İntellektual sistemlərin tətbiqinin iqtisadiyyat və biznesdə perspektiv sahələri : • İstehsalın idarə edilməsi; • İstehsal və firmadaxili planlaşdırma və proqnozlaşdırma; • Marketinq və satışın idarə edilməsi; • Maliyyə menecmenti; • Risk-menecment; • Bank sahəsi; • Ticarət; • Fond birjası.
İntellektual sistemlərdaha çox marketinqdə, bazarın seqmentləşdirilməsi və marketinq proqramlarının istehsalında, neyron şəbəkələr valyuta bazarlarında səhm kotirovkalarının proqnozlaşdırılmasında, ekspert sistemlər isə firma üçün işçi heyətin seçilməsi və strateji qərarların qəbul edilməsində tətbiq edilir.
İntellektual sistemlər müxtəlif əlamətlərə görə təsnifləşdirilir: Qurğuya görə intellektual sistemlərneyron şəbəkələr və ekspert sistemlərə bölünür. Neyron şəbəkələrin və ekspert sistemlərin qurulması müxtəlifdir. Tətbiq olunma sahəsinə görə intellektual sistemlər iqtisadi məsələlərin həllinə yönələn, marketinq tədqiqatları üçün hazırlanan və hüquqşünaslıqda qərarların qəbul edilməsi üçün nəzərdə tutulan sistemlərə bölünür. Məsələlərin həllinə görə intellektual sistemlərməsləhət verən, test edən, diaqnostika edən və s. sistemlərə bölünür.
İntellektual sistemlərin ən çox yayılan növü ekspert sistemlərdir.
Müasir ekspert sistemlər daha aşağı təcrübəyə malik mütəxəssislərə konkret tədqiqat sahəsinə aid məsələlərin həllində köməklik edən mürəkkəb proqram kompleksləridir. İntellektual sistemlərin inkişaf edən sahəsi olan ekspert sistemlər ənənəvi riyazi model metodları ilə həll olunmayan elm və texnikanın müxtəlif sahələrində informasiyanın emalı üçün nəzərdə tutulub. Bu sahələrdə informasiyanın məntiqi emalı və ekspertlərin təcrübəsi vacibdir.
Ekspert sistemlərin tətbiqini vacib edən bir neçə şərt vardır: • Başqa işçilərə kömək üçün mütəxəssis çatışmazlığı; • Kiçik məsələlərin həlli mütəxəssislərin çoxsaylı kollektivini tələb edir ki, bu mütəxəssislər də lazımi qədər biliklərə malik deyillər; • Məhsuldarlığın aşağı düşməsi bir neçə şərtdən asılı ola bilər ki, bu da adi mütəxəssis tərəfindən ayrılmış vaxtda başa düşülə bilməz; • Ən yaxşı və ən pis icraçıların məsələləri həll etmələri arasındakı fərqin böyüklüyü; • Qoyulan məsələlərin həllinin öhdəsindən daha da yaxşı gələn rəqiblərin mövcudluğu.