42 yil öncesi
Yüklə 3,62 Mb.
|
|
“İnsânlar ölünce uykudan uyanırlar” hadîsine göre , YUSUF’un gözü açık gördüğü rüyâ , yani hayâtta iken Yaptığı gözlem ! 8-Bu gözlemden ne anladı ? Evrendeki tüm ışıklıların kendisine tâbi ve muhtaç olduğunu ! 9-Secde edenler arasında niçin Dünyâ yok ? YUSUF zaten o sırada Dünyâda idi ! 10-Niçin yalnız 11 yıldız secde etti ? Evrendeki tüm yıldızlar 12 takım yıldız olup, On ikincisi YUSUF’un makamı YAY burcudur ! 11-YUSUF niçin 12. yıldız oluyor ? Çünkü saatte Yelkovan ve Akrep için son durak 12 olup , Orada iki kavisi birleştirir ! 12-Yelkovan ve Akrep ne ? Hızla dönen Ay ile yavaş dönen Güneş ! 13-YUSUF’un saatle ne ilgisi var ? Yelkovanla Akrebin gidiş yolu = 1+2+3+4+5+6+7+8+9+10+11+12 = 78 Gece yolu ise ; Yine bu kadar Gündüz yolu, yani 2 x 78 = 156 = SAAT = YUSUF ! 14- 78 neyin sembolüdür ? KUR’AN’ın, çünkü 29 harf ile inmiş olup ; Her harf telâffuz edilirse 78 Harf çıkar ! 15- 29 Harf neyin sembolüdür ? KUR’ANDA ki 29 NEBİ’nin !
ANKARA – 1978 ÖZDEN SÖZLER !
Yediğin ekmek, yalnız acıkmayı erteler ! Vücûd, ne kadar baksan ! Zaman ile aşınır ! Cenâzeden beter o ! Ömür boyu taşınır ! Her nefes kendine sor ! ‘Dünyâya geldin niçin ?’ Ömrünün pek azını, ayır hayâtın için ! Gül, tohumun içinde, dikilme bekler iken ! Gül içine, dikeni acaba kimdir diken ? Gül tohumuna koyan bahçıvan mı dikeni ? Kızıp terk etme HAKK’a karşı saygı ilkeni ! Var olan Tanrı ile, olmasa da temâsın ! Tanrıya ‘yok’ deme ki ! ‘Var’ sâhipsiz kalmasın ! Kâlb kimi için pompa ! Kimine ‘“Arş”’tır ! Ölüm kalım savaşı ! Çocuk için bir marştır ! ‘Niye namaz kılmazsın’ diye sorma HAK ere ! Kanal çoktan varmıştır ! Suyun aktığı yere ! HAKK’ı içinde bulan ! Dışındakine tapmaz ! Buluta konuk olan ! Yağmur duası yapmaz ! ÂLÎ dedi ki bana : ‘Dış bura !’ Ve ‘iç ora !’ ‘Beni sende ara ki !’ ‘HAK seni benden sora !’ İçinde saklı zâtı bulabilirsen eğer, Hayât hem yaşamaya, hem de ölmeye değer ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA - 1954 ÖZDEYİŞ ve KAN ! ‘Hep özdeyişler !’ Ve de ‘kan’la ! Yazana eğil !’ ‘Ezberlenmelidir o ! Sırf okunmalı değil !’ İşte böyle buyurdu ! Bu özdeyişle Niçe ! Özdeyiş ! Özün sesi ! Yedi nota iç içe ! Ben hep yazdığım hâlde ! Kan ve özdeyiş ile, Ezberlenmek bir yana ! Hiç okunmadım bile ! Özdeyişin öteki adı bak ! ATA sözü ! İlk ATAN ÂDEM ! Yâni aç ! Kâlbindeki gözü ! ‘“Boş lâf etmez !”’ Ya ‘“Ol !”’ Der ! Ya da ‘“Selâm !”’ O Âdem ! ‘“ALLAH’ın adlarının toplamıdır o mâdem !”’ ‘“Davud’un nârasına secdede !”’ ‘“Dağlar bile !”’ HAK’la konuşulamaz ! Ondan başka ses ile ! ‘“Zekeriya ‘gizlice’ seslenince özüne !”’ Yahya doğdu ! Hak sözle ! HAKK’ın girdi gözüne ! ‘“Cennette hiç boş lâf yok !”’ ‘“Sâde bir söz var : selâm !”’ ‘“Selâm !”’ ‘“Ol”’ emri gibi ! Olmalı kutsal kelâm ! ‘“Selâm”’ ile cennette ! Yâni şeffaf âlemde ! Yaratılır her bir şey ! Yaratana, Âdem de ! Şâir İbn-i Sabit’i beğenip dedi AHMET : “İnşâallah Cebrail güçlendirir ! Devam et !” ‘“Kutsal rûh”’un kimliği ! Böyle meydana çıktı ! İnsânın kendi rûhu olduğu ! Pek açıktı ! Özün sesidir vahiy ! ‘“MUHAMMED değil ozan !”’ Ney’in sesiyle ! Ayni olur mu hiç borazan ! Îsâ’ya, ‘“Mesîh”’ dendi ! Kendi rûhu inince ! Aklın üstüne çıkıp ! Kavuştu hak bilince ! Bu işleme hiç kimse ! Pek kolay dayanamaz ! ‘“Mûsâ dağda bayıldı !”’ Kılınca gerçek namaz ! Önce Cebrail ! En son tanışılır RAHMÂN’la ! ‘“Vahiy !”’ ‘“İlk boru sesi !”’ Mîrâç, ‘“Kıyâmet !”’ Anla ! En büyük özdeyişi ! HÜSEYİN yazdı ! Kanla ! Kâbe karalar giydi ! HAK hep matemde ! Anla ! Gözümden kanlı yaşlar ! Bak boşanıyor yine ! Benim her özdeyişim ! Özleyiş HÜSEYİN’e ! Bilin ! Ben ‘HÜSEYNÎ !’Den başka bir şey değilim ! Sırf O’nun ‘Himmetidir !’ Varsa bende ‘Öz ilim !’ O’na eren ! ALLAH’a ! ALLAH’tan ! ZÂT’a varır ! ‘Beni, HÜSEYİN’e kul yapın !’ Diye yalvarır ! Niçe’nin bilmediği ! Kanlı özdeyiştir bu ! Sırrına erer ancak ! Kerbelânın mensubu ! Özdeyişin anlamı ! ‘Ata sözü’dür !’ Mâdem ! ‘Ata sözü !’ Olmalı HAKK’ın ilk adı Âdem ! ‘“Oku !”’ Emri RESÛL’e ! ‘Ezberle !’ Emri, sana ! Özü olarak girdi ! Zîrâ RESÛL insâna ! Bu yüzden ‘“Herbir adı !”’ ‘Özdeyiştir !’ ALLAH’ın ! Hepsini çözdüğünde! “Nokta” çıkar ilâhın ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 23.09.2001 ÖZGÜRLÜK ! Sen ALLAH’ın kulusun ! Yoksa kölesi değil ! İrâden var ! Özgürsün ! Sâdece HAKK’a eğil ! Aşağılık duygusu ile akıl hastadır ! Özgürlük sınırını aşmadı mı yastadır ! Özgürlük sınırını aşmanın cezası ur ! Zarını patlatırsa bir hücre, kanser olur ! Her insân bir hücredir ALLAH’ın vücûdunda ! O vücûda lâyık ol beş vakit sücûdunda ! Yoksa, ölünce seni hemen dışarı atar ! Çünkü yutulan iğne bütün vücûda batar ! Red olan hücre düşer cehennemin dibine ! Hayvândan bitkilere, bitkiden taşa ine ! Özgürlük olan yerde, çıkmak da var inmek de ! Kâh nefis, canımıza, kâh can nefse binmekte ! Bütün temiz hücreler HAK’ta toplandığı dem, Kıyâmette çıkan bu toplama denir ÂDEM ! Mustafa Uluğ etti dikte bunu Hüznîye ! Anla artık ismimi ben hep överim niye ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 1996 ÖZÜME YALVARIŞ ! Selâm sana ! ‘B’ harfi altında olan ‘Nokta !’ Beni haşret ! Var olan senin gibi bir yokta ! Selâm ! Kâlb Kâbe’mdeki ‘“Fuad !”’ “Hacer-ül-esved !” Sana secdeden beni ayırma ! İlelebed ! Selâm ! Her nefes diyen ‘“ELEST’Ü-Bİ-RABBİKÜM !”’ Fuad gözümü aç ki ! Kâlbimden kalksın yüküm ! Selâm sana ! ‘Mazhar-ı’ ‘“LÂ İLÂHE İLLÂLLAH !”’ ALLAH’a beni de yap senin gibi yakın ‘ŞAH !’ Esselâmü âleyküm ! Ey ‘“ERRAHMÂNİRRAHÎM !”’ Görmediğim RABB’ime taptırıp verme vehim ! Selâm ‘“ZEKERİYA”’nın evlâdı olan ‘“YAHYA !”’ ‘“MERYEM”’ gibi beni de hâmile yap ! Et ihyâ ! Esselâmü âleyküm ! Ya ‘“KAF HA YA AYN SAD !”’ Nüzûl eyle canıma ! Bitsin nefsimde fesâd ! Esselâm meleklerin secde ettiği ‘“ÂDEM !”’ Beni de ‘“CEBRÂİL”’ yap ! O da melektir mâdem ! Esselâm ! ‘On bir burcun secde ettiği insân !’ Bana da on ikinci ‘YAY’ burcunu et ihsân ! Esselâm kıskançların kuyuya attığı zât ! Beni de kuyudan sen çıkarıp eyle âzat ! Esselâmü âleyküm ! ‘“YUSUF”’ denilen güzel ! Beni sana âşık yap ilelebet ve ezel ! Esselâm ‘“ELİF LÂM MİM”’ denen şüphesiz kitab ! O Gayb’ın perdesinden bana da et sen hitab ! Selâm ‘“Kitab ilmine sâhib bulunan”’, HIZIR ! Üç sınavına, Mûsâ canımı eyle hazır ! Selâm ‘“NÛN”’ denen rahme esmayı yazan ‘“Kalem !”’ Kendi yüzünü çizip bana da de ‘“âilem !”’ Selâm VİCDÂN sesinin ardında ‘“Sayha”’ DÂVUD ! ‘“ONDOKUZ”’ tondan çaldır bana ‘Yedi telli ud !’ Selâm ! ‘“Arş sâhibinin yanında olan mekîn !”’ Beni de sana bağla ! Olayım senin ekin ! Selâm ! Benlik deryamda yüzen NÛH’un teknesi ! Al benim senden başka tenimin varsa nesi ! Esselâtü vesselâm ya “EMİR’ÜL-MÜ’MİNÜN !” Emredip meleklere de saf saf kâlbe inin ! Selâm sana ey ‘İMÂM !’ Ey ‘ALÎ-ÜL-MURTAZÂ !’ İmâm ve îmânım ol ! Kazanayım ben rızâ ! Selâm sana ‘“Her yüzden arkaya kalan bâki !”’ Ölümsüzlük kevseri sun bana sen ol sâki ! Esselâm ! ‘“Kurbân”’ diye inen ‘ZÂT’,‘“İSMAİL’”e ! Beni de EHLİ BEYT’e kat ! Çoğalsın âile ! Esselâm ‘“Meryem oğlu MESÎH Hazret-i ÎSÂ !”’ Sapıklar içinde de doğup götür ihlâsa ! Esselâm ! ‘MEHDÎ’ diye beklenen gizli özüm ! Kalbimde meydana çık ! Bulunsun şirke çözüm ! Esselâtü vesselâm ! Ya Hazret-i İLYASİN ! Nefsimi öldür benim okuyup cana ‘“YASÎN !”’ Selâm ! Soysuz yanarken arkasını dönen ‘“LÛT !”’ Nefsimi Müslüman yap ol rahmet döken bulut ! Selâm ! Ateş içinde bağdaş kuran ‘“İBRÂHİM !”’ Beni de ‘“Yanmaz sîna ağacı”’ yap Ey ‘“RAHÎM !”’ Selâm yılanın kıvrım kıvrım yattığı ‘“ASÂ !”’ MESÎH çıkartmak hariç, dokundurtma nâmûsa ! Selâm sana ‘“Zülkarneyn ! Çifte boynuz sâhibi !”’ Yar omuriliğimi ! Aynen ‘ZÜLFİKÂR’ gibi ! Selâm ! Balık karnına düşmeyen ‘“YUNUS”’, ‘“ZİNÛN !”’ Beni doğmaktan kurtar ! Rahimdir karnı onun ! Selâm ! Mîrâçta ‘HAK’tan bakan göz’ MUHAMMED’e ! Benim de gözümü aç ! Bana da habîbim de ! Selâm ! ‘“YAHYA’nın vaftiz güvercini”’ Ey ‘BEKTAŞ !’ İn bana ‘“MESÎH”’ gibi ! Ol ağarmış siyah taş ! Selâm sana ! HAZRET-İ ‘“RAHMETEN-LİL-ÂLEMİN !”’ Şefâat et ! Olayım sağken özümden emin ! Esselâm ! Kâlbimdeki ey ‘“ALLAH’ın RESÛL’ü !”’ Öğret ! ‘“Fuad’”la nasıl HAKK’a bakmak usûlü ! Selâm ! Ey mertebesi olan ‘“MAHMUD MAKAMI !”’ Emret ! Emreden nefse bıraksın intikamı ! Esselâtü vesselâm ! Ya Fahri âlem ‘“Ya SÎN !”’ Öyle mesaj ver bana ki herkes vahiy desin ! Selâm ‘“Sîna’da sağdan seslenen rûh-ül-emin !”’ Beni de ‘“sağdaki”’ yap ! Ettim ÂDEM’e yemin ! Esselâm Hûri ! Yahut da Rûhî ! Ey FÂTIMA ! Beni de bindir Burak nam ‘“SEKÎNE”’ atıma ! Selâm sana ! RAHMÂN’dan ‘“Rûh üfürülen MERYEM !”’ Canımı bâkire yap ! Olmasın yunusa yem ! Selâm ‘“BETÜL”’ annesi, RESÛL eşi HATİCE ! Bana da kervânını teslim et bin netice ! Selâm ! ALLAH’ın Cemil cemâli, ‘İMÂM HASAN !’ Mânâmdaki gibi yap beni ‘Fâhri Horasan !’ Selâm ! Her yaptığıma ‘“ŞÂHİD !”’ Şehid HÜSEYİN ! Ağlat beni ! Kıpkızıl olunca akşamleyin ! Esselâm ! ‘On iki kez’ size ‘ON İKİ İMÂM !’ ‘“Burçlar”’ınızdan izin almazsam, yaşayamam ! Selâm sana ! ALLAH’ın ismi olan ‘“ESSELÂM !”’ Ey MUHAMMED ÂLÎ ! Ey harfi târif ‘“ELİF LÂM !”’ Esselâtü vesselâm ey ‘“RAB”’ denen ‘İKİZ ZÂT !’ Beni ‘“ARZ”’ merkezinden, uzay boyutu uzat ! Esselâm ‘ULUĞ’ özüm ! Ettim benden istifâ ! HÜZNÎ canımı arıt ! Olsun seçkin ‘MUSTAFA ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA - 1996 PABUÇ TAMİRCİSİNİN MESAJI ! ALLAH boş bir şey değil ! Dolu enerji ile ! İster ki o kendinin ne olduğunu bile ! Her enerji, tabloda başka tonda renk gibi ! Renkleri bağdaştırır ! Usta fırça sahibi ! Bilen ! Bilinen ! Bilgi ! Üç işlem gerek ! Niçin ? HAKK’ın kendini, kendi ile bilmesi için ! ‘Baba !’ ‘Anne !’ Ve ‘Evlât !’ Der bu üç’e bir çok din ! Hepsi bir tek ALLAH’ın bilinci ! Fikir edin ! Bunlar üç yasa olur bil ! Şekilsiz âlemde : Büzülme ! Açılma ! Ve karşılıklı denge ! De ! Ateş ! Yâni İblis’le ! Şekil olur ! Şekilsiz ! ‘İblis’e, HAKK’ın sevgi ve öfkesi !’ Deyin siz ! Tüm melekler, MİKAİL ve İBLİS’e bağlandı ! Özerklik ilân edip İBLİS bozdu ilk andı ! İblis ve melekleri büzüldü ! Dondu ! Soyut ! Cehennem ile evren yaratıldı, üç boyut ! MİKAİL, melekleri ile cennette kaldı ! Ve İblis’in yerini ise, ilk insân aldı ! Arz cennetinde verdi, her varlığa bir isim : ‘Ol’ deyip herbirine giydirdi soyut cisim ! O da, bilmek istedi ! ALLAH gibi ! Kendini ! Bozuldu ! ‘Birlik’ denen yaratılışın dini ! Hücreleri, gıdaya ilk kez duydu ihtiyaç ! Doyurdu artık onu ! ‘Yasaklı olan ağaç !’ Dahası ! Kızışıp o ! Bir dişi de aradı ! Onu da yarattı HAK ! Kitapta ‘eşi’ adı ! Hayvandan da aşağı şeytan olmasın diye, HAK, evlâdı ÎSÂ’yı arza etti hediye ! Onu uyandırınca ! Arzda geçecek sözü : Herkesin ‘ÎSÂ’ olup kâlblerindeki özü ! Tüm kötü hisler, dışa atılıp yakılacak ! ‘“Temiz kalanlar !”’ ‘“Arza vâris olacak ancak !”’ İşte bu en mutlu gün ! Beklenilen KIYÂMET ! ÎSÂ’yı oluşturmak cihadına, devam et ! Bu mesajı verdi bil BÖHME ! Bir kunduracı ! Bulamazsan kendini sende ! Kendine acı ! Dedi : ‘Birden açılıp beynimde bir pencere, HAK konuştu !’ Konuşan Rûhuydu ! Aklın ere ! Böhme der : ‘sır açılır Tanrım verdikçe izin ! Açmasıydı üçüncü gözü bu ipofizin ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 03.05.2002 PAPARAZZİ !
Hepsinin içi yırtık ! Dışı ise yamalı ! Zenginin biri kalkıp ! Öbürü oturuyor ! Kadın erkeğe lâzım ! Lâzımlık olmamalı ! M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 11.08.2001 PENİSNÂME !
O dört yavru olmasa ! Sana neler yapmam ki ! Sende gusul ibriği ! Bende temiz vicdân var ! Çünkü ben senin gibi, uçkuruma tapmam ki ! Zavallı sübyanları babasız bırakıp da, Sübyancılık yapmakla ! Başın göğe mi erdi ! ‘ALLAH senin belânı versin !’ Demem ben sana ! Çünkü o ALLAH ! Senin zaten belânı verdi ! Nikâhta denen ‘ev-et !’ Et değil ! Önce evdir ! Sırf eşekteki ile, insân olamaz erkek ! Kart horoza ‘tuğ’ değil ! ‘Kızıl ibik’ yaraşır ! O tuğunu al da sen ! ‘Şey’ine tüy diye ek ! Gerinden kıl aldırıp, kel başına serptir de ! Sahnede anlasınlar ! Neyin nesisin ! Nesin ! Adın yarı yarıya ! İngilizcede p... demek ! Ama bence ruhen sen ! Tamamiyle i......! Resme meraklıymışsın ! Bir ressam tanıyorum : Modele ! İçten bakıp canlı canlı çiziyor ! Poz vereceğin için ! Bir gün önünde, Biliyor musun nasıl ! İçim cız cız ediyor ! Yedi nota bilirsin ! Başka bir nota var ki ! O gamı duyduğunda ! Gamla yalvaracaksın ! Küt burnunu, ‘küt’ diye ! Bir zebani kırarak, İğrenç bir estetikle ! ‘“Hesab”’a varacaksın ! Yüce karar ! Künyene gayet yakın olacak : En alçak kalıplarda ! Başlayacak kanlı ‘tur !’ Domuz mezbahasında ! Bakarken fıstıklara ! Azrail demeyecek ! ‘Çilen bitti !’ Gel otur ! ‘Penis !’ ‘Kamış bir kalem !’ Demektir ! Latincede ! Bu ! Sana ‘kamışımdan !’ Bir düğün hediyesi ! Hayvânın ! Yavrusuna şefkatini görürken ! İçimden gelmez sana ! Hatta hayvân diyesi ! Körpe av kokusuyla ! Yeniden oldun bekâr ! Etmedin ! Genindeki pis oluşumu inkâr ! Bu mesajın târihi de, ibret bir tesâdüf : Rakamlarını topla ! Ne bok olduğun çıkar ! Bu taşlamayı sade sevabına yazdım bil ! Çünkü ‘şeytan taşlamak’ dinimizde sevaptır ! Manevi yanın yok ki bir tazminat alasın ! Maddiyat durumunsa Bosna gibi haraptır ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 07.04.1996 ‘“PERDE”’ I Balık suyu göremez ! Çünkü gözüne değer ! RABB’ine temas etme ! Görmek istersen eğer ! Güneş, Nûr, deniz suyla perdelemiş kendini ! Perde ve perdeleyen ayni şey imiş meğer ! Her şeyi görür iken, kendini göremez göz ! Gözün içinde çünkü gözbebeği denen öz ! HAK ‘“Şah damardan yakın”’ aradaki perde kalb ! RESÛL RABB’ini gördü ! Perde ‘İki kaş’ der söz ! Damladan başka bir şey yok iken, perde deniz ! Damlaya söz hakkı yok ! Sudur, diyen ‘ben deniz !’ Damlalar birleşerek dalga hâlinde derler : ALLAH’la perdelenmiş bizler saf saf ereniz ! Sıfır var olan bir yok ! ALLAH’ın ZÂT’ı gibi ! “Zâtından sakındırır bizi mülkün sâhibi !” ‘“Mîrâçta son sınırda RESÛL’e göründü HAK !”’ Ötesi için dendi ‘“Kimse bilmez gâibi !”’ Çünkü Zâtta zatından başkası bulunamaz ! Zâtını perde yapıp Zâtına kılar namaz ! Kendisine ‘“O”’ derken, sorar sormaz ‘ben neyim ?’ İçinde ALLAH çıkar ! Perdesi kalkar biraz ! ‘“Âlemlerin dışında !”’ Her yerde iken ALLAH ! Âlemlerin RABB’ini perde yapmış bu ilâh ! RABB’in perdesi Rûhtur ! Onu bulan kurtulur ! Kâlbdeki ‘“Müezzin”’ O ! Der hep ‘Hayalel Selâh !’ M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 05.02.1997 ‘“PERDE”’ II Ölüm denen perdenin ! Acaba nasıl ardı ! “Ardı da, önü gibi !” Diye eren uyardı ! Dış ve iç, hem üst ve alt için ayni yasası ! ‘Merkezkaç ve merkezcil !’ İki güçtür esâsı ! Tüm enerjiyi toplar ! Merkezcil güç ! Merkezde ! Bu merkeze, ilk hücre ! Kâinatın kâlbi de ! Hapsolmuş enerjiyle ! Müthiş ısınır merkez ! İnfilâk eder ! Ama bu olmaz ! İlk ve son kez ! Tüm enerji dağılır ! Merkezkaç kuvvet ile ! Dağıldıkça uzayda soğur o ! Donar bile ! Soğuyan şey büzülür ! Buna merkezcil denir ! Soğuk, ölmekle ! Sıcak, doğmak ile ! Ödenir ! Esnedikçe soğur o ! Soğudukça büzülür ! Çıkamadığı için dışarıya ! Üzülür ! Serbest güce ulaşmak ! Onun bir tek amacı ! Hâlbuki merkezdendir çıkış ! Bilmez ! Ne acı ! Soğuma, merkezkaç güç ! Isınma, merkezcil güç ! ‘Terâzi’ ile olur ! Güçlerin sayısı üç ! Merkezinden o ancak ! Aslına çıkabilir ! İlk nokta, karadelik olur ! Kendini bilir ! Demiri indirdi HAK ! O hem kötü ! Hem iyi ! Oksijen ile yanar ! Kan, bulur enerjiyi ! Sürekli yana yana ama ! Paslanır demir ! Enerji üretemez ! Budur : ‘öl’ denen emir ! Yoğunlaştığı için ! Yaşlandıkça bir beden ! Dönen ekseni atar ! Merkezkaç, ona neden ! Fizik beden kopunca ! Şeffaf olanı kalır ! Şeffafın da merkezkaç ! Yoğun kısmını alır ! Cehennemden cennete ! Ancak o an geçilir ! ALLAH’ın yasası bu ! İyi olan seçilir ! Ne iyi var ! Ne kötü ! Ne doğum var ! Ne ölüm ! Her üç güç uygulanır ! Sırayla ! Bölüm bölüm ! ALLAH perde ardında ! Serbest enerji yâni ! Noktadakini çekse ! Evren yok olur âni ! Perdenin ön ve ardı arasında ! ‘“SEKİNE !”’ İki gücü dengeler ! ‘“Betûl !”’ Çift cins makine ! Mâdde içindekine ! Serbest güç muhtaç değil ! O da zâten kendisi ! Kul yok ! Bu sırra eğil ! Öyleyse bizden ALLAH secde istiyor ! Niçin ? İlk noktamızı bulup ! Uyanabilmek için ! MUHAMMED merkezkaç güç ! Ve ÂLÎ merkezcil güç ! FÂTMA ise ‘“SEKİNE !”’ Noktanın ordusu üç ! ‘“RESÛLULLAH’ın eli ! ‘“ALLAH’ın eli !”’ Mâdem ! Perdenin ardındaki ALLAH da! Bir tür Âdem ! M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 01.08.2001 “RESSAM ve RESİM !” DÎN VİCDÂNIN SESİDİR ! Öte yanı merâsim ! Çerçeve değişse de ! Hep ayni kalır resim ! Önemli olan tablo ! Yoksa değil çerçeve ! “Hacer’ül-esved” bile ! Kondu bir toprak eve ! Fizik çerçeven de bak ! O toprak Kâbe gibi ! Çerçevelenen resmin ise ‘“Mülkün sâhibi !”’ ALLAH’ın resmidir O ! Senin kâlbinde saklı ! Onu görse ermeden, insânın çıkar aklı ! Eşikten eve girdi sonra ! Böyledir usul ! İlk görünce ‘“Cibril”’i bile ! Şok oldu RESÛL ! Eve girince şaştı ! Kendiydi girdiği ev ! Kendisi karşıladı kendini ! Ve oldu dev ! Eşikte kükrüyordu ! ALLAH’ın tek aslanı ! ‘“Son sınır”’ O ! Geçemez bulamayan aslını ! Resmin sırrını çözdü ! Yâni mîrâç gecesi ! ALLAH’a yaklaşmanın, budur son derecesi ! Dedi :“BEN İLMİN ŞEHRİ !” “ÂLÎ ise KAPISI !” Anne baba ! ALLAH’ın ‘“FITRATI”’nın yapısı ! ‘“Mîrâç ve Kadîr, gece !”’ ; ‘“Kıyâmet”’e ‘“Gün”’ denir ! Gece, uyanık kalmak ! Sabâh nûrla ödenir ! Bencil karanlığını dağıt ! Gündüz gör resmi ! ALLAH’a siz denilmez ! Kuluyla değil resmî ! O öyle bir resim ki ! Kendi resmini çizer ! Ressam olan resim O ! Aynen özüne benzer ! Hem ‘“Fıtrat”’tır O ! Hem de ‘“Fıtrat”’ı yapan : ‘“FATIR !”’ ‘“Arş sâhibi yanında ! ”’Ayakta olan yatır ! Üçüncü gözden bakıp görülebilen tablo ! HAK’la aramızdaki ! Sonsuz voltajlı kablo ! Onu gördüğü vakit İdris ! Ateş kesildi ! İdris’ten başka onda ne varsa, kablo sildi ! İdris’ten ! İdris kaldı yanınca ! Budur mirâç ! Tevrât böyle anlatır ! Üçüncü gözünü aç ! Bu ateşe ! Doğrudan girer ancak İbrâhim ! ‘“Mûsâ’ya bile dur”’der ! Esirgeyendir RAHÎM ! Bu yüzden İbrâhim’in dîni oldu ‘“HANÎF DÎN !”’ Kuruntu tanrından geç ! Aslını kıble edin ! Lâ ilâhe ! İlâh yok ! ‘Kurgu bir tanrı’ ismi ! İLLÂLLAH ! O ALLAH var ! ‘Belli bir tanrı’ cismi ! Asla tanımlanamaz ! Lâ ilâhe sonsuz ZÂT ! ‘İlk belli isim !’ ALLAH ! ‘“Gayb”’dan olmuştur âzat ! ALLAH da her ismini ! Bil fıtratına yükler ! Kendine secde etse ! Küçük olmaz büyükler ! ALLAH ile fıtratı ! Bunlardan ayrılamaz ! Resimde saklı ressam ! Budur dosdoğru namaz ! HAKK’a, Mûsâ sorunca ismini ! ‘“BEN !”’ ‘“BEN”’im ! Der ! * Tevrât’ta ! Birbirinin tam tersi sayı eder ! Demek ki, ALLAH ! ‘Velî’ aynasındaki resim ! ‘“RAB”’ ve MUHAMMED ÂLÎ ! Eşit sayıda isim ! ‘“ALLAH’a secde eden şeytan kovuldu !”’ Niçin ? Ressamı tasdik edip ! Resme sövdüğü için ! Su ! Tencere olmadan ateşe dayanamaz ! Pervanedir ateşi dönen ! Sinek yanamaz ! ALLAH ! FITRAT ! ERRAHMÂN ! ERRAHÎM ! RÛH ! Hepsi RAB ! Her cepheden resmini çizer ressam ! Ol Türab ! Kendisine söz verdik ! Bizi yargılar resim ! ‘“ÂDEM”’dir verilecek ona en doğru isim ! İnsân ölü ! Bir ceset ! Âdem diri ! Öz doku ! Sen ‘DORİYAN GIREY’in PORTRESİ’ni’ oku ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ ANKARA – 07.11.1998 Not : Ebcet ilmine göre : * İbranice : ‘“Ben ben’im”’ = 543 * İbranice : Mûsâ = 345
R O B O T ! Bakmıyor çok kimse artık kendi cisminden öte ! Benziyor, vitrinde çengellerde sarkan bir ete ! Bir şizofrenden beter gafletle silmiş rûhunu ! Lânet olsun, lânet olsun böyle insâniyete ! Patlamış göz merceğinden bin galaksi seyreder ! Sonra ‘Evren bir büyük bumdan oluşmuş bence’ der ! Böyle hâin bir robot, er geç bulur bir hurdacı ! Sen programlan da HAK’ tan, olmasın montaj heder ! M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ AKÇAY - 22.09.1989 RUH ve AKIL ! Hayâtta en hakîkî mürşîd akıl değil ! RÛH ! Aklı mürşîd edinir, ancak maddeci güruh ! Gırtlağına kadar o batmıştır cesedine ! ‘Hurâfe ve safsata’ der mevcûd her bir dîne ! Bir akılcı olarak o, Rûhu inkâr eder , ‘ALLAH, insân beyninin hayâli buluşu’ der ! Akıl zavallı birim : bir vahid-i kıyâsî ! Madde âlemindeki demagog bir siyâsî ! En azılı katile sor ! Kendisidir haklı ! Her nabza göre şerbet verir insânın aklı ! Akılcılardan suçlu, devrimci babaları ! Peteğin şeklinde hiç devrim yapar mı arı ! Çünkü içgüdü denen ‘“Vahiy”’ sesi, özünün ‘Altıgen olmalı’ der peteğin her gözünün ! Hiç firesiz bitişen tek şekil altıgendir ! Bunu ona öğreten ne beyni ! Ne de gendir ! Doğasından öğrenmiş ! En ideâl düzeni ! Tanımamış toplumu, ezilen ve ezeni ! Bal her arının olup ! Değildir arı beyin ! Vahyin merkezi Rûhtur ! Aklın merkezi beyin ! Yine bak küp şeklinde ! Toprağın kristali ! Aynen Kâbe gibidir ! İçindeki sır ÂLÎ ! Altı yüzeyli âlem, altı günde halk oldu ! Yedinci gün, içine Rûh girip nûrla doldu ! Karınca uygarlığı şaşırtıyor insânı ! Tek izahı, ALLAH’ın vahiy denen ihsânı ! Bak ! Karıncanın beyni sâdece nokta kadar ! En az parazit ile çalışır onda radar ! Özden gelen mesaja, parazit yapar beyin ! Özünüz konuşurken, beyninize sus deyin ! ‘“HAKK’ın anayasası mükemmel”’ derken âyet ! Doğal olan düzeni değiştirmek cinayet ! Canavar çıkar Arza ! Değiştirildi mi gen ! Robotla dolar Dünyâ ! Bozulur bütün dengen ! Yüklə 3,62 Mb. Dostları ilə paylaş:
|