Parti değerlendirmeleri-2

Gençlik çalışmamızın bazı özel sorunları

Değerlendirmemizi komünist gençliğin kendi yönelimlerine ve çalışmasına ilişkin bazı sorunlarla bitirmek istiyoruz. Bu, yeni şeyler ortaya koymaktan çok, parti tarafından daha önce zaten ortaya konulmuş birkaç temel önemde sorunun, bizzat(312)bu eski değerlendirmelerden de yararlanarak yeniden vurgulanması sınırları içinde olacak ve bu kadarı gerekli yararı fazlasıyla sağlayacaktır.

Partinin gençlik çalışması temelde iki ana amaca yöneliktir. Bunlardan ilki, alt sınıflar gençliğinin kendine özgü toplumsal bir kesim ve güç olarak sınıflar mücadelesinde tuttuğu önemli yerden kaynaklanmaktadır. Bu çerçevede parti güçlü bir devrimci gençlik hareketinin gelişimini ve bunun devrimci işçi hareketinin yedek bir gücü haline getirilmesini önemsemekte, gençlik çalışmasında bunu temel ve belirleyici bir amaç olarak ele almaktadır. Bu temel amacın dayandığı bakış açısını konuya ilişkin bir parti değerlendirmesi şöyle ortaya koymaktadır:

“Toplumsal mücadelede alt sınıfların genç kuşaklarının tuttuğu çok özel yer, taşıdığı çok özel önem, marksist-leninistler için her zaman açık bir sorun olagelmiştir. Tüm devrimlerin ve büyük devrimci mücadelelerin somut deneyimi, gençliğin devrimci siyasal mücadelede taşıdığı çok özel önemi en açık biçimde göstermiştir. Türkiye’nin yakın geçmişi, büyük toplumsal çalkantılara sahne olan son 35-40 yıllık dönemi, bu gerçeği ayrıca doğrulamıştır. Türkiye’nin bu döneminde ilerici-devrimci siyasal mücadelenin yükünü çok büyük ölçüde alt sınıfların genç kuşakları üstlenmişlerdir. Yine Kürt ulusal uyanışı başlangıçta genç aydın kuşaklar içerisinde şekillenmiş, son 13 yıl içerisinde Kürt ulusal hareketinin yaşadığı muazzam gelişmenin esas yükünü de Kürt gençliği omuzlamıştır.

“Komünistler başından itibaren gençliğe ilişkin bu temel gerçeğin bilinci içinde oldular. Devrimlerin ve devrimci siyasal mücadelelerin alt sınıfların genç kuşaklarına ilişkin ortaya koyduğu gerçeği özlü bir biçimde formüle eden, ‘Gençliği kazanmak geleceği kazanmaktır!’, ‘Gençlik gelecek, gelecek sosyalizmdir!’ türünden şiarlar kullandılar...” (Gençlik Çalışma(313)mızın Güncel Esasları, Ekim, sayı: 179, 15 Ekim ‘97, başyazı)

İkinci ana amaç ise, daha özel planda öğrenci gençlik çalışması üzerinden anlamını bulmaktadır. Bu, öğrenci gençlik çalışmasına işçi hareketinin devrimci aydın öğe ihtiyacı açısından da bakmak, böylece bu çalışma içinde kazanılmış genç aydın kadroları profesyonel devrimciler olarak sınıf çalışmasına yöneltmektir. Bu, geleneksel sola egemen olan ve daha çok öğrencilerden kazanılmış kadrolarla devrimci örgüt inşa etmek anlamına gelen bildik politikadan tümüyle farklıdır ve bu farkın nereden geldiğini parti yine biraz önce andığımız değerlendirmesinde ortaya koymuş ve bunu öğrenci çalışmasına ilişkin somut görevlere bağlamıştır:

“Geleneksel akımlar, geçmişte ve bugün, öğrenci gençlik içerisinden sağladıkları militan kadro güçlerini, genel bir kural olarak, sınıf dışı kesim ve katmanlara yöneltme yoluna gitmişlerdir. ‘80 öncesinde bu yönelim semtlere ve taşraya doğruydu. Şimdilerde ise daha çok semtlere, büyük kentlerin varoşlarına doğrudur. Komünistler ise, küçük-burjuva devrimciliğine yönelttikleri ideolojik eleştirinin ve sınıf yönelimi biçimindeki pratik sürecin bir gereği olarak, bu komünist genç aydın potansiyelini fabrikalara ve atölyelere yöneltme yoluna gitmişlerdir. Bu yeni bir tutum, yeni bir pratik ve elbetteki yeni bir gelenektir. Bu, öğrenci gençliğin bünyesindeki marksist aydın potansiyeliyle, bağımsız bir ideolojik ve örgütsel kimlik kazanma ihtiyacı içerisinde olan işçi sınıfı hareketi arasında kurulmuş sağlam bir köprüdür.

“Bu yeni tutum, pratik ve geleneği burada özellikle hatırlatmamız boşuna değildir. Amacımız, gençlik çalışmamızın, somutta öğrenci gençlik çalışmamızın, bunu çok daha bilinçli bir biçimde gözetmesi gerektiğine dikkat çekmektir. Hareketimizin partileşmesi, sınıf çalışmasının marksist eğitimli ve donanımlı profesyonel kadro ihtiyacını çok daha yakıcı bir hale getirmektedir. Ve biz bu ihtiyacın bir kısmını bizzat(314)öğrenci çalışmasından sağlamayı sürdürmek durumundayız. Gerek bir bütün olarak hareketimiz, gerekse öğrenci çalışması içindeki kadrolarımız, bunu hep gözönünde bulundurmalıdırlar. Bu pratik bağ ve iletişimin, öğrenci çalışmamıza da sağlam bir zemin ve güçlü bir soluk kazandıracağını belirtmek ise gereksizdir.” (Adı geçen değerlendirmeden...)

Burada bugün de söylenebilecek herşey yeterli güç ve açıklıkta ifade edilmiş, somut hedeflere bağlanmıştır. Buna ekleyeceğimiz ise şudur: Komünist gençlik partinin bu hedefinin bilincinde olmalı, yarına dönük görevlerine bu gözle bakmalı, fakat bu konuda aceleci tutumlardan da özenle kaçınmalıdır. Deneyimlerimiz, gençlik çalışmasından sınıf çalışmasına zamansız güç aktarmaya kalkmanın yarardan çok zarar getirdiğini göstermektedir. Buradaki acelecilik hem gençlik çalışmasını yersiz ve zamansız olarak zayıflatan sonuçlar yaratabilmekte, hem de gençlik çalışması ve mücadelesi içinde yeterince gelişip olgunlaşmamış, buradan alabileceklerini gereğince alamamış genç kadroların sınıf çalışması gibi daha zor, karmaşık ve yorucu bir alanda başarısız kalabildiklerini, soluklu davranamadıklarını ve güçlüklere yenilebildiklerini göstermektedir. Bu deneyimleri gözetmeli, sınıf çalışmasına geçmeyi zamansız bir gençlik hevesi sorunu olmaktan çıkarmalı, gençlik çalışması ve mücadelesi içinde çok yönlü olarak eğitilmiş ve olgunlaştırılmış kadroların parti ve sınıf çalışmasına aktarılması sorunu olarak ele almalıyız. Böylece hem gençlik çalışmamızı hesapsız güç kaydırmalarıyla zayıflatmaktan korumuş ve hem de partiye ve sınıf çalışmamıza gerçekten yararlı olabilecek genç kadrolar sunmayı başarmış olacağız.

Bir başka sorun liseli gençlik çalışmasıdır. Gençlik hareketi ve çalışmasının başlı başına bir alanı olması gereken liseli gençliği böylesine bir genel değerlendirme içinde bile ancak kısa değinmeler sınırlarında ele almak başlı başına bir sorun(315)sayılmalıdır. Fakat bu partinin bir ele alış kusurundan çok liseli gençlik hareketinin son yıllarda bir hayli zayıflamış, bu nedenle birçok akımın neredeyse gündeminden düşmüş olmasının ortaya çıkardığı bir sonuçtur. Yine de partimiz kendi payına son zamanlarda bu zayıflığa yüklenmiş ve gelinen yerde hiç değilse bazı kentlerde ilk önemli sonuçlara da ulaşmış durumdadır. Dahası bu çalışmayı giderek daha etkili ve sistematik bir biçimde ele almak, geliştirmek, yaymak kararlılığındadır. Henüz ilk adımlarında olan bu çalışma geliştikçe parti bizzat bu çalışmasın sorunlarına ilişkin olarak değerlendirmelere gidecek, kitlesel bir liseli devrimci gençlik hareketi ve örgütlenmesi geliştirmenin sorunları üzerinde ayrıca ve gereğince duracaktır. (Kaldı ki genç komünistler halihazırda basınımızda bunu parça parça yapmak yoluna da gitmektedirler.)

Biz burada şimdilik yalnızca bu çalışmanın hala da belirgin biçimde eksik kalan, ya da daha açık bir ifadeyle özel bir yönelime konu edilmeyen bir yönüne değinmek istiyoruz. Bu, meslek liseleri çalışmasıdır. Bu soruna geçmişte değişik defalar dikkat çektik ve bu buna yönelik belli pratik-örgütsel girişimlere de yolaçtı. Fakat her seferinde, liseli gençlik çalışmasındaki genel zayıflama ve gerilemeye de bağlı olarak, bu girişimler anlamlı sonuçlara varamadan kesildi, kesintiye uğradı. Şimdi liseli gençlik çalışmasına yeni bir yüklenme içindeyiz ve tam da bu nedele meslek liseleri çalışmasına yeniden özel bir vurgu yapmak istiyoruz. Ve bu konuda da geçmiş değerlendirmelerimizde söylenleri burada bir kez daha yinelemekle yetinmek istiyoruz:

“Endüstri meslek liseleri, sanayi birimlerine kalifiye işçi yetiştiren kurumlardır. İşsizliğin çok büyük boyutlara ulaştığı bir ülkede, bu kalifiye genç işçi adayları, üstelik büyük sanayi birimlerinde, nispeten daha kolay iş bulabilecek konumdadırlar. Öğrenci gençlik çalışmamız bu olguyu çok daha(316) dikkatli bir biçimde değerlendirmek durumundadır. Meslek liselerinde bulunan genç yoldaşlarımızın gençlik yayınımıza yansıyan değerlendirmeleri, bu konudaki bilinç açıklığının göstergeleridir. Bu bilinci örgüt çapında ve gençlik çalışmamızın toplamında genelleştirmeliyiz. Daha da önemlisi, ona gecikmeksizin pratik bir anlam kazandırmalıyız. Endüstri meslek liseleri öğrenci gençlik çalışmamızın en önemli ve en öncelikli alanlarıdır, öyle olmak durumundadırlar. Gençlik çalışmamız gecikmeksizin kendini buna göre uyarlamak, meslek liselerini hedef alan çok daha bilinçli ve planlı bir yönelim içine girmek zorundadır. Gençlik yayınımız ise bu konuda bugüne kadarki nispeten olumlu çizgisini daha da güçlendirmelidir. Sorunu döne döne işlemeli, bu alandaki deneyimleri döne döne aktarmalı, bu yönelimi sürekli teşvik etmelidir. Bu alana özgü propaganda materyalleri, özellikle broşürler hazırlanmalı, bilinçli ve yaygın bir dağıtımın konusu yapılmalıdırlar....” (Adı geçen değerlendirmeden...)

***

Günümüz gençlik hareketinin durumuna, sorunlarına ve bu çerçevede komünist gençliğin görev ve sorumluluklarına ilişkin değerlendirmemizi böylece noktalamış oluyoruz.

(Ekim, Sayı: 240, Aralık 2004, Başyazı)(317)

***************************************