1.Ulu-yörük.
Bu türk icması arasında yaşayan dodurğalar II Bəyazid dövrünün ilk illərində 202 nəfər vergi verəndən ibarət olub 7 qola ayrılmışdı. Turxal türkləri də adlanan dodurğa təşəkkülü XVI əsrin ikinci yarısında bir çox qışlaqlara sahib idi. Onlar digər ulu-yörük oymaqları kimi bu qışlaqlarda əkinçilik edirdilər. Bu dodurğa oymağının bir qolu XVI əsrin ikinci yarısında Amasyadakı Sarı Qurşun kəndində yerləşmişdi. Onlar şübhəsiz ki, daha böyük, qədim bir dodurğa icmasının qalığıdır5.
2. Tarsus.
Bu bölgədə yaşayan və qaynaqlarda varsaq adlanan türkmən oymaqları arasında mühüm bir dodurğa oymağı da vardı. Bu oymaq onu idarə etmiş Əsən bəyə nisbətlə əsənlü adını da daşıyır. Əsən bəyin qərargahı Tarsusun şimalındakı Əsənlü gözü idi. Dodurğalardan meydana gələn bu əsənlü boyu iki qola ayrılmış olub, bunlardan biri bozca-dodurğa, o biri ərtənə (ərdənə) adını daşıyır. Adları çəkilən Bozca və Ərtənə, şübhəsiz ki, Əsən bəyin oğullarıdır. Çuxurova bölgəsinə aid 925-ci il (1519) tarixli ən əski dəftərdə bu dodurğalar 34 obaya ayrılmışlar. Obalardan hər birinin öz əkin tarlası var. Bundan başqa, Uzamış və Quzu adlı kəndlər də onlarındır. Dəftərdə dodurğanın Beş aşıq və Davud obalarına mənsub bəzi şəxslərin «üləma və süləha» olması səbəbilə «əvarizi-divaniyyə və təkalifi-örfiyyədən» qədimdən azad olduqları qeyd olunmuşdur1.
Dostları ilə paylaş: |