İşte yüzünü arıyorum. 27:9 Öğrencilerin hepsi O’nu terk edip kaçmışlardı (Mat.26:56). Ama Tanrı geçmişte daima O’nun yardımcısı olmuştu. Bu korkunç durumda da kendisini terk etmemesi için yalvarabilirdi:
Yüzünü benden gizleme,
Kulunu öfkeyle geri çevirme!
Bana hep yardımcı oldun;
Bırakma, terk etme beni,
Ey beni Kurtaran Tanrı! 27:10 Bildiğimiz kadarıyla, Davut’un anne babası onu asla terk etmemişlerdi – Rabbimiz’in anne babası da öyle. J. N. Darby, büyük olasılıkla ayeti daha titiz bir biçimde çevirmiştir:
Çünkü annemle babam beni terk ettiklerinde, Rab bana sahip çıkmıştı.
27:11,12 Mesih’in yargılanması sırasında başkâhinler ve kuruldakilerin bütünü, İsa’nın öldürülmesi için çaba göstermişler ve yalancı tanıkları kullanmışlardır. Ama iki tanık ifade verene kadar, O’na zarar verememiş görünüyorlardı. “Bu adam, ‘Ben Tanrı’nın Tapınağı’nı yıkıp üç günde yeniden kurabilirim’ dedi” (Mat.26:59-61). Aslında İsa’nın sözleri kendi bedenine işaret ediyordu: “Bu tapınağı yıkın, üç günde onu yeniden kuracağım” (Yu.2:19, 21). Ama bu yargılama bir düzen olduğundan, tanıklık kabul edildi. Şimdi Kurtarıcı’nın duasına kulak verebiliriz:
