Dördüncü Bölüm Kültürel ve Politik Tercihlerin Farklılığı Üzerine Bir Forumda Tartışmalar
Kültürel ve Politik Tercihlerin Farklılığı Üzerine Açıklama (1)
İbrahim Seven adlı kişi şunları yazdı hakkımda:
"ORHAN PAMUGUN ANDRE GIDE IN TÜRKLERDEN VE TÜRK ELBISELERINDEN İGRENMESI ILE SELANIKLI MUSTAFANIN DE BENZER SEKILDE TÜRK VE TÜRK ELBISELERINDEN ASLINDA IGRENDIGINI YAZMASI DEMIR KÜCÜK AYDININ KÜRT MÜZIGINI HIC SEVMEDIGINI YAZMASI HATTA IGRENDIGINI TÜRKLERI SEVMEDIGINI ASLINDA KUZEY AVRUPALILARI BEGENDIGINI SÖYLEMESI TÜRK MÜZIGINI HIC SEVMEDIGINI SÖYLEMESI BU YAZININ BURDA DA TARTISILMASINDA YARAR VAR:"
DEMIR KÜCÜKAYDININ KÜRT DÜSMANLIGI MÜZIGI SARKLI TÜM INSANLARA NEFRETI VE KEMALIST ASAGILAMASI MHP NIN KÜRT DÜSMANLIGINDAN AZ DEGILDIR:
O KÜRTLERI KENDI SIYASI AMACI ICIN KULLANABILECEGI BIR KITLE OLARAK GÖRÜYOR
WASPLARIN DSP CHP VE SOLDA MHP DEN DAHA FAZLA TEMSIL EDILDIGINI DÜSÜNMEK GEREKIR:"
Bir kaç gün önce başka bir yerde de şöyle yazdı:
"DEMIR KÜCÜKAYDININ KÜRT DÜSMANLIGI MÜZIGI SARKLI TÜM İNSANLARA NEFRETI VE KEMALIST ASAGILAMASI MHP NIN KÜRT DÜSMANLIGINDAN AZ DEGILDIR:
O KÜRTLERI KENDI SIYASI AMACI ICIN KULLANABILECEGI BIR KITLE OLARAK GÖRÜYOR
WASPLARIN DSP CHP VE SOLDA MHP DEN DAHA FAZLA TEMSIL EDILDIGINI DÜSÜNMEK GEREKIR:"
Bu artık her türlü ahlaki ölçünün geçersiz olduğu bir durumu gösteriyor.
Bu iddialar benim başka birisiyle Kültür sorunları üzerine yaptığım bir tartışmada yazdıklarıma dayanılarak ortaya atılıyor. Fazla bir açıklama yapma gereğini görmeden bu iddialara temel olan metni aşağıya aktarıyorum. Orada yazdıklarımdan İbrahim Seven'in çıkardığı gibi bir sonuç çıkarmanın ne anlama geleceğin okuyanlar karar versin.
“Allah kuru iftiradan korusun.
Başka bir forumda, Vaner Alkaç adlı bir tartışmacı, benim kültür konusuna kafa yormadığımı, memleketine gittiğinde yaşlı bir kadının mahalli şiveyle anlattıklarını nasıl hayranlıkla dinlediğini, bu kültürel yakınlıkları önemsemediğimi söyleyen bir yazı yazmıştı (bu yazıyı bulamadığım için buraya koyamıyorum).
Ben de bu kişiye cevabımda, politika ve kültür konularında birçok yazı yazdığımı, ama anlattığı türden kültürel yakınlıkların veya tercihlerin politik tavır alışlarla bir ilgisinin olamayacağını ve olmaması gerektiğini belirtmek için, bu ilgisizliği bizzat kendimden örnekler vererek göstermeye çalışmıştım. Ve şöyle yazmıştım:
"Ulus, Kültür konusunda yazdıklarına gelince. Aslında sorularının hepsinin cevabı yazdığım yazılarda var. İlk fırsatta ayrıca göstermeye de çalışırım. Bu İbrahim Seven işi yüzünden esas yazdığım bir yazıya ara vermek zorunda kaldım. O yazıda da zaten bir kısım cevapları bulursun.
Yanız şunu söyleyeyim: benim milliyetim yoktur ama Ege şoveniyim demiştim bir zamanlar. Yani şu senin kültür dediğin konu. Ama bunun politik bir anlamı yok ki. Ege'nin dağlarını, insanlarını, denizini, havasını, suyunu sevmemin, çocukluğumun geçtiği yerlere duyduğum bu özlemin, acı biberli kuru fasulye sevmekten farklı bir anlamı yok. Dolayısıyla bizim buralardaki tartışma konularımızla ilgisi yok.
Ama bir hükümet çıkar da, bu yemeği sevenler oy kullanamaz der ise, bu politik bir anlam kazanır. Zaten Türkiye'de böyle oluyor. Başörtüsü tartışması nedir? Ya da bıyık ve favori kesme girişimleri. İşte uluslar da bu mekanizmayla yaratılıyorlar.
Daha açıklayıcı olabilir belki. Örneğin ben Kürt ulusunun haklarını tavizsizce savunuyorum. Ama örneğin Kürt müziğini hiç sevmem, hele son yılların içinde milliyetçi motifler olan Kürt müziklerini dinlemek bana işkence gibi gelir. Bunu gizlemek gereğini de hissetmem. Politik tavrıma bakıp benim Kürt müziğinin bir müptelası olacağımı düşünen bir sürü Kürt tanıdığım hayal kırıklığına uğramış hatta şok yaşamıştır. Çok sonra politik bir tavır alışla bir kültürel yakınlık arasındaki farkı kabul etmek gerektiğini, biraz zor da olsa, anlayıp beni de öyle kabul etmişlerdir.
Türk müziğini de sevmem. Yıllardır Türk müziği dinlemedim.
Sosyalist olduğuma bakıp benim Alevi müziğini ya da devrimci müzikleri sevdiğimi düşünenler de benzer hayal kırıklıkları yaşar. Devrimci müzikleri de sevmem. Ama devrimcilerin lanetlediği Orhan abimizi ve Müslim babayı dinlerim.
İnsan olarak Türkleri pek sevmem, Kuzey Avrupalıları, yani şu emperyalist ülkelerin insanlarını çok beğenirim. Rock., Blues, Caz, Klasik, Tom Waits vs. dinlerim. Bu yeryüzünün beyazlarına karşı bir politik program için mücadele etmemi etkilemez.
Ege'nin batısına ait Akdeniz müzikleri dinlerim. Ama politik olarak, o batıya katılmaya kalkmayın derim vs., vs..
Ama bütün bunların politikayla bir ilgisi yok.
Bu konularda çok açıklayıcı yazılar yazdığımı (Enternasyonalizmin Sonu, Milliyetçiliğin Sonu; Kültür ve Politika gibi yazıları zikredebilirim) düşünüyorum. Ancak kimse bu yazıların dayandığı kitapları okumuş değil. Ondan dolayı anlaşılmıyor.
Ve nihayet milliyetçiliğin ve milletin ne olduğunu milliyetçiler anlayamaz. Size enternasyonalizmin sonu başlıklı yazıda sözünü ettiğim kitapları okumanızı önermekten başka bir şey söyleyemem."
İbrahim Seven denen kişi, aklınca bunları görünce, hemen altın madeni bulmuş gibi üzerine atladı ve siyasi olarak beni yıpratmak için yukarıda yazdıklarımı tahrif ederek ve bağlamından çıkararak orada burada sık sık ortaya atmaya başladı. Örneğin, bir kaç gün önce şöyle şeyler yazdı:
"DEMIR KÜCÜKAYDININ KÜRT DÜSMANLIGI MÜZIGI SARKLI TÜM İNSANLARA NEFRETI VE KEMALIST ASAGILAMASI MHP NIN KÜRT DÜSMANLIGINDAN AZ DEGILDIR:
O KÜRTLERI KENDI SIYASI AMACI ICIN KULLANABILECEGI BIR KITLE OLARAK GÖRÜYOR
WASPLARIN DSP CHP VE SOLDA MHP DEN DAHA FAZLA TEMSIL EDILDIGINI DÜSÜNMEK GEREKIR:"
Şimdi yukarıda yazdıklarımdan benim Kürt düşmanı olduğum; nefret ettiğim gibi bir sonuç çıkar mı?
Ben orada kültürel yakınlıklardan ya da beğenilerden ve bunların politik tavırlarla arasında bir ilgi olamayacağından, en azından olmaması gerektiğinden söz ediyorum. Adam buradan benim Kürtleri siyasal amaçlarım için kullandığım sonucunu çıkarıyor. Yani bir ulusal hareketi destekliyorsanız, ya da başka bir hareketi, o hareketin müziğini sevmek zorundasınız; ya da ulusal bir hareketi destekliyorsanız, ulusal duyguları okşayan müzikleri. Bu iddianın ardında en azından böyle bir var sayım vardır.
Ama bu bay için, bunların hiç önemi yoktur. O PKK'nın şimdiki politik çizgisini ihanet, ben ise Türkiye ve Kürt mücadelesindeki tıkanmanın önünü açabilecek bir çizgi olarak görüyorum ya, benim tavrımı gözden düşürebilmek için her yol serbest. Birbiriyle ilgisiz şeyleri bir araya getirip, tahrif edip, bağlamından koparıp her türlü olumsuzluğu karşı tarafa atfedebilir. Eh bu tam da kafasındaki şemaya da uyuyor. Eh Demir de Rumelili, WASP, Atatürk de öyleydi ve Türk müziğini yasaklamıştı, işte zaten aynı şeyler. Demir'in bu gün Kürtlere ilişkin tavrı da özünde onlara düşman, aşağılayan bir tavırdır, onların yanında görünüyorsa aslında müziklerini sevmediği Kürtleri kullanmak içindir.
Şimdi de aynı görüşlerin başka bir versiyonunu Arafiyan'a yazmış. Şöyle diyor:
"ORHAN PAMUGUN ANDRE GIDE IN TÜRKLERDEN VE TÜRK ELBISELERINDEN İGRENMESI ILE SELANIKLI MUSTAFANIN DE BENZER SEKILDE TÜRK VE TÜRK ELBISELERINDEN ASLINDA IGRENDIGINI YAZMASI DEMIR KÜCÜK AYDININ KÜRT MÜZIGINI HIC SEVMEDIGINI YAZMASI HATTA IGRENDIGINI TÜRKLERI SEVMEDIGINI ASLINDA KUZEY AVRUPALILARI BEGENDIGINI SÖYLEMESI TÜRK MÜZIGINI HIC SEVMEDIGINI SÖYLEMESI BU YAZININ BURDA DA TARTISILMASINDA YARAR VAR:"
DEMIR KÜCÜKAYDININ KÜRT DÜSMANLIGI MÜZIGI SARKLI TÜM INSANLARA NEFRETI VE KEMALIST ASAGILAMASI MHP NIN KÜRT DÜSMANLIGINDAN AZ DEGILDIR:
O KÜRTLERI KENDI SIYASI AMACI ICIN KULLANABILECEGI BIR KITLE OLARAK GÖRÜYOR
WASPLARIN DSP CHP VE SOLDA MHP DEN DAHA FAZLA TEMSIL EDILDIGINI DÜSÜNMEK GEREKIR:"
Adam bayağı kurnaz. Örneğin, devrimci müziği de sevmem diyorum. Politika ile kültürel yakınlıklar arasındaki farkı belirlemek için, ama buna hiç dokunmuyor bile. Ama adamın ufku öyle dar ki, kendi dünyası ve problematikleri dışında başka dünyalar ve problematikler olmasını hiç bir zaman kavrayamıyor. Her şeyi kendi paradigmasına indirgiyor.
Benim örneklerime biraz dikkat eden, orada bir Kürt Türk değil, şehir köy sorunu olduğunu fark eder. Yani ben şehirli insanın duygu ve düşüncelerini yansıtan; özellikle, şehirlerin varoşlarının; yoksullarının duygularını yansıtan müzikleri severim. Bunun Kürt ya da Türk olmasının bir önemi yoktur. Bunu da zaten, biraz okuduğunu anlayan fark eder. Müslim babayı ve Orhan abiyi dinlerim diyorum. Yani Arabesk denen müziğin iki klasiğini ifade ediyorum. Orhan 60'lı ve 70'li yıllarda şehre göçen Karadenizli ve Anadoluların; Müslim ise daha ziyade Kürtlerin dünyasını yansıtmıştır. Ama her ikisinde de anlattığı artık köylü olmayan şehirli yoksul insanın dünyasıdır. Ona hitap ederler ve onu yansıtırlar. Bu ikisinde de ulus, ulusal duygular vs. hiç bir rol oynamaz. Eğer demek mümkünse onlar sınıfsal paradigmanın çocuğudurlar.
Aynı şey, batı müziği için söylediklerimde de görülür. Rock, Blues, Caz, Tom Waits dinlerim diyorum. Bunlar hep şehir müzikleridir. Bunlardan sadece, Blues köy kökenlidir. O köylülük bile bizim doğunun köylülüğü değildir. Dünün köleliği yaşayan siyah köylünün müziğidir. Kaldı ki, ben onda bile daha ziyade, Şehir Blues'unu severim, klasik köylü Blues'i bana ağır gelir, yorar. Ya da Rembetiko, Tango dinlerim. Onlar da şehir müziğidir. Şehirlerin alt tabakalarının müzikleridir. Bu müziklerin hepsi (Cazz, Rembetiko, Tango, Arabesk) bordellerde ortaya çıkmıştır.
Dostları ilə paylaş: |
