Kısaca, D. Almanya ve Çekoslovakya'da, ama özellikle D. Almanya'da, tepeden reformlarla yumuşak geçiş planları, dizginlerinden boşalan kitle hareketinin güçlü sarsıntılarıyla zaafa uğradı. Kontrol olanakları henüz kaybedilmemiş olmakla birlikte, aradan haftalar geçtiği halde bu kontrol henüz kurulabilmiş de değil. Emperyalist çevreler ve Sovyet revizyonistleri gelişmenin böyle bir seyir almasından son derece tedirginler. Malta'da, Brüksel'de, Moskova'da olayların yeniden kontrol altına alınabilmesi için ortak çareler aranıyor, ortak girişimler planlanıyor. Kitle eylemini dizginlemek, yeni boyutlar kazanmasını engelleyebilmek için yıpranmış yönetimler geri plana çekilerek, reformist muhalefet öne çıkarılıyor.