8.2. Multikultural təhlükəsizlik
Son zamanlar “multikultural təhlükəsizlik” məfhumu multikulturalizmin
dövlət siyasətinə dair istiqamətində yer alır və ölkənin milli təhlükəsizliyi
kontekstində mühüm rol oynayır. Məlum olduğu kimi, milli təhlükəsizlik
sisteminin bir çox komponentləri vardır. İqtisadi təhlükəsizlik, nəqliyyat
təhlükəsizliyi, enerji təhlükəsizliyi, qida təhlükəsizliyi və s. hər biri ayrılıqda
və bütövlükdə dövlətin yaşaması üçün vacib komponentlərdir. Bu sistemin
içərisinə mənəvi, ideoloji həyatın ayrılmaz hissəsi olan multikultural dəyərləri
də bir bütöv təhlükəsizlik komponenti kimi daxil etmək vacibdir. Hər bir
çoxmədəniyyətli ölkə öz enerji, iqtisadi, milli təhlükəsizliyini qoruduğu kimi
multikultural təhlükəsizliyini də təmin etməlidir.
Multikultural təhlükəsizliyin ümumi mahiyyəti etnik, dini, irqi, mədəni
mənsubiyyətindən asılı olmayaraq bütün xalqların etnik-mədəni dəyərlərinin
qorunması deməkdir. Əvvəlki fəsildə qeyd olunduğu kimi, ictimai inkişafda
mədəniyyətin aparıcı rol oynadığı bir dövrdə xalqların etnik-mədəni dəyərlərin
qorunması təmin olunmadıqda cəmiyyətin inkişafında etnik-dini zəmində ciddi
problemlər, hətta münaqişələr yaranır.
Cəmiyyətin multikultural təhlükəsizliyinin təmin olunması qarşısında
yaranan problemlər inkişaf edərsə, bu, etnik, dini, irqi zəmində qarşıdurmalara,
münaqişələrə səbəb olar. Son dövrdə Avropanın bir sıra ölkələrində etnik və dini
radikalizm, ksenofobiya, antisemitizm, islamofobiya meyllərinin artması qeyd
olunanların bariz nümunəsidir.
Beləliklə, multikultural təhlükəsizlik anlayışı da multikulturalizmin dövlət
siyasətinə dair istiqamətində yer alır və ölkənin milli təhlükəsizliyi kontekstində
mühüm rol oynayır.
Bununla belə qeyd etmək lazımdır ki, hazırda multikulturalizm ilə
təhlükəsizlik ideyası arasındakı münasibətlərin dəyərləndirilməsinə dair
müxtəlif mövqelər vardır. Xüsusən Qərbdə siyasətçilərin və tədqiqatçıların
bu mövzuda debatları səngimək bilmir. 2001-ci il 11 sentyabrda ABŞ-da baş
vermiş məlum terror hadisələrindən sonra bir çox Qərb siyasətçiləri, o cümlədən
bəzi tədqiqatçılar multikulturalzmi liberal ənənələri olan ölkələrin milli
təhlükəsizliyinə təhdid kimi görməyə başladılar. Nəticədə Avropa və Şimali
Amerikada yerli müsəlman icmalarına qarşı dövlət maraqları adına fövqəladə
MULTİKULTURALİZMİN CƏMİYYƏTİN SİYASİ, İQTİSADİ,
SOSİAL VƏ MƏDƏNİ İNKİŞAFINA TƏSİRİ
283
hallar üçün nəzərdə tutulan tədbirlər həyata keçirilməyə başladı. Terrorçuluqda
şübhəli bilinən müsəlman inanclı şəxslərin qeyri-müəyyən müddətə həbsdə
saxlanılması, istintaq zamanı onlara qarşı işgəncələrə yol verilməsi, yerli
müsəlmanların telefon danışıqlarının qeyri-qanuni dinlənilməsi və bu kimi başqa
əməliyyatların həyata keçirilməsini hüquq müdafiəçiləri tənqid etdi. Hüquq
müdafiəçiləri bu əməliyyatları qərb cəmiyyətlərinin demokratik dəyərlərinə
zərbə kimi qələmə verməyə çalışır və bu cəmiyyətlərdə milliyyətçiliyin siyasi
mühitdə dəyərə çevrilməsi perspektivini vurğulayaraq multikulturalzmdən
rəsmi bir diskurs kimi imtina təmayüllərindən narahatlıqlarını bildirdilər. Bu
təmayüllərin əsasən mühacirlərə, “etnik anklavlar”a və, ümumiyyətlə isə, mədəni
müxtəlifliyə qarşı siyasətçilərdə gəlişən irqçi və ksenofobik münasibətlərdən
və dövlət maraqları ilə assosiasiya olunan etnik-mədəni kimliyin xələldar
ola biləcəyi əndişəsindən qaynaqlandığını da diqqətə çəkirlər. Əlbəttə, bu
müşahidələrlə razılaşmamaq olmur. Həm də ona görə ki, qərb toplumlarında
ortaya çıxan terror problemlərinin kökünü multikulturalizmdə görənlərin siyasi
məntiqi ilə bağlı qənaətlər artıq ayrı-ayrı müəlliflərin təhlillərindən xeyli kənara
çıxaraq ara-sıra dünya mediasında da səsləndirilir.
Multikulturalizmin dövlətin siyasi potensialının güclənməsində oynadığı
müsbət rolu diqqət çəkənlər isə bunun örnəklərini Kanada, Avstraliya, İsveçrə
və Azərbaycan kimi ölkələrin timsalında təqdim edirlər. Bu barədə xüsusi
təhlilə varmadan öncə qeyd edək ki, multukulturalizmlə bağlı bütün fərqli
dəyərləndirmələrin fonunda multikultural təhlükəsizlik məsələsi yeni bir
paradiqma kimi artıq özünü təsdiq etməkdədir.
Multikultural təhlükəsizlik milli təhlükəsizlyin vacib komponenti
kimi anlaşılır və ona görə də aydındır ki, bu yeni paradiqma ölkə daxilində
multikulturalizm situasiyasını siyasi dayanıqlığın təminatçısı qismində nəzərdə
tutur. Başqa sözlə desək, dövlət çoxmədəniyyətlilik mühitinin özündə maraqlı
olduğu üçün bu mühitə qarşı yarana biləcək potensial təhdidləri milli təhlükəsizlik
əleyhinə yönəlik bir məzmunda qəbul edir. Bu səbəbdən də multikultural
təhlükəsizliyi ilkin olaraq şərtləndirən prinsip vahid dövlətdə yaşayan müxtəlif
etnik, dini, sosial, siyasi, iqtisadi, nəsillərarası təbəqələşmələrin yaratdığı
multikultural durumun qorunub saxlanması və inkişaf etdirilməsidır. Əlbəttə,
bu situasiyanın əsas qaynağı etnik və dini müxtəliflik amili olduğundan diqqət
başlıca olaraq ayrı-ayrı etnik və dini icmaların birgəyaşayış maraqlarının təmin
MULTİKULTURALİZMƏ GİRİŞ
284
edilməsinə yönəldilir və söhbət ilk növbədə bu maraqların vahid dövlət maraqları
ilə uzlaşdırılmasından gedir. Multikultural təhlükəsizliyin qeyd olunan prinsipi
kontekstində başlıca olaraq bir dövlət ərazisində tarixən məskunlaşmış müxtəlif
etnik icmaların hər birinin milli adət-ənənələrinin, dilinin, ümumiyyətlə,
milli kimliyinin qorunmasından danışmaq lazım gəlir. Yəni, multikultural
təhlükəsizlik paradiqması say tərkibindən asılı olmayaraq bütün etnik, irqi, dini
qruplara aid mədəniyyətlərin, necə deyərlər, təhlükəsizliyini təmin edir.
Multikultural təhlükəsizliyin başqa bir prinsipi ölkədə mövcud olan
milli müxtəlifliyin qorunmasına yönəlmiş dövlət qayğısının formalaşdırılması
ilə müəyyən edilir. Bu prinsipin həyata keçirilməsini Azərbaycanın timsalında
təqdim etmək mümkündür.
Azərbaycan müxtəlif xalqların dinc, dostluq, qardaşlıq şəraitində
yaşadığı, sevinci və kədəri birgə bölüşdüyü məkandır. Bu məkanı qədim Qafqaz
albanlarının bugünkü varisləri olan udilər, inqloylar, buduqlar, xınalıqlılar,
qrızlar, habelə yəhudilər, talışlar, ruslar, avarlar, ləzgilər, gürcülər, kürdlər, yaxın
keçmişdə almanlar və digər xalqlar və etnik qruplar öz ortaq vətənlərinə çevirə
biliblər. Bu gün Azərbaycana əsassız torpaq iddiası ilə çıxış edən separatçılarla
eyni millətdən olan, ancaq bu separatçıların əsassız iddialarını qəbul etməyən
Azərbaycan erməniləri də buranı öz vətənləri sayırlar. Bir kənd qədər sakini
olan, dili və etnik kimliyi bu kənddən başqa heç bir yerdə təmsil olunmayan
xınalıqlılar və ceklilər də Azərbaycana məxsusdur. Azərbaycanda yaşayan bütün
xalqların və etnik qrupların nümayəndələrini bu gün müstəqil Azərbaycanın hər
bir sahəsində – siyasətdə, iqtisadi sferada, təhsildə, mədəni-mənəvi müstəvidə,
bir sözlə, bütün sahələrdə görmək mümkündür. Ölkədə məskunlaşmış bütün
xalqların və etnik qrupların nümayəndələrinə dövlət tərəfindən bərabər, eyni
münasibətin göstərilməsi bu prinsipin əsasını təşkil edir.
Multikultural təhlükəsizliyin bir vacib prinsipi də ölkədə mövcud olan
etnik-mədəni müxtəlifliyin qorunmasına və inkişafına cəmiyyət tərəfindən
dəstək verilməsinin təmin edilməsindən formalaşır. Etnik-mədəni müxtəlifliyin
qorunmasına və inkişafına cəmiyyət tərəfindən göstərilən dəstəyin məzmununa
gəldikdə, ilk növbədə ölkədə yaşayan milli azlıqların ölkə daxilində özlərini
yaşadıqları cəmiyyətin tam hüquqlu üzvü hesab etmələri, burada bütün sahələrdə
fəal iştirak etmələridir.
Beləliklə, ictimai inkişafda mədəniyyətin aparıcı rol oynadığı bir dövrdə
MULTİKULTURALİZMİN CƏMİYYƏTİN SİYASİ, İQTİSADİ,
SOSİAL VƏ MƏDƏNİ İNKİŞAFINA TƏSİRİ
285
multikultural təhlükəsizliyin təmin edilməsi çoxmədəniyyətli ölkə üçün böyük
praktiki əhəmiyyət kəsb edən bir məsələdir. Multikultural təhlükəsizliyin təmin
edilməsi həm titul xalqın, həm də milli azlıqların maraqlarına cavab verir.
Dostları ilə paylaş: |