KirkçEŞme tesisleri

MAISON PSALTY

216

277 MAKEDONYALILAR HANEDANI

Sanatına düşkün olan mahyacıların kendilerinin kurdukları ve ustalarından öğrendikleri mahyaları yazdıkları, resmettikleri bir nevi katalog sayılabilecek defterleri olurdu. Babadan oğula geçen, usta-çırak ilişkisiyle devam ettirilen bu sanatın devamlı olabilmesi için Fatih'te Merkez Ka-rakolu'nun karşı köşesindeki sıbyan mektebinde ayrılmış odalar bulunur, meraklılara bu sanat öğretilmeye çalışılırdı.

Mahyacılık son yıllarda istanbul Vakıflar Bölge Başmüdürlüğü'nce yaşatılmaya çalışılmakta, Mahya Yapım Atölyesi elemanları, istanbul'un bellibaşlı camilerine mahya kurdukları gibi Edirne, Eskişehir ve Bursa'da da bu geleneği sürdürmektedirler.

Bibi. Ahmed Rasim, Menâkıb-ı İslâm, II, İst., 1908, s. 413-417; "Gökte Yazı Nasıl Yazarlar?", Resimli Ay, S. 16 (Mayıs 1341), s. 36-38; A. S. Ün ver, Mahya Hakkında Araştırmalar, ist.,

Yeni Cami'de mahya.

A. L. Costellan, Lettres sur le moree, Paris. 1808-1811

Sultan Ahmed

Camii'nde

ramazanı

karşılayan bir

mahya.

Nazım Timuroğlu,

1994.

1940; ay, "Mahya ve Mahyacılık", TFA, S. 186 (Ocak 1965), s. 3636; S. M. Alus, "Eski Günlerde Mahyalar, Sahurlar", Akşam, no. 7551 (28 Teşrinievvel 1939), s. 6; D. Karamanoğlu, "Minare, Mahya ve Kandilin Tarihi", Tarih Hazinesi, S. 8 (Mart 1951), s. 406-408; A. K. Tecer, "Mahyalar ve Kandiller", TFA, S. 163 (Şubat 1963), s. 2965-2967; H. F. Ozansoy, Eski istanbul Ramazanları, ist., 1968, s. 34-36; Bayrı, istanbul Folkloru, (1972), 144-145; E. Yücel, "Eski İstanbul Ramazanları ve Mahyalar", TFA, S. 303 (Ekim 1974), s. 7111-7112; Ali Rıza, Bir Zamanlar, 121-122; S. Ayverdi, ibrahim Efendi Konağı, İst., 1982, 90-92; Musahibzade, istanbul Yaşayışı, 118; Pakalın, Tarih Deyimleri, II, 387-391; M. Ş. Ülkütaşır, "Mahya ve Mahyacılık", TA, XXIII, 190-191; "Mahya", TDEA, VI, 120-121; Arseven, "Mahya", Sanat Ansiklopedisi, III, 1262-1263; "Mahya, Mahyalar", tKSA, IV, 2118-2119.

UĞUR GÖKTAŞ