Rahman ve Rahim Allah'ın Adıyla

GİRİŞ

Ufuklarında nurdan eser olmayan, cehalet karanlığına gömülmüş, günahlara dalmış, kızları diri diri toprağa gömen, iktisadî hayatını zulüm ve saldırganlık üzerine kuran, güçlünün zayıfı ezdiği, yiyeceğini yağmalayarak elde eden, medeniyet ilkelerinden ve insanî değerlerden haberi olmayan, gençleri ve yaşlılarıyla zevk-u sefa meclislerinde eğlenen cahilî bir toplumda, Peygamber (s.a.a) derin bir inkılâp meydana getirdi.

Bu mübarek inkılâp, âdetleri ve gelenekleri itibariyle çökmüş olan o toplumda yıkıcı bir deprem etkisi yarattı… Peygamber'in (s.a.a) Mekke'de yükselttiği ilk nur, varlık âleminin en kıymetli hakikati ve hayatın sırrı olan "Lâ ilâhe illallah" kelimesi idi. O, insanları bu kelimeye davet ederek onları kendi elleriyle yaptıkları putlara tapmaktan kurtarmak, düşünce ufuklarını genişletmek, nefislerini temizlemek ve Mekke'de yaygın olan putperestliğe son vermek istiyordu.

Müminlerin Emiri İmam Ali'nin (a.s) Peygamber'in (s.a.a) omzuna çıkarak Kâbe'nin üstündeki putları alıp yere attığını ve o sırada yüce Allah'ın, "De ki: Hak geldi, batıl zail oldu; şüphesiz batıl zail olucudur."¹ sözünü haykırdığını gördüklerinde yer Mekke müşriklerinin ayaklarının altında âdeta sallanmış, yerin yarılıp kendilerini yutmasını arzu etmişlerdi. Öfkelerinden burunları kabarmış, akciğerleri köpürmüş ve yeryüzü kendilerine dar gelmişti.

İslâm'ın Getirdiklerine Kısa Bir Bakış

1- İslâm'ın önem verdiği konular arasında insan haklarının ilânı gelmektedir. İslâm, insanlar arasında büyük adalet şiarını yükseltti. İnsanlar arasında tam eşitlik, haklarda eşitlik, görevlerde eşitlik, devlete veya yoksullara karşı malî yükümlülüklerde eşitlik, devlet başkanından tutun toplumun en zayıf ferdine kadar herkesin kanun karşısında eşit oluşu, yüce Allah'ın hükmüne aykırı davranması durumunda kimsenin dokunulmazlığı veya ayrıcalığının olmayışı, bu büyük adaletin en belirgin yansımalarındandır.

2- İslâm İnkılâbı'nın ilkelerinden biri de, ilmi yayıp cehaleti ortadan kaldırmaktır. İslâm'a göre ilim talep etmek, kadın erkek her Müslümana farzdır. Peygamber (s.a.a), Kureyş esirlerinden okuma yazma bilenlerden, fidye yerine Müslümanların çocuklarına okuma yazma öğretmelerini istemişti. Peygamber'in mescidi de İslâmî hükümleri ve adabı öğretme merkezi idi. Sahabenin büyük çoğunluğu, bu merkezde yetişti ve Peygamber'in (s.a.a) hadisleri, hükümleri, sünnetleri ve siretinden çok şeyler rivayet ettiler.

3- İslâm İnkılâbı'nın yaktığı meşalelerden biri de, faizin kesin bir biçimde yasaklanışıdır. Faiz Mekke'de iyice yaygınlaşmış, faizcilerin yanında büyük bir servet birikmişti. Emevî ailesinin büyüğü Ebu Süfyan, onun eşi ve Muaviye'nin annesi Hind, Abdulmuttalib oğlu Abbas, Ebu Cehil ve Kureyş tağutları ve zenginlerinden diğerleri, bu faizcilerdendi. Yoksul tabaka, bir miktar faizli borç alabilmek için güvence olarak çocuklarını bu kişilerin yanına rehin koyuyorlardı.

Mekke ekonomisinin belkemiğini oluşturan ve beraberinde fakirlik ve sefaletin yaygınlaşmasını ve servetin faizci zümrenin elinde birikmesini sağlayan faizin haram kılınması, Kureyşlileri çok zor durumda bırakmıştı.

4- İslâm İnkılâbı'nda çok önemli bir yeri tutan konulardan biri de, kadının kölelik, baskı ve aşağılanmaktan kurtarılıp özgürlüğüne kavuşturulması ve tüm hak ve yükümlülüklerde erkekle eşit konuma getirilmesidir.

Cahiliye toplumu, kadını edebildiğine küçümsemiş ve aşağılamıştı. Kadın, âdeta alınıp satılan bir eşya konumundaydı. Bazı kabilelerde kızlar diri diri toprağa gömülüyordu. Kızları gömmek, bir erdem sayılıyordu. Baba öldüğünde oğul, babasının hanımıyla evleniyor veya onu başka bir erkekle evlendirip mihrini alıyordu. İslâm, kadın için gerçekten bir nimetti. Tarih boyunca başka hiçbir din veya sosyal düzende bulamadığı şeyi kadın, İslâm'ın hükümleri sayesinde buldu. Peygamber (s.a.a), kadına iyilik eden kimsenin ümmetinin en iyilerinden olduğunu bildirerek onu gözetip korudu. Şöyle buyurdu:

"Sizin en hayırlınız, ailesine en hayırlı olanınızdır ve ben ailesine en hayırlı olanınızım. Kadınlara ancak kerim insan iyi davranır ve onlara ancak alçak insan kötü davranır."¹

Meclisinde ve minberinde, vücudunun bir parçası olan Fatıma'nın faziletlerini yüksek bir sesle herkese duyuruyordu. Nitekim onun makamının yüceliği ve şanının büyüklüğü hakkında kendisinden çok sayıda hadis nakledilmiştir. Bütün ravilerin ittifakla naklettiği bir hadisinde kızı Fatıma'ya şöyle buyurmuştur:

"Allah, senin gazabın için gazap eder ve senin rızan için razı olur."²

"Fatıma, benden bir parçadır; kim onu öfkelendirirse, beni öfkelendirmiştir"³

"Fatıma, benim dalım budağımdır; onu sevindiren şey beni sevindirir, onu üzen şey de beni üzer."¹

Bu hadisler, Fatıma'nın makamının yüceliği ve şanının büyüklüğünü vurgulamanın yanında Müslümanlara, kadınlara değer verme, onlara saygı gösterme ve onları yüceltme dersi vermektedir.

5- Büyük İslâm İnkılâbı'nın ilkelerinden bir diğeri de, Peygamber'in (s.a.a) erkekler ve kadınlardan güçsüzler, köleler ve zayıf bırakılanları himayesi altına almasıdır. Bu insanlar, Peygamber'in etrafında toplandılar, onun peygamberliğine iman ettiler ve yakın bir gelecekte kendilerinin efendi ve güçlü, Kureyş zorbaları ve azgınlarının ise köle ve güçsüz olacağına inandılar. Nitekim Peygamber'den ashabına şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:

"Allah, İslâm ile, zelil olanları aziz; aziz olanları ise zelil kıldı."²

Fakirler, güçsüzler ve ezilenler, İslâm'a ısındılar, onu sevdiler ve ona iman ettiler. Çünkü İslâm, onlarla başkaları arasındaki ayrıcalıkları ortadan kaldırıyor, göğüslerindeki kin ve nefreti söküp atıyor, kalplerini sevgi ve muhabbetle dolduruyordu.

Kadınlardan da büyük bir topluluk İslâm'a iman etti. Müslüman olan kadın, Müslüman olmayan kâfir kocasını terk edip ondan uzaklaşıyordu. Bütün bunlar, Kureyşlilerin tedirgin olmasına ve kendilerinin mutluluğunu isteyen ve onlar için erdemlere dayalı bir hayat öngören bu dine karşı düşman kesilmesine sebep oldu.