Erken eğitim. Problem fark edilir edilmez, tanı kesinleşmemiş olsa dahi müdahale başlamalıdır. Niçin? Çünkü müdahale “kendiliğinden” kötü bir olgu değildir ve çocuğun bu problemi yaşadığı doğrulandığı takdirde erkenden özel yardım almaya başlaması gelişimleri açısından daha faydalı olacaktır.
Normalleştirme. Okulda daha alışılagelmiş önerileri değerlendirip normalleştirme sürecine başlayabilirsiniz; bunlar yöntem ve aktivitelerin çocuğa göre uyarlanması gibi sıradan stratejilerdir, eğitim hedeflerini ve müfredatı etkilemez. Ancak gerekli durumlarda olağandışı stratejilere başvurmalısınız.
Farklı bağlam ve kaynaklar arasında işbirliği. Bu çeşit bir iş birliği sözel olmayan öğrenme güçlüğü çeken örencilerin daha iyi öğrenmesini sağlar. Bu süreçte rol oynayan her bir kişi farklı katkılarda bulunabilir.
Her bir öğrencide fark yaratabilmek ve müdahaleye başlayabilmek için belirli bir profil oluşturmak üzere psikopedagojik değerlendirmeler uygulayın.
Sadece öğrencinin henüz öğrenmediği içeriği düzenleyebilmek için içeriği basitten zora olacak şekilde düzenleyin.
Çok önemli bir nokta: Her bir öğrencinin güçlü yanlarını vurgulayın. Öğrenme ve gelişimin gerçekleşmesi için en verimli şartları sağlayabilmek üzere çocukların öz-güvenini geliştirmemiz gereklidir.
Sınıftaki duruma gelecek olursak, genel geçer bir kural olmamakla beraber bu tür bir öğrenme güçlüğü yaşayan öğrencilerin öğretmene en yakın sıralarda oturması faydalı olacaktır.
Öğretmen yeni bir konuyu öğretirken (sözlü sunumlar ve açıklamalar gibi) bu öğrenciler görsel sunumlardan ziyade sözel sunumlar ile yeni konuyu daha iyi öğrenmektedir. Ancak sunumlar somut olmalı ve mecazi tabirler içermemelidir.
Öğrencilerinizi eleştirmeyin. Bu tür bir problem olan öğrencilerin hedefleri gerçekleştirmesi için daha fazla yardıma ve zamana ihtiyaç duyacağını kanıksamanız gerekmektedir. Eleştirmektense öğrencilerinizi teşvik etmeniz daha iyi sonuçlar verecektir.
Öğrenme güçlüğü çeken öğrencilerin ihtiyaç duyduğu yardımlardan bahsettiğimizde bazı kişiler bu stratejilerin bir çeşit hak ya da imtiyaz olup olmadığını merak etmektedir. Bu tutum, öğrenme güçlüğüne yanlış bir yaklaşım teşkil eder. Bu tür stratejilerle birlikte öğrenme güçlüğü olan bir öğrencinin daha iyi öğrenme şansı olacağını düşünmek daha faydalıdır. Buna ek olarak, eğitim yasaları genellikle bu stratejilerin uygulanmasını içermektedir. Gözlük takan bir öğrencinize neden gözlük taktığını sorar mıydınız?
