Kurtuluş Duası (31:1-5a) 31:1 Açılış ayetlerinde Rab İsa Babası’na çarmıhtayken dua etmektedir. Mükemmel insan olarak Tanrı’ya tam bağımlı yaşamıştır. Şimdi büyük acılar yaşadığı bu saatte, Rab’be olan güvenini, tek sığınağı olduğunu söyleyerek yeniden onaylar. Baba Tanrı’ya güvendiği için asla utandırılmamak ister. Rab İsa’yı ölüler arasından diriltmek, Baba için bir adalet eylemi olacaktır. Eğer O’nu diriltmeseydi, Kurtarıcı’nın yanlış kişiye güvendiği düşünülecek ve böylece aşağılanacaktı.
31:2,3 Acılarıyla baş başa olan Rab, Tanrı’dan Golgota’ya bakarak kendisine kulak vermesini ve kurtarmasını ister. Rab’be kendisine sığınacağı sarsılmayan bir kaya ve her kötülükten korunabileceği güçlü kale olması için dua eder. Elbette, Tanrı zaten O’nun kayası, kalesi, tek sığınağı ve güvencesiydi.
Başka sığınağım yok,
Çaresiz canım sana yönelir.
Beni tek başıma bırakma,
Şimdi destekle ve avut.
– Charles Wesley
Mesih bir kez daha, Tanrı’nın onurunun önemini belirtir: “Öncülük et, yol göster bana kendi adın uğruna.” Tanrı doğruları kurtaracağına söz vermemiş miydi? Şimdi kendisinden, Rab İsa Mesih’i ölümden kurtarması ve O’nu yücelterek adını onurlandırması istenir.
