p) ipAiŁ
-OAis^ad A9}[niioA3ia :/A93(iqoA3ro wm/Sw^ Xzi» oireni29xzo'a •5iB3[s felipiA Ba Sis (BniAzo-i iare3[in[OA3ni ppttBH 'IpłMO inXnz3a(ods waSz m BiaazoBaz oSapnsiA B{BJqBa i is^TpeJStp Smwp f9AS B(pBJin B[OA8iN[ . •roiB3iiaiOA3ra faiaz9d BnraniKzon njw a 9BiqBZ {8901 ^pzB3[ aJ9}3i '}B[AOUi3in izpn[ qaX{Bzoqnz zazJd (q3B3[mpims
STS
-(st)D)S9ivw uswya o 0(izpoqo aż •eąAp) nired o8af roKnozoo}Att mKare^ aisaaoJd a pBAcnzaz o{Aq odiom aia lOJaroi^ teresi pod iAO:3innoAaiiii
-^sidazJd anpifoads ĄBAvAstiAoqo A9:snnioAaiii op nspmsois a o8aan»( tAlud amizpaizp a -snucu
-tpw sniuas (ai AreAz wmpioaS AltefnnodsAp :)[iU(OAani '0{Aq sp^ nsaf '(wm9lk nuas) AonnoAam azyl oizpoqoA n8om wmfnaad ptp[S /^ 'nired o^ApazJd feSJt3[S aż qom[pi3dAA\ qoAiO(sa.G[o ajsps q3AiAad a EiuaidfeisAtt osonzom imm^so nuA» z ifoysireJł a (Bizpn fa3feioiq amoJis ireuz
-Az,id 'lureodaisEz oyf wniJnsad nnKofeftinodsĄ) inre:s(nnoAani ais anreAlSnjsod mon^d ?ia;(z
-ouin ^qB 'aiAOJOiaid oSaułBA^Ald •BACJd amizp
-sizp ^ •iure5[iuioMani ipAloonz.iod ioaizp ainatu
-Azo o{Aq z8ł awe/AO-si&fifeid 'MęsipoJOMon siom
-ani a aiireMBpazJdBz Bn (noMzaz nAiirełSHo^ ZJES83 "Bired oSaAS op nymsois a Aizo5izpA
-am Sis (tZB3[o Aiop( 'oainalOAzAA 3231^1 5is {ba
-bis ui3p[iuiOAaiN; -qosods na} a f3UB3(s^zn A(OA5[ sreizpod a pAzomisazon /iąe '•eyffoy>/A9ra 3Z3syi[Bi
-•eąo a 5is pBpszJds (iiOAZod ozoyBiplzso Ai9łi[ '}'e( oz penod Astfem 'aoioa 3(aiAO{zo zbjo '-swed oSat AuoflS aż crnazazJiso oS3nioJ3(Azfl olumi map[iniOA8in z B{Az(OdSA •BJp}^ 'buioa Biaiqo3[ 950iqoA TBfi'3'eii '{souaod wams) iuap[iniOA8in ais (ba'b}s qoBinitd03( a A»oqoJ apizaio qni nwftzi
-aiAz mii'iiizp z 5iip3A 'oJanus tu AirezBi(s ApzBSi q3i3(SJBsao qoBSBzo a 0} 'iioasiu •B(p9Jz o izpoqo nsaf •foppiois AnAii^op 5is •Binainq3azsAodzoJ
A03[in3IS 97, UlAlpaf 8IAI(d}feA8in 0{Aq IHp[SJES33
8IS3J3IO a Aę^imioAsin snreAOi'srBJi 3zsfaiupoSe{ ooal^i •B3iin(OA3in yepszsds (Aq AirezfeiAoqo rod nsip-edAA mAi a^ 'ciaired mAi»n.D[o pazjd •ezses
-33 nSfesod dołs n 5is •EnianiOJqos OAMd szsfBł IcmAzJio 3[niiOA3iu aż 'ĄiA-BJds appa.iS AAĄd^
-(pwowf xa{ •dv) wed Azp^A tiuazoniBJSo auMsd ojizpBAOJdA spi&resao OA}SABpOAt}sn OJ3idoa 'Apned qoAninJi[o •enre;n»[ irełsazJd
-BZ alAOJOZUSO Z^pS 'WEd S^SEpin I &3(SB( •Bn
tAq Antpz 3iiniOA3iu siBnpaf alzpBSEz ^ •(amua^) AOOlzpOi qoi OTred runop a inazpOJn AmiOA
-ain rareAOpłB.ii r^ą taidsi za} (980 cn. '??oniOA pTOis^zn łaACTi b 'osoiiiaizponres teupSiSzA i A9u-Bd qoXAS ^oniApAud a;qos piuAadKz HiJ^flod OAOlpfeMA nuAiitua}CTu nuesipOJ? tai iHLtnozJ8iAOd niireAOJado nui3Aii^5zozs i nuian
-zoSJz qn( nioK^oni&faaan 'v.rasofeizs^/i/& niusA\s i3I&izp A93(iniOAain p9J§ods nizoiiain osu^j, •(bs
-n5[B»Jcds innq 'dn) y^SAOd qoAnzoJ8 op o(izp'ba
-OJdop '(wnuvtim{{s 'os 'a
8Z1IB1 ZBJAtt f9AS OpB[Bnz aJO}3( 'AOlIIUlOASni
anreAop[Kii aotniiio "oireApis^ZAlA aiu50ii(zsq SJOłi; 'nnAzooqoJ inrej;s aAon zazJd BinaidtłSBz oSaniwiinaAs op Tca^ve\ i imniB} oAo's[nnsois ino nXq 'n)5[Biuo3[ o83isiqoso oSsupcz roini z ipini sin fsio^SzofBU y(z.[9^ 'A9OTd qoi(AS v.\q
-BAomop Bqzn(s oyf zbjo alOJOdsuBJ} i nipnBq a 'q3'Bin[td03[ a i qOi(MO{S^iua2Jd q3BA}&ioiq5ispazJd 'qoi3[sm8iz qoE3(}fefcm qo;i[[aiA a zrk} ĄBAOowd A93(iiiiOA8tn Anm^J, •Ja}3rBreq3 faniA-Bp zm Kom 3iiq3dnz Teyeią&zid tJ9p[ 'aorepodsoS a oaosbui qoi oireropnflBz •AooAofB.c[ooqo-A03[mioAain loson aplialA 11^1 op ĄBAĄdTO iuiB3iiiqoA3ni n(ptiBq i izpni •BiUBAArod 'tApBJid 5is •BinalAazci
-zoj 'inAz-a zazJd aissJSio w&i a qoAiozpBA
-OJd 'nafOA qoAzoJoqB2 iu(iil(a a\ 'niuazsJOSod niuanzotuz O(8sin Ao^inioAani aiuazo{od pin^nd
-91 A9?Bza 'bz '(pxou) Xpo3[zs soAtJds ninaneA
-opoifzsod otfepAA 'pmioAn ais iSoui oSazo po 'ired (EptiAodpo ogaro zazid anozptaJKA ^posizs % ••buojis o-sfeC p-eAodaisiCA j89iu am mSoyA&i aisaaoJd /a, "ewed feAOspfefEm afowi^s ĄAZSJ03
-od ^q aJ9i3i 'ifo-siEsirEK ?BAXno3(Op nre yezfetA
-oqoz qo^np^z ptSteBz (8901 am zaai 'nired nm
-aAS psAzJ03( ?i?zJEdsAud af33[BsnBfl 9Ufevaio}9ra zazJd qn( nszJepAtt qo^nz9J 3ia)n5[SA {8901 sito
-(OA8IN '(wminsaS) afolpsTrefl snzoJ zazJd faf Bin
-BZTOmod niaa a nyfefBia oSaAS psSzo tenqoJp feliAad ifoAzods^p op yeppo ^901 ved 'n-sftWwi Biirep-Eisod op •BAmd (eihi ani alzptsez a ak,!?! 'iA03[inioAain •zs\ o8a}tia "spKaweid qoE?|nns
-o}s a (BBpn ?BJq ainzoXi3[BJ azom '(Duos^ad)
-B3(zpn( b}o}si o-sfeC '^niioABin aż 'aABids aiqos onBABpz a!p[Bnpaf 'qoin}tiso q3^ Eired tpsong
-eyA ais ąba-b»s M93[niioAani isapp '.naS.w&isid A93(in3is qo^up'Bz o^biui ani (tumiuaąnfuoa) AiniiOAani i ^sinnoAani araXzj9dsA pisnaz^m .isfifereKp aofetein b '(umwowufotu) BAlsifazjtta yBJBiABz fSyw am 3[niioAai{< •A9?B osi lAopp
-iosbja o8af wsisySKz, }saf OTrezfeiAoqo 'wnnioAani o8aoqo Vfsi3 tiuazpo3[zsn ap{zap afnpOAods viyv/i 'Eqoso aż '-B{BAXpiAazJd oiiq^ nx 'BAB}sn -faiiA
-BJd ^UOJqOO Ą^ABUZOp A93(iniOA8m IppIOSEfA
AssKlUi istimoi^M •A9Joznao zazid airere3[ o(Aq •BlinnoAani anreAo»3[Rii anincio qni apiqBz anAC)Spodz8q ipAzsfalUzyd qoBsezo a OJSidop i (anbstsau 9oi{A sm) pJanus i tpAz OABJd nired o{BAi8n(sAZJd ia(itnoAani op nymsois a\ "eired n3[ifetau op v^ezs\va zobzj 03[Bf &sze/AOVfeił {Kq i faiiA'BJd iasoAoqoso (Bp^isod ani (Jwd 'ołysw 'Ultifdpuow 'owoif 'sn/uas) 3(iuiOAai{^ •(tuuacuJ, swni) 33Vies3 •ez ^irepazJds Kza XirepAA p3»soz qni eSoJA op p[aion zai oqp? bsoja q3B5[5J a
9tS
Niger
517
Nikander
Niewolnik zeznający w sprawie karnej był zazwyczaj poddawany torturom. Kary wymierzane niewolnikom były znacznie surowsze niż kary wymierzane ludziom wolnym. Chłostano z reguły tylko niewolników. Jedynie w dziedzinie religijnej niewolnik był w zasadzie równy człowiekowi wolnemu. Najlepsza była sytuacja niewolnika państwowego (servus publicus) i niewolnika cesarskiego (serws Caesaris). Niewolnicy należący do państwa byli zatrudniani jako siły pomocnicze w biurach urzędników i kapłanów rzymskich, w biurach municypalnych i świątyniach, niewolnicy cesarscy pełnili różne funkcje powierzone im przez cesarza. Te obie kategorie niewolników posiadały specjalne przywileje. Niewolnicy uzyskiwali wolność przez tzw. zasiedzenie (longi tem-poris praescriptio) na mocy aktu wyzwolenia dokonanego przez władze państwowe lub osoby prywatne (manumissio). Władze państwowe wyzwalały niewolników za zasługi dla państwa lub ze względu na interes publiczny. Wyzwolenie prywatne występowało w wielu postaciach, było jednak ograniczone głównie przez postanowienia lex Fufia Caninia i lex Aelia Sentia. Upadek gospodarczy imperium i zmniejszenie się liczby ludności zarówno wolnej, jak i niewolnej oraz tryumf chrzścijaństwa sprawiły, że sytuacja niewolników znacznie się poprawiła. Chociaż ze względów gospodarczych niewola nie została zniesiona, przestano traktować niewolnika jako rzecz, położono nacisk na to, że jest on istotą ludzką, władzę pana zaś znacznie ograniczono. Ustawowo zostało zabronione okrutne traktowanie niewolników, a zabicie niewolnika uznano za homicidium. Zakazano rozdzielania rodzin niewolniczych oraz czynienia niewolnic prostytutkami. Zniesiono też ograniczenie wyzwoleń oraz uproszczono ich dawne formy i wprowadzono nowe. W pewnych szczególnych wypadkach niewolnik mógł występować jako strona w procesie kognicyjnym, od czasów^ Justyniana zaś mógł występować bezpośrednio jako strona w procesie o wolność. Jeśli chodzi o niewolników osadzonych na roli, to sytuacja ich stała się. bardzo podobna do sytuacji kolonów,
Niger zob. Pescennius Niger.
Nigidius (Publius N. Figulus) uczony rzymski, przyjaciel Cycerona, przedstawiciel neopitago-reizmu. Głosił naukę o wpływie gwiazd na człowieka i bronił wróżbiarstwa. Poglądy swe wyraził w zachowanych fragmentarycznie dziełach: De diis (O bogach). De extis (O wróżeniu z wnętrzności zwierząt) oraz De auguris (O wróżbitach). Zajmował się także astronomią, meteorologią, zoologią oraz studiami językowymi. Jego dzieło Commentarii grammatici (nie' zachowane) miało obejmować m. in. dziwaczne etymologie i filozoficzne wywody podane w sposób niejasny i zawiły. Zmarł w r. 54 p.n.e.
Nigritae plemię etiopskie w Afryce głównym ich miastem była Nigira, nad rzeką Nigir.
nihii est ab omni parte beatimi łac. nie ma bezwzględnego szczęścia; dosł. nie ma rzeczy pomyślnej pod każdym względem (Horacy, Carm. II, 16, 27).
nihii humani a me alienum puto zob. homo sum et humani nil a me alienum puto.
Nikagoras 1. Messeńczyk, doradca Kleomenesa III, króla Sparty. 2. N. z Aten, sofista z III w. n.e., wg Księgi Suda autor (nie zachowanych) pism historycznych i (również nie zachowanych) biograficznych (Bioj ellogimón, tj. żywoty ludzi sławnych).
Nikaja (gr., także Nikea, tac. Nicaea, Nicea). 1. (dziś Iznik) główne miasto Bitynii, położone nad jeziorem Askanios (dziś jezioro Iznik), zwane pierwotnie Ankara; zburzone przez mieszkańców Mizji, zostało ok. r. 316 p.n.e. odbudowane przez Antygonosa i nazwane Antigoneja. Rozbudowane przez Lizymacha i nazwane N. na cześć jego żony. Ojczyzna astronoma Hip-parcha i historyka Diona Kassjusza. 2. miasto w Indiach nad rzeką Hydaspes (dopływ rzeki Indos), wybudowane przez Aleksandra W. dla uczczenia zwycięstwa nad Porosem. 3. miasto w kraju Lokrów u stóp góry Ojte, w pobliżu wąwozu termopilskiego. 4. (dziś Nizza) kolonia Massalii na wybrzeżu liguryjskim.
Nikajnetos z Samos, poeta grecki z III w. p.n.e., autor zachowanych w Antologii Pala-tyńskiej pięciu konwencjonalnych epigramów oraz utworu Gynajkm katalogos (Katalog kobiet), zawierającego historie miłosne, ale ułożonego dla wyjaśnienia początków różnych miast. Z utworu tego zachowały się nieliczne fragmenty.
Nikander {Nikandros) 1. rytownik stempli do wybijania monet w Thurioj, czynny w pierwszej poł. IV w. p.n.e. Znana sygnatura na srebnej didrachmie. .2. grecki rytownik gemm działający na przełomie w. III/II p.n.e. 3. N. z Kolofonu. gramatyk i poeta, wg najczęściej przyjmowanej hipotezy, jego działalność literacka przypada na III w. p.n.e. N. był autorem prac gramatycznych
N&aodros
518
Nikeforion
oraz poematów epicznych i dydaktycznych. Do prac gramatycznych należały (nie zachowane) Glossaj (Glosy), Pert chresterion ponton (O wszelakich sprzętach) oraz Ajtolikd (Rzeczy etolskie), z których zachowały się fragmenty. Prozą były prawdopodobnie napisane także Kolofoniakd (Rzeczy kolofońskie) i Perl pojeton (O poetach). Z utworów poetyckich N zachowały się jedynie Theriakd (O lekach przeciw ukąszeniu jadowitych zwierząt) w 958 heksametrach oraz Aleksifdrmaka (Odtrutki) w 650 wierszach. W pierwszym z nich N. opisuje różne gatunki jadowitych wężów, pająków, skorpionów i pewnych gatunków ryb, skutki ich ukąszeń i lekarstwa, jakie należy stosować, daje przy tym opis poszczególnych ziół leczniczych. Treść drugiego poematu stanowi opis odtrutek, przeważnie roślinnych, zaczerpnięty z Apollodora. Do innych utworów poetyckich N., z których zachowały się jedynie tytuły lub fragmenty, należały: 1) epickie: Thebaikd (Rzeczy tebańskie), Ojtaikd (Rzeczy ojtaickie) Europia lub Europeja (Rzeczy europejskie), Si-kelia (Sycylia), Kimmertoj (Kimeriowie), Heterojumena (Przemiany) w 5 księgach. W Przemianach objaśniał autor legendami najrozmaitsze nazwy, zjawiska natury, zwyczaje itp.;
2) dydaktyczne: Georgikd (Ziemiaństwo), Melissurgikd (Hodowla pszczół), Prognostikd (Prognozy lekarskie), laseón 'synagogi (Zbiór metod leczenia), O flaka (O wężach). Przypisywane są również N. Kynegetikd (O polowaniu) i Lithikd (O mocy kamieni); 3) epigramy; dwa z nich zachowane są w Antologii Palatyńskiej. 4. N. z. Chaikedonu w Bitynii, historyk grecki z I w. p.n.e., autor dzieła Peripetejaj (Zmiany losu), obejmującego historię Bitynii. Z dzieła tego zachowały się jedynie fragmenty.
Dostları ilə paylaş: