Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
150 — Hozirgina Buenos-Ayresdan keldim. — Qoyil — dedi Palmer. U o‘z boshlig‘iga qaradi. — Ko‘rinishingiz hayron qolarli darajada yaxshi. Turnikda chaqqon harakatlar qilishingiz bilan yigitlarni dog‘da qoldirishingizni xotiningiz so‘zlab bergandi. — Yo‘q, bu ilgari shunday edi, — guldirab dedi Berkxardt. — Bir lahza u Palmerning qo‘lini qattiqroq qisdi. — Endi oldingi valdirashlarim yo‘q, Vudi. O’lguday jonimga tekkan. Palmer uning chap yonidan ko‘ksini ushlab qo‘ydi: — Soatday haliyam bir tekis urib turibdimi, axir? — Hah. Mana bu yog‘idan xavotir olmasam bo‘ladi. — Berkxardtning mitti oqish ko‘zlari suzildi. Aftidan, u ko‘zlarini o‘tkir oftob nuridan qisgandi. U Palmerning qo‘lini qo‘yib yubordi, mushtumini tugdi-da, uning ko‘kragi ustidan turtib qo‘ydi. Harakat qisqa bo‘ldi va aftidan, Berkxardt unga hech qanday kuch sarflamagan edi. Shunday bo‘lsa ham yaxshigina og‘riq berdi. — Sekinroq-da, — g‘udrandi Palmer. — O’rdamchilarga yomon muomala qilib bo‘lmaydi. Berkxardt Palmerga yuzma-yuz tursa-da, ko‘zlarini Archerdan uzmasdi. — Sezdingizmi, — so‘radi u, — ikki raqamli shaxs har doim sizning sog‘lig‘ingiz g‘amida yuradi? — Men vaqtni isrof qilishning eng yaxshi usulini o‘ylab topishim mumkin, — dedi Palmer, — bu sizning ajalni kutganingizdan ko‘ra durustroq. — Bu qo‘lingizdan keladi, — ma’qulladi Berkxardt haddan tashqari lutf bilan; harholda Palmerga shunday tuyuldi. — Buni qanday uddalashni ham bilasiz. — Nechta vitse-prezidentni dafn etdingiz, Leyn? — Shunga munosib bo‘lganlarnigina. Palmer yumshoq kulib qo‘ydi. — Touche1 . — U burchakdagi uchala erkak tomonga bosh irg‘ab qo‘ydi. — Borib bank ishlarimiz haqida gaplashay. Berkxardtning kuchli barmoqlari ayni boya musht tushgan joyda yana tugildi. Palmerning qo‘li zirqiraganday bo‘ldi. — Biz sen bilan qanaqa gaplashar edik, esingdami o‘zi? — so‘radi Berkxardt. — Bir narsa esimda qolgan bo‘lsa o‘lay agar, — javob berdi Palmer, — sizni bankda juda kam ko‘rganimdan siz bilan qanday gaplashish ham esimdan chiqib ketibdi. — Mening sening ortingda turishim senga aslo kerak emas, Vudi. Tushunishimcha, sen o‘zing qoyilmaqom qilib eplaysan. — Kim aytdi buni sizga? — Mening tonggi gazetalarim. Sen ularda har uch kunda bir, goho undan ko‘proq chiqib turasan. — Agar siz har rasmiy ziyofatda prezidiumda pashsha qo‘rib o‘tirishlarim haqidagi xabarlarni nazarda tutayotgan bo‘lsangiz, unda siz haqsiz. — Faqat shugina sening tez-tez chiqishingga sabab bo‘lmayotgandir? — Sirakuzada kelasi haftada ma’ruzam bor. O’ylaymanki, prezidiumda pashsha qo‘rib o‘tirganimga nisbatan bu olg‘a siljish bo‘ladi. — Yana qaerda nutq so‘zlaysan? Palmer peshonasini tirishtirdi: — Bir haftadan keyin Buffaloda. Keyin o‘n kun davomida Bruklinda, Utikda va Rochesterda. — Palmer boshliqning o‘z qo‘lini qo‘yib yuborishini kutardi. — Jimmi, hech mening nutqlarimni eshitganmisan? — so‘radi u. — Bu nima deganing, Vudi? — Bank vakili sifatidagi nutqlarimni eshitganmisan? — Aytolmayman. — Bu kichikkina, g‘oyatda g‘alati tomosha, — tushuntirdi Palmer. — Debocha sifatida, haliginday, olamning paydo bo‘lishidan boshlab banklar tarixining maroqli manzarasini qoralayapman. Bobil don omborlari. Misr tijorat birlashmalari. Barcha asrlar osha. Bunga, hazil qilib aytganda, rosa besh daqiqa |