarakterik əlaməti – sinkretizmdir, yəni mədəniyyətin zəif inkişafı səbəbindən bölünməməsidir, diffirensasiyaya uğramamasıdır. İbtidai mədəniyyətə yazı xas deyil. İbtidai mədəniyyət magik idi, ibtidai insanın həyatı əmək fəaliyyəti qədər zəruri olan çoxsaylı ayinlərin yerinə yetirilməsindən ibarət idi. İbtidai mədəniyyətin sonunda mifoloji dünyagörüşü formalaşır.
Bəşər tarixində ibtidai mədəniyyətin davamlılığı tapılmış əmək alətlərinə əsasən 3 inkişaf mərhələlərinə bölünür: a) daş dövrü (40 min il – b.e.ə. IV minilik ); b) tunc dövrü (b.e.ə. III-II minilik); c) dəmir dövrü (b.e.ə. I minillik).
Dostları ilə paylaş: |