Leges humanæ non obligāt ad pœnam æternam,
id est, ad peccatum mortale. 363. e, & cur. ibid.
& seq.
Lex humana obligat ad mortale, quando est capax
tantæ obligationis. 243. a
Legem humanam non obligare sub mortali qui
teneant. 237. c
Lex humana secluso contemptu, scandalo, &c. po-
test aliquando obligare sub mortali. 237. a
Leges humanæ etiam pœnales obligant in con-
scientia. 576. d
Leges humanæ etiam ciuiles possunt obligare in
conscientia. 221. b, c
Leges humanæ non habent vim obstringendi cō-
scientiam. 229. e
Lex humana potest facere de non peccato pecca-
tum. 255. a
Lex humana potest obligare ad pœnam ante om-
nem iudicis sententiam, siue pœna in sola pri-
uatione cōsistat, siue requirat executionẽ. 371. a
Lex humana potest obligare ad inferendam sibi
pœnam. 377. c
Lex humana potest obligare ad aliquid dandum
pro expiatione peccati. 377. d
Lex humana in multis casibus obligat, in aliis non.
256. b
Legis humanæ transgressores quando excusentur
à peccato. 254. c
Legis humanæ transgressio non est mortalis, nisi
fiat ex contemptu expresso. 237. e
Legis humanæ transgressio quando sit mortalis.
237. e
Lex humana imitatur naturalem, cuius est ipsa pa-
rens, fons, & magistra. 96. c
Lex humana & consuetudo candem vim habent.
81. b
Legem humanam qui violat, consequenter violat
diuinam, positiuam, &c. 224. e
Leges humanæ ob solam præsumptionem delicti
latæ, vim non habent. 228. a
Legis humanæ reuocatio valida est, etiamsi facta
sit sine causa. 467. a
Leges humanę omnes recipiunt interpretationes,
conditiones, excusationes. 254. d
Lex humana abrogari potest, & cur. 466. a
Lex humana potest abrogari quoad solā pœnam
etiam ipso facto incurrendam. 493. a, b
Lex humana abrogari potest per contrariam con-
suetudinem. 289. a
Lex omnis humana, etiam Ecclesiastica per con-
trariam consuetudinem, vel non vsum amittit
suam vim. 297. c
Lex positiua quid sit. 75. d, & in quo nitatur. ibid. c
@@
Lex positiua verissimè & propriissimè est lex. 25. d
Leges positiuæ vt actu obligent, cognosci debent
sub ratione legis. 27. c
Leges positiuæ aliquæ sunt necessariæ, & cur. 97. d
ad Legem positiuam solum iudicium aptitudina-
le est necessarium. 15. d
Lex positiua humana non consistit essentialiter in
præcepto interno exteriùs expresso. 15. b
Lex positiua in ratione principis sita est. 95. b
Lex positiua est libera. 64. c
Lex positiua supponere potest pro aggregato ex
actibus intellectus & voluntatis. 15. d
Lex positiua supponere potest pro signo vero vo-
luntatis obligandi subditum. 15. d
Lex positiua est rationabilis voluntas superioris,
vel eius signum vocale, mentale, aut scriptum.
10. c
Lex positiua consistit essentialiter in voluntate ra-
tionabili superioris. 15. b
Lex positiua quomodo, & qua ratione obliget. 98. a
Legis canonicæ materia quæ sit. 217. d, e
Lex canonica versatur circa totam materiam iuris
ciuilis, & circa aliam altiorem. 218. c
Leges canonicæ nullo modo pendent à consensu
populi. 288. b
Lex canonica consentit in quibusdam casibus, vt
causa agitetur coram sæcularibus. 346. b
Leges canonicæ & ciuiles aliquando de iisdem
disponunt. 217. d, e
Lex canonica & ciuilis in quo conueniāt, vel dif-
ferant. 217. b, c
Legis veteris promissiones fuerunt de rebus tem-
poralibus. 579. d, 580. a
Legem veterem æternam esse vetus Iudæorum
error. 591. b, c
Legis veteris præcepta fuerunt doctrina quædam
inchoata, & non perfecta, sed nouæ sunt perfe-
cta. 630. b, c
Legis veteris præcepta quot fuerint. 571. e
Legis veteris præcepta tot, quot ossa in homine.
102. b
Lex vetus. dicitur lex factorum: noua autem lex
gratiæ. 34. a
Lex vetus fuit lata conuenienti tempore. 577. a
Lex vetus conuenienti tempore sancita est. 570. d
Lex vetus data fuit conuenienti modo. 578. a
Lex vetus non iustificabat, & cur. 584. b
Lex vetus erat lex timoris propter quod appella-
tur lex mortis. 579. e
Lex vetus obligauit sub mortali. 576. d
Lex vetus quare vocata Testamentum. 579. e
Lex vetus & noua sunt incompatibiles. 594. b
Lex vetus & noua à quibus & vbi scripta.
623. e, & c
Lex vetus scripta in tabulis lapideis, noua in tabu-
lis cordis carnalibus. 623. b
Lex vetus vnum populum tantùm obligabat, no-
ua totum orbem. 631. c
Lex vetus cur data soli populo Israëlitico. 576. c,
& seq.
Lex vetus pro solo populo Israëlitico lata est, so-
lumq́ue illum obligauit. 576. d, & cur. ibid. e
Lex vetus solùm data est pro Iudæis, noua pro v-
niuerso mundo. 594. c
sine Lege veteri cæteri populi à Iudaico saluari
poterant. 576. e
Lex vetus numquam fuit necessaria Gentilibus.
594. e
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Lex vetus habuit præcepta de actibus virtutum
infusarum. 583. c
in Lege veteri erant promissiones, & commina-
tiones. 579. d
in Lege veteri fuerunt promissiones vitæ æternæ.
580. d
Lex vetus quomodo habuerit promissionem vitæ
æternæ. 581. b, c, d, e
Lex vetus quomodo continebat spiritualia bona.
581. a, b
Lex diuina vetꝰ multa peccata puniẽda iussit. 61. e
Lex nulla poterat iustificare ante aduentum Chri-
sti sine dependentia ab illo. 630. b
in Lege veteri nuptiæ commendabantur, in noua
virginitas, & continentia laudatur. 631. a
Lex vetus vtilis ad iustificationem puerorum an-
te sufficientem Euangelij promulgationem.
601. d, e, & seq.
Lex vetus potuit recipere interpretationem. 591. b
in Lege veteri nemo dispensare potuit: nisi Chri-
stus quantum ad præcepta positiua. 591. a, b
Lex vetus fuit timoris, noua amoris. 631. c, d
Lex vetus erat solùm duratura vsque ad aduentum
Christi. 24. b
Lex vetus debuit cum honore sepeliri. 614. c
Legis veteris repudium testati sunt Angeli in die
Pentecostes. 595. b
Legis veteris destructionem significauit velum
templi scissum. 594. e
Lex vetus est abrogata. 592. b, c, d, & seq.
Lex vetus est abrogata iam. 591. a
Lex vetus cessauit vera, & formali abrogatione.
597. e
Lex vetꝰ quādo facta sit inutilis, & mortua. 601. d, e
Lex vetus quomodo sit abrogata. 594. a, & seq.
Lex antiqua cur abrogata fuerit sex rationes. 593.
d, e, & seq.
Lex vetus cessauit in morte Christi. 599. c, d, &
quomodo. ibid. a, b
Legis veteris abrogatio non potuit fieri respectu
gentilium. 594. c
Lex vetus noua adueniente cessauit, noua semper
durabit. 631. c
Lex vetus fuit à Christo abrogata in morte, post-
quam eam impleuit in vita. 593. a
Lex vetus in quibus durarit vsque ad instans mor-
tis Christi. 597. e
Lex vetus non cessauit ante mortem Christi: sed
verè cessauit in ea. 598. a, b, c, & seq.
Lex vetus habuit auctoritatem obligandi vsque
ad mortem Christi, & non postea. 592. c
Lex vetus etiam quoad Decalogum non obligat
Christianos. 619. a
Lex vetus etiam quoad moralia cessauit. 596. c, d
Lex vetus quoad iudicialia non est lethalis. 607. d,
sed quoad ceremonialia sic. 608. a
Lex vetus quomodo obligarit vsque ad Penteco-
stem. 600. d, e, & seq.
ex Lege veteri cur fuerint retenta quædam in Ec-
clesia. 910. a
Legis veteris, & nouæ quindecim differẽtię, à 629.
ad finem.
Lex Mosis quomodo lata in æternum. 593. d
Lex Mosis cur dicatur ignea. 60. d
Lex Mosaica nunquam statuit pœnam mortis, nisi
pro transgressione mortali. 366. b
Lex Moysis per lucernæ nomen intelligitur. 8. b
Lex Mosis non intrat Ecclesiam Christi. 595. d, e
@@
Leges Iudaicæ multò plures, quàm Ecclesiasticæ,
& ciuiles Christianorum. 147. b
Lex noua propriè quid. 623. b
Lex noua lex perfectæ libertatis. 621. e
Lex noua est verè & propriè lex. 619. c
Legis nomine aliquando intelligitur totum vetus
Testamentum. 587. a
Lex noua perfectæ liberratis. 595. b
Lex Christi duplex. 629. c
Legis nouæ & veteris discrimen. 623. b
Lex noua cœli fores ape$unclearit, vetus non. 631. c
Lex noua potest intelligi veritatis nomine. 620. d
Lex noua quomodo dicatur æterna. 627. c
Lex noua est lex amoris. 631. b
Lex noua scripta est in tabulis cordis, vetus in ta-
bulis lapideis. 632. a
Legis nouæ & veteris quindecim differentiæ, à
629. ad finem.
in Lege noua omnia noua, in veteri vetera. 632. a
Lex noua & vetus adæquatè diuidunt legem diui-
nam positiuam. 33. e
Legis nouæ scopus regnum cœlorum. 581. a
Lex noua non est occasio peccati. 56. a
Lex noua est finis veteris. 631. e
Lex noua habet vim sanctificādi, qua vetus caruit.
629. b, c, & seq.
Lex noua quid præcipuè intendat. 622. a
Legis nouæ peculiare est, quòd Sacerdos saltem
summus non subiicitur Principi. 191. c
Lex noua cur dicatur fides, spiritus & lex liberta-
tis. 620. e
Lex noua cur dicatur vltimum tempus. 627. d, e
Lex noua fuit necessaria. 570. d
Lex noua data est pro vniuerso mundo, vetus pro-
Iudæis solùm. 594. c
Lex Euangelica toto vniuersali deseruire debet.
147. a
Lex noua à quibus, & vbi scripta. 623. e, & b
Legis nouæ promulgatio quando, & quanto tem-
pore facta. 601. a
Legis nouæ promulgatio quo ordine facta fuerit.
606. e
Legis nouæ promulgatio cœpit fieri in die Pente-
costes. 604. c
Legis nouæ promulgatio quando, & quomodo
facta. 626. b, c
Lex Euangelica non fuit lex vsque ad Penteco-
stem. 605. a
Lex noua facta estvera lex in die Pẽtecostes. 604. c
Legis nouæ obligatio quando cœperit. 625. b
Lex noua obligauit Apostolos in ratione præce-
pti à passione Christi. 604. c
Lex noua quando cœperit obligare. 603. e. & seq.
Legis nouæ obligatio cœpit in passione. 626. c
Legis nouæ obligatio cœpit in Pentecoste. 600. d
Legis nouæ præcepta quæ. 621. c, d, 622. b
Lex Euāgelica cōtinet præcepta, cōsilia, &c. 587. e
Lex Christi nonnulla præcepta habet satis diffici-
lia. 593. c, 594. c
Lex noua qua ratione iustificat. 630, a
Lex noua præcipuè versatur in actibus internis.
622. e
Lex noua nullas pœnas stabiliuit. 61. e
Lex noua non potest minui, nec augeri. 627. a
Lex Euangelica firma, & stabilis constituta est, de-
structa veteri. 595. a
Lex noua numquam est abroganda, vel in aliam
commutanda. 626. e
@@0@
@@1@Index rerum et materiarum.
Lex noua scripta in tabulis cordis carnalibus, &
vetus in tabulis lapideis. 623. b
ante Legem Christi iusti verè iustificabantur gra-
tia inhærente. 589. c
in Lege Euangelica pauca Dei præcepta cōtinen-
tur. 150. a
Lex noua quo ordine docenda. 620. b
Lex gratiæ quid contineat. 34. b
Lex spiritualis cur dicatur. 55. c
Leges spirituales condendi potestas fuit in lege
scripta. 150. a
Leges personales quæ. 46. c
Lex peccati quid sit propriè. 53. b
Lex peccati & membrorũ in quo differunt. 53. a, b
Lex peccati est priuatio iustitiæ originalis, & pœ-
na peccati originalis. 53. a
Lex membrorum à natura, & lex peccati à pecca-
to. 53. a
Lex peccati & membrorum eadem. 53. c
Lex membrorum est inclinatio. 53. a
Lex diabolica, & peccati quæ dicatur. 5. c
Lex mala est diabolica, & tyrānica, nec ligat. 22. d, e
Leges tyranni quædam validæ. 141. c, d
Lex humana est scriptum assistens honestis, pro-
hibensq́ue contraria. 27. d
Lex humana diuiditur in Ecclesiasticam, & sæcu-
larem. 34. c
Lex humana pressè sumpta solam sæcularem si-
gnificat. 34. c
Lex humana diuinam solet imitari. 366. e
Lex humana diuinam determinat. 212. a
Legis humanæ finis qui. 572. a
Legis humanæ effectus quis sit. 211. d
Lex canonica non tollitur contraria consuetudi-
ne, nisi quadraginta annis, ciuilis verò decem.
295. c
Leges præsertim canonicæ quando volunt irrita-
re, præter prohibitionem addunt alia verba ex-
pressa. 425. d
Lex canonica duobus modis potest ciuilem abro-
gare. 468. d
Leges Romani Pontificis non pendent à Conci-
liis, sed Conciliorum ab ipso. 152. e
Leges latæ à Pontifice non obligant, si non acce-
ptentur. 289. c
Lex Pontificia quando præualeat imperatoriæ, &
contra. 190. a
Leges Pontificiæ vt valeant, requiritur populi cō-
sensus. 289. e
Leges Pontificiæ, & regnorum non subditorum
imperio non subduntur authentico Iustiniani
de obligatione legis post duos menses à pro-
mulgatione. 280. a, b
Leges Pontificum censibus seruantur. 297. b
Legem Pontificiam transgredientes Romę puniũ-
tur, licet duo menses à promulgatione elapsi
non sint. 277. b, c
Leges Pontificię vt obligent, satis est in curia pro-
mulgari. 276. a
Lex Pontificia potest recipi in vno regno, vel pro-
uincia, & ibi obligabit, non in aliis. 293. b, c
Leges Ecclesiæ Canones, seu regulæ dicuntur. 9. c
Leges Ecclesiasticæ cur diuinæ. 573. c, & seq.
Lex Ecclesiastica fertur potestate spirituali, & su-
pernaturali. 34. c
Secularis verò sola potestate naturali. ibid.
Lex Ecclesiastica obligat in consciẽtia, est de fide.
222. a @@
Leges Ecclesiasticæ paucissimæ, nempe quatuor,
aut quinque. 148. a
Lex Ecclesiastica, & politica ad quid ordinẽtur.
221. a
Legibus Ecclesiæ non tenentur, nisi baptizati.
120. c
Legum Ecclesiasticarum non sunt capaccs qui nō
sunt baptizati. 324. c
Legum Ecclesiasticarum & ciuilium diuersa est
materia. 217. a, b
Lex Ecclesiastica potest tolli consuetudine decem
annorum. 478. a, b, c
Leges Concilij Tridentini à quo tempore obliga-
re incœperint. 275. d
Leges Concilij Tridentini, cur non obligent in
multis locis. 274. b
Leges Codicis quomodo conditæ. 50. d
Legis ciuilis materia quæ sit. 218. a, b
Legis ciuilis officium, & effectus. 56. a
Leges ciuiles non semper fuerunt in Rebusp. 46. b
absque Legibus ciuitas incolumis esse non potest.
98. c
Lex ciuilis & canonica quomodo concurrant in
vna materia. 218. c
Lex ciuilis non prohibet omnia peccata, sed quæ-
dam permittit. 55. b
Lex vera fieri potest quæ obliget vnam partem ci-
uitatis. 20. c
Leges ciuiles aliquando iustificant actus prauos.
217. c.
Leges Ciuiles multa ad fidem, & religionẽ Chri-
stianam tuendam, & propagandam, statuunt. 2.
Leges ciuiles non sufficiunt ad commune bonum
Ecclesiæ. 148. e
Legibus ciuilibus quibus subiaceant clerici. 343. c
Leges ciuiles quæ dicantur respectu clericorum.
343. d, a
Leges ciuiles de Ecclesiis, & aliis rebus sacris quā-
do, quomodo, & qua ratione latæ. 218. b, & quo-
modo vim habeant. ibid. c
Lex ciuilis obligat in conscientia, est de fide.
222. b
Leges ciuiles obligant sub mortali. 237. d
Lex ciuilis quomodo obliget in confcientia.
223. e
Legibus ciuitatis obligantur soli perpetuò habi-
tantes. 322. e
Lex est iniusta si excedat potestatem condentis.
23. e
Leges sæculares sicut & diuinæ aut Ecclesiasticæ
obligent sub pœna æterna conueniens est.
365. a
Leges Laicorum clericos non ligant. 346. c
Leges duodecim tabularum Draconis scriptæ in
tabulis ligneis. 34. d.
Leges duodecim tabularum apud Romanos erant
scriptæ in tabulis æreis. 34. d
Leges duodecim tabularum in tabulis eburneis,
vel, vt alij volunt æneis, perscriptæ. 46. d
Leges duodecim tabularum quomodo conditæ.
46. c, d, & quare duodecim. ibid.
Leges Imperatorum vbi vim habeant. 130. a
Leges Imperatoriæ in multis regnis vim non ha-
bent. 426. d
Lex imperatoria, vel regia populum tenet princi-
pem, non item. 310. e
Leges Imperatoriæ non sunt à clericis contem-
nendæ. 344. c
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
Lex Imperialis nulla vim legis habet in Hispania.
131. c
Leges Imperatorum apud Hispanos in iudicio al-
legari prohibitæ sub pœna capitis. 130. d
Leges Imperatoris non habẽt vim in singulis pro-
uinciis, nisi in singulis promulgentur. 274. a
Lex creaturæ in quantum creatura proficiscitur à
creatore. 11. d
Lege Salica fœminæ à successione regni Ftanco-
rum excluduntur. 133. e
Lex Regia quæ fuerit. 127. e
Lege Regia à Senatu, populoq́ue Romano pote-
stas omnis & imperium in Imperatorem trans-
latum est. 312. d
Lege Falcidia, & Glicia non sunt soluti Imperato-
res. 313. e
Lege Voconia soluti erant Imperatores. 312. e,
& quæ sit. 313. a, d
Lex Aquilia propriè fuit plebiscitum. 47. b
Lex Glicia ne verbum quidem dicit de inofficioso
testamento. 313. c
Lex princeps, ff. de legib. de quibus intelligatur,
eiusq́ue expositio. 307. a, c
Legis 2. C. quæ sit longa consuetudo, variæ limi-
tationes. 482. c, d, & seq.
Dostları ilə paylaş: |
