I f ə s i l
Quran və elm
Hər şeydən əvvəl etiraf edim ki, mən islam dininə həm inanan, həm də onu tətbiq edən bir insanam. Mən bir müsəlmanam, çünki Quranın ruhi-dəvətinə inanıram. Elm adamı kimi, Quran mənimlə kainatdan, fizikadan, biologiyadan və təbiətdən çəkilən misallarla, təbiət qanunları üzərində ilahi möcüzələrin bütün insanlara xitab edən dəlillər olduğunu göstərərək danışır. Belə ki,
«Baxmazlarmı dəvələrə, necə yaradılmış; göylərə, necə yüksəldilmiş; dağlara, necə ucaldılmış; ərazilərə, necə yayılmış?» (88:17-20)
və yenə,
«Əlbəttə, göylərin və yerin yaradılışında, gecənin və gündüzün bir-birini əvəz etməsində ağıl sahibləri üçün ibrətlər vardır.» (3:190)
Quranın yeddi yüz əlli ayəsi – təxminən səkkizdə biri – inananları təbiəti araşdırmağa, həqiqət axtarışında ağıllarını ən yaxşı şəkildə istifadə etməyə, bilik əldə etməni və elmi düşüncəni ictimai həyatın bir parçası halına gətirməyə sövq edir. İslam Peyğəmbəri bilik və elm axtarışının, qadın-kişi hər müsəlmanın vəzifəsi olduğunu xüsusilə qeyd edir.
Bu, İslamda elmi biliyi ön plana çıxardan əsas prinsipdir. Buna, Maurice Bucaille tərəfindən «Kitab-i müqəddəs», «Quran və elm» adlı əsərlərində açıq şəkildə göstərilən ikinci prinsipi də əlavə etmək olar. Quranda təbiət hadisələrinin nəql edildiyi və elmi kəşflərlə əldə etdiyimiz biliklərə zidd olan heç bir ayə yoxdur.
Buna üçüncü prinsipi əlavə edin: İslam tarixində Qaliley hadisəsinin oxşarına rast gəlmək mümkün deyil. İşgəncə, təkfir kimi davranışlar doktrinalar arasındakı fərqlər üzərində bu gün də davam edir. Məncə, elmi düşüncələr üzərində birbaşa belə davranışlar yoxdur. Çox maraqlıdır ki, İslamda ilk «inkvizisiya» ilahiyyatçılar tərəfindən deyil, ağlı ön planda tutan ilahiyyatçılar (mötəzililər) tərəfindən tətbiq edilmişdir. Məşhur Vəli Əhməd İbn Hanbel də bunların mühakiməsiz qərarlarına və amansız qəddarlığına düçar olanlardan biridir.
Dostları ilə paylaş: |