Iacôbus -I

idrosolfito hydrosulfurātus sal, m.

idrosolubile in aqua solubĭlis.

idrossido. hydroxydum, i, n; √Graec. u(/dwr = aqua, et ocu/ = acidum

idrostatica doctrina hydrostatĭca, f; √Graec. u(/dwr = aqua et statikh/ (i(/sthmi) = libramentum. Syn: hydrostatĭca ars; ~ ratĭo; de aquārum libramento doctrina, ae f; doctrina de liquōrum equilibritate; cfr CIC., nat. deor., 109.

idrostatico hydrostatĭcus, a, um.

idrostatico (livello) libramentum aquārum, n.

idrotecnica hydraulĭcae artis disciplīna, f; √Graec. u(/draulij; PLIN., nat., 7, 125: «hydraulĭcis organis repertis»; VITR., 9, 8, 4: « Ctesibĭus hydraulĭcas machĭnas primus instituit ». Syn: hydraulĭca doctrina, ae f; ~ ars.

idroterapia curatĭo aqualis, f. Syn: hydrotherapǐa, ae, f; √Graec. u(/dwr = aqua, et qerapei/a = cura, ae f; aquārum curatiōnes; de aquārum curatiōne ars; de ~ ~ disciplīna.

idroterapico hydrotherapĭcus, a, um. Syn: hydrotherapeutĭcus. E.g. hydrotherapĭcum medicamentum; aquae proprietatĭbus cura.

idrotermale hydrothermalis, e; √Graec. u(/dwr = aqua, et qermo/n = calor. Syn: aquārum calentĭum (fons).

idrotropismo ad umōres flexĭo, f.

idrovia iter aquatĭcum, n. Syn: per flumĭna via.

idrovolante hydroplănum, i, n; √Graec. u(/dwr = aqua, et plana/w = erro. Syn: volatilĭs navis; volatĭle navigĭum.

idrovora machĭna aquivŏra, f; Cfr EGGER, Serm. Lat. Hod., 119.

idrovoro aquivŏrus a, um. Syn: aquae bibŭlus; haustorĭus; exhaustorĭus.

iella sors inīqua, f. Syn: adversa fortūna, ae f; mala sors; casus adversus; adversa, n pl.

iena hyaena, ae f.

ierocratico hierocratĭcus, a, um [cfr eiusmodi composĭta: hieroceryx; hierophylax].

ierocrazia hierocratǐa ae, f; √Graec. i(ero/j = sacer et kra/toj = imperĭum. Syn: sacerdotāle imperĭum; sacerdōtum dominātus.

ierofania hierophanǐa ae, f; √Graec. i(ero/j = sacer et fai/nw = monstro; cfr HIERON., adv. Iovin., 1, 49, p. 282b. Syn: deōrum visĭo; ~ conspectus.

Iesuina, ae.

Iesus, u

igiene 1 valetudĭnis tuendae ars, f. Syn: salubrĭtas; valetudĭnis curatĭo; hygienĭca doctrīna, ae f; √Graec. u(gieino/j = saluber [« hygiene » in CIL, XIII, 2004; « hygĭa » apud MARCELL., med., 36, 49]. 2 munditǐa ae, f. Syn: in corpore curando diligentĭa, ae f; in ~ ~ accuratĭo; in ~ ~ sedulĭtas. 3. sanitarĭa res, hygiena, ae, f

igienico salutaris, e. Syn: salubris; saluber; emundātus; mundātus.

igienista salubritatis studiosus, m. Syn: ~ cultor; suae valetudĭnis observantissĭmus.

igloo, iglu casa glacĭe instructa, f.

Ignatĭus ii

ignitron fistula thermoionĭca, f; √Graec. Qermo/n = calor et i)w/n = iens. Syn: sipho thermoionĭcus; fluxus electrĭci corrector.

ignivomo ignivŏmus, a, um. Syn: ignis vomĭtor; SEN., epist., 88, 19: « Quid enim, oro, liberale habent isti ieiuni vomitores...? »; incendiarĭus.

ignobile ignobĭlis, e; turpis, e ; abiectus, a, um ; spurcus, a, um ; foedus, a, um

ignorante gente, multitūdo, inis f. imperīta, ae f; vulgus imperitōrum

ignora neglĭgit

igrografo hygrogrăphum, i, n; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et grafei=on = stilus. Syn: humōris copĭae instrumentum descriptorĭum.

igrometria hygrometrǐa ae, f; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et metri/a (te/xnh) = ars metiendi. Syn: de aëris umōre doctrīna.

igrometrico hygrometrĭcus, a, um.

igrometto hygromětrum, i, n; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et me/tron = mensūra. Syn: umoris instrumentum metatorĭum; uligĭnis ~ ~.

igroscopico 1 hygroscopĭcus, a, um; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et skope/w = indāgo. E.g. motus hygroscopĭcus. 2. umōris bibŭlus (adi).

igroscopio hygroscopĭum, ii, n; √Graec. u(gro/j = uvĭdus et et skope/w = indāgo. Syn: umoris instrumentum demonstratorĭum; uligĭnis ~ ~ .

igrostato hygrostatus, i, m. √Graec. u(gro/j = uvĭdus et i(/sthmi = sisto. Syn: instrumentum uligĭnis dispensatorĭum.

Ildefonsus Hildefonsus, i

illativo illatīvus, a, um; cfr PRISC., gramm., 111, 101, 6: « illatīvae coniunctiōnes ». Syn: probabĭlis; consĕquens; argumentum valens.

illazione inductĭo, ōnis f; consequentǐa, ae f.

illegale non legitĭmus. Syn: illegālis; cfr ThLL.

illegalità f. Syn: iniurĭa, ae f; iniustitǐa, ae f; vetitum; illegalĭtas, ātis [cfr ' illegalis ', ' illegaliter ', ThLL].

illegalmente vitĭo.

illeggibile parum perspicuus. Syn: ~ clarus; obscūrus; perplexus; incomprehensibĭlis.

illegittimità illegitimĭtas, atis, f [cfr illegitĭme GAIUS, inst., 1, 89]. Syn: iniustitĭa, ae f; res iniūsta; ~ contra legem; ~ legǐbus vetĭta, ae f; ~ non legitǐma.

illegittimo 1 legǐbus vetĭtus. Syn: non legitĭmus [si quid est contra leges]. 2 iniurĭus, a, um. Syn: iniūstus, a, um; illicĭtus [si quid est contra iustitĭam]. 3 spurĭus, a, um. Syn: nothus, a, um; insitīvus, a, um. 4 falsus, a, um. Syn: adulterīnus, a, um; apòcryphus, a, um; supposĭtus, a, um.

illetterato illitterātus, a, um

illiberale illiberālis, e

illiceità illicitūdo, ĭnis f.

illividirsi livĭdus fio

illogicità inconsequentǐa ae, f (cfr QUINT., inst., 8, 6, 50). Syn: ratiōni repugnantĭa, ae f; inscitĭa, ae f.

illogicamente absūrde

illogico ratiōni contrarĭus. Syn: non consectarĭus; haud consĕquens.

illudere lasciarsi, illūdit; non si lascia, non fallāci figmēnto illūdit

illuminante arbitram illuminātum esse;, anti significantes

illuminare illustro, as, are, illustrātus mf.5;, di fede quorum fides sit collustrata

illuminativo clarifĭcus, a, um. Syn: illucescens; illustrans.

illuminato 1 illuminātus, a, um. Syn: illustrātus, a, um; illustris, e. 2 cultus, a, um. Syn: erudītus, a, um. E.g. aetas excūlta, ae f; saecŭla erudīta. 3 moderātus, a, um. E.g. imperĭum moderātum. | sapientissĭmus, a, um

illuminazione

illuminismo Illuminīsmus, i, m. Syn: disciplīna a natūra et a ratiōne profecta, ae f; rationālis disciplīna a, ae f; illuminatiōnis doctrīna, ae f; ~ disciplīna, ae f; lumĭnum aetas.

illuminista rationālis disciplīnae cultor, m. Syn: lumĭnum doctrīnae cultor; ~ ~ studiōsus.

illuministico illuministĭcus, a, um. Syn: ad rationālem disciplīnam versus; rationāli disciplīna imbūtus.

illusione vana spes; mala fides; error, fallacǐa, falsa imago; mortale deceptĭo exitialis; non farsi ~, nihil prorsus deceptiōnis praetendo, is, ere SR 12

illusionismo praestigĭae, ārum, f pl; cfr PLAUT., Capt., 524. Syn: fallacĭa, ae f; dolus, i m; fucus, i, m.

illusionista praestigiātor, oris, m; SEN., epist., 45, 8: «praestigiatōrum acetabula et calculi in quibus me fallacǐa ipsa delectat». Syn: ventilātor; pilarǐus; cfr QUINT., inst., 10, 7, 11.

illusionistico praestigiosus, a, um. Syn: circulatorǐus; QUINT., inst., 10, 1, 8: «nobis … vim orandi, non circulatorĭam volubilitatem spectantibus » : cfr ibidem, 2, 4, 15.

illusivo pro re iucundĭor. E.g. spectaculum pro re iucundI4s. Syn: fallax; simulātus.

illusorio fallax, acis. Syn: falsus; speciosus; vanus, a, um; inanis.

illustrare explico, as, are

illustrativo explanatorĭus, a, um. Syn: interpretatorǐus; explicatorǐus; ad explicandum aptus.

illustrato 1 explanātus, a, um (part et adi). Syn: explicātus; illustrātus; enarrātus. 2 (imaginǐbus) ornātus (part et adi); ~ exornātus. Syn: ~ auctus; depictus. 3 illustrātus, a, um (transl). Syn: nobilitātus; celebrātus. Collustravit

illustrazione imago, ĭnis f; figūra, liber imaginǐbus exornātus.

illustre illustris, e; nobĭlis, e; clarus, a, um

imbacuccare os obvolvo; caput ~. Syn: os tego; ~ obtego.

imbaldanzito sublātus

imballaggio 1 mercĭum involucrum, n. Syn: ~ collectĭo; ~ compositĭo; ~ tegumentum. 2 merces in cistam (cistas) imposĭtae, f pl. Syn: merces in fasces (fasciculos) colligatae. 3 pretĭum involucri mercĭum, n.

imballare merces colligo. syn: ~ compono; ~ impono; ~ involvo, is, ere; ~ alligo; ~ colligo; merces in cistam (cistas) impono; ~ in fasces (fasciculos) colligo.

imballata → imballaggio

imballato 1 involucro obtectus (part et adi). Syn: ~ collectus; ~ composĭtus. 2 auctus, a, um (transl). Syn: amplificātus; multiplicātus. E.g. autocineti vis aucta. 3 impedītus, a, um (transl). Syn: praepedǐtus; vinctus; irretītus; tardātus; captus; debǐlis. E.g. athleta impedītus; ~ omnǐbus membris captus.

imballatore mercǐum collector, m. Syn: ~ composǐtor.

imballatura → imballaggio

imballo → imballaggio.

imbalsamare 1 (mortuum) arte medico. Syn: odorǐbus condǐo; balsamo illǐno. 2 odorǐbus imbuo. Syn: gratum odorem diffundo. 3 palea tego; ~ contego. 4 immobilem facĭo (transl). Syn: retineo. 5 oblecto, are. Syn: recreo; laetitǐa compleo.

imbalsamato 1 arte medicātus. Syn: condǐtus; odorǐbus ~ 2 odorǐbus imbutus. Syn: unguentis oblǐtus; suave olens; suaves odores exhalans.

imbalsamatore cadavĕris (cadavĕrum) medicātor, m [cfr ThLL]. Syn: ~ condǐtor.

imbalsamazione 1 (mortuōrum) artificiosa medicatǐo, f, syn: mortui conditūra. 2 taxidermǐa ae, f; √Graec. ta/cij = ordinatǐo, compositǐo et de/rma = pellis.

imbambolato 1 languǐdus, a, um. Syn: dormǐens; sommiculosus. 2 attonǐtus, a, um. Syn: stupefactus; obstupefactus; mirātus.

imbandieramento vexillōrum exhibitǐo, f.

imbandierare vexilla propono; ~ exhibeo. Syn: vexillis orno.

imbandierato vexillis ornātus (part et adi); ~ exornātus.

imbandire convivǐum appăro. Syn: ~ comparo; ~ instruo; ~ exstruo; ~ appono.

imbandito parātus, a, um. Syn: apparātus; comparātus; instructus; apposǐtus.

imbarazzante 1 impeditorĭus, a, um [cfr 'impeditor' ThLL]. Syn: impedimentosus (ThLL). 2 gravis, e. Syn: incommodus; molestus; difficǐlis.

imbarcadero moles fluctǐbus opposǐta f. Syn: agger; portus; appulsus; conscensiōnis locus; ascensiōnis locus; locus unde conscenditur; locus ad conscendendum aptus.

imbarcazione 1 in navem (in naves) conscensǐo, f; conscensǐo. 2 navicula, ae, f. Syn: navigǐum; paro; phaselus; cymba (cumba); scaplǐa, ae f; linter; actuarĭa, ae f; lembus.

imbardare 1 orno, are. Syn: sterno; insterno; ornatu instruo. E.g. equum orno; ~ sterno. 2 circumăgor, agi [de aeronavi].

imbecille stultus, a, um

imbiaccatura cerussae inductĭo, f. Syn: ~ illitĭo; ~ circumlitĭo.

imbianchino dealbātor, oris, m. Syn: albarĭus; ~ tector; albātor.

imbizzarrito consternātus, a, um

imboccamento in os insertĭo, f. Syn: ~ ~ ingestĭo; ~ ~ immissio.

imboccare 1 (cibum) in os ingero; (~) in ~ insero; (~) in ~ indo. 2 ori accommodo (musicum instrumentum). 3 ora coniungo [de tubis]. 4 ingredĭor, ingredi. Syn: intro; ineo. 5 influo, ere.

imboccare ingredĭor, ĕris, edi

imboccatura 1 os, oris, n. Syn: ostĭum, ii, n; adĭtus; fauces. 2 labrum, i, n. 3 inflatĭo, onis, f [de musicis instrumentis]. 4 frenum, i, n.

imbocco adĭtus, us, m. Syn: ostĭum, n; fauces, f pl.

imbolsire 1 suspiriosus fio [de equo]. Syn: ilĭa duco. 2 pinguis fio (transl); obesus ~ 3 debilitor, ari (transl). Syn: enervor; hebesco.

imbonimento iactatĭo, onis, f. Syn: ostentatĭo; venditatĭo.

imbonire 1 iacto, are. Syn: ostendo; vendito; circulor. 2 delenio, ire (transl). Syn: illicĭo; pellicĭo. 3 placo, are. Syn: paco; sedo; mitigo; tranquillo; flecto.

imbonitore iactātor, oris, m. Syn: ostentātor; venditātor; circulātor (cfr. PLIN., epist., 3, 7, 6: «num... luctuosum Reguli librum ut circulātor in foro legĕris ».

imborghesimento ad medĭum civĭum ordinem conformatĭo, f. Syn: ad ~ ~ ordinem accommodatĭo.

imborghesire 1 ad medĭum civĭum ordinem redigo. Syn: ad ~ ~ ordinem accommodo. 2 ad medĭum civĭum ordinem me conformo (refr). Syn: ad ~ ~ ordinem me accommodo.

imboscamento 1 in silvis occultatĭo, f. 2 occultatĭo fraudulenta, f (transl).

imboscare 1 in silvis abdo; ~ ~ me ~ (refr). 2 fraudulenter occulto; ~ me ~ (refr). Syn: officĭa militarĭa effugĭo.

imboscatore occultātor, oris, m. E.g. militum occultātor.

imboschimento silvae satĭo, f. Syn: silvae plantatĭo.

imbossolatore 1 sortĭum immissor, m; cfr ThLL. 2 talōrum in fritillum immissor, m. 3 pulvĕris pyrii confector, m; ~ ~ conditor.

imbottatura 1 in cupa conditĭo, f; in dolĭo ~. 2 tempus vini condendi, n.

imbottigliamento 1 in lagoena (lagoenis) conditĭo, f. 2 obstructĭo, onis, f (transl). Syn: constrictĭo; saeptĭo; circumdatĭo; obsessĭo; obsidĭo; comprehensĭo.

imbottigliare 1 in lagoena (lagoenis) condo. Syn: vitro demitto. E.g. vinum in lagoenis condere. 2 obstruo, ere (transl). Syn: claudo; intercludo; constringo; obstringo, obtūro; saepĭo; circumdo; obsideo; impedĭo. E.g. classem obstruere; iter obstruere; omnes adĭtus claudere.

imbottigliato 1 lagoena condĭtus. E.g. vinum lagoenis conditum. 2 obstructus, a, um (transl), Syn: clausus; interclusus; obstrictus; obturātus; saeptus.

imbottita stragulum fartum, n. Syn: culcĭta plumea, ae f; culcĭta, ae f.

imbottitura 1 fartūra, ae, f. E.g. pulvini fartūra. 2 tomentum, i, n. 3 congestĭo falsārum opiniōnum, f (transl).

imbracciare brachĭo apto.

imbracciatura 1 brachĭo aptatĭo, f. 2 manubrĭum, ii, n. E.g. manubrĭum scuti; ~ cultelli; ferramentōrum manubrĭa.

imbrattamuri malus tector, m; imperītus ~. Syn: malus pictor; imperītus ~.

imbrattare oblineo, es, ere

imbrecciare glarea spargo. Syn: ~ sterno.

imbrecciata glarea sparsa, f. Syn: glarea strata.

imbrecciatura glareae sparsĭo, f.

imbrigliato 1 frenātus. Syn: refrenātus; infrenātus. 2 cohibĭtus (transl). Syn: coercĭtus.

imbroglione fraudātor, oris, m. Syn: circumscriptor; veterātor; trico; planus; fallaciārum machinātor.

imbronciarsi indignor, ari. Syn: subirascor; irascor; turbor; stomachor; vix fero; iniquo animo ~.

imbronciato 1 indignātus, a, um. Syn: subirātus; CIC., de oral., 1, 72: « ut solebat C. Lucilĭus saepe dicere, homo tibi subirātus ». 2 turbātus, a, um. Syn: nubilus.

imbruttimento deformatĭo, onis, f. Syn: depravatĭo.

Imbucare → impostare l.

imbudellare intestinum (intestina) farcĭo. Syn: intestinum (intestina) infercĭo.

imbullonare bullis figo; clavis ~; bullis infigo; ~ affigo; ~ clavo.

imbussolare in capsulam inicĭo. Syn: in alveolum inicĭo; in pyxidem ~.

imenoforo hymenophŏrum, i, n.

imitare imitari atque exprimo, is, ere.

immagazzinamento 1 in receptaculo conditĭo, f; in horreo ~; in apotheca ~ ; in cella ~; in taberna ~. Syn: mercĭum stipatĭo. 2 coacervatĭo, onis, f (transl). Syn: acervatĭo; cumulatĭo; congestĭo; congerĭes.

immaginario commenticĭus; imaginarĭus

immaginazione mens, ntis f

immagine specĭes, ei f.| rendersi prigioniero di un'- ficta imago; ad, ad imaginem; d'- imagineus

2 re glutinosa foedo.

immagazzinare 1 horreo condo; receptaculo ~. Syn: merces in horreum repono; in tabernas condo. 2 arripĭo, ere; mente ~; CIC., ac., 2, 30: « mens ... alĭa visa sic arripit, ut iis utatur, alĭa quasi recondit». 3 accumulo in apparatu.

immaginativa imaginandi facultas, f.

immaginativo ad cogitandum acutus. Syn: imaginativus (Lat. med. aet.).

immancabile (complemento) certo compleo

immanentismo immanentismus, i, m. Syn: doctrina de vi natūrae indĭta.

immanentista immanentismi sectātor, m. Syn: immanentista, ae f.

immanenza immanentǐa ae, f (phil).

immateriale incorporeus, a, um. Syn: immaterialis; cfr ThLL.

immateriali divitĭas corporeas et incorporeas

immaterialità incorporalitas, atis; cfr ThLL. Syn: quod corpore vacat; quod sine corpore est.

immatricolare in tabulas refero. Syn: in album ~ ; in albo ascribo.

immatricolazione in tabulas relatĭo, f.

immaturità immaturitas, atis, f. Syn: acerbĭtas, atis f; imperitĭa, ae f; inscitĭa, ae f.

immaturo immatūrus, a, um. Syn: acerbus; rudis; imperītus; intempestivus.

immedesimare 1 unum et idem facĭo. Syn: aliquid assimulo. 2 unus et idem fio (refr). Syn: alicuĭus vitae formam induo.

immedesimazione unīus et eiusdem homĭnis assimulatĭo, f; ~ et ~ rei ~.

immediatamente in praesentĭa, ae f; immediate.

immediatezza 1 nullīus morae interpositĭo, f. Syn: proximĭtas; temporis ~ . 2, → impulsività.

immediato proxĭmus, a, um. Syn: immediātus (Lat. med. aet.); successo - quod proxime feliciter succedit

immenso ingens, ntis

immensurabile immensurabĭlis e (ThLL).

immensurabilità immensurabilitas, atis f [cfr ThLL).

immergersi inurari

immersione inuratĭo, nis, f.

immerso in quibus sumus demersi.

immigrante migrātor, oris, m. Syn: advena, ae, m.

immigrati alienigenae, ārum, m pl.

immigrato advena, ae, m, f. Syn: alienigena, ae, m.

immigrazione transmigratĭo, onis, f. Syn: migratĭo; cfr Liv, 5, 53; demigratĭo.

imminenza nell'- appropinquamus + dat.

immiserimento extenuatĭo, onis, f. Syn: inopĭa, ae f; pauperĭes; sterilĭtas; egestas.

immiserire 1 pauperem (aliquem) facĭo. Syn: ad egestatem (aliquem) redigo; extenuo; misĕrum facĭo; paupero; PLAUT., Pseud, 4, 7, 27: «boni viri me pauperant, improbi alunt». 2 pauper fio (refr). Syn: in miserĭam delabor; extenuor.

immissione immissĭo, onis, f. Syn: inductĭo; introductĭo.

immissione inditum (Eingabe)

immobile inamovibĭlis, e

immobiliare 1 societas pecunĭae in rebus immobilibus collocandae, f. 2 ad res immobiles pertinens (adi); ad ~ non moventes ~ .

immobilismo 1 nulla deliberatĭo, f [in publica re]. 2 inertǐa, ae, f. Syn: desidĭa, ae f; languor; otĭum; socordĭa, ae. 3. → conservatorismo.

immobilità immobilĭtas, atis, f (ThLL).

immobilizzare 1 immobilem facĭo; ~ retineo. 2 pecunĭam colloco (in rebus immobilibus); ~ occupo.

immobilizzato 1 immobĭlis factus. Syn: impedītus; retentus. 2 iacens (pecunĭa); PLIN., epist., 10, 54, 1: « (pecuniae publicae) vereor ne otiosae iaceant ».

immobilizzazione 1 motus impeditĭo, f. 2 pecunĭae otiosĭtas, f. Syn: pecunĭa iacens; otiosa pecunĭa.

immòlo ìmmolo, as

immorale immoralis, e (ThLL).

immoralismo moralĭum recusatĭo legum, f.

immoralità perditi mores, m pl. Syn: depravatĭo morum; turpitudo; obscenĭtas; dedecus, ecoris n.

immortalare aeterno, are (ThLL). Syn: immortalitatem (alicui) dono; immortalitate (aliquem) dono; immortalitati commendo, as, are o trado, is, ere.

immortalità permanere animos

immunità 1 immunĭtas, atis, f; CAES., Gall., 6, 14: “Druidae militiae vacationem omniumque rerum habent immunitatem”. Syn: vacatĭo. 2 morbōrum immunĭtas, f (med).

immunitario immunitarĭus, a, um. Syn: ad morbōrum immunitatem pertinens.

immunizzante (part et adi). immunitatem faciens

immunizzare immunem reddo.

immunizzazione morbōrum parta immunitas, f.

immunologia immunologǐa ae, f.

immunologico immunologicus, a, um.

immunologo immunolŏgus, i, m. Syn: morbōrum immunitatis doctor.

immutabilmente stabiliter

impaccare (aliquid) obvolvo; ~ ligo. Syn: convaso; HIER., vita Hilar., 34: « convasatis quae a fratribus ei missa detulerat, profectus est ».

impaccatore opifex rebus convasandis, m.

impaccata involucrōrum faciendōrum munus, n. Syn: constringendārum sarcinārum actus, m.

impacchettare 1 sarcinulas obvolvo; parvis involucris ~. Syn: ~ ~ constringo. 2 → imprigionare (transl).

impacchettatore in fasciculum (~ fasciculos) collector, m.

impacciare incommodo, are. Syn: molestĭa afficĭo; (aliquem) impedĭo; (alicui) impedimento sum.

impacciato impedītus, a, um. Syn: molestĭa affectus; incertus; sollicĭtus; anxĭus; verecundus; haesĭtans (lingua).

ìmpaccio impedimentum, i, n. Syn: difficultas; haesitantĭa.

impacco fomentum, i n; SVET., Aug. 81, 1: « quia calida fomenta non proderant, frigidis curari coactus »; COLUM., 6, 12, 5: « dolor corporis fomentis discutitur ».

impagabile insolubĭlis, e; SEN., benef., 4, 12, 1: “(bis) beneficĭum creditum insolubile esse”.

impaginare in paginas dispono (librum). Syn: instruo; redigo; digero; ordino.

impaginato in paginas digestus (liber), m.

impaginatore digestor paginārum, m.

impaginatrice 1 paginārum digestrix, f; cfr 'digestor' (ThLL). 2 machina digestorǐa f; cfr ThLL.

impaginatura digestĭo paginārum, f; distributĭo ~ .

impaginazione recta paginārum dispositĭo, f.

impagliare 1 textili palea cingo (aliquid); ~ ~ instruo; ~ ~ velo; ~ ~ operĭo. 2 palea sarcĭo. → imbalsamare.

impagliato 1 palea tectus (part et adi). 2 palea fartus. → imbalsamato.

impagliatore 1 palea tegens, m; qui palea tegit. 2 taxidermistes, ae, m.

impagliatura 1 palearis contectĭo, f; ~ instructĭo. 2 ars taxidermica, f. → imbalsamazione.

impalato 1 erectus, a, um. Syn: immobĭlis; rigidus; durus. E.g. erecti stant milites. 2 pedātus. Syn: adminiculātus; fultus. 3 stipite suffixus. Syn: ad palum alligātus.

impalatura pedatĭo, onis, f. E.g. ~ vitiōrum; cfr COLUM., 4, 12.

impalcare tabulātum struo; ~ contabulo; CAES., Gall., 5, 40, 6: «Turres contabulantur». Syn: contigno; cfrVITR., 1, 5, 4.

impalcatura contabulatĭo, onis, f. Syn: contignatĭo; tabulatĭo; tabulātum.

impallinamento glandĭum metallicārum ictus, m. Syn: plumbeōrum globulōrum ictus; ~ ~ coniectĭo.

impallinare metallicis glandibus peto; ~ ~ ferĭo.

impalmare 1 metallicum funem confirmo; ~ ~ solido. 2 uxorem duco.

impalpabile intactilis, e; cfr LUCR., 1, 437. Syn: tenuissĭmus.

impalpabilità intactilitas, atis, f [cfr 'intactilis' ThLL]. Syn: tenuĭtas; subtilĭtas; inanĭtas.

impaludare 1 paludem facĭo; inundo. 2 in paludem convertor (refr). Syn: stagno.