~ 75 ~
və özbəklər arasında böldü. 1922-ci ildə qırğızlar qazaxlardan ayrı millət olduqlarını irəli sürüb
Türküstan daxilində muxtariyyat tələb etdilər. Türkmənlər, qaraqalpaqlar da bu yolla getdilər. Belə
bir şəraitdə Sovet Türküstanında və Şərqi Türküstanda (Çin hökuməti bu qədim türk yurdunu
Sıncan adlandırmışdır) uyğurlar da milli istəklərini ifadə edirdilər.
Doğu Türküstanın sakinləri olan uyğurlar ölkələrinin Çin tərəfindən işğalını əlbəttə heç bir
zaman qəbul etməmişlərdi. Ölkələri bir barbar toprağı olmaqdan çox uzaq, yüksək bir uyqarlıq və
kültür mərkəziydi... 751-ci ilin Talas Savaşından sonra Çinin hakimiyyətini qəbul etməli olsalar da,
onların vətəninə 1884-cü ildə Çinin rəsmən verdiyi Sincan adını da qəbul etmir və Han
hakimiyyətinə qarşı mübarizə aparırdılar [2, s.481].
XX əsrin 20-ci illərində bölgənin yerli türk-müsəlman xalqında türkçülük kimliyi oyanırdı və
çox keçmədən Kaşqarlılar qədim Uyğur adına sahib çıxıb milli ideyanı dirçəltdilər. Bir qədər sonra
Mərkəzi Asiyada xalqları türkəsilli və türkdilli olan Özbəkistan, Qazaxstan, Türkmənistan,
Qırğızıstan formalaşıb Sovetlər Birliyinin subyektlərinə çevrildilər. Ölkədə həyata keçirilən
assimiliyasiya siyasəti, eyni zamanda vahid türk xalqını parçalayıb pərakəndə hala salmaq, onları
bir-birinə qarşı münasibətdə yadlaşdırmaq xətti yeridildi, beləliklə də Türk və Türküstan ifadələri
xalqın yaddaşında unutdurulmağa başlandı. Lakin 1920-1930-cu illərdə Şərqi Türküstanın bir sıra
bölgələrində baş qaldıran azadlıq hərəkatları heç dayanmadı, bəzi hallarda müvəffəqiyyət qazanılıb
qısa ömürlü Kaşkar Hökuməti kimi bölgə idarəçilikləri qurulsa da, sonunda birlik və mütəşəkkillik
olmadığından, milli qüvvələr arasında fikir müxtəlifliyi və çəkişmələr üzündən müstəqillik əldə
edilə bilmirdi. Əbdülbaqi Sabit Damullah belə məhəlli milli hökumətləri vahid Şərqi Türküstan
Türk İslam Cümhuriyyəti şəklində birləşdirməyə çalışırdı və sonunda buna nail ola bildi.
12 noyabr 1933-cü ildə Kaşqar şəhərinin kənarında, Tuman çayı sahilində 20 min nəfərlik
mitinqdə ay-ulduzlu bayraq qaldırıldı və tanınmış islam alimi Sabit Damullah səhnəyə çıxıb Şərqi
Türküstan Respublikasının yaradıldığını (Eastern Turkestan Republic (ETR) elan etdi. Əsgərlər
salyut atəşləri açdılar, tələbələr himn oxudular. ―Bizim bayrağımız mavi bayraqdır, bizim Orda
Qızıl Ordadır. Türküstan bizim Türk xalqının vətənidir və bizə də məxsus olur‖.
Sonra şəhər
mərkəzindən paradla keçildi.
Formalaşdırılan Milli Məclisin qərarı ilə Şərqi Türküstan Hökuməti təşkil edildi. Xoca Niyaz
Hacı dövlət başçısı və Baş Komandan,
Sabit Damullah Baş Nazir seçildi, daha 13 nəfərin üzvlüyü
ilə hökumət kabineti quruldu [3, s.311].
Kaşqarın ilk ―Şərqi Türküstanın Həyatı‖ qəzeti nəşrə
başladı. Krımda İsmayıl bəy Qaspıralının irəli sürmüş olduğu məşhur ―Dildə, fikirdə və əməldə
birlik‖ şüarı qəzetin devizi idi. Vətənin milli suverenlik və müstəqillik qazandığı bəyan edildi.
Türkiyəyə, Əfqanıstana, Hindistana, Böyük Britaniyaya teleqramla Şərqi Türküstan
Respublikasının yaradıldığı bildirilmişdi [4, p.242]
Bu respublikanın qurulduğunun bəyan edilməsi Şərqi Türküstanda Çinin Han hakimiyyətinin
üzləşdiyi ciddi böhran şəraitində reallaşsa da, elan olunmuş Respublikanı Çin hakimiyyəti ilə ciddi
qarşıdurma gözləyirdi.
Çin rəsmiləri bu Respublikanı Böyük Britaniyanın Çinin birliyini pozmaq məqsədilə yaratdığı
oyuncaq hökumət hesab edirdilər. O zaman Şərqi Türküstanın qonşu Sovet İttifaqı ilə sıx ticarət
əlaqələri var idi. Sovet respublikalarının bölgədə cəlbediciliyi də Çin hakimiyyətini ciddi narahat
edir, bu bölgənin türk xalqının Covet uyğurları və digər soydaşları ilə əlaqələrinin onların şüuruna
təsir edəcəyindən narahatlıq doğururdu.
Hələ 1920-ci ildə Əbdülxalıq Uyğur Şərqi Türküstan xalqını uyğur milləti olaraq vəsv edir və
onları oyanışa çağıran şeirlər yazırdı. Osmanlı dövlətində təhsil alıb doğma Gülcəyə (Ghulja)
dönmüş Məsud Səbri geniş maarifçilik fəaliyyəti ilə məşğul idi və Sincanın Yanq hökuməti bu
―inqilabi fəaliyyətinə‖ görə onu həbs etmişdi. Mehmed Emin Buğra sürgündə olarkən, 1940-cı ildə
yazırdı ki, Şərqi Türküstan... Mançu İmperiyasının müstəmləkəsidir və Çin məmurları burada xalqı
müasir elmlərdən, bilik və təcrübələrdən məhrum edib cəhalətdə saxlayırlar [2, p.245].
Qeyd edilməlidir ki, SSRİ dövləti də Şərqi Türküstanda gedən prosesləri diqqətlə izləyir,
bundan öz mənafeyinə istifadə etməyə çalışırdı. Lakin, sərhəddində bir müstəqil türk-müsəlman
Dostları ilə paylaş: