"İki hökm vardır: Allahın hökmü,
cahiliyyə hökmü. Allahın hökmündə yanılan kimsə, cahiliyyə hökmüylə
hökm etmiş olar." [c. 1, s. 478, h: 1]
Mən deyərəm ki: Hər iki mənas(n)ı da dəstəkləyən bir çox rəvayət gərək
Şiə, gərəksə Sünni kanallarla köçürülmüşdür. Bunlar mühakimə və şahidliklə
əlaqədar kitablarda iştirak etməkdədirlər. Ayə hər iki anlama da
işarə edir. Daha doğrusu hər iki mənas(n)ı da ifadə edir. Ilk anlama
gəlincə; zülm əsaslı bir hökm istər bilərək verilsin, istər
bilməyərək verilsin, zülmdür. Eyni şəkildə bilməyərək haqqa görə
hökm etmək də elədir. Çünki bütün bunlarda, heva və həvəsə
uyğun gəlilməkdədir. Uca Allah da, "Bu halda aralarında Allahın indirdigiyle
hökm et və sənə gələn həqiqətən ayrılıb onların keflərinə
uyğun gəlmə." ayəsiylə hökm etmə məzmununda heva və həvəsə uyğun gəlməyi
qadağan etmişdir. Bunun qarşılığı olaraq da haqqa görə hökm etməyi
zikr etmişdir. Bundan da aydın olur ki, bir hükümün caiz olmasının
şərti, onun haqq olduğunun bilinməsidir. Əks halda belə bir hökm
caiz olmaz; çünki heva və həvəsə təbii/tabe olma vəziyyəti söz mövzusu
olar. Heva və həvəs mənşəli bir hökm də, Allahın hökmünün
əleyhdarı olan cahiliyyə hökmü xüsusiyyətini haqq edər.
İkinci anlama, yəni hökmün, Allahın hökmü və cahiliyyə hökmü
olmaq üzrə ikiyə ayrılması məsələsinə gəlincə; bu ayrımı bu ayədən
qəbul edirik: "Yoxsa cahiliyyə hökmünümü axtarırlar? Qəti
məlumatı olan bir cəmiyyət üçün Allahdan daha gözəl hökm verən kim
Maidə Surəsi 41-50 ......................................................... 617
ola bilər?" Çünki bu ayədə, iki hökm şəkli arasında bir müqayisə etmə
edilmişdir. Bununla birlikdə, Allah doğrusunu hər kəsdən
daha yaxşı bilər.
Taberi Təfsirində Katadedən, "Həqiqətən Tövratı biz endirdik,
onda yol göstərmə və nur vardır. (Allaha) təslim olmuş
peyğəmbərlər, onunla Yəhudilərə hökm verərdilər, özlərini
Allaha vermiş rəbbanilər və alimlər də." ayəsiylə əlaqədar olaraq belə
rəvayət edilər; dedi ki: "Ayədə keçən rəbbanilərdən məqsəd, Yəhudilərin fakihleridir. Ahbar isə, onların alimləridir." Yenə Katade
dedi ki: "Bizə izah edildi ki, bu ayə endiyində Peyğəmbərimiz belə
buyurdu: "Biz Yəhudilər və onların xaricindəki başqa dinlərə mənsub
insanlara hökm edərik."
Mən deyərəm ki: Eyni hədisi Sunu idi də, "Həqiqətən Tövratı biz endirdik..."
ayəsiylə əlaqədar olaraq ABŞ b. Hamiddən, İbni Cərirdən və
Katadedən rəvayət etmişdir.
Rəvayətdən qəbul etdiyimiz qədəriylə, Peyğəmbərimizdən (s. a. a)
köçürülən ifadə, ayələ elin idilidir. Yəni bu barədə dəlil olan ayədir.
Bu vəziyyətdə də ortaya bir problem çıxır. Çünki ayə, yalnız
Tövrata görə Yəhudilər haqqında hökm edilməsinə dəlalət edir.
Bunu, ayədə geçen:"...Yahudilere..." sözündən qəbul edirik. Yəni Yəhudi
olmayanlara da bu hökmün etibarlı olacağına bağlı bir ifadəyə
rast gələ bilmirik. Eyni şəkildə ayədə Tövratın xaricində bir şeylə
də hökm edilə biləcəyinə dair bir ifadə də yoxdur. Halbuki rəvayətin
zahirindən bu aydın olmaqdadır. Bu ziddiyyət ancaq, "Biz... hökm edərik."
ifadəsinin, "Peyğəmbərlər belə belə hökm edərlər." şəklində
qəbul edilməsi vəziyyətində ortadan qalxar, ki o zaman da ayələ maraq/əlaqəsi
ol/tapılmayan zəif bir məna ortaya çıxar.
Elə aydın olur ki, bəzi raviler əlaqədar ayəs(n)i nəql edərkən
yanılmışlar və Peyğəmbərimiz bu sözü, "Sənə də... bu kitabı gerçək
olaraq endirdik. Bu halda insanlar arasında Allahın indirdigiyle
hökm et." ayəsinin enməsi üzərinə söyləmişdir. Buna görə bu rəvayət
də bizim, "axtarsında" ifadəsindəki əvəzliyin xüsusilə Yəhudilərə
deyil də insanlara dön-düğü istiqamətindəki təsbitimizi
618 ........................................ əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 5
dəstəkləməkdədir. Bu da göstərir ki, ravi, o ayəs(n)i səhvən bu
ayənin yerinə köçürmüşdür.
Maidə Surəsi 51-54 ..................................................619....c:5
51- Ey inananlar! Yəhudiləri və Xristianları vəli əldə etməyin.
Onlar bir-birlərinin vəliləridir. Sizdən kim onları özünə vəli etsə,
o, onlardandır. Allah, zalım cəmiyyəti doğru yola çatdırmaz.
52- Ürəklərində xəstəlik ol/tapılanların, "Bizə bir fəlakətin gəlməsindən
qorxuruq!" deyərək onların arasına koşuştuklarını görərsən.
Ümid edilər ki Allah, fəth ya da öz qatından bir iş gətirər də
onlar, içlərində gizlədiklərinə peşman olarlar.
53- Inananlar, "Bunlarmı o bütün gücləriylə sizinlə birlikdə olduqlarına
and içənlər?" deyərlər. Bütün səyləri boşa çıxmış,
itirənlərdən olmuşlar.
54- Ey inananlar! Sizdən kim dinindən dönsə (Yəhudi və Xristianları
dost əldə etsə, bilsin ki) Allah, yaxında elə bir cəmiyyət
620 ..................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 5
gətirəcək ki O onları sevər, onlar da ONU sevərlər. Möminlərə qarşı
təvazökar, kafirlərə qarşı şərəfli və şiddətlidirlər. Allah yolunda
cihad edərlər və heç bir qınayıcının qınamasından qorxmazlar. Bu,
Allahın lütfü və lütfkarlığıdır, onu dilədiyinə verər. Allah, (lütfü və lütfkarlığıyla)
genişdir, biləndir.
AYƏLƏRİN ŞƏRHİ
Bu ayələr üzərində ediləcək ümumi bir qiymətləndirmə, bunların,
əvvəlki ayələr qrupuyla əlaqəli olduqları şəklindəki bir qiymətləndirməyi
ehtiyatla qarşılamamızı tələb etməkdədir. Eyni şəkildə,
"Sizin vəliniz, ancaq Allah, ONun elçisidir..." ifadəsiylə başlayan
sonrakı iki ayələ və ondan sonrakı, "Ey inananlar,
...kafirlərdən dininizi eglence və oyun yerinə qoyanları dost əldə etməyin."
ayəsiylə başlayan bir neçə ayələ əlaqəli olduqlarını
söyləmək olduqca çətindir. "Ey Elçi! ...eşitdir." ayəs(n)i haqqında da
eyni şeyi söyləyə bilərik.
Təfsirini təqdim etdiyimiz bu dörd ayə isə, Yəhudilər və
Xristianlardan danışır. Quran, Məkkə enişli ayələrdə onlardan
danışmazdı. Çünki o gün üçün buna ehtiyac yox idi. Buna görə
sonraları Mədinə enişli ayələrdə onların vəziyyətlərinə bağlı
şərhlərə yer verildiyini görürük. Hətta hicrətin ilk
dövrlərində də onlardan danışan ayə dərhal heç yox kimidir.
Çünki Müsəlmanlar, o gün üçün yalnız Yəhudilərlə bir yerdə,
onlarla iç içə yaşamaq vəziyyətində idilər. Bu müddət içində ya onlarla
qarşılıqlı hücum etməzlik andlaşması çərçivəsində yaşamış və ya
onların hiylə və sui-qəsdlərini sovmaqla məşğul olmuşlar.
Xristianlarla isə bu müddət içində heç bir problem olmamış; yalnız
Peyğəmbərimizin (s. a. a) Mədinədə iqamət etdiyi dövrün ikinci
yarısında Xristianlarla Müsəlmanlar arasında bəzi problemlər
olmuş. Bu səbəbdən buna görə, bu dörd ayənin bu dövrdə enmiş
olduğu və bu ayələrdə haqqında danışılan fəthin, Məkkə fəthi olduğu
ehtimalı söz mövzusu olur.
Maidə Surəsi 51-54 ........................................................... 621
Nə var ki, daha əvvəl seçilən görüşə görə, Maidə surəsi
Depozit-gamberimizin Vida Həccini etdiyi il nazil olmuşdur, demişdik.
O sırada isə, Məkkə çoxdan fəth edilmişdi. Bu vəziyyətdə, görəsən
burada, Mek-ke fəthindən başqa bir fəthmi nəzərdə tutulur? Yoxsa
bu dörd ayə Məkkə fəthindən əvvəl, bu səbəbdən surənin bütünün enişindən
əvvəlmi nazil olmuşdur?
Kənar yandan, "Ey İnananlar! Sizdən kim dinindən dönsə..."
ayəs(n)i, görəsən özündən əvvəlki üç ayələ əlaqəlidirmi? Burada
dindən dönmələri gözlənilən kəslər kimlərdir? Uca Allahın irəlidə
ortaya çıxaracağını vəd etdiyi birlik kimlərdən meydana gəlməkdədir?
Bu sualların hər biri, naməlumluğu bir qat daha artırmaqdadır. Bu
mövzuda bir-birini tut-mayan bir çox eniş səbəbi rəvayəti köçürülmüşdür.
Bunlar da, eniş səbəblərinə bağlı rəvayətlərin çoxunda olduğu kimi,
ayələrin eniş səbəbi olaraq rəvayət edilən ilk qurşaq (sələf) təfsirçilərin
fərdi fikirlərindən başqa bir şey deyildirlər.
Rəvayətlər arasındakı bu qorxunc fərqliliklər, zehini bulandırmaqda
və mənanın qavranmasını çətinləşdirib içindən çıxılmaz hala
gətirməkdədir. Bütün bunlara, bir də məzhəbi fanatizmin məhsulu görüşlərin
qarışıqlığı əlavə olununca yaxşıca sıxlaşmışdır. Ileride buna bağlı
ilk qurşaq və son qurşaq təfsirçilərin fikirlərindən və rəvayətlərindən
ibarət olan/yaranan konkret nümunələri gözlər önünə sərəcəyik.
Ayələr üzərində düşündüyümüz zaman, bu dörd ayənin aralarında
bir bütünlük meydana gətirdikləri, buna qarşı, əvvəlindəki və sonrasındakı
ayələr qrupuyla hər hansı bir əlaqələrinin ol/tapılmadığı
nəticəsinə va-rıyoruz. Bu baxımdan dördüncü ayə, dörd ayələ
güdülən məqsədin bütünləyici ünsürü kimi meydana çıxmaqdadır. Bu səbəbdən
irəlidə toxunacağımız kimi kimi araşdırmaçı təfsirçilərin bu ayələrlə,
xüsusilə bu ayələrdə zikr edilən xüsusiyyətlərlə əlaqədar olaraq irəli
sürdükləri fikirlərdə görüldüyü kimi ayənin mənasını bu və ya bu
tərəfə çəkməyə dönük geniş yelpikli şərhlərdən uzaq dayanmaq
lazımdır.
Ayələrdən ümumiyyətlə bunları qəbul edirik: Uca Allah möminləri,
Yəhudi və Xristianları dost əldə etmək barəsində xəbərdar edir, bu
622 ................................................əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 5
mövzuda onları sərt bir dillə təhdid edir və Quranın o özünə xas
ifadə tərzinin çərçivəsi içində onları dost əldə etmənin dini quruluşun
yıxılmasına səbəb olacağını, buna qarşı Allahın irəlidə bir
cəmiyyəti ortaya çıxaracağını, onların dini mübarizəni icra etmə
missiyasını boynuna götürəcəklərini və dini quruluşu yenidən orijinal xüsusiyyətlərinə
qovuşduracaqlarını dilə gətirir.
"Ey İnananlar! Yəhudiləri və Xristianları vəli əldə etməyin. Onlar, bir-birlərinin vəliləridir." Ayədə keçən "tettehizu" sözünün məsdəri
olan "ittihaz=edinme" ifadəsiylə əlaqədar olaraq Mec-ma-ul Bəyan təfsirində
belə deyilir: "Ittihaz; bir şeyi bir iş üçün hazırlamaq məqsədiylə
ona güvənib söykən/dözmək deməkdir. Bu söz, 'ahaze' hərəkətinin
'iftial' qəlibinə uyğunlaşdırılmış törəməsidir. Əsli 'i'tihaz'dır. Sonra hemzenin
biri 'dəyə çevrilmiş və bu 'da' da o biri 'dada idgam
edilmişdir. Eynilə 'va'd' kökündən törəyən 'ittiad' kimi. 'Ahzin bir neçə
mənas(n)ı vardır. 'Ahaz-el kitabə' dediyin zaman, kitabı əlinə almasını
nəzərdə tutmuş olarsan. 'Ahaz-el qurbana' dediyin zaman, qurbanı
qəbul etməsini qəsd-edirsən. 'Ahazehu'llahu min me'menihi' dediyində
isə öldüyünü qəsd-edirsən. Bu sözün əsl mənas(n)ı isə,
bir şeyin bir istiqamətdən başqa bir istiqamətə keçməsidir." Mecma-ul Bəyandan
alınan götürmə burada sona çatdı.
Ragıp əl-İsfahani "əl-Tədris planı" adlı əsərində deyər ki: "əl-Vela və
et/ət-tevali, iki və ya daha çox şey arasında, ikisinin xaricində xarici
bir şey olmayacaq şəkildə yaxınlıq meydana gəlməsi mənasını verər.
Bu söz, yer/yeyər, nisbət, din, yoldaşlıq, kömək və inanc
baxımından yaxınlıq mənasında istifadə edilər." (Tədris planıdan etdiyimiz
lazımlı götürmə burada sona çatdı.) Vəlayət anlayışının mənasını araşdırarkən
daha geniş məlumatlar təqdim edəcəyik.
Yığışdıracaq olsaq; "vəlayət" iki şey arasında, yaxınlaşdıqları
xüsus məzmununda maneələri və pərdəni qaldıracaq şəkildə bir
yaxınlığın meydana gəlməsi mənasını verər. Əgər bu yaxınlaşma
təqva və inanc əsasında meydana gəlirsə, "vəli" köməkçi deməkdir
və yaxınlaşdığı kimsəyə kömək etməsini heç bir şey
maneə törədə bilməz. Əgər ruhi çəkiliş növündən bir sevgi və birlikdəlik
Maidə Surəsi 51-54 ............................................................ 623
xüsusiyyətli qaynaşma əsasında bir yaxınlaşma isə, "vəli" sevgilidir və
insan belə bir vəziyyətdə nəfsinin sevgilinin iradəsindən təsirlənməsinə,
sevgilinin istədiyini verməsinə maneə ola bilməz. Əgər bu
yaxınlıq soy əsasında söz mövzusu isə, "vəli" bu məzmunda yaxın olduğu
adamın, söz gelimi varisi olar və heç ir şey onu bundan
saxlaya bilməz. Əgər itaət əsasında bir yaxınlaşma söz mövzusudursa, "vəli"
bu baxımdan yaxın olduğu adam üzərində dilədiyi kimi hökm verər.
Uca Allah, "Yəhudiləri və Xristianları vəli əldə etməyin." ayəsində
vəliliyi, hər hansı bir xüsusilə və ya bir bağla qeydləndirməmişdir.
Bu səbəbdən ifadə mütləqdir. Bu qədəri var ki, uca Allah bir
sonrakı ayədə, "Ürəklərində xəstəlik ol/tapılanların, 'Bizə bir
fəlakət gəlməsindən qorxuruq' deyərək onların arasında koşuştuklarını
görərsən." buyurmuşdur. Bu da göstərir ki; ayədə keçən
vəlilikdən məqsəd, bir növ yaxınlıq və əlaqədir ki, "Bizə bir
fəlakət gəlməsindən qorxuruq" bəhanəsini irəli sürmələrini tələb etmişdir.
Burada başlarına bir fela-ketin, bir dağıtmanın gəlməsini
nəzərdə tuturlar. Bu fəlakətin, Yəhudilərin və Xristianların xaricində
başqa bir birlikdən gəlməsi mümkün olduğu kimi, şəxsən Yəhudi
və Xristianlardan gəlməsi də mümkündür. Birinçi ehtimalı göz
qarşısında saxlayaraq bu iki birliyi kömək əsasında vəli əldə edərək
onların köməyiylə mövqelərini gücləndirməyi, ikinci ehtimalı
diqqətə al/götürərək də sevgi və iç-içə həyata əsasında onları dost əldə etmək
surətiylə zərərlərindən xilas olmağı məqsəd qoymuş olarlar.
Sevgi duy/eşitmə və iç-içə həyata yaxınlığı mənasında vəlayət, iki
nəticəs(n)i birdən verər. Kömək etməyi və ruhi qaynaşmağı yəni.
Ayədə də nəzərdə tutulan budur. "Ey inananlar! Sizdən kim dinindən
dönsə..." ayəsinin ehtiva etdiyi qeydlərin və xüsusiyyətlərin, bu ayədə keçən
vəlayətlə, sevgi duy/eşitmə mənasında dostluğun nəzərdə tutulduğunu,
başqa bir mənanın nəzərdə tutulmadığını göstərdiyini detallı bir şəkildə
ələ alacağıq.
Bəzi təfsirçilər, ayədə keçən "vəlayət" anlayışıyla, köməkləşmə
əsaslı dostluq nəzərdə tutulduğu barəsində israrlıdırlar. İki adam
və ya iki xalq arasında ehtiyac duyulduğu sırada qarşılıqlı kömək-
624 ..................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 5
laşma əsasına söykənən ittifaq və andlaşmalar yəni. Bu təfsirçilər,
buna dəlil olaraq, ayənin zahirindən də qəbul edildiyi kimi, ayələrin
Vida Həccindən əvvəl, hicrətin ilk dövrlərində enmiş olmasını
göstərərlər. O günlərdə Peyğəmbərimiz (s. a. a) və Müsəlmanlar hələ
Mədinə və ətrafındakı Fedek və Hayber kimi yerlərdə yaşayan
Yəhudilər problemini həll etməmişlər idi. Xristianlar problem/sualın da elə.
Bunlarla bəzi Ərəb qəbilələri arasında köməkləşmə əsasına söykənən
ittifaqlar və andlaşmalar imzalanmışdı.
Ayələrin eniş səbəbiylə əlaqədar olaraq köçürülən kimi hadisələrlə bu
qiymətləndirmələr arasında da bir paralellik vardır. Bu rəvayətlərin
birində belə izah edilər: Hazreçdən Avfoğulları qəbiləsinə mənsub
Ubade b. Samit, Rəsulullaha (s. a. a) döyüş açan Kaynukaoğulları
Yəhudiləri ilə imzaladığı ittifaq andlaşmasını ləğv etdi. Amma münafiqlərin
kapitanı Abdullah b. Übey bu andlaşmağı ləğv etmədiyi kimi
onlar üçün sağa sola koşuşturarak, "Bizə bir fəlakət gəlməsindən
qorxuruq." deyirdi.
Yenə bu cür rəvayətlərin birində, Əbu Lübabe hekayəsi izah edilər.
Buna görə, Rəsulullah (s. a. a) onu Kurayzaoğullarını sığındıqları qalalarından
çıxarmaq və onlar haqqında hökmünü tətbiq etmək üzrə
vəzifələndirər. O da əliylə qırtlağını işarə edərək, hökmünün onları
qılıncdan keçirmək olduğunu ifadə edər.
Bir başqa rəvayətə görə, bəziləri Şam Xristianlarıyla
yazışırdılar və onlara Mədinədə olub bitənləri xəbər verirdilər.
Yenə bəziləri, borc pul al/götürmək kimi maddi mövzularda özlərindən
faydalana bilmək üçün Mədinə Yəhudiləriylə yazışırdılar.
Digər bəzi rəvayətlərdə ifadə edildiyinə görə, kimi Müsəlmanlar Uhudda
qarşılaşılan məğlubiyyətdən və öldürülmələrdən sonra filan
Yəhudiyə və ya filan Xristiana sığınmaq istəmişlər idi.
Bu rəvayətlər, "Bizə bir fəlakət gəlməsindən qorxuruq."
deyənlərin münafiqlər olduqları barəsində ittifaq etmiş kimidirlər.
Qısacası, söz mövzusu təfsirçilər demək istəyirlər ki: Ayələr, Müsəlmanlarla
Yəhudi və Xristianlar arasında köməkləşmə əsaslı ittifaq
və dostluq andlaşmalarının imzalanmasını qadağan etməkdədir.
Maidə Surəsi 51-54 .......................................................... 625
Digər bəzi təfsirçilər isə, ayənin lafızları və axışı etibarilə
sevgi duy/eşitmə və güvənib söykən/dözmə mənasındakı bir vəliliyi qadağan etməkdən
uzaq olduğunu iddia edəcək qədər israrla bu fikiri müdafiə etməkdədirlər.
Onlara görə, ayə lafızları və axışı etibarilə bu mənadan
uzaq olduğu kimi, eniş səbəbi və ayələrin endiyi sıralardakı
Müsəlmanların və Ehlikitabın ümumi vəziyyəti etibarilə də bundan
uzaqdır.
Tərəf əhli və andlaşmalı olduqları halda, ayə onlarla iç-içə
yaşamağı, onlarla qaynaşmağı necə qadağan etsin ki?! Yəhudilər Mədinədə
Peyğəmbərimizlə və səhabələrlə birlikdə yaşayırdılar və
onlardan tam bir bərabərliyə uyğun bir rəftar görürdülər. (Adı çəkilən
təfsirçinin görüşlərini yekunlaşdıraraq təqdim etdik.) Heç şübhəsiz bu
yanaşma, ayənin mənas(n)ı baxımından yersiz bir dözümlülüyün ifadəsidir.
Ayənin Vida Həccindən əvvəl, yəni Maidə surəsinin endiyi ildən
əvvəl endiyini ifadəyələrinin çox bir problem meydana gətirmədiyini düşünürük;
ancaq bu, ayədə keçən vela-yet anlayışının kömək
məqsədli ittifaq olmasını və sevgi əsaslı dostluq olmamasını tələb etməz.
Dəlil olaraq təqdim etdikləri nüzul səbəbinə bağlı rəvayətlərə və
bunların, ayənin bəzi Ərəb qəbilələri ilə Yəhudi və Xristian birlikləri
arasında reallaşdırılan kömək əsaslı ittifaqlar haqqında
endiyini göstərdiklərini irəli sürmələrinə gəlincə; bu barədə bu etirazlarımız
vardır:
Dostları ilə paylaş: |