Şİİr niteliĞİndeki Kİtaplara giRİŞ

29:7,8 Şimşek güneyde çakar. Kadeş Çölü doğanın şiddetli ve vahşi saldı­rısıyla sarsılır.

29:9 Davut fırtınanın güneye doğru gözden kaybolduğunu gördüğünde, hayranlığını üç gözlemini dile getirerek özetler. Önce Rab’bin sesinin geyik­leri doğurttuğunu söyler. Kötü havanın yavrularını doğurmak üzere olan hay­vanlar üzerinde doğrudan etki yaptığı bilimsel bir gerçektir.

Mezmur yazarı, ağaçların yapraklarının döküldüğünü görür. Ormanlar kup­kuru ve çıplak kalmış, birkaç dakika içinde yeşilliklerinden eser kalmamıştır.

Sonra İsrail’in hoş ezgicisi bize, Tanrı’nın tapınağında herkesin, “Yüce­sin!” diye haykırdığını hatırlatır. “O’nun tapınağı” ifadesi burada doğa anla­mında kullanılmıştır ve anlatılmak istenen, fırtınanın burada etkili olduğudur. Şimşekler, top atışını andıran gök gürültüsü, sert esen rüzgar, ormanlar, çöl – hepsi Rab’bin gücünü, görkemini duyurmak için birleşmişlerdir.

29:10,11 Fırtına uzaklaşmış, ama Rab orada kalmıştır. O’nun tahtını hiçbir fırtına sarsamaz. O, yaşamın her koşulunda halkına güç ve esenlik verebilir.

Bazı Kutsal Kitap araştırmacıları bu mezmurun, İsrail ulusunu sıkıntı döne­minde (3-9. ayetler) yok edecek olan askeri bir saldırının önbildirisi olduğuna inanırlar. Bu sıkıntı döneminin ardından Rab İsa Mesih yeryüzü üzerinde Kral olarak egemenlik sürecek, halkını gücü ve esenliğiyle kutsayacaktır (10, 11. ayetler). Bu fikir, üzerinde ciddiyetle düşünülmeyi hak eder.

W. E. Vine, mezmurun, Mesih’in ikinci gelişinde, öncelikle Armagedon’da görüneceğini (Va.16:16), sonra da Bosra’dan Kadeş Çölü’ne gideceğini (Yşa. 63:1) resmettiğini düşünür.²⁵ Mezmur, o tarihte İsrail’i işgal edecek olan ulus-ların hepsinin yıkılacaklarını şiirsel bir dille anlatmaktadır.

Tanrı’nın sesi, yaşamın fırtınalı günlerinde olduğu kadar, güneş ışığında da işitilir. O, amaçlarına ulaşır. O’nun denetim altına alamayacağı hiçbir şey yok­tur. Rabbimiz, kendisini sevenlerle birlikte her durumda iyilik için etkindir. Ironside şöyle der:

29. Mezmur, sıkıntıyı, zahmetleri tatmış, ama Tanrı’nın her şeyin üstünde oldu­ğunu ve kurtarmaya gücünün yettiğini öğrenmiş canın harika bir resmidir. Bu nedenle can, O’nda rahat eder.²⁶