Nisa Surəsi 77-80



Yüklə 12,12 Mb.
səhifə63/70
tarix20.01.2017
ölçüsü12,12 Mb.
#802
1   ...   59   60   61   62   63   64   65   66   ...   70
"İki hökm vardır: Allahın hökmü,

cahiliyyə hökmü. Allahın hökmündə yanılan kimsə, cahiliyyə hökmüylə

hökm etmiş olar." [c. 1, s. 478, h: 1]

Mən deyərəm ki: Hər iki mənas(n)ı da dəstəkləyən bir çox rəvayət gərək

Şiə, gərəksə Sünni kanallarla köçürülmüşdür. Bunlar mühakimə və şahidliklə

əlaqədar kitablarda iştirak etməkdədirlər. Ayə hər iki anlama da

işarə edir. Daha doğrusu hər iki mənas(n)ı da ifadə edir. Ilk anlama

gəlincə; zülm əsaslı bir hökm istər bilərək verilsin, istər

bilməyərək verilsin, zülmdür. Eyni şəkildə bilməyərək haqqa görə

hökm etmək də elədir. Çünki bütün bunlarda, heva və həvəsə

uyğun gəlilməkdədir. Uca Allah da, "Bu halda aralarında Allahın indirdigiyle

hökm et və sənə gələn həqiqətən ayrılıb onların keflərinə

uyğun gəlmə." ayəsiylə hökm etmə məzmununda heva və həvəsə uyğun gəlməyi

qadağan etmişdir. Bunun qarşılığı olaraq da haqqa görə hökm etməyi

zikr etmişdir. Bundan da aydın olur ki, bir hükümün caiz olmasının

şərti, onun haqq olduğunun bilinməsidir. Əks halda belə bir hökm

caiz olmaz; çünki heva və həvəsə təbii/tabe olma vəziyyəti söz mövzusu

olar. Heva və həvəs mənşəli bir hökm də, Allahın hökmünün

əleyhdarı olan cahiliyyə hökmü xüsusiyyətini haqq edər.

İkinci anlama, yəni hökmün, Allahın hökmü və cahiliyyə hökmü

olmaq üzrə ikiyə ayrılması məsələsinə gəlincə; bu ayrımı bu ayədən

qəbul edirik: "Yoxsa cahiliyyə hökmünümü axtarırlar? Qəti

məlumatı olan bir cəmiyyət üçün Allahdan daha gözəl hökm verən kim

Maidə Surəsi 41-50 ......................................................... 617

ola bilər?" Çünki bu ayədə, iki hökm şəkli arasında bir müqayisə etmə

edilmişdir. Bununla birlikdə, Allah doğrusunu hər kəsdən

daha yaxşı bilər.

Taberi Təfsirində Katadedən, "Həqiqətən Tövratı biz endirdik,

onda yol göstərmə və nur vardır. (Allaha) təslim olmuş

peyğəmbərlər, onunla Yəhudilərə hökm verərdilər, özlərini

Allaha vermiş rəbbanilər və alimlər də." ayəsiylə əlaqədar olaraq belə

rəvayət edilər; dedi ki: "Ayədə keçən rəbbanilərdən məqsəd, Yəhudilərin fakihleridir. Ahbar isə, onların alimləridir." Yenə Katade

dedi ki: "Bizə izah edildi ki, bu ayə endiyində Peyğəmbərimiz belə

buyurdu: "Biz Yəhudilər və onların xaricindəki başqa dinlərə mənsub

insanlara hökm edərik."

Mən deyərəm ki: Eyni hədisi Sunu idi də, "Həqiqətən Tövratı biz endirdik..."

ayəsiylə əlaqədar olaraq ABŞ b. Hamiddən, İbni Cərirdən və

Katadedən rəvayət etmişdir.

Rəvayətdən qəbul etdiyimiz qədəriylə, Peyğəmbərimizdən (s. a. a)

köçürülən ifadə, ayələ elin idilidir. Yəni bu barədə dəlil olan ayədir.

Bu vəziyyətdə də ortaya bir problem çıxır. Çünki ayə, yalnız

Tövrata görə Yəhudilər haqqında hökm edilməsinə dəlalət edir.

Bunu, ayədə geçen:"...Yahudilere..." sözündən qəbul edirik. Yəni Yəhudi

olmayanlara da bu hökmün etibarlı olacağına bağlı bir ifadəyə

rast gələ bilmirik. Eyni şəkildə ayədə Tövratın xaricində bir şeylə

də hökm edilə biləcəyinə dair bir ifadə də yoxdur. Halbuki rəvayətin

zahirindən bu aydın olmaqdadır. Bu ziddiyyət ancaq, "Biz... hökm edərik."

ifadəsinin, "Peyğəmbərlər belə belə hökm edərlər." şəklində

qəbul edilməsi vəziyyətində ortadan qalxar, ki o zaman da ayələ maraq/əlaqəsi

ol/tapılmayan zəif bir məna ortaya çıxar.

Elə aydın olur ki, bəzi raviler əlaqədar ayəs(n)i nəql edərkən

yanılmışlar və Peyğəmbərimiz bu sözü, "Sənə də... bu kitabı gerçək

olaraq endirdik. Bu halda insanlar arasında Allahın indirdigiyle

hökm et." ayəsinin enməsi üzərinə söyləmişdir. Buna görə bu rəvayət

də bizim, "axtarsında" ifadəsindəki əvəzliyin xüsusilə Yəhudilərə

deyil də insanlara dön-düğü istiqamətindəki təsbitimizi

618 ........................................ əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 5

dəstəkləməkdədir. Bu da göstərir ki, ravi, o ayəs(n)i səhvən bu



ayənin yerinə köçürmüşdür.

Maidə Surəsi 51-54 ..................................................619....c:5

51- Ey inananlar! Yəhudiləri və Xristianları vəli əldə etməyin.

Onlar bir-birlərinin vəliləridir. Sizdən kim onları özünə vəli etsə,

o, onlardandır. Allah, zalım cəmiyyəti doğru yola çatdırmaz.

52- Ürəklərində xəstəlik ol/tapılanların, "Bizə bir fəlakətin gəlməsindən

qorxuruq!" deyərək onların arasına koşuştuklarını görərsən.

Ümid edilər ki Allah, fəth ya da öz qatından bir iş gətirər də

onlar, içlərində gizlədiklərinə peşman olarlar.

53- Inananlar, "Bunlarmı o bütün gücləriylə sizinlə birlikdə olduqlarına

and içənlər?" deyərlər. Bütün səyləri boşa çıxmış,

itirənlərdən olmuşlar.

54- Ey inananlar! Sizdən kim dinindən dönsə (Yəhudi və Xristianları

dost əldə etsə, bilsin ki) Allah, yaxında elə bir cəmiyyət

620 ..................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 5

gətirəcək ki O onları sevər, onlar da ONU sevərlər. Möminlərə qarşı

təvazökar, kafirlərə qarşı şərəfli və şiddətlidirlər. Allah yolunda

cihad edərlər və heç bir qınayıcının qınamasından qorxmazlar. Bu,

Allahın lütfü və lütfkarlığıdır, onu dilədiyinə verər. Allah, (lütfü və lütfkarlığıyla)

genişdir, biləndir.

AYƏLƏRİN ŞƏRHİ

Bu ayələr üzərində ediləcək ümumi bir qiymətləndirmə, bunların,

əvvəlki ayələr qrupuyla əlaqəli olduqları şəklindəki bir qiymətləndirməyi

ehtiyatla qarşılamamızı tələb etməkdədir. Eyni şəkildə,

"Sizin vəliniz, ancaq Allah, ONun elçisidir..." ifadəsiylə başlayan

sonrakı iki ayələ və ondan sonrakı, "Ey inananlar,

...kafirlərdən dininizi eglence və oyun yerinə qoyanları dost əldə etməyin."

ayəsiylə başlayan bir neçə ayələ əlaqəli olduqlarını

söyləmək olduqca çətindir. "Ey Elçi! ...eşitdir." ayəs(n)i haqqında da

eyni şeyi söyləyə bilərik.

Təfsirini təqdim etdiyimiz bu dörd ayə isə, Yəhudilər və

Xristianlardan danışır. Quran, Məkkə enişli ayələrdə onlardan

danışmazdı. Çünki o gün üçün buna ehtiyac yox idi. Buna görə

sonraları Mədinə enişli ayələrdə onların vəziyyətlərinə bağlı

şərhlərə yer verildiyini görürük. Hətta hicrətin ilk

dövrlərində də onlardan danışan ayə dərhal heç yox kimidir.

Çünki Müsəlmanlar, o gün üçün yalnız Yəhudilərlə bir yerdə,

onlarla iç içə yaşamaq vəziyyətində idilər. Bu müddət içində ya onlarla

qarşılıqlı hücum etməzlik andlaşması çərçivəsində yaşamış və ya

onların hiylə və sui-qəsdlərini sovmaqla məşğul olmuşlar.

Xristianlarla isə bu müddət içində heç bir problem olmamış; yalnız

Peyğəmbərimizin (s. a. a) Mədinədə iqamət etdiyi dövrün ikinci

yarısında Xristianlarla Müsəlmanlar arasında bəzi problemlər

olmuş. Bu səbəbdən buna görə, bu dörd ayənin bu dövrdə enmiş

olduğu və bu ayələrdə haqqında danışılan fəthin, Məkkə fəthi olduğu

ehtimalı söz mövzusu olur.

Maidə Surəsi 51-54 ........................................................... 621

Nə var ki, daha əvvəl seçilən görüşə görə, Maidə surəsi

Depozit-gamberimizin Vida Həccini etdiyi il nazil olmuşdur, demişdik.

O sırada isə, Məkkə çoxdan fəth edilmişdi. Bu vəziyyətdə, görəsən

burada, Mek-ke fəthindən başqa bir fəthmi nəzərdə tutulur? Yoxsa

bu dörd ayə Məkkə fəthindən əvvəl, bu səbəbdən surənin bütünün enişindən

əvvəlmi nazil olmuşdur?

Kənar yandan, "Ey İnananlar! Sizdən kim dinindən dönsə..."

ayəs(n)i, görəsən özündən əvvəlki üç ayələ əlaqəlidirmi? Burada

dindən dönmələri gözlənilən kəslər kimlərdir? Uca Allahın irəlidə

ortaya çıxaracağını vəd etdiyi birlik kimlərdən meydana gəlməkdədir?

Bu sualların hər biri, naməlumluğu bir qat daha artırmaqdadır. Bu

mövzuda bir-birini tut-mayan bir çox eniş səbəbi rəvayəti köçürülmüşdür.

Bunlar da, eniş səbəblərinə bağlı rəvayətlərin çoxunda olduğu kimi,

ayələrin eniş səbəbi olaraq rəvayət edilən ilk qurşaq (sələf) təfsirçilərin

fərdi fikirlərindən başqa bir şey deyildirlər.

Rəvayətlər arasındakı bu qorxunc fərqliliklər, zehini bulandırmaqda

və mənanın qavranmasını çətinləşdirib içindən çıxılmaz hala

gətirməkdədir. Bütün bunlara, bir də məzhəbi fanatizmin məhsulu görüşlərin

qarışıqlığı əlavə olununca yaxşıca sıxlaşmışdır. Ileride buna bağlı

ilk qurşaq və son qurşaq təfsirçilərin fikirlərindən və rəvayətlərindən

ibarət olan/yaranan konkret nümunələri gözlər önünə sərəcəyik.

Ayələr üzərində düşündüyümüz zaman, bu dörd ayənin aralarında

bir bütünlük meydana gətirdikləri, buna qarşı, əvvəlindəki və sonrasındakı

ayələr qrupuyla hər hansı bir əlaqələrinin ol/tapılmadığı

nəticəsinə va-rıyoruz. Bu baxımdan dördüncü ayə, dörd ayələ

güdülən məqsədin bütünləyici ünsürü kimi meydana çıxmaqdadır. Bu səbəbdən

irəlidə toxunacağımız kimi kimi araşdırmaçı təfsirçilərin bu ayələrlə,

xüsusilə bu ayələrdə zikr edilən xüsusiyyətlərlə əlaqədar olaraq irəli

sürdükləri fikirlərdə görüldüyü kimi ayənin mənasını bu və ya bu

tərəfə çəkməyə dönük geniş yelpikli şərhlərdən uzaq dayanmaq

lazımdır.

Ayələrdən ümumiyyətlə bunları qəbul edirik: Uca Allah möminləri,

Yəhudi və Xristianları dost əldə etmək barəsində xəbərdar edir, bu

622 ................................................əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 5

mövzuda onları sərt bir dillə təhdid edir və Quranın o özünə xas

ifadə tərzinin çərçivəsi içində onları dost əldə etmənin dini quruluşun

yıxılmasına səbəb olacağını, buna qarşı Allahın irəlidə bir

cəmiyyəti ortaya çıxaracağını, onların dini mübarizəni icra etmə

missiyasını boynuna götürəcəklərini və dini quruluşu yenidən orijinal xüsusiyyətlərinə

qovuşduracaqlarını dilə gətirir.

"Ey İnananlar! Yəhudiləri və Xristianları vəli əldə etməyin. Onlar, bir-birlərinin vəliləridir." Ayədə keçən "tettehizu" sözünün məsdəri

olan "ittihaz=edinme" ifadəsiylə əlaqədar olaraq Mec-ma-ul Bəyan təfsirində

belə deyilir: "Ittihaz; bir şeyi bir iş üçün hazırlamaq məqsədiylə

ona güvənib söykən/dözmək deməkdir. Bu söz, 'ahaze' hərəkətinin

'iftial' qəlibinə uyğunlaşdırılmış törəməsidir. Əsli 'i'tihaz'dır. Sonra hemzenin

biri 'dəyə çevrilmiş və bu 'da' da o biri 'dada idgam

edilmişdir. Eynilə 'va'd' kökündən törəyən 'ittiad' kimi. 'Ahzin bir neçə

mənas(n)ı vardır. 'Ahaz-el kitabə' dediyin zaman, kitabı əlinə almasını

nəzərdə tutmuş olarsan. 'Ahaz-el qurbana' dediyin zaman, qurbanı

qəbul etməsini qəsd-edirsən. 'Ahazehu'llahu min me'menihi' dediyində

isə öldüyünü qəsd-edirsən. Bu sözün əsl mənas(n)ı isə,

bir şeyin bir istiqamətdən başqa bir istiqamətə keçməsidir." Mecma-ul Bəyandan

alınan götürmə burada sona çatdı.

Ragıp əl-İsfahani "əl-Tədris planı" adlı əsərində deyər ki: "əl-Vela və

et/ət-tevali, iki və ya daha çox şey arasında, ikisinin xaricində xarici

bir şey olmayacaq şəkildə yaxınlıq meydana gəlməsi mənasını verər.

Bu söz, yer/yeyər, nisbət, din, yoldaşlıq, kömək və inanc

baxımından yaxınlıq mənasında istifadə edilər." (Tədris planıdan etdiyimiz

lazımlı götürmə burada sona çatdı.) Vəlayət anlayışının mənasını araşdırarkən

daha geniş məlumatlar təqdim edəcəyik.

Yığışdıracaq olsaq; "vəlayət" iki şey arasında, yaxınlaşdıqları

xüsus məzmununda maneələri və pərdəni qaldıracaq şəkildə bir

yaxınlığın meydana gəlməsi mənasını verər. Əgər bu yaxınlaşma

təqva və inanc əsasında meydana gəlirsə, "vəli" köməkçi deməkdir

və yaxınlaşdığı kimsəyə kömək etməsini heç bir şey

maneə törədə bilməz. Əgər ruhi çəkiliş növündən bir sevgi və birlikdəlik

Maidə Surəsi 51-54 ............................................................ 623

xüsusiyyətli qaynaşma əsasında bir yaxınlaşma isə, "vəli" sevgilidir və

insan belə bir vəziyyətdə nəfsinin sevgilinin iradəsindən təsirlənməsinə,

sevgilinin istədiyini verməsinə maneə ola bilməz. Əgər bu

yaxınlıq soy əsasında söz mövzusu isə, "vəli" bu məzmunda yaxın olduğu

adamın, söz gelimi varisi olar və heç ir şey onu bundan

saxlaya bilməz. Əgər itaət əsasında bir yaxınlaşma söz mövzusudursa, "vəli"

bu baxımdan yaxın olduğu adam üzərində dilədiyi kimi hökm verər.

Uca Allah, "Yəhudiləri və Xristianları vəli əldə etməyin." ayəsində

vəliliyi, hər hansı bir xüsusilə və ya bir bağla qeydləndirməmişdir.

Bu səbəbdən ifadə mütləqdir. Bu qədəri var ki, uca Allah bir

sonrakı ayədə, "Ürəklərində xəstəlik ol/tapılanların, 'Bizə bir

fəlakət gəlməsindən qorxuruq' deyərək onların arasında koşuştuklarını

görərsən." buyurmuşdur. Bu da göstərir ki; ayədə keçən

vəlilikdən məqsəd, bir növ yaxınlıq və əlaqədir ki, "Bizə bir

fəlakət gəlməsindən qorxuruq" bəhanəsini irəli sürmələrini tələb etmişdir.

Burada başlarına bir fela-ketin, bir dağıtmanın gəlməsini

nəzərdə tuturlar. Bu fəlakətin, Yəhudilərin və Xristianların xaricində

başqa bir birlikdən gəlməsi mümkün olduğu kimi, şəxsən Yəhudi

və Xristianlardan gəlməsi də mümkündür. Birinçi ehtimalı göz

qarşısında saxlayaraq bu iki birliyi kömək əsasında vəli əldə edərək

onların köməyiylə mövqelərini gücləndirməyi, ikinci ehtimalı

diqqətə al/götürərək də sevgi və iç-içə həyata əsasında onları dost əldə etmək

surətiylə zərərlərindən xilas olmağı məqsəd qoymuş olarlar.

Sevgi duy/eşitmə və iç-içə həyata yaxınlığı mənasında vəlayət, iki

nəticəs(n)i birdən verər. Kömək etməyi və ruhi qaynaşmağı yəni.

Ayədə də nəzərdə tutulan budur. "Ey inananlar! Sizdən kim dinindən

dönsə..." ayəsinin ehtiva etdiyi qeydlərin və xüsusiyyətlərin, bu ayədə keçən

vəlayətlə, sevgi duy/eşitmə mənasında dostluğun nəzərdə tutulduğunu,

başqa bir mənanın nəzərdə tutulmadığını göstərdiyini detallı bir şəkildə

ələ alacağıq.

Bəzi təfsirçilər, ayədə keçən "vəlayət" anlayışıyla, köməkləşmə

əsaslı dostluq nəzərdə tutulduğu barəsində israrlıdırlar. İki adam

və ya iki xalq arasında ehtiyac duyulduğu sırada qarşılıqlı kömək-

624 ..................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 5

laşma əsasına söykənən ittifaq və andlaşmalar yəni. Bu təfsirçilər,

buna dəlil olaraq, ayənin zahirindən də qəbul edildiyi kimi, ayələrin

Vida Həccindən əvvəl, hicrətin ilk dövrlərində enmiş olmasını

göstərərlər. O günlərdə Peyğəmbərimiz (s. a. a) və Müsəlmanlar hələ

Mədinə və ətrafındakı Fedek və Hayber kimi yerlərdə yaşayan

Yəhudilər problemini həll etməmişlər idi. Xristianlar problem/sualın da elə.

Bunlarla bəzi Ərəb qəbilələri arasında köməkləşmə əsasına söykənən

ittifaqlar və andlaşmalar imzalanmışdı.

Ayələrin eniş səbəbiylə əlaqədar olaraq köçürülən kimi hadisələrlə bu

qiymətləndirmələr arasında da bir paralellik vardır. Bu rəvayətlərin

birində belə izah edilər: Hazreçdən Avfoğulları qəbiləsinə mənsub

Ubade b. Samit, Rəsulullaha (s. a. a) döyüş açan Kaynukaoğulları

Yəhudiləri ilə imzaladığı ittifaq andlaşmasını ləğv etdi. Amma münafiqlərin

kapitanı Abdullah b. Übey bu andlaşmağı ləğv etmədiyi kimi

onlar üçün sağa sola koşuşturarak, "Bizə bir fəlakət gəlməsindən

qorxuruq." deyirdi.

Yenə bu cür rəvayətlərin birində, Əbu Lübabe hekayəsi izah edilər.

Buna görə, Rəsulullah (s. a. a) onu Kurayzaoğullarını sığındıqları qalalarından

çıxarmaq və onlar haqqında hökmünü tətbiq etmək üzrə

vəzifələndirər. O da əliylə qırtlağını işarə edərək, hökmünün onları

qılıncdan keçirmək olduğunu ifadə edər.

Bir başqa rəvayətə görə, bəziləri Şam Xristianlarıyla

yazışırdılar və onlara Mədinədə olub bitənləri xəbər verirdilər.

Yenə bəziləri, borc pul al/götürmək kimi maddi mövzularda özlərindən

faydalana bilmək üçün Mədinə Yəhudiləriylə yazışırdılar.

Digər bəzi rəvayətlərdə ifadə edildiyinə görə, kimi Müsəlmanlar Uhudda

qarşılaşılan məğlubiyyətdən və öldürülmələrdən sonra filan

Yəhudiyə və ya filan Xristiana sığınmaq istəmişlər idi.

Bu rəvayətlər, "Bizə bir fəlakət gəlməsindən qorxuruq."

deyənlərin münafiqlər olduqları barəsində ittifaq etmiş kimidirlər.

Qısacası, söz mövzusu təfsirçilər demək istəyirlər ki: Ayələr, Müsəlmanlarla

Yəhudi və Xristianlar arasında köməkləşmə əsaslı ittifaq

və dostluq andlaşmalarının imzalanmasını qadağan etməkdədir.

Maidə Surəsi 51-54 .......................................................... 625

Digər bəzi təfsirçilər isə, ayənin lafızları və axışı etibarilə

sevgi duy/eşitmə və güvənib söykən/dözmə mənasındakı bir vəliliyi qadağan etməkdən

uzaq olduğunu iddia edəcək qədər israrla bu fikiri müdafiə etməkdədirlər.

Onlara görə, ayə lafızları və axışı etibarilə bu mənadan

uzaq olduğu kimi, eniş səbəbi və ayələrin endiyi sıralardakı

Müsəlmanların və Ehlikitabın ümumi vəziyyəti etibarilə də bundan

uzaqdır.

Tərəf əhli və andlaşmalı olduqları halda, ayə onlarla iç-içə

yaşamağı, onlarla qaynaşmağı necə qadağan etsin ki?! Yəhudilər Mədinədə

Peyğəmbərimizlə və səhabələrlə birlikdə yaşayırdılar və

onlardan tam bir bərabərliyə uyğun bir rəftar görürdülər. (Adı çəkilən

təfsirçinin görüşlərini yekunlaşdıraraq təqdim etdik.) Heç şübhəsiz bu

yanaşma, ayənin mənas(n)ı baxımından yersiz bir dözümlülüyün ifadəsidir.

Ayənin Vida Həccindən əvvəl, yəni Maidə surəsinin endiyi ildən

əvvəl endiyini ifadəyələrinin çox bir problem meydana gətirmədiyini düşünürük;

ancaq bu, ayədə keçən vela-yet anlayışının kömək

məqsədli ittifaq olmasını və sevgi əsaslı dostluq olmamasını tələb etməz.

Dəlil olaraq təqdim etdikləri nüzul səbəbinə bağlı rəvayətlərə və

bunların, ayənin bəzi Ərəb qəbilələri ilə Yəhudi və Xristian birlikləri

arasında reallaşdırılan kömək əsaslı ittifaqlar haqqında

endiyini göstərdiklərini irəli sürmələrinə gəlincə; bu barədə bu etirazlarımız

vardır:

Yüklə 12,12 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   59   60   61   62   63   64   65   66   ...   70




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin