Tez özetleri Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı

Fire Properties of Wood Materials Treated With Ammonia Compounds

In this study, fire and water absorption properties of solid wood and plywood treated with commercial fire retardants, monoammonium phosphate (MAP), diammonium phosphate (DAP) and ammonium sulphate (AS) as well as quaternary ammonia compounds, didecyl dimethyl ammonium chloride (DDAC) and didecyl dimethyl ammonium tetrafluoroborate (DBF) of which fire properties have not studied yet were evaluated.

Solid wood specimens were obtained from sapwood portions of a scotch pine (Pinus sylvestris l.) log, whilst plywood specimens were cut from plywood panels manufactured with birch and spruce veneers by applying phenol formaldehyde resin at a rate of 200 g/m2 and using a pressure of 1.2 N/mm2 at 140C for 12 min.

All specimens were treated with 1% and 4% aqueous solutions of the chemicals stated above. For fire properties, ASTM E 69 and ASTM 1354 standard methods were followed. Water absorption properties were determined based on TS EN 317 standard method. In the tests according to ASTM E 69 standard method, mass losses in the specimens during the tests were determined; however, more detailed investigations were performed following ASTM 1354 standard method such as mass loss in the specimens, heat release rate, time for sustained ignition, effective heat of combustion, specific extinction area, peak heat release rate, residual mass fraction and flame spread index (FSI).

For statistical analyses of the data, one way variance analysis (ANOVA) were used to compared several groups of observations and all data were then statistically compared by tukey’s test. The results from the study were also compared with previous results done by several researchers.

In the fire tube tests based on ASTM E 69 standard method, 84% and 87% mass losses were found in the solid wood specimens treated with 1% and 4% DDAC, respectively. DBF, however, was resulted in slightly less mass losses in the solid wood specimens treated with the same concentration levels. In the tests with MAP, DAP, and AS, considerably less mass losses occurred in the solid specimens treated with 4% of the chemicals. 54%, 67%, and 71% mass losses were obtained in those specimens; however, mass losses increased when the specimens were treated with 1% solutions of the same chemicals. Control specimens had 82% mass loss in the tests and similar results were obtained in the plywood specimens.

In the cone calorimeter tests based on ASTM 1354 standard method, no specimens were rated as class a which is the most restrictive requiring fire retardant treatment of wood products. In MAP, DAP and AS-treated specimens, FSI values increased from class C to class B as solution concentrations increased from 1% to 4%. However in the plywood specimens treated with as, no class change was determined as the concentration level increased to 4%. In the specimens treated with the quaternary ammonia compounds, DDAC and DBF, only DDAC-treated specimens were class B and all other specimens treated with dbf showed poor fire properties based on the FSI evaluations.

Total heat release rate curves over the duration of the tests showed that total heat release rates of the specimens treated with MAP, DAP, and AS were much lower than those of both DDAC and DBF-treated specimens and untreated control specimens. With increase in the solution concentration in MAP, DAP, and AS, total heat release rates of the specimens decreased.

Water absorption tests revealed that no clear relationships were determined due to probably low retention levels of the chemicals in the specimens.

Overall, MAP, DAP, and AS showed better fire performance as fire retardants; however, DBF and DDAC chemicals showed poor fire properties based on both ASTM E 69 and ASTM 1354 standard tests. In this study, considerably less retention levels of the chemicals when compared to commercial applications. It is likely that higher retention levels of DBF and DDAC may result in better fire performance in both solid wood and plywood panels.

GÖNÜLTAŞ Oktay

Danışman : Prof. Dr. Mualla BALABAN UÇAR

Anabilim Dalı : Orman Endüstri Mühendisliği

Programı (Varsa) : Orman Ürünleri Kimyası ve Teknolojisi

Mezuniyet Yılı : 2009

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Mualla BALABAN UÇAR

Prof. Dr. Ramazan KANTAY

Prof. Dr. Ahmet KURTOĞLU

Prof. Dr. Turgay AKBULUT

Doç. Dr. Arif KARADEMİR

Fıstık Çamı (Pinus Pinea) Kozalak, Odun Ve İbrelerinin Kimyasal Karakterizasyonu

Dünyada en geniş yayılışını Türkiye’de yapan Fıstık Çamının kozalak, odun ve ibrelerinin kimyasal karakterizasyonunun belirlenmesine yönelik bu araştırmada Pinus pinea olgun kozalakları, gövde odunu ve ibreleri kimyasal bileşimleri açısından incelenmiştir. Araştırma materyali olan örnekler Fıstık Çamı türünün Türkiye’de doğal yayılış gösterdiği İzmir Bergama Kozak Göbeller ve Aşağıcuma mevkii, Bursa Armutlu Müftüçiftliği mevkii ve Artvin Çoruh Cerattepe Mevkii Gen Koruma ormanından alınmıştır.

Çalışmanın amacı Fıstık Çamı kozalak, odun ve ibrelerinin kimyasal bileşimi hakkında eksik olan bilgi boşluğunu doldurmak ve atık olarak belirli bir potansiyele sahip fıstık çamı kozalaklarının kimyasal bileşimini ayrıntılı bir şekilde inceleyip bu önemli atığın yakılması yerine endüstriyel olarak değerlendirilme olanaklarına öneriler getirmektir. Bu amaç kapsamında, öncelikle kozalak ve odunda temel odun analizleri yapılmış, daha sonra kozalak, odun ve holoselüloz örneklerinde klason ve asitte çözünür lignin miktarları belirlenerek bilanço analizleri çıkarılmıştır. Ayrıca kozalak örneklerinde fenolik bileşenler incelenmiş ve bu atığın tanen endüstrisinde değerlendirilme olanakları araştırılmıştır.

Fıstık Çamının Türkiye’de doğal olarak yetiştiği üç bölgeden alınan taze ibre örnekleri öncelikle su buharı destilasyonuna tabi tutulmuş ardından elde edilen eterik yağ GC-MS de analiz edilerek incelenmiştir. İbrelerin uçucu bileşenlerinin belirlenmesi ile literatürde Türkiye’de yetişen fıstık çamı ile ilgili bilgi eksikliğinin giderilmesi de amaçlanmıştır.

Yapılan kimyasal analizler sonucunda kozalaklar, içerdiği ekstraktif madde miktarı açısından karşılaştırıldığında en düşük değerler Çoruh bölgesinden alınan örneklerde bulunmuştur. Ardışık yapılan alkol-sikloheksan, alkol ve % 1’lik NaOH ekstraksiyonu sonrası toplam ekstraktif madde miktarları % 23-30 arasında değişim göstermiştir. Kozalaklardaki kül değerleri, oduna kıyasla daha yüksek (% 1) bulunmuş ve yine Çoruh bölgesinden alınan örneklerde bu oran daha düşük olmuştur.

Temel odun bileşenlerinden biri olan lignin açısından irdelendiğinde, genel olarak kozalaklarda asitte çözünmeyen kalıntı lignin miktarları % 33-38 gibi değerlerle, oduna oranla daha yüksek bulunmuştur. Asitte çözünür lignin miktarları da iğne yapraklı odununa kıyasla daha fazla ( yaklaşık % 1) olmuştur. Ayrıca kozalaklardaki fenolik bileşikler % 1’lik NaOH ekstraksiyonu ile uzaklaştırıldıktan sonra, asitte çözünmeyen lignin analiz yapılmış ve bulunan değerler yaklaşık % 24’ler civarında olmuştur. Bu değerlerin genelde iğne yapraklı ağaç odunu lignine kıyasla daha düşük olduğu belirlenmiştir. Kozalaklarda yapılan holoselüloz tayinlerinde yukarıdaki yüksek lignin oranını karşılayacak şekilde, oduna kıyasla daha düşük değerler bulunmuştur. Ayrıca holoselüloz örneklerinde kalıntı ve çözünür lignin analizleri yapılmış ve bu sonuçları kullanarak gerçek holoselüloz oranları hesaplanıp bilanço analizleri yapılmıştır.

Kozalaklardaki fenolik bileşikler iki farklı kondanse tanen yöntemi ve hidrolize tanen yöntemleri ile incelenmiştir. Örneklerdeki toplam fenol miktarları % 20-29 arasında değişim gösterirken, kondanse tanen miktarları % 9-13 arasında değişim göstermektedir. Hidrolize tanenler olan gallo ve ellagtanen miktarlarını belirlemek için yapılan analizlerde spektroskopik ölçüm için gerekli olan renk reaksiyonları oluşmadığından belirlenememişlerdir.

Bazı odun örneklerinde öz ve diri odun ayrımı yapıldıktan sonra yukarıda bahsedilen temel odun analizleri uygulanmıştır. Odun örneklerinde kül tayininde diri odunda bulunan değerler öz oduna kıyasla biraz daha yüksek olmuştur.

Toplam ekstraktif madde miktarı öz odun örneklerinde (% 18-22), diri odunlara (% 3-5) kıyasla daha fazla bulunmuştur. Odun örneklerindeki toplam lignin değerleri (% 27,6–29,8) kozalağa oranla daha düşük bulunmuştur. Buna karşılık holoselüloz değerleri daha yüksek olmuştur.

Ayrıca bu çalışmada Kozak bölgesinden alınan taze ibrelerden elde edilen eterik yağ analizinde ana bileşen olarak % 19,96 ile limonen ve bunun yanı sıra % 9,95 α-terpinol, % 3,66 laurik asit, % 3,63 β-karyofilen ve % 2,75 linalool belirlenmiştir.

Chemical Characterization of Cones, Wood and Needles of Pinus Pinea

Chemical analyses of cones, woods and needles obtained from trees grown four different regions. The materials were taken from Izmir Bergama Kozak Gobeller and Asagıcuma, Bursa Armutlu Muftuciftligi and Artvin Coruh Cerattepe (Gene Protection Forest).

The purpose of this study was to complete the knowledge in the literature about the chemical composition of Pinus pinea cone, wood and needle. As a waste the cone of this species has a potential and some suggestions can be made how this important waste can industrially be used instead of burning it. In this work, firstly main wood analysis was performed for cone and wood, then the acid soluble and insoluble lignin amounts of cone, wood and holocellulose were determined and summative analysis was calculated by using these values. Fenolic components were also examined in cones which were investigated the possibility of using in tannin industry.

Samples of fresh needle taken from three pine natural growing area in Turkey, firstly were subject to steam distillation, then obtained essential oil was examined in GC-MS. With determined of needle’s volatile components, to remove the lacking information about Pine Tree in Turkey was aimed.

The results of chemical analysis, when the cones compare with the amount of extractive material, lowest quantity was determined the samples of Coruh area. After successive extraction ethanol-sikloheksan, ethanol and 1 % NaOH solution, total extractives’ quantities were between 23 % and 30 %. Values of ashes in cones were higher (1%) than wood and this value of Coruh samples were lower than othes.

When It is examined lignin, being one of the basic wood components, generally quantity of acid unsoluble lignin in cones was 33-38 % value and higher than wood. When the amount of acid soluble lignin was compared with softwood, this value was higher than softwood (around % 1). Also, after phenolic components of cones were removed with 1 % NaOH extraction, residue lignin values were determined around 24 % and this value was lower than softwood. The holocellulose content of cones was lower than softwoods and compensated the high amount of lignin.

The analysis of acid unsoluble and soluble lignin in holocellulose were performed, real holocellulose content and summative analysis was calculated by using this results,

Phenolic components in cones were examined with two different methods of condensed tannin and also hydrolised tannin. While total phenol’s quantities in samples were changing between 20 % and 29 %, condansed tannin amount were between 9 % and 13 %. Hydrolysed tannins like gallo and ellagtannin were not determined because of the colour reaction which is required to spectroscopic measure was not occured.

Some wood samples were separeted heartwood and sapwood, than main wood analysis were performed these samples. The ash content in sapwood was a bit higher than heartwood .

The amount of total extractives (18-22 %) in heartwood was higher than sapwood (3-5 %). Total lignin’s value of wood samples was lower than in sample of cones (27,6-29,8 %). On the contrary the content of holocellulose was higher than it.

Furthermore, the fresh needles obtained from Kozak area were steam distillated and the composition of essential oil was determined, as the main component limonen with 19,96 %, followed it 9,95 % α-terpinon, 3,66 % lauric acid, 3,63 % β-caryophyllene and 2,75 % linalool.

  

YOLLU Burcu

Danışman(1. Danışman) : Prof. Dr. Güneş UÇAR

Danışman(2. Danışman) : Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR

Anabilim Dalı : Orman Endüstri Mühendisliği Anabilim Dalı

Programı : Orman Ürünleri Kimyası ve Teknolojisi Programı

Mezuniyet Yılı : 2009

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Güneş UÇAR,

: Prof. Dr. Ramazan KANTAY

: Prof. Dr. Harzemşah HAFIZOĞLU

: Prof. Dr. Mustafa USTA

: Y.Doç. Dr. Osman ENGÜR

Myrtus Communıs (Yabani Mersin) Türünün Farklı Kısımlarında (Yaprak, Meyve Ve Odun) Kimyasal Bileşenlerin Belirlenmesi

Türkiye’de geniş yayılış gösteren bir tür olan Adi Mersin’in odun ve yapraklarının kimyasal karakterizasyonu amacıyla gerçekleştirilen bu araştırmada Myrtus communis’in taze yaprakları ve odunu incelenmiştir. Araştırma materyali olan örnekler, türün doğal yayılış gösterdiği 5 önemli bölgeden alınmıştır. (Erdek, Dalaman, Isparta, Alanya, Hatay)

Bu araştırmanın asıl amacı, ülkemizde Akdeniz Bölgesinde önemli bir yayılış gösteren bu türün değişik yetişme yörelerinden alınan taze yaprakların uçucu bileşenlerinin belirlenmesidir. Bu amaç kapsamında taze örnekler hidrodestilasyon işlemine tabi tutulmuş ve elde edilen eterik yağlar GC-MS cihazında analiz edilerek incelenmiştir.

Yapılan eterik yağ analizleri sonucu her bir bölgeden alınan mersin yaprakları, uçucu bileşenler açısından karşılaştırıldığında, en fazla bulunan bileşik 1,8-cineol olurken, bunu daha sonra sırasıyla; α – pinen, linalool, limonene ve α-terpineol izlemiştir.

Bu bileşiklerin yüzde oranlarında bölgelere göre önemli farklar olduğu belirlenmiş, Erdek bölgesi hariç, 1,8 sineol bileşiğinin % 36 oranıyla en fazla Hatay’da bulunduğu görülmüştür. İkinci temel bileşen tüm bölgelerde α – pinen’dir. En yüksek oranda Alanya’da (%25,15) belirlenmiştir. Tespit edilen diğer önemli bileşenler linalol (%8,48 - %20,79), limonen (%3,69 - %13,41), α-terpineol (%2,98 - %6,09) ve mirtenil asetat (%0,13 - %9,03)’tır.

Taze yaprak uçucu yağlarının bileşimleri itibariyle incelenen ağaçların birbirlerine olan benzerlikleri veya gösterdikleri farklılıklar ise SPSS program kullanılarak bir dendrogramla gösterilmiştir.

Çalışmanın ikinci amacı olarak, belli bölgelerden ancak sınırlı sayıda ağaçtan temin edilebilen gövde odun örneklerinde temel odun analizleri yapılmıştır. Böylece bu türün odunları kimyasal bileşim (ekstraktif madde, selüloz ve lignin miktarı v.b) bakımından da ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir.

Temel odun bileşenleri açısından sonuçlar değerlendirildiğinde; örnekler arasında çok belirgin farklılık bulunamamıştır. Belirlenen farklılıklar ağaçtan ağaca değişebilecek sınırlardadır.

Mersin bitkisinin gövde odunu kül miktarı ve çözünürlük değerleri yönünden, iğne yapraklı ve yapraklı ağaçlara (tanen içermeyen) göre daha yüksek oranlarda bu bileşenleri içermektedir (kül: % 0.61-0.86, toplam ekstraktif: %3,82 - %4,98, sıcak su çözünürlük: % 6.46-10.24, % 1 NaOH çözünürlük: % 18.09-25.76).

Odunun asıl bileşenlerinden lignin (%28,05 - %29,89) ve holoselüloz değerlerinin (%74 - %76,02), literatürlerdeki diğer yapraklı ve iğne yapraklı ağaç odunlarına benzer sonuçlar gösterdiği belirlenmiştir.

Determination of Chemical Constituents of Different Parts (Leaves, Fruıts And Wood) From Myrtus Communıs

In this research realized with the purpose of chemical characterization of wood and leaves of Common Myrtle, which is large distribution species in Turkey, the wood and fresh leaves of Myrtus communis have been examined in terms of extractive substances. The samples, which are research materials, have been taken from 5 significant regions where the species naturaly distributed (Erdek, Dalaman, Isparta, Alanya, Hatay).

The main purpose of this research is the determination of the oils isolated from fresh leaves of this species grown in the various regions of Turkey. For this purpose, fresh samples have been subjected to hydrodistillation process and isolated oils have been analyzed and inspected in GC-MS.

As a result of the essential oil analyses performed, when the leaves of myrtle from each region are compared in terms of volatile compounds, the most found component was 1,8 cineol with (30,21%). And this was followed in sequence by α – pinene (20,96%), linalool (13,32%), limonene (7,59%), α-terpineol (4,53%) and other compounds in trace quantity.

It has been determined that the percentages of these components vary from area to area and that the 1,8 cineol component is found mostly in Hatay with a rate of 36% exempt from Erdek. The second basic compound is α – pinene in all regions. It has been determined at the maximum in Alanya (25,15%). Other significant compounds detected are linalool (8,48% - 20,79%), limonene (3,69% - 13,41%), α-terpineol (2,98% - 6,09%) and myrthenyl acetate (0,13% - 9,03%).

And in terms of the volatile oil compounds of fresh leaves, the similarities between the trees or the differences observed among them which are examined through a dendrogram have been indicated using the SPSS program.

As the second purpose of the research, basic wood analyses have been performed in woody bodies that may be taken from only a few trees from the regions. Thus the woods of this species have been examined in detail in terms of chemical composition (such as amount of extractive substance, cellulose and lignin).

Assessing the results in terms of basic wood results; no clear difference between the samples has been detected. The differences detected are at the limits that may vary from one tree to another.

The trunk wood of the myrtle plant contains those components with higher proportions in terms of ash amount and solubility values compared to coniferous trees and trees with leaves (without tannins). (ash: % 0.61-0.86, total extractives: % 3.82- 4. 98, hot water extract: %6.46- 10.24, %1 NaOH extract: % 18.09- 25.76)

The amount of total extractive substance in wood samples were detected to be between 3,82% - 4,98%. It has been determined that total lignin (28,05% - 29,89%) and holocellulose values (74% - 76,02%) which are the main components of wood display such results similar to the other woody material in the literature.

Yağmur BİRİCİK
Danışman : Doç. Dr. Celil ATİK

Anabilim Dalı : Orman Endüstri Mühendisliği

Programı : Orman Ürünleri Kimyası ve Teknolojisi

Mezuniyet Yılı : 2009

Tez Savunma Jürisi : Doç. Dr. Celil ATİK

Prof. Dr. Bahattin GÜRBOY

Doç Dr. Nural YILGÖR

Doç. Dr. Hakan BERMEK

Yrd. Doç. Dr. Öznur ÖZDEN

Enzim Uygulamasının Geri Dönüşümlü Oluklu Mukavva Kâğıtlarının Direnç Niteliklerine Etkileri

Türkiye, mukavva geri dönüşümü artan bir ülkedir. Yıllardır oluklu mukavvada kullanılan oluklu katı kâğıdı için birincil lif yerine geri dönüşümlü lifler kullanılmaktadır. Dünyada olduğu gibi ülkemizde de artan hammadde ihtiyacını karşılamak için düşük nitelikteki hammadde ile müşterilerin artan kalite talepleri yerine getirilmeye çalışılmaktadır.

Bilindiği üzere geri dönüşüm ile liflerin fiziksel direnç nitelikleri düşmektedir. Bu çalışmanın amacı, ticari selülaz enzimi kullanımının, oluklu mukavva oluklu katı kâğıtlarının fiziksel direnç nitelikleri üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Selülaz enziminin en uygun uygulama noktası uzun lif fraksiyonudur, bu nedenle araştırmada kullanılacak kâğıt hamuru Modern Karton Tekirdağ Kağıt Fabrikası’nın tasnif elekleri kademesinden temin edilmiştir. Deneylerde kullanılan tutunum maddesi de aynı fabrikadan temin edilmiştir. Roglyr Bio 1537 enzimi (Hungarian Industry Products KFT) Mavi Jeans fabrikasından, Benstone ve Bensoft Plus enzimleri Bengü Kimya’dan, Maximyze 2520 enzimi Buckman Laboratuarları Ltd.’den temin edilmiştir.

Enzim ile muamele edilen hamurların dövme deneylerine başlamadan önce kullanılacak optimum tutunum maddesi miktarları belirlenmiştir. Aynı şekilde enzim uygulamaları için de her enzimin optimum uygulama koşulları belirlenmiştir. Enzim uygulamasından sonra uzun lif fraksiyonu 150 ve 250 kW.h/t özgül dövme enerjisi uygulanarak dövülmüştür. % 70 kısa lif ile % 30 uzun lif harmanlanarak ve optimum katkı maddesi ilave edilerek Rapid Köthen yöntemi ile elde kâğıtlar yapılmıştır. Enzim aktivitesi belirleme Baily metoduna (1989) göre, izopropil alkolde lif şişebilirliği belirleme Yiannos metoduna (1965) göre yapılmıştır.

Elde edilen laboratuar kâğıtlarında gramaj, kalınlık, yoğunluk, rutubet miktarı, kısa mesafede sıkıştırma direnci (SCT), oluklu kağıdı 10 dalga ezilme direnci (CMT), oluklu dik ezilme direnci (CCT), çekme direnci ve patlama direnci belirlenmiştir. Fiziksel direnç testleri 23 (±1) ºC sıcaklık ve % 50 (±2) bağıl nem şartlarında gerçekleştirilmiştir.

Elde edilen sonuçlar ışığında Roglyr Bio 1537, Benstone, Bensoft plus ve Maximyze 2520 ticari selülaz enzimlerinin oluklu katı kâğıtlarının fiziksel nitelikleri üzerine olumlu etkileri olduğu görülmektedir. Fiziksel dirençlerde en belirgin artışlara neden olan uygulamanın, % 0,2 doz ve 30 dakika süreyle uygulanan Maximyze 2520 enzimi ile bu muamele ardından yapılan 250 kW.h/t’luk dövme işlemi olduğu görülmektedir. 250 kW.h/t özgül dövme enerjisi uygulanması sonucunda Maximyze enzimi, SCT indisini % 20,8, CCT indisini % 12, CMT₀ indisi % 30, CMT₃₀ indisini % 16,43, patlama indisini % 16, çekme indisini % 14, elastikiyet modülünü ise % 10 arttırmaktadır.

 

The Impact of Enzyme Application on Strength Properties of Recycled Corrugating Board Papers

Recycling cardboard production increases continuously in Turkey. The recycled fibers are used for corrugated medium in corrugated board in years instead of primary fibers. High quality products must be obtained from low quality raw materials in order to meet the growing demands for raw materials in our country, as is all over the world, as well as to fulfill the customers demand on better quality raw materials.

As well known, the physical strength properties of fiber decrease with recycling. The aim of this study is to investigate the positive impact of using commercial cellulase enzymes on the physical strength properties of corrugated medium. The long fiber fraction is the most appropriate application point of cellulase enzyme. Therefore, the paper pulp used in this research has been obtained at fractionation screens level of Modern Karton Paper Mill Tekirdağ. The retention aid additive used in experiments have been obtained from the same mill. The enzymes, Roglyr Bio 1537, Maximyze 2520 and Benstone / Bensoft Plus have been obtained from Mavi Jeans mill, Buckman Laboratory, and Bengü Kimya respectively.

Before proceeding the beating experiment for the pulp treated with enzyme, the optimum amount of retention aid to be used has been determined. Similarly, the optimum conditions of the enzyme treatments have been determined separately for each enzyme. After the enzymatic treatment, the long fiber fraction has been beaten with 150 and 250 kWh/t specific beating energy.

Handmade papers have been made by blending 70 % short fibers and 30 % long fibers and retention additive according to Rapid Köthen method. Enzyme activity has been determined according to Baily Method (1989), fiber swellability in isopropyl alcohol has been made according to Yiannos (1965).

In laboratory papers that obtained, basis weight, thickness, density, moisture content, short compression strength, concora medium strength, corrugated crush strength, tensile strength and bursting strength have been determined. Physical strength tests have been carried out under the standard conditions of 23 °C temperature and 50 % relative humidity.

The obtained test results have indicated that the enzymes, Roglyr Bio 1537, Maximyze 2520, Benstone and Bensoft plus, have positive effects on the physical properties of the corrugated medium. The best treatment which gives the significant increase in physical strength is the following procedure: Maximyze 2520 enzyme with 0.2 % dose and 30 minutes and followed by beating with 250 kWh/t specific energy. Maximyze 2520 increases SCT index, CCT index, CMT₀ index, CMT₃₀ index, bursting index, tensile index and elasticity module. If treated pulp is beaten with 250 kWh/t specific beating energy, these increases are 20.8 %, 12 %, 30 %, 16.43 %, 16 % , 14 % and 10 % respectively.