2
Tarih-i Medine-i Dimeşk, c. 13, s. 206, Dar’ul-Fikr; Hadisin senedinde yer alan Ebu Abdillah Feravi Muhammed b. Fuzeyl b. Ahmet hakkında Zehebi şöyle diyor: “O şeyh, imam, fakih, müftü, Horasan’ın meşhur hadis alimi ve haremin fakihidir.” Sem’ani ise şöyle diyor: “Abdurreşid Taberi’nin Merv’de şöyle dediğini işittim: “Feravi bin ravi mesabesindedir.” (Siyer-u a’lam’un-Nubela, c. 19, s. 615, Müesseset’ur-Risle)
Ebu Sa’d Edib Kenjrudi hakkında ise Zehebi şöyle diyor: “Şeyh, fakih, imam, edib, nahiv alimi, tabib, Horasan’ın meşhur hadis bilginidir.” (Siyer-u a’lam’un-Nubela, c. 18, s. 101) Sem’ani ise onun hakkında şöyle diyor: “O edib, fazıl, akıllı, güzel davranışlı, güvenilir ve doğru sözlü biridir.” (el-Ensab, c. 5, s. 100, Dar’ul-Kutub’il-İlmiyye, Beyrut)
Ebu Amr b. Hemdan hakkında ise Zehebi şöyle diyor: “İmam, muhaddis, güvenilir, usta bir nahiv alimi, zahid, abid ve Horasan’ın meşhur hadis bilginidir.” (Siyer-u a’lam’un-Nubela, c. 16, s. 356)
İbrahim b. Mansur hakkında ise Zehebi şöyle diyor: “Salih bir şeyh ve güvenilir kimsedir.” (Siyer-u a’lam’un-Nubela, c. 18, s. 73)
Ebu Bekir b. Mukirri Muhammed b. İbrahim hakkında ise Zehebi şöyle diyor: “Şeyh, hafız ve doğru konuşan bir kimsedir.” (Siyer-u a’lam’un-Nubela, c. 16, s. 18)
Ebu Ya’la ise Müsned’in sahibi olan Ahmed b. Ali b. Müsenna, Musul muhaddisi (Siyer-u a’lam’un-Nubela, c. 140, s. 174)
İbn-i Hacer, Tehzib’ut-Tehzib’de Ebu Hatem ve Salih b. Muhammed’den, Muhammed b. İsmail b. Ebi Semine hakkında onun güvenilir bir kimse olduğunu nakletmektedir.” (Tehzib’ut-Tehzib, c. 9, s. 50, Dar’ul-Fikr)
Abdullah b. Davud hakkında ise Mezzi, Muhammed b. Sa’d’dan Tabakat’ta onun güvenilir ve abid bir kimse olduğunu nakletmiştir. (Tehzib’ul-Kemal, c. 14, s. 485)
Fuzeyl b. Gezvan hakkında ise İbn-i Hacer Ahmet ve İbn-i Mu’in’den naklen şöyle diyor: “ O güvenilir bir kimsedir. İbn-i Heban da onu Kitab’us-Sikat’ta zikretmiştir.” (Tehzib’ut-Tehzib, c. 8, s. 267)
Atiye b. Sa’d ise Tehzib’ut-Tehzib, c. 7, s. 200’den istifade edildiği üzere İbn-i Sa’d tarafından güvenilir bulunmuştur. İbn-i Mu’in bir rivayette onu layık kimse olarak kabul etmiştir. Bazı rical alimlerinin söylediği olumsuz ifadeleri rivayetlerine kaydırmıştır veya bu olumsuz ifadeleri kullananları Nesai gibi hadis hakkında sıkı tutan kimseler olarak kabul etmiştir. Tehanevi gibi Ehl-i Sünnet alimleri Kitab-u Kavaid fi Ulum’il-Hadis, s. 117’de bu tür kimselerin olumsuz ifadelerini muteber kabul etmemiştir. Atiye ise Haccac tarafından Mü’minlerin Emiri Hz. Ali’ye (a.s) küfretmediği için dörtyüz kırbaça mahkum edilen bir kimsedir. Dinde bu kadar sebat gösteren bir kimse asla yalan söylemez. Müfessir olmayan bazı Rical alimlerinin olumsuz ifadeleri de belki onun Şia olması sebebiyledir.