Tashabbuskorlik.
Biz tashabbuskorlik deb rejani vujudga
keltirish va uni amalga oshirish imkoniyatini ataymiz. Taklif
va uni amalga oshirish erkinligi ham tashabbuskorlik kate-
goriyasiga taalluqlidir.
Ш
Personalni birlashtirish.
Personalni bo‘lib yubormaslik
kerak. Bizga dushman bo‘lgan kuchlami zaiflashtirish uchun
ularni bo‘lib yuborish oqilona ishdir, lekin korxonadagi o ‘z
kuchimizni bo‘lib tashlashimiz katta xatodir.
Mazkur tamoyillarga muvofiq boshqaruv faoliyatini amalga
oshirish, A. Fayolning fikricha, o ‘z taraqqiyot muammolarini
samarali hal etishga qodir bo‘lgan ijtimoiy yaxlit organizmni
tashkil etishni ta’minlashi lozim. Shunday qilib, F. Teyloming
ishlarni aniq normallashni tartibga solish, hokimiyatning
o ‘zboshimchaligiga qarshi turish maqsadida ijrochilar o ‘rtasida
o ‘zaro munosabatlarni boshqarish zarurligi to‘g‘risidagi g‘oyalari
A. Fayol tomonidan davom ettirildi va rivojlantirildi. A. Fayol
52
tomoyillari, awalo, demokratik munosabatlarni amalga oshirish
uchun yanada qulayroq boMgan shart-sharoitlarga mo'ljaliangan.
Samarali boshqaruvning Mehnat taqsimoti, markazlashtirish
shart-sharoitlaridan tashqari, bu yerda gap yanada takom-
millashgan ijtimoiy organizmning tuzilishi haqida bormoqdaki,
u hokimiyatni va javobgarlikni birga qo‘shib olib borish, xususiy
manfaatlami umumiy ishga, adolatga buysundirish, tashabbusni
rivojlantirish, jumladan, personalni qarorlar qabul qilishga juda
keng suratda jalb qilish, personalni birlashtirish maqsadida
(tashkilotda qarama-qarshi turish asosida emas) o ‘ z -o ‘zini
rivojlantirishga qodir bo‘ lishdan iborat.
A. Fayol boshqarishni (uning atamalarida — ma’muriy
boshqarish) tadbirkorlik, ishbilarmonlik faoliyatini amalga
oshirishga qaratilgan tamoyillar, qoidalar, usullar majmuidan
iborat deb qaradi, sanoat korxonasi personalni birinchilardan bolib
taqdim etdi va uning o ‘zi ishlab chiqqan maxsus "yo‘l-yo‘riqlar"
yordamida har bir ajratilgan tasniflash guruhi uchun muayyan
malaka talablarining ustuvor yo‘nalishlarini berishga urindi.
Bundan tashqari, A. Fayol personalni boshqarish yuzasidan
maxsus qoidalarni taklif etgan b oiib , ular rahbarning la-
vozimiga doir talablar shaklida ishlab chiqilgan: "o‘ziga rahbar
vazifalarini yuklangan boshliq, quyidagi hislatga ega bo‘lishi
lozim:
— o ‘z personalini chuqur bilish;
— layoqatsizlarni ishdan chetlattirish (bo‘shatish);
— korxona bilan xizmatchilar o'rtasida mavjud bo‘lgan
shartnomalami yaxshi bilish;
— yaxshi namuna ko‘ rsatish;
— boshqaruv birligi va kuch g‘ayratlaming kelishib olini-
shiga erishish uchun o ‘zining asosiy xodimlari bilan kengashlar
o ‘tkazish;
— o ‘z diqqatini mayda-chuyda narsalar bilan band qil-
maslik;
— personal o'rtasida harakatchanlik, tashabbuskorlik va
burchni his qilish ruhi hukmron bo‘lishiga erishish".
Davlat xizmatlari tomonidan inson resurslarini boshqarish
usullarini rivojlantirishda mashhur nemis sotsiologi Maks
53
Boberning asariari ma’lum darajada rol o ‘ynaydi. U eng muhim
tamoyillarini ishlab chiqqan boiib, ular birgalikda olganda
davlat tashkiiotlarining inson omiiini boshqarish usulini tashkil
etadi. Aslida XX asrning boshlarida vujudga kelgan mazkur
usul bugungi kunda ham o ‘z ahamiyatini yo‘qotgan emas. Bu
usul davlat muassasaiarining qattiq tartib o ‘ rnatilishini talab
qiladigan pog‘ onalarida tadbiq etish uchun moljallangan. Shu
bilan birga muallifning o ‘ zi bir necha bor ta’kidlab o ‘tganidek,
u harbiy tashkilotlarning namuna sifatida olgan. Shu sababli
davlat boshqaruv kadrlar faoliyatining funksional taq-
simlanishiga lozim darajada e’tibor berilganda, boshqaruv
tadbirlari doirasidagi funksional aioqalar va munosabatlar
bu yerda yaqqol ifodalanuvchi muntazamligi, qat’ iy lavozim
pog‘onasi yaqqol ko‘zga tashlanib turadi. Inson resurslarini
(davlat xizmatchilarini) boshqarishning "rasmiy" usuli tanw-
yillariga M.Veber quyidagilarni kiritgan:
* Har bir xizmatchining rasmiy mansab vazifalarini aniq
qayd qilish.
* Lavozimga doir o ‘ zaro munosabatlar, huquqlar va
javobgarlik pog‘onasining aniqligi.
* Boshqaruv jarayonida rasmiy tadbirlarning amalga
oshirilishidagi bir xillik.
* Boshqaruv tadbirlarini amalga oshirishdagi obyektivlik,
unga boshqaruv faoliyatining umumiy tartiblariga va rasmiy
qoidalariga so‘zsiz rioya qilish asosida erishiladi.
* Lavozimiarga doir bo'sn o ‘ rinlarni kasbiy va ahloqiy
talablar asosida egallashga nomzodlarni qat’iy ravishda tanlash.
* Xizmatchilarning vakolatiga baho berish uchun, ularni
yuqori lavozimlarga ko‘tarish to‘g‘ risida qarorlar qabul qilish,
kadrlarni vaqti-vaqti bilan attestatsiyadan o ‘tkazib turish.
Klassik menejment boshqaruv amaliyotiga ishlab chiqarish
demokratiyasiga doir muhim asosni kiritdi. Bu, avvalo "korxona
personali" kategoriyasida o ‘z ifodasini topdi. Bu barcha yollanma
xodimlar uchun ularning xizmat pog‘onasi darajasidagi aholidan
qat’ iy nazar allaqanday yagona maqomni belgilab beradi.
Shuni ta’ kidlash muhimki, klassik menejmentning
tashkiliy qarorlari faqat mehnat faoliyatini kuchaytirishga
54
cmas, balki samarasiz
faoliyatni
qisqartirishga, natijasiz
mehnat usullarini barb am toptirishga y o‘ naltirilgan edi.
Personalning mehnat va dam olish rejimlariga doir zarur
qarorlar qabul qilmasdan turib mehnat jarayonining qat’ iylash-
tirilishi, tashqi nazorat va ishlab chiqarish tartibini buzganlik
uchun qattiq jazolash shaklidagi ma’ muriy taziqni kuchay-
tirilishi personalning qoYiimsizligini keskin ko‘paytirilishiga
imkon beradi, bu esa mehnatni jadallashtirilishidan olingan
samarani yo‘qqa chiqaradi.
Oqilona boshqarish, birinchi navbatda, tashkilotni tartibga
solish, uning faoliyatida uzoq muddatli barqarorlik va
qat’iylikka erishish imkonini beradi. Bunda shaxsiy tashabbus,
o ‘z -o ‘zini boshqarish, elementlarini kuchaytirish, inovatsion
faolllik hali boshqarishni takomillashtirishning qadriyatli
yo‘ nalishi sifatida qarab chiqilmagan edi.
Birinchi Jahon urushi davrida Amerika Q o‘shma Shtat-
larida ishlab chiqarishni tashkil etish ning yangi tizimi vujudga
kelgan bo‘lib, u ommaviy-guruh usulini tatbiq etishga asos-
langan va o ‘z tashkilotchisi Genri Ford ning nomidan kelib
chisib, "Fordizm" deb ataigan edi.
Mazkur tizim ishlab chiqarish jarayoni ayrim qismlarning
faoliyatini muayyan marom va izchillikda aniq, kelishib
olishga asoslanadi. Bu tizimning asosiy bosqichlari quyida-
gilardan iborat edi:
1) texnologik jarayoniami dastlabki tarzda batafsil ishlab
chiqish, ishlab chiqarishni ng barcha ishtirokchilari bilan uning
borishini kelishib olish; kompleks texnologiya;
2) ishlab chiqarish jarayoniga mexanizasiya va avto-
matlashtirishni joriy etish, bunda eng oddiy operatsiyalar va
harakatlarga bo‘lishga asoslanish;
3) mehnat taqsimoti va ish sur’ ati nihoyatda yuqori
b o‘lgan sharoitda eng
kam
malakali ishchi kuchidan foy-
dalanish mumkinligi;
4) ishlab chiqarishni: xomashyo, materiallar, texno-
logiyalar,mehnat usullari, tashkil etish va boshqarish
shakllarini to‘ Siq standartlash.
Mazkur tizimning asosiy maqsadi — mehnatni maksimal
darajada intensivlash (iadallashtsrish)dir.
55
Umuman olganda, Teyior andozasi personalni bosh
qarish funksiyalarini haddan tashqari soddalashtiradi va
cheklaydi. Bu funksiyalar ko‘proq yosh, sog‘lom va halol
ishlaydigan xodimlarni tanlash; ularni ancha yuqori ish haqi
bilan moddiy rag‘batlantirish; tashkilotga va uning bo‘lin-
malariga avtoritar tarzda rahbarlik qilish; xodimlarni mun-
tazam ravishda qattiq nazorat qilish va ishyoqmaslami, asosan,
ishdan bo‘shatish yo‘li bilan jazolash; xomiylik tarzidagi turli
ijtimoiy tadbirlar yordamida xodimlar bilan rahbariyat
o ‘ rtasidagi munosabatlarni yumshatishdan iboratdir.
Teylorizm boshqaruvni tashkil etishda, ayniqsa, Amerika
Q o‘shma Shtatlarida katta muvaffaqiyatlarga erishdi. Bu yerda
buning uchun qulay shart-sharoit — asosan chetdan kelgan
ko‘p miqdordagi yosh va sog‘ lom ishchi lmchining mavjudligi
edi. Mazkur kishilar yetarli ma’lumotga ega bo‘ lmagan yoshlar
bo‘Isa ham, lekin ulaming deyarli hammasi yuqori ish haqi
olib ishlashni m o‘ljallar va ishdan maxrum bo‘lihdan qo‘rqar
edilar. Bu xildagi shart-sharoitlar mavjud bo‘lmagan mam-
lakatlarda Teyior tizimi, xususan, uning konveyer modi-
fikatsiyasi 70- yillar dayoq qiyinchiliklarga, avvalo, yetarli
sifatga ega bo‘ lgan ish kuchining yo‘ qligi, mehnat intizomining
pastligi, ommaviy ish qoldirishlar va kadrlar qo‘nimsizligi,
mehnatga rag‘batlantirish va shu kabilarning pasayib ketganligi
bilan bog‘ liq b o ‘ lgan qiyinchiliklarga duch keldi. 50-
yillardayoq teylorizm zamonga nisbatan birmuncha rivoj-
lantirilgan holda mehnatni malakasizlashtirish konsepsiya-
sida o ‘z ifodasini topdi, unga D. Brayt (AQSH) va J. Fridman
(Fransiya) nazariy asos yaratdilar.
Bu nazariyalarga muvofiq FTT avj olib borgan sari
xodimlarning ixtisoslashuvi kuchayadi va ular bajaradigan
mehnat operatsiyalari soddalashib boradi. Ijodiy, intellektual
funksiyalar asosan ishlanmalar va loyihalashtirish sohalarida
tobora ko'proq to‘ planib boradi. Texnika qo‘llanadigan sohalar
doimiy ravishda kengayib, mehnat jarayonlarida insonning
ishtirok etishi qisqarib borishiga qaramasdan, mehnat (agar
u hatto mexanizmlarni ko‘zatishdan iborat bo‘lsa xam) sodda,
bir xil, noijodiy mehnat bo‘lib qoladi.
56
Teylorcha boshqaruv andozasining mazkur m odi-
fikatsiyasi mualliflari xodimiar o £rtasida norasmiy aloqalami
rivojlantirish yordamida, ularni ayrim ishlab chiqarish
qarorlarini qabul qilish jarayonlariga jalb etish, jamoa
tantanalari, qariyalar va faxriylami qadrlash, moslashuvchan
ish grafiklarini joriy etish, zararli ishlab chiqarishlar va holdan
toydiruvchi operatsiyalarni tugatish, mehnatni go‘zallashtirish
va insoniylashtirish vositasida ishni mexanik tarzda tashkil
qilishning salbiy holatlarini bartaraf etishga intildilar. Bunday
siyosat personalini boshqarish sohasidagi munosabatlar
doirasini birmuncha kengaytirish imkonini berdi, korxonadagi
umumiy ma’ naniy iqlimni yumshatdi. Biroq, u xodimlarning
ortib borayotgan ma’ lumot darajasini qondiradigan va
personalning yuqori malakali bo‘lishini talab qiladigan ishlab
chiqarish operatsiyalarini shakllantirish imkonini bermadi.
Xodimning ishlab chiqarish imkoniyatlari cheklan-
ganligidan, mehnatning bir xilligi va unda o ‘zining shaxsiy
ijodiy imkoniyatini namoyon qilish mumkin emasligidan
qoniqmasligi 60—70- yillarda ko‘zga tashlandi. 0 ‘sha davrda
Yevropaning bir qator mamlakatlarida mehnat operatsiyalarini
batafsil tabaqalashtirish, konveyer tipidagi va teylorcha
boshqaruv usulidagi bir xil mehnat bilan bog‘ liq ishlab
chiqarishlar uchun malakali ish kuchining yetishmasligi sezildi.
Bu xildagi korxonalarda band b o‘ lgan xodimiar orasida
absenteizm — umumtashkiliy ishlarda ishtirok etishdan bosh
tortish, kadrlar qo'nimsizligi, mehnat intizomining bo‘zilishi,
mehnat qilishga befarq qarash va boshqa salbiy xolatlar tarqaldi.
Xodimlarning bunday munosabati o ‘z natijasini bermay qolmadi.
Bunday holatlar g‘oyat xilma-xil faktlarda: mahsulot sifatining
pasayib ketishi, ommaviy ravishda brak (yaroqsiz) mahsulot
chiqarishda, ish tashlashlarda, stixiyali va tashkiliy norozilikning
boshqa shakllarida namoyon bo‘ ldi. Bulaming hammasi katta
ijtimoiy va ishlab chiqarish xarajatlariga sabab bo‘ldi, korxona
egalari va menejerlar tomonidan bularga javob tariqasida yuzaga
kelgan harakat "insoniy qiyofaga ega bo‘lgan teylorizm" bo‘ldi.
Shunday qilib, 70—80- yillardagi bir qator nazariyot-
chining xodimiar malakasiz b o‘lib qolishi va mehnatning
shaxsiy qadr-qimmati va madaniyati pasayib ketishi haqidagi
57
bashoratlari o ‘zini oqlamadi. 90- yillarda xodim shaxsining
yangi, yana ham yetuk tipi shakllandi, u mehnat topshiriqlarini
so‘zsiz bajarish, tirishqoqlik ko‘ rsatish bilan cheklanib qoi-
masdan, mehnat faoliyatini o ‘ z hayotining ma’ nosi deb
bilishga intiladi, ishlab chiqarishning faol sherik ishtirokchisi
yoki hatto asosiy xo‘jayin bo‘lishga ham harakat qiladi.
Bunday xodimni mehnatni tashkil etishning teylorcha
tizimi aslo qoniqtirmaydi, bu tizim rahbarlar ko‘ rsatgan
topshiriqlarni beixtiyor ravishda bajarishni talab qiladi. Yangi
tipdagi xodimga, ayniqsa, yosh xodimga, asosan avtoritar
rahbarlik uslubi sharoitida oddiy, ko‘p hollarda juda sodda
operatsiyalarni shunchaki bajarish to‘g‘ ri kelavermaydi. Bunday
sharoitda teylorcha mehnat va boshqaruv andozasi ko‘ pincha
pand berib keladi, teylorizmning o ‘zi esa, ko‘pincha, FTTning
zamonaviy bosqichiga mos keladigan ancha samarali
boshqaruv andozalarini joriy etish yo‘lida to‘siq deb qaraladi
(shunday bo‘lsa ham teylorizmning o ‘ziga xos ayrim usul lari
neoteylorizm yoki "insoniy qiyofaga ega bo‘lgan” teylorizm
shaklida ishlab chiqarish iqlimini yumshatuvchi usul sifatida
boshqaruvda yetarli darajada keng foydalanib kelinmoqda).
Dostları ilə paylaş: |