Kimseden yılmam. Karanlık bastırdığında Tanrı, O’nun ışığıydı. Tanrı O’nu dünyadaki düşmanlarından kurtaran kişiydi. Tanrı, yaşamının kalesi, fırtınalı zamanlarda sığınağıydı. Böyle bir koruması varken, kimseden korkması gerekmezdi!
27:2 Rab’bi tutuklamaya geldiklerinde, Rab İsa onlara şunu sordu: “Kimi arıyorsunuz?” Yanıtları şu oldu: “Nasıralı İsa’yı.” “‘Ben’im’ deyince gerileyip yere düştüler” (Yu.18:6). O sırada Mesih aşağıdaki ayetler üzerinde düşünmüş olabilirdi:
Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,
Beni yutmak için üzerime gelirken
Tökezleyip düşerler. Atmacalar gibi üzerine atıldılar, ama “BEN BEN’im” ifadesiyle belirtilen, Tanrılığının görkemi insan görünümüne rağmen parladı ve O’nu yakalamak isteyenler yere düştüler.
27:3 Yuhanna bize, İsa’yı tutuklamak için gelenlerin bir bölük asker ve başkâhinler ve Ferisiler’in gönderdiği görevlilerden oluştuğunu söyler. Fenerler, meşaleler ve silahlarla geldiler (Yu.18:3). Onların yaklaştığını görünce şunları söyledi:
