KirkçEŞme tesisleri

KÜÇÜK İSMAİL EFENDİ

152

153

KÜÇÜK SANAYİ SİTELERİ

şa edilen işyerlerinin üzerine kat çıkılarak karşılanmaya çalışılmıştır. Başlangıçta öngörülmeyen bu yoğunlaşma, İstanbul'da küçük sanayi siteleri içerisinde çok önemli trafik ve araç parkı sorunlarına yol açmıştır. Son dönemlerde bu tür trafik, park ve yükleme boşaltma sorunları, çok katlı iş merkezi bloklarına dönüşmüş küçük sanayi sitelerinin, üst katlarında çözümlenmeye çalışılmaktadır.

Bu hızlı işlev ve yapı değişimine karşılık, İstanbul'da küçük sanayi sitelerinde kiracı işyeri sayısının zaman içerisinde yüksek düzeylerde kararlı kaldığı, hattâ bazı sitelerde kiracılık oranının belirgin bir biçimde arttığı gözlenmektedir. İstanbul'da makro ölçekli genel sanayi coğrafyası çözümlemelerinde "kiracılık" değişkeni, kuruluşların küçük ve büyük sanayi kuruluşları şeklinde ayrıştırılmasında başarılı bir ayırıcı işlev görebilmektedir. Bu ayırıcı değişken kullanıldığında istisnalara her zaman rastlanabilmekle birlikte genelde kiracı işyerlerinin küçük ölçekli olduğu ve küçük sanayi siteleri içerisinde yer aldığı; işyerlerinin sahibi konumundaki kuruluşların ise büyük ölçekli oldukları ve küçük sanayi siteleri dışında bağımsız adreslerde bulundukları görülmektedir. 1988 kapasite raporlarına göre, İstanbul'da sanayi odası üyelerinin yüzde 70'i kiracı konumunda idiler. Bunlar İstanbul'daki top-

107 (Temmuz 1963), s. 467-470; İSTA, X, 5737; Goodwin, Ottoman Architecture, 414-416: M. Sözen. Türk Mimarisinin Gelişimi ve Mimar Sinan, ist., 1975, s. 296-333; O. Aslanapa, Osmanlı Mimarisi, ist., 1986. s. 435-437.

M. BAHA TANMAN